HET GEVECHT TEGEN KANKER GEWONNEN.
Wanneer: 30/03/2012 - 00:00
HET GEVECHT TEGEN KANKER GEWONNEN.
Een soevereine mens met 4de Graad s hersenStam Glioblastoma en Burzynski’s Antineoplastons. Ik ben gezegend. Ik voel me als of ik mijn weg in het leven opnieuw gevonden heb. Aan het einde van iedere dag dank ik God voor alles dat mij gegeven is.
Stanislaw R. Burzynski Vol > http://www.youtube.com/watch?v=jRua3NLg-Z8
INLEIDING
Ik zal proberen te komen tot de kern van de zaak. Ik vertel graag verhalen, maar ik wil wel duidelijk zijn op voorhand. Indien U of een geliefde worstelt met kanker, moet U voor de strijd daar tegen volledig onbevangen zijn. Artsen zijn echt slimme mensen. Maar zij zijn slechts mensen. Zij zouden eigenlijk niet de overdrevenheid van maatschappelijke waardering moeten hebben die ze nu hebben. Ze weten niet alles. Ze zijn gewoon mannen en vrouwen. Ze zijn hoog opgeleide techneuten. Het meren deel bedoelt het zeer goed. Maar sommigen doen het alleen maar voor bakken met geld die daar aan te verdienen zijn. Je moet je zelf opleiden. Je moet meer betrokken zijn bij je opgelopen ziekte en eigen genezing. Als je maar lijdelijk toe ziet en de ziekenhuizen en de artsen het van je laat overnemen en dat gene laat doen wat zij denken dat het beste voor je is, dan moet je niet verbaasd zijn indien de resultaten veel minder zijn dan u eigenlijk had verwacht.Vraag ook naar een andere arts zijn of haar mening. Dit zul je wel eens vaker gehoord hebben. En het is waar :
Twee weten meer dan Een. Bovendien denk je zelf ook goed na over u gezondheid ! Internet is een zeer goede bron maar blijf op Uw hoede. Er zijn een groot aantal boeken over deze ziekte maar
vergroot ook je eigen kennis want kennis is macht.Dit werd mij zeer duidelijk toen mijn eerste kanker specialist de zelfde therapieën op mij wilde toepassen die tot dus verre nog nooit andere patiënten, met de zelfde kanker,genezen hadden. In mijn vak was het nodig dat we er achter kwamen hoe het 1 en ander moesten functioneren in omstandigheden waarvoor ze nooit voor ontworpen waren. Als mensen ons vroegen dit te doen zetten we een aantal mannetjes op deze zaak en probeerden de juiste oplossing te vinden Deze benadering s wijze werd in de eerste instantie in het ziekenhuis en door mijn eerste specialist totaal niet gehanteerd. Blijf niet telkens de zelfde dingen doen in de hoop daar mee andere resultaten te bereiken. Ik had een bepaalde ziekte. Hersenstam Glioblastoma en nog wel vierde graad s op de koop toe. Ze hadden een lijst met goed gekeurde therapieën om mij te behandelen. En dat was het !Artsen hebben veel gemeen. Ze zijn erg intelligent. Doen grootse dingen. Genezen ziektes. Geweldig ! Maar na lange tijd gewerkt te hebben is het makkelijk in te zien dat zij ook gewone mensen zijn zo als U en ik. Ze weten niet alles. Ze zijn niet slimmer dan ieder ander en dit geldt ook voor artsen – specialisten.O.k. genoeg hier over. U weet wat ik bedoel. U moet Uw huiswerk doen. U dient van informatie voorzien te zijn. Laat deze inspanning niet alleen aan Uw specialist over. Hij of zij zijn slechts mensen. Doe een gebedje,train je zelf,en vertrouw op je instinct.
