Hier kun je discussieren over Een wet is een wet en een cel is een cel is een....
Het maakt allemaal deel uit van de opjaagpolitiek, bedoeld om mensen te dwingen niet meer in dit land rond te lopen. Of dat nu wordt bereikt door hun dood op straat of in een cel of door deportatie, dat maakt niet uit. Voor het bereiken van het eerste doel zijn de zaken nu op en top medisch niet-geregeld. Voor het tweede doel wordt een nieuw wetsvoorstel in stelling gebracht. Een wet, ingegeven door alle kritiek die Teeven over zich heen kreeg na de dood van de Russische vluchteling Dolmatov in de grensgevangenis van Rotterdam. Het regime in de grensgevangenissen zou niet meer hetzelfde regime zijn als dat in 'gewone' gevangenissen en huizen van bewaring, zo stelde Teeven, het zou uit de penitentiaire beginselen wet worden gehaald.
Dat klopt ook. Maar de PBW is niet uit het wetsvoorstel gehaald.
Teeven is zo overtuigd van de listigheid van zijn bedrog dat hij voor de beoordeling van het wetsvoorstel 'Wet Terugkeer en Vreemdelingenbewaring' een internetconsultatie houdt. Het wetsvoorstel en de memorie van toelichting kun je downloaden, en je kunt op internet laten weten wat je ervan vindt. Waarschuwing: dit is onsmakelijk leesvoer. Maar wacht even met het spuien van je grieven op deze overheidswebsite! Die democratische medezeggenschap heeft namelijk maar één doel: het legitimeren van meer repressie, en het tevreden stellen van de critici. Wij, 'burgers en organisaties', mogen onze mening geven voor er wordt besloten om de wet in te voeren, protesten en bezwaren ten spijt, maar zo hebben we het dan wel 'met ons allen zo afgesproken'.
Daaraan weiger ik mee te werken. En o ja... “Voordat reacties gepubliceerd worden, worden deze eerst gecontroleerd op beledigende of aanstootgevende uitspraken.” De democratie kan natuurlijk niet goed functioneren als burgers de dingen mogen benoemen zoals ze zijn, namelijk wettelijk geregelde ontvoering, foltering en moord.
“Verwachte effecten van de regeling: De regeling zal er naar verwachting toe leiden dat vreemdelingenbewaring een meer eigen positie krijgt binnen het vreemdelingenbeleid met meer afstand tot het gevangeniswezen.” Een snel doorlezen van het wetsvoorstel (méér dan dat is zelfkastijding) is al genoeg om vooral die laatste bewering naar de wereld der fabelen te verwijzen. Het wetsvoorstel bevat namelijk precies dezelfde repressiemiddelen als de PBW.
Zoek de verschillen!
Wetsvoorstel, Artikel 36 :
1. De directeur is bevoegd jegens een vreemdeling geweld te gebruiken dan wel vrijheidsbeperkende middelen aan te wenden, voor zover dit noodzakelijk is met het oog op een van de volgende belangen:
a. de handhaving van de orde of de veiligheid in de inrichting;
b. de uitvoering van een door de directeur genomen beslissing;
c. de voorkoming van het zich onttrekken door de vreemdeling aan het op hem uitgeoefende toezicht;
PBW, Artikel 35:
1. De directeur is bevoegd jegens een gedetineerde geweld te gebruiken dan wel vrijheidsbeperkende middelen aan te wenden, voor zover dit noodzakelijk is met het oog op een van de volgende belangen:
a. de handhaving van de orde of de veiligheid in de inrichting;
b. de uitvoering van een door de directeur genomen beslissing;
c. de voorkoming van het zich onttrekken door de gedetineerde aan het op hem uitgeoefende toezicht;
Dit is één van de voorbeelden waaruit blijkt dat dit wetsvoorstel in vele opzichten identiek is aan de PBW, en dan vooral waar het dwangmiddelen, geweld, maatregelen en straffen betreft, ofwel de kern van het principe van de gevangenis. Het verschil zit in de wetsartikelen specifiek voor 'de vreemdeling', zoals 'de gedetineerde' hier steevast wordt genoemd. Feitelijk is deze wet erger dan de PBW, want voor zover er dingen 'beter' zijn aan de PBW betreffen die de mogelijkheden tot 'reïntegratie' en 'rehabilitatie', aangezien het de bedoeling is dat 'gedetineerden' (= met verblijfspapieren of paspoort) terugkeren in de samenleving, en 'vreemdelingen' juist zoveel mogelijk worden 'verwijderd'. Dit zegt ook meteen alles over de verschrikking van die 'vreemdelingenbewaring': het ontbreken van toekomst, de uitzichtloosheid.
