 | | Eh? | N - 01.07.2006 05:04
Pfft, beste mensen,ik lees hier alleen maar discussie tussen die paar mensen die er zijn geweest over wat er nu eigenlijk gebeurd is, correctie op correctie, maar intussen weet ik niet eens wat er nou gebeurd is?
Bijeenkomst indonesiëweigeraars? Gaaf, maar vertel?! Picketline, tof, maar onder welke leuzes en kwamen er mensen langs en hoe pakten die het op?
Ik vind het interessant om te lezen over de politieaandacht, maar voor de rest is deze berichtgeving tamelijk bedroevend. En al helemaal niet uitnodigend om mee te gaan doen met die paar mensen die het maar niet eens kunnen worden en maar niet willen vertellen waarom ze iets doen...
| | veteranendag | rosa - 01.07.2006 09:08
NN je hebt helemaal gelijk. Een discussie over de hoofden van activisten of veteranen heen. Eigenlijk het zelfde als men op die dag heeft gedaan.Feest vieren over het hoofd van de getraumatiseerde veteranen heen,het propageren van geweld en het gebruik van leuzen zoals "Veteranen ingezet voor de VREDE.
Ik was erbij en heb over het algemeen zeer goede ervaringen .Veel mensen verafschuwde het militaire front in Den Haag en elders ter wereld.
Buitenlandse toeristen die ons complimenteerde en hun kritiek gaven op de oorlog in Irak en Afghanistan.Over het beleid van Bush en het advies om eens medische behandeling te ondergaan.
Ook waren er mensen die zeiden dat wij in een gesticht opgesloten moesten worden,ons moesten schamen ,gek waren en andere verwensingen.
Bij uitleg begrepen velen het wel
Als wij mensen uitlegde dat jongeren zich vanaf 16 jaar al mogen melden bij defensie maar nog niet mogen stemmen of sigaretten mogen kopen,als wij mensen lieten zien doormiddel van de vredesvlag of de tekst "veteranen Bloed,Zweet en Tranen"dan begrepen zij dat wel.
Het was een belangrijke dag voor veteranen maar vooral voor de activisten die velen hebben kunnen bereiken met de boodschap dat oorlog niet de weg naar VREDE is.
Onderstaand een persbericht van het HVP
Alternatieve Veteranendag in 2007
Den Haag, 29 juni 2006 - In de schaduw van een kabinetscrisis en een binnenstad vol militair vertoon, werd, ook in Den Haag, de basis gelegd voor een alternatieve Veteranendag in 2007: Een dag voor en door de Veteranen zelf, zonder Defensie en zonder militaire propaganda.
Dit werd besloten op een bijeenkomst ter ere van de Indonesië- weigeraars, veteranen met een geweten.
Jan Maassen, zelf Indonesië-weigeraar, schetste de geschiedenis van zijn generatie weigeraars, die door de geschiedenis en het huidige kabinet feitelijk in het gelijk gesteld zijn, maar nog steeds geen erkenning krijgen.
Er waren ook enkele jongere veteranen, uit Bosnië en Afghanistan, die zich absoluut niet thuis voelden op de officiële Veteranendag. Eén van het vertelde over de misleiding bij de werving, het nog steeds ontbreken van goede nazorg en memoreerde in tranen kameraden, die zo in problemen kwamen dat zij zelfmoord pleegden.
Eerder op de dag, tijdens het defilé, waagde twee HVP-activistes, gewapend met de regenboog Peace-vlag en bordje "Veteranen, bloed, zweet en tranen" zich tussen de veteranen. Zij ontvingen onverwacht veel bijval in de vorm van opgestoken duimen en saluten. Vele veteranen spraken haar aan om hun waardering uit te spreken.
Afspraak met staatssecretaris Van der Knaap en opperbevelhebber Berlijn
Ook tijdens een picketline van het Haags Vredes Platform na afloop van de Veteranendag-uitzending op Nederland 1 vanuit café Dudok, werden gesprekken met veteranen gevoerd. Velen herkenden zich in de leus "Veteranen, bloed, zweet en tranen".
De vredesactivisten onderschepten op de stoep achereenvolgens opperbevelhebber Berlijn en staatssecretaris van der Knaap. Met beide heren werd in goede sfeer uitvoering over Veteranendag gesproken. Elk van hen heeft toegezegd een afspraak te maken om na de zomer verder te praten.
Deze dag bleek duidelijk dat vele veteranen de erkenning waarderen, maar zich niet kunnen vinden in dit militaristische evenement en de verheerlijking van de strijdkrachten. Met name de manifestatie op het Malieveld, met een wapenshow en talloze defensie-activiteiten, wordt niet als de juiste aandacht ervaren. De meerderheid van de veteranen waren dienstplichtig militair en hebben nooit zelf gekozen voor het leger. Velen zijn er dan ook niet van gediend misbruikt te worden voor eenzijdige militaire propaganda en werving.
Daarom roept het Haags Vredes Platform andere (vredes)organisaties op om samen te werken aan een alternatieve Veteranendag in 2007, waar niet het militair vertoon, maar de veteranen zelf en hun verhalen centraal staan.
--
| |
|