DE DIAGNOSE
Het was misschien midden – april. De huid van mijn voorhoofd was lichtelijk verdoofd. Ik weet dat aan te veel joggen en aan de zon lag Maar het was niet hinderlijk. Een paar dagen later was een goede vriend naast me aan het joggen en dacht dat ik een lichte beroerte had gehad. Hij zag dat mijn linker oog verder open ging dan mijn rechter. Ik weet dat aan de luiheid van mijn rechter oog. We zouden in elk geval snel in het ziekenhuis zijn waar ik een volledig onderzoek zou krijgen. Ik had een verdoving opgemerkt in mijn voeten na een zware oefening op een home - trainer. Ook begon mijn hand een beetje te tintelen na een tijdje joggen. Ik had een afspraak met een cardioloog. Ik zou deze afspraak gewoon meteen plannen. Geen zorgen. Boven op al de mindere zorgen of symptomen voelde ik me niet opper best. Het joggen viel me steeds zwaarder. Ik dacht dat ik misschien wel last had van een exotisch insect. Iets klopte er gewoon niet.ik had de behoefte om een dutje te doen. Het diner viel slecht Het bestond uit kaas,eend en wijn en hierna kreeg ik diarree. Blijkbaar een ander symptoom van mijn gesteldheid.ik trainde elke dag. Mijn vrouw,toen mijn vriendin,vergezelde mij. ze werkte voor een luchtvaart. in die tijd. kon ze haar werk schema flexibel indelen. Ik reisde heel wat af. We konden beiden onze schema’s zo inrichten dat we minstens 6x per maand samen waren Ik deed hard mijn best haar te overtuigen met me te trouwen. Alleen mijn baan stond haar niet aan. Ze hield niet van mijn werk schema. Dat stond allemaal op het punt te veranderen.Ik had een lange tijd gewerkt Ik had plezier in mijn werk. de afspraak met de arts die ik wilde ontmoeten was geregeld. De arts was een Amerikaanse cardioloog.Ik had ik veel te doen zo dat ik de ontmoeting met de cardioloog wilde afzeggen. Maar verkering overtuigde mij om hem toch op te zoeken. We waren een beetje aan de late kant. De cardioloog onderzocht me. Ik legde de symptomen uit. Hij zei dat mijn hart sterk was en hij dacht dat ik wellicht het carpale tunnel syndroom had. Hij adviseerde mij ook een neuroloog te raad plegen. Hij belde deze specialist en ik kon daar meteen terecht in het zelfde ziekenhuis. Tijdens deze ontmoeting zei de neuroloog dat hij voor alle zekerheid een MRI scan wilde maken Hij maakte meteen een afspraak met MRI afdeling. Hun efficiëntie begon me te verontrusten
Halverwege de MRI kwam de technicus binnen en zei dat de radioloog iets gezien had en wilde me daarom een injectie geven om het te laten op lichten. Angst en weerzin. Ze injecteerden me met de isotoop en gingen door met de MRI. in de middag waren we klaar en gingen terug naar de cardioloog. Hij legde me uit dat de MRI een beetje overbodig was maar ze wilden gewoon weg duidelijkheid hebben. Ik moest de volgende ochtend terug komen voor de neuroloog. Die avond gingen we uit eten en naar de nachts safari. Maar ik voelde me niet goed en maakte me zorgen. MRI’s maakten me in de war.
