En toen was de moderne, Hollandse Gestapo een feit
Het is een bericht op officielebekendmakingen.nl. Geen woord in de media – de wetswijziging wordt er geruisloos doorheen gehaald. Vanaf 1 september 2014 krijgen ambtenaren van de Dienst Terugkeer en Vertrek (onze eigen Deportatiedienst) de bevoegdheid om vluchtelingen in vreemdelingendetentie te plaatsen. Zonder rechter, zonder hulpofficier van justitie. En daarmee is de genadeloze opsluit- en deportatiemachine een eigen Gestapo rijker.
Wat verandert er precies? Tot nu toe moest er een hulpofficier van justitie van politie of marechaussee aan te pas komen om een ongedocumenteerde vluchteling in detentie te plaatsen. Dat hoeft niet meer. Om ‘bewaring effectiever te maken’ (broodnodig, per slot van rekening is het een miljardenbusiness) mogen voortaan ‘daartoe aangewezen’ ambtenaren van de gehate en gevreesde Dienst Terugkeer en Vertrek dat ook. Waar een hulpofficier van justitie nog een opleiding heeft moeten volgen om te kunnen beoordelen of een plaatsing in detentie ‘rechtmatig’ is, hoeven die DT&V ambtenaren dat niet. Want, zo zegt de brief van Fred Vluchtelingenjager Teeven, om de waarborgen te garanderen is het voldoende als de ambtenaren ‘op een andere wijze’ voldoende kennis hebben opgedaan om te kunnen toetsen of dat mogelijk is.
Kortom, je krijgt als ambtenaar een keer een pdfje mee naar huis en that’s it.
Vanwaar de vergelijking met de Gestapo? Nou, simpelweg omdat de Gestapo bij de oprichting carte blanche kreeg om naar eigen inzicht, zonder juridische ‘rompslomp’, mensen te vervolgen en vast te zetten. Dat was immers een stuk effectiever. De Gestapo werd daarmee direct boven de wet gesteld. Zoals Werner Best, hoofd van de afdeling Juridische Zaken van de Gestapo, het destijds uitdrukte: “Zolang ze doen wat de leider wil, is het legaal.”
In exact dezelfde situatie zijn we nu beland. Het was natuurlijk al te krankzinnig voor woorden dat een vluchteling voor minimaal zes maanden kan worden opgesloten zonder dat een rechter zich buigt over de vraag of dat wel kan of niet, nu worden de grenzen nog meer opgerekt. Weer eigent het Ministerie van Veiligheid en Justitie zich een beslismonopolie toe en druipt de arrogantie er vanaf: wij nemen beslissingen en hoeven aan niemand verantwoording af te leggen – de wetten gelden niet voor ons.
In dezelfde brief waarin Teeven de wetswijziging ‘uitlegt’ (die trouwens even tussendoor komt en niet op een daartoe aangewezen ‘verandermoment’) zegt hij vrijwel tussen neus en lippen door dat ex-asielzoekers (eh?) de doelgroep zijn, maar dat dit zonder aanpassing van de regelgeving kan worden uitgebreid. Wat wordt daarmee bedoelt? Dat binnenkort de ambtenaren van de DT&V ook de macht krijgen om bijvoorbeeld gedocumenteerde vluchtelingen of vluchtelingen die nog in een asielprocedure zitten op te sluiten? Zo geformuleerd lijkt het er wel op.
“De daartoe aangewezen ambtenaren komen op een lijst te staan”, zegt Teeven ook. Geloof me, ik zou die lijst best wel in handen willen hebben. Zodat we effectiever actie kunnen voeren.
Hier de bekendmaking.
Als je die goed doorleest, blijkt ook nog een ander feit. Vliegtuigmaatschappijen zijn verplicht om informatie aan de IND door te geven over passagiers uit ‘risicolanden’. Wist je dat? Ik niet. Maar het verbaast me niet eens meer.