In het wetsvoorstel is bovendien de mogelijkheid verwerkt om druk te zetten op 'de vreemdeling' om zich te gedragen en mee te werken aan 'terugkeer'. Hiervoor heeft Teeven twee verschillende regimes bedacht: het verblijfsregime (vergelijkbaar met het huidige regime 'grenslogies' voor mensen die het land niet worden binnengelaten op Schiphol, dat overigens geheel gaat verdwijnen, waardoor het onderscheid in opsluiting tussen hen en in het land opgepakte vluchtelingen verdwijnt) en het beheersregime. Dit alles is volledig uitgewerkt in het meer of minder aantal uren of minuten 'achter de deur', luchten, bezoek, bellen, recreatie. In de PBW bestaat dit niet op die manier, en hiermee is dit wetsvoorstel de zoveelste try-out met vluchtelingen als proefkonijn. Er zijn namelijk óók plannen om in de 'gewone' bajesen een systeem van 'promotie' en 'degradatie' in te voeren met verschillen in regimes. De laatste informatie daarover dateert overigens van 16 april 2012.
Nu is dit allemaal wettig geneuzel waar het gaat om vluchtelingen die voor de zoveelste keer met meer repressie worden geconfronteerd. Mensen die het niet meer trekken om telkens weer te worden opgesloten enkel en alleen omdat ze hier zijn en met als doel hun deportatie, om te worden gevolgd, vervolgd, en bedreigd. Mensen die ook met de huidige wet de druk zullen blijven voelen, want een cel is een cel is een cel. Dus weg met die wet! Weg met de makers van de wetten! Het is ook een regelrechte leugen, die ook zonder al dat wettig geneuzel als een paal boven water staat, te beweren dat het allemaal niets met gevangenissen van doen heeft. Net alsof de ene deur op slot verschilt van de andere deur op slot. Net alsof de ene isoleercel verschilt van de andere.
Teeven heeft een helder traject voor ogen: vluchtelingen afschilderen als zeurpieten en uitvreters die nu eindelijk eens naar huis moeten gaan en niet zo moeilijk moeten doen, bevoorrechte Neederlanders ervan overtuigen dat dit allemaal netjes en vriendelijk gebeurt zodat niemand in verzet komt, en vluchtelingen afpersen, afknijpen en afmaken ten einde het ultieme doel te bereiken: minder vreemdelingen in 'ons' land, zodat de rest van Europa 'ons' zal blijven volgen in de lijn uitgezet en verder ontwikkeld door al wie hem voorgingen, Cohen, Verdonk, Albayrak, en Leers. De lijn van “wie geld heeft is welkom, wie arm is rot maar op”, ofwel 'Modern Migratiebeleid'. Ook deze nieuwe wet verandert niets aan deze praktijk.
Wat moet veranderen, ofwel afgeschaft, is het bestaan van (grens)gevangenissen, grenzen en staten, kolonialisme, kapitalisme, autoriteit, apartheid, en controle. En wat moet veranderen is de apathie, de volgzaamheid, het vertrouwen in de wetgevers, in een beter beleid. Het eerste hebben we niet direct in de hand. Het laatste wel, en daarmee een kans om de bedenkers en uitvoerders van wet, macht en straf het werk onmogelijk te maken.
Dit wetsvoorstel en het voorstel om de zogenaamde illegaliteit strafbaar te stellen, het leven van mensen op straat zonder medische zorg, de voortdurende deportaties, vragen niet om het meewerken aan corrupte internetconsultaties, maar vragen wel, letterlijk, om keihard verzet, om op zijn minst in de weg te gaan staan, om daadwerkelijk ingrijpen, om directe actie.
Verandering = DIY!
Joke Kaviaar, 27 januari 2014