De volgende morgen hadden we dus de afspraak met de neuroloog. Ik wacht niet en ging direct naar binnen. Mijn scan ligt op zijn monitor. Kennelijk is er een grote witte vlek in het midden van de scan. Het ziet er niet goed uit. Ik ga zitten. De arts vertelt me recht voor zijn raap dat het probleem was gevonden :
U hebt een tumor op Uw hersenstam. Verder dat ze hier niets voor me kunnen doen en dat ik zo vlug mogelijk terug moet gaan naar Amerika. Houston Texas was een goede plaats om naar toe te gaan. Daar kon ik misschien geholpen worden. De cardioloog wilde me ook nog goeden dag zeggen. Succes en tot ziens. De dag te voren had ik al betaald maar voor vandaag hoefde ik niets te betalen. Ik liep de gang in en vertelde verkering dat ik misschien zou gaan sterven. Ze was geschokt en hield mijn hand vast. We gingen samen de cardioloog op zoeken. Hij probeerde me op te vrolijke. Vertelde mij dat er tegenwoordig allerlei bestraling s technieken mogelijk waren.Terug naar het hotel. We gingen zitten en samen moesten we huilen. Ik belde mijn baas,die ook mijn vriend is,tijdens het winkelen met zijn vrouw en hij was daarom zeer kort af. Maar toen ik hem vertelde dat ik een hersens tumor had veranderde hij meteen van toon en kwam onmiddellijk naar ons toe. Hij regelde voor verkering en mij dat we direct naar Houston Texas terug konden en zelfs eerste klas. Ik was enige tijd geleden 40 jaar geworden. Ik was in de bloei van mijn leven en op het hoogtepunt van mijn carrière. Ik wilde met mijn toekomstige vrouw gaan trouwen. Ik had me niet voorgesteld dat ik mijn hart ooit zo volledig aan een vrouw zou kunnen geven. Alles was veranderd. Ik had een klap van de molenwiek gekregen. Hoe kon dit nou gebeuren ? De volgende dag ging ik en mijn verkering naar het vliegveld. Onderweg naar het vliegveld zag ik alles dubbel. Kennelijk was er weinig tijd meer over. Ik zette mijn verkering af aan de vliegtuig terminal. Samen gingen we een ander leven te ge moet. Bijna een levenstijd was ik niet meer in U.S.A. geweest. Angst en vrezen.
Terug op mijn werk ging ik naar mijn kantoor en pakte die spullen in die ik niet wilde achter laten,omdat ik wist dat ik nooit terug zou komen. Op het internet zocht ik alle pagina’s die betrekking hadden op mijn toestand. Het zag er niet goed uit. Alle prognoses wezen uit dat ik nog 44 tot 72 weken te leven had met dit soort hersentumor. Maar het was nog niet helemaal zeker dat mijn tumor kwaadaardig was. Het zag er wel naar uit. Ik hoopte op een wonder.Terug in mijn flat belde ik de vrienden met wie ik die avond daar voor gegeten en wat gedronken had. een van mijn vrienden had zijn vader ook verloren aan kanker en hij begreep het beste wat er door mij heen ging. mijn andere vriend kwam mij de volgende dag helpen in pakken. De dag er na vloog ik terug om mijn toekomstige vrouw op te halen via Hong Kong naar de U.S.A. Ik belde mijn broer en zuster op en liet hun weten dat ik kanker had opgelopen. Het zou later blijken dat dit hun leven volledig op zijn kop had gegooid. Toen we aan kwamen stond er een auto klaar om ons naar een door het bedrijf in gehuurd appartement te brengen. Niet slecht. Een goed begin. Zo als U zult zien hebben het bedrijf en het geleerde verzekering s bedrijf mij zeer goed geholpen. Ik was zeer verrast omdat ik dit niet had verwacht en ook omdat ik erg cynisch van aard was geworden. kan ik eigenlijk nog steeds niet geloven wat zij allemaal voor mij hebben gedaan. Ze zorgde voor alles en nog wat. Het is erg moeilijk om over mijn broer en zuster te praten. Er zijn dingen gebeurd die ik hier liever niet vertel. Maar toen ik aankwam waren ze er allebei. Met zijn vieren betrokken wij het 2 – kamer appartement dat door het bedrijf was gehuurd. Omdat mijn toekomstige vrouw nog nooit in de U.S.A. was geweest dacht ik dat dit zijn voordelen kon hebben. Ik wist helemaal niet hoe snel mijn aftakeling zou gaan. ik had mijn huis arts een E- mail gestuurd en hem gevraagd om de juiste specialist voor mij op te zoeken. De volgende dag had ik al een afspraak. Deze neuroloog had een zeer goede reputatie. Hij verspilde geen tijd en verwees mij direct door naar de Universiteit van Texas, het M.D. Anderson Cancer Center.( MDA ).Hij kende het hoofd van de afd. neurologie en maakte voor mij een afspraak.
