Hoe durft-ie zomaar over te steken, dat stomme beest?
Gistermiddag is een kat doodgereden bij mij in de buurt. Ik fietste er langs net nadat het gebeurd was. Aan één kant hing z'n oog aan een paar draadjes uit z'n oogkas.
Iemand die erbij stond te kijken had het gore lef om te zeggen ''hij stak zomaar over''. Ik werd zo ongelooflijk pissig: ''Nee LUL, die auto reed zomaar over hém heen!'' Wat is fucking mis met ons? Die kat ''stak niet zomaar over'', dat PLEURIS ASFALT is daar zomaar neergeplempt, en die auto reed daar zomaar overheen met 60 per uur, omdat wij de enige diersoort zijn die sneller menen te moeten gaan dan onze eigen snelheid. Niet de zaken omdraaien door te zeggen dat die kat ''zomaar overstak''! Het dier had duizend keer meer recht om daar te lopen dan dat wij hebben om daar te rijden.
Die kat was onschuldig, wij niet. Hij is dood, wij niet. Wij calculeren in dat we af en toe ''niet kunnen uitwijken'' omdat we ervoor kiezen dat onze stompzinnige egotrip belangrijker is dan het leven van een dier, en noemen dat redelijk. Het beeld van zijn aan gort gereden schedel zijn wij allang weer vergeten als we 's avonds thuis op de bank of aan tafel zitten. ''Fijne avond hè!'' wensen we elkaar. Godverdomme.