OPERATIE
MDA verzocht om voor af te betalen anders geen afspraak. Ze wilden echter geen betaling van mij maar van de verzekering. Dit,denk ik,om hoge rekeningen te kunnen in dienen.De verzekering betaalde zeer snel zo dat ik al de volgende dag naar MDA kon gaan. Deze verzekering bedrijf is gevestigd in België ( Brussels ) en zelfs door het tijd s verschil was er geen enkele vertraging in de betaling. Tijdens het gesprek met het hoofd van de afd. neurologie van MDA zei hij dat hij eerst een biopsie moest af nemen om nauwkeurig de soort kanker te bepalen. Het zou ook goed aardig kunnen zijn, langzaam groeiend of iets anders. Allemaal erg onwaarschijnlijk, maar we moesten weten wat ons te wachten stond. De twee keuzen voor biopsie waren
(1) Met een naald door de top van de hersenen naar de hersenstam en
(2) af tappen van hersenvocht aan de linkerkant van mijn hoofd. De chirurg adviseerde 2, waar voor wij kozen.
Dan gebeurde er tenminste iets.Voordat we aan alles begonnen is mijn vrouw en ik zo wel voor de kerk als voor de wet getrouwd. Dit was ook van belang voor mijn testament.Rond juni lag ik op de operatie tafel. De operatie duurde ongeveer 7 uur. De tumor was niet geheel operatief te verwijderen maar het meeste aan de linkerkant van mijn hersenstam werd weg genomen. Terwijl ik aan het herstellen was vertelde de chirurg mijn vrouw dat de biopsie – analyse ca. 2 tot 3 dagen in beslag zou nemen maar hij voelde reeds aan dat het een 3 e graad s Glioblastoma moest zijn. Hij vermoedde ook een langzaam groeiende tumor gezien de verstreken tijd sinds de ontdekking er van. Hij vertelde aan mijn vrouw dat met een 1e en / of 2e graad s ik nog wel 5 jaar zou kunnen leven,met een 3e graad s 2 jaar en met een 4e graad s minder dan 1 jaar. Dit zouden we binnen enkele dagen weten.Ik verbleef twee dagen in het ziekenhuis. Dan gingen we terug voor de uitslag. Ik denk dat er geen goede manier bestaat om slecht nieuws mede te delen. We hadden al een tijdje zitten wachten voordat we de onderzoek s kamer konden binnen gaan. De specialist hadden we al verschillende keren voorbij zien lopen. Eindelijk komt hij binnen. Vierde Graad s ! Vervolgens werd ik verwezen naar de oncoloog die de rest van mijn behandeling zou begeleiden. De prognose werd uitgelegd aan mijn vrouw.Na de operatie moest mijn vrouw ook haar baan op te geven en een totaal ander leven te gaan leiden. Ze moest ook haar huur op zeggen in het buitenland. Dat was een retourtje vliegen in 4 dagen.
Ik leefde in een verdoofde toestand. Immigratie en de hele reutemeteut ..De bureaucratie ten top.Als een gek had ik op het internet gezocht naar alternatieven. Diëten,voedsel supplementen,behandeling s mogelijkheden. Niets zag er veel belovend uit. Ik vond ook Burzynski en zijn Antineoplastons. Maar mijn broer,die in Houston woont vertelde me over al de problemen van Burzynski en dat hij waarschijnlijk zijn kliniek zou moeten sluiten van de overheid. Vergeet dat maar. Een medewerkster van mijn broer op zijn zaak vertelde dat ik heel zeker moest zijn van wat ik ging doen en bewijzen moest vragen van enige successen die door Burzynski geclaimd werden, voordat ik daar ook maar een cent aan ging uit geven. Okay, het lijkt zinloos. Maar ik vroeg ook MDA niet naar bewijs van enig succes voordat ik daar heen ging.Bij MDA werd ik opgezadeld met een psychiater. Ik vermoed dat ze me wilde voorbereiden op de dood. Ik herinner me dat ze niet geloofde in het bestaan van God. Wel is waar gaf ze mij geestelijke ondersteuning die ik goed kon gebruiken. Ik had een behoorlijk mondain leven geleid gedurende de laatste 25 jaar. Bij de gesprekken met de psychiater waren ook mijn vrouw,broer en zuster aanwezig. In ieder geval ontaardde deze bijeenkomst snel in een bijeenkomst waar in alles draaide om de woede van mijn zuster en haar problemen. De psychiater vertelde mijn zus dat het niet om haar ging,maar om mijn problemen en dat ik te beslissen had wat er besproken zou worden. Voor deze duidelijke stelling name was ik haar zeer erkentelijk. De sterven s begeleiding vond ik niet prettig,en ongewenst want ik had andere plannen.
VERHELDERING
Ik vond een andere weg. Op een avond na het verorberen van enige delicatessen stortte ik in. Ik wilde niet op deze manier en op dit moment sterven. Ik wilde leven. Het was goed ik was verliefd en getrouwd,ik wilde blijven leven. Ik ging naar onze slaapkamer viel op mijn knieën en begon te bidden tot God. Ik had al 25 jaar niet meer gebeden. Ik smeekte de Heer mij de weg te wijzen. Geef me vrede. Genees me. Ik had een wonder nodig. Ik begon te zoeken naar en te bidden voor een wonder. Kennelijk kon niets me meer helpen. Ik werd geconfronteerd met een overleving s kans van minder dan 1%. Dit was geen optie. Ik bad zonder ophouden voor hulp,wijsheid en kennis. De Heer begon te werken in mijn leven. Met kleine dingen .Ik voelde iets instinctmatig aan. Hoe kon ik die horde van minder dan 1% nemen.? Ik voelde dingen gebeuren in mijn leven die het werk waren van de Heilige Geest. geen financiële zorgen omdat het bedrijf mij ondersteunde. Ik had simpelweg het gevoel dat ik naar Burzynski moest gaan. Mijn vrouw dacht er ook zo over. En dit gevoel bleef sterk hangen. Dit was tegen elk advies in van de mensen en vrienden om ons heen, die ons “adviseerden”.Ik was aan het uitzoeken als het verkeerd zou aflopen,om mijn vrouw niet onverzekerd achter te laten. Toen ik mijn vrouw dit vertelde, hield ze mijn hand vast en vroeg mij te bidden om te blijven leven. Nieuwe vechtlust kwam in me op. Alles moest ik proberen..Rond de zelfde tijd kwam een vriend over om me op te zoeken. En een andere vriend kwam van buitenland. Zij moedigden mij aan. Ze zouden voor mij bidden. We gingen samen naar de kerk. en zijn een ongelooflijke steun voor mij geweest. Ze hebben in een Cathedraal gezamenlijk voor mij gebeden. Mijn vrienden gingen zelf naar toe Frankrijk en bracht Heilig Water voor me mee. Ik weet niets af van wijwater maar ik geloof in de kracht van het gebed en van ondersteuning door persoonlijke aanraking. Ik herinner me dat iemand mijn hoofd pakte,mijn tumor vervloekte en zei dat ie uit het hoofd van zijn vriend moest gaan. Deze voorvallen betekenen veel voor iemand die terminaal ziek is. Het gaf mij zeer veel steun.Mijn vrienden ondersteunden mij echt. Ik” bloosde “er van hoe mensen van over de hele wereld kwamen om me te helpen en te motiveren. Mensen van verschillende geloven,te goeder trouw en van alle rangen en standen,we zijn allen waarachtige mensen. Dit zal ik mijn hele leven nooit meer vergeten.
BESTRALING
Wanneer kunnen we met de bestraling beginnen? U dient twee weken te wachten. Ik denk dat we geen twee weken de tijd hebben. Laten we opschieten! Het duurde ongeveer 2 weken voor dat de bestraling begon met 20, 40, of 60 rad. Ik ben het vergeten. Het was een lage dosering vanwege de ligging van de tumor. Geen te groot risico nemen want ik kon er aan onderdoor gaan. Stel je voor ! Ik drong aan om snel te beginnen. Uit eindelijk had ik een afspraak om bestraald te worden We konden beginnen. Ik ging volgens afspraak en toen bleek de radioloog niet aanwezig te zijn. Hij was op vakantie. Zijn assistent,een junior,was er om alle aansprakelijkheden met mij door te nemen en in te vullen. Als ik zou sterven tijdens de behandeling zouden zij niet aansprakelijk zijn. Ik vond het verschrikkelijk vreemd dat de radioloog op vakantie ging en mij met de dood voor ogen liet zitten. Ik dacht afspraak is afspraak. De tumor die ik heb,verdubbelt elke twee weken in omvang en deze joker gaat op vakantie en laat mij zitten met mijn gezwel dat elk moment kan uit barsten.Vandaag zou mijn tumor gemeten worden. Het was op een door de weekste dag daar op zou ik met de bestraling van zes weken beginnen. Je werd geacht elke je radioloog te bezoeken om te horen hoe de stand van zaken was. Nou,de eerste was hij nog met vakantie en dus gingen we die week er na. Elke dag van bestraling werd gecombineerd met een gesprek over de stand van zaken. Maar wel zes uur later. Dus moet je weer terug komen en 3 uur verspillen met rond hangen op de Medische Faculteit. Sinds 7 uur in de ochtend waren wij al in Houston en om 1 uur in de middag zouden we het gesprek hebben. Pas om 3 uur werden we in de onderzoek s kamer uit genodigd. Vijftien minuten later komt de arrogante vakantie ganger binnen en praat 5 minuten met me. Ik vraag hem of hij iets weet over Dr. Burzynski. Hij zegt ja met enige min achting en zegt voorts te weten dat Dr Burzynski claimt enig succes te hebben met zijn behandeling. Het was erg negatief en dat was het. Ik ben nooit meer terug gegaan om hier nog meer tijd aan te verspillen. Ik heb zelfs andere patiënten daar aangemoedigd om deze domme tijd s verspilling te boycotten. We zijn geen schapen. Een patiënt volgde mijn advies op.Met de kennis die ik nu heb,zou ik mijn tijd niet verspild hebben aan deze uit de tijd zijnde antieke behandeling. Ziekenhuizen proberen nog steeds betaald te krijgen voor deze dure apparatuur.
BURZYNSKI
Ik was dag en nacht op het internet aan het zoeken. Met mijn vrouw was ik aan een stuk door aan het bidden. We gingen elke dag naar de Heilige Mis. Er moest iets zijn. Er zijn een hoop en geld wolven die zijn er zeker. Naast diëten en voeding s supplementen was de enige hoop gevende optie naar mijn mening Burzynski. Ik gebruikte alleen supplementen die blijkbaar door drongen in de hersenen. je kunt zoeken naar allerlei soorten boeken over kanker bestrijding. Het vechten tegen kanker is een persoonlijke reis. We hebben allemaal onze eigen wegen. Ik deed ook aan meditatie. Er zijn verschillende boeken over meditatie geschreven door O. Carl Simonton Het geloof dat het onderbewuste een helende werking kan hebben. Train je onderbewuste geest om alles te doen wat je wilt doen. Gebruik deze kracht om te genezen Het Web is een geweldig medium,maar pas op voor de geld wolven. Die hebben er maling aan of je ziek bent of niet.De tweede bestraling hebben we onderbroken en zijn niet meer terug geweest. mijn vrouw en ik hadden een gesprek met Dr. Burzynski gepland. We stonden beiden op scherp. Ik ben sterk geneigd om beslissingen op mijn intuïtie te baseren. Indien mogelijk probeer ik synergie aan te brengen tussen zo wel intuïtie als analytische analyse. Te veel van het een of van het ander en je neemt waarschijnlijk niet de juiste beslissing. Ik keek Dr. Burzynski in de ogen en vroeg hem over mijn tumor. Hij vertelde mij zeer nauwkeurig de soort chemotherapie die MDA me zou bieden,en dat klopte allemaal. Burzynski had mijn bloed geanalyseerd en up to date in kaart gebracht. Hij vertelde me dat Antineoplaston slechts een kans heeft van 30% om op mijn tumor in te werken. Als het zou in werken was de kans 50% dat Antineoplaston de tumor kon stoppen Even kijken :
zelfs als hij zou overdrijven dan is elk getal hoger dan 1% al een kolossale toename van mijn huidige kansen.
Okay : Let’s Roll.
Dit was fantastisch nieuws. Echter mijn broer,de huisarts en de oncoloog vertelden mij dat Burzynski een charlatan was. Wie had er gelijk ? Mijn vrouwen ik waren veel aan het bidden Iedereen en zelfs MDA had ons alle hoop ontnomen. Nergens hoop. Alle deuren gesloten. En stond op het punt dood te gaan. Goed we besloten Burzynski een kans te geven. Binnen zes weken zouden we weten of Antineoplaston op mijn tumor zou inwerken , zo niet dan waren we weer in een dood lopende straat. We hadden een nieuwe afspraak met de oncoloog van de Universiteit ( MDA ).De bestraling had mijn tumor met 20% verkleind. De aangeboden chemo kuur was zo als Burzynski had voorspeld. Een paar weken van te voren had ik een e- mail van 20 kantjes gekregen met alle keuze mogelijkheden. Echter geen clinical trials.
( Wetenschappelijk onderzoek )
Voor een clinical trial komt men alleen in aanmerking als er een kans van slagen is, maar ik voldeed dus nergens aan. Zo als later te zien is kwam ik wel in aanmerking voor een clinical trial bij Burzynski,met toestemming van de FDA.We zouden dus op de oude voet verder gaan Waarom resultaten verwachten door weer het zelfde te doen wat nog nooit had gewerkt .In elk geval vertelden wij deze arts dat we besloten hadden om naar Burzynski te gaan. Hij voelde zich niet in zijn eer aangetast,zei hij met enige minachting. We gingen dus naar Burzynski. Hij had enige genezen patiënten die wij konden ontmoeten en spreken. Het interesseerde me eigenlijk niet omdat ik bang was dat het niet echt zou zijn en ik zou twijfelen aan de verhalen van deze patiënten. Maar MDA had helemaal geen overlevenden. Mijn instelling was echter dat ik alles wilde proberen om te overleven. De FDA verplicht iedereen om twee maanden te wachten voor dat je aan de behandeling van Dr. Burzynski kunt deel nemen. Dit om uit te sluiten dat die andere therapie reeds gewerkt zou kunnen hebben.. Maar met een tumor die elke twee weken in omvang toe neemt ,is dit een zeer kostbare tijd. Ik ben er van overtuigd dat de FDA met haar wijsheid de mensen wil beschermen.!!Voor iedereen maken ze het zo moeilijk mogelijk om deze behandeling te kunnen krijgen.Waar zijn ze bang voor? Bang voor de concurrentie van hun”weldoeners” Ik ken het antwoord niet. Een ding weet ik zeker. Dr. Burzynski doet dit al meer dan 25 jaar met resultaten bij vele vormen van kanker. Waarom in hemels naam is dit genees middel niet overal vrij te verkrijgen en moet iedereen zo hard vechten in zijn strijd tegen kanker ? Deze behandeling zou algemeen en overal erkend moet worden. Toen we bij Dr.Burzynski begonnen,was mijn tumor intussen weer met 11% gegroeid. De MRI’s werden gemaakt op de Universiteit ( MDA ) en telkens was er onenigheid over wat Burzynski beweerde en de oncoloog van MDA. Na een telefoontje van mijn oncoloog die mij zei dat ik moest stoppen met Burzynski omdat er iets mis ging met mijn gezwel. Het zou de kleine hersenen in groeien of zo iets. Dit telefoon gesprek kwam via mijn broer en daarom begon ik sterker te twijfelen aan de juistheid van deze informatie. Mijn vrouw belde de oncoloog terug om te horen wat er precies gaande was,maar hij heeft haar nooit terug gebeld. Mijn broer wilde echt niet dat ik bij Burzynski onder behandeling bleef.
Waarom nog meer geld over de balk gooien ?
Wat doet het er ook toe? Ik herinner me dat mijn vrouw en ik hadden besloten dat als MDA niets nieuws te bieden had we dan gewoon door zouden gaan met Dr. Burzynski. Mijn verzekering zou de eerste zes weken van mijn behandeling door Burzynski betalen. Als de tumor niet zou reageren zouden we hoe dan ook ophouden. In een ander ziekenhuis moesten we eerst een katheter laten aanbrengen via mijn borst. Toen gingen we naar de kliniek van Dr. Burzynski om gedurende twee weken lessen te volgen hoe de Antineoplastons toe te dienen. Een pompje werd bevestigd aan de katheter en leerden we hoe dit vast te maken en hoe de medicijnen toe te dienen. We moesten controleren hoeveel vloeistof er mijn lichaam in ging en hoeveel er via mijn blaas uit kwam en we moesten een dieet volgen met weinig zout en minstens 5 liter water per dag drinken Antineoplastons hebben een zeer hoog sodium gehalte. Je hebt je sodium gehalte goed in de gaten te houden.
Ze vertelden ons hoe de medicijnen aangeleverd zouden worden. Maar dat was geen probleem aangezien wij 15 minuten van de kliniek woonden. De FDA vereist wekelijkse bloed tests en dus waren wij er toch iedere week. De verpleegsters waren zo vriendelijk en brachten altijd de medicijnen naar onze auto. Ze gaven werkelijk een zeer goede service. De Antineoplaston doseringen worden zeer regelmatig aangepast. Ik kreeg 500 cc A10 en 80 cc AS2 - 1. Op deze dosering bleef ik gedurende de eerste 6 weken. Mijn katheter verstopte regelmatig en mijn sodium spiegel in het bloed was altijd te hoog. Door de verhoging van de enzymen in de lever moest de behandeling her zien en aangepast worden. Uit eindelijk kreeg ik 330 cc A10 en 60 cc AS2 - 01 toegediend. Bij het begin van de behandeling kreeg ik ook 16 mg decadron. Een steroïde. Om van dit steroïde af te komen was moeilijk. We deden dit door de kleine pilletjes in vier partjes te snijden en verminderden de dosis dagelijks met 1/4. De eerste zes weken waren voorbij. Er moest een nieuwe scan worden genomen. Deze gaf een vergroting te zien van de tumor met 2.4%. Maar reden genoeg om door te gaan met deze behandeling omdat normaal gesproken deze soort tumor elke twee weken in omvang verdubbelt. Ik herinner me dat Dr.Burzynski dit geweldig vond,en ik wilde van het ding af. Zes weken later gaf de volgende scan een verkleining van de tumor te zien van 12.9%Fantastisch nieuws om nou door te gaan. Iedere zes weken werd er een scan genomen. De afname percentages waren als volgt :
-15.7% , -18.9%, -4%, -16.7%, en -10.7%.
29 November 2000,was mijn tumor geslonken met 76.8%.
De laatste scan zag ik in April 2002 en vergeleken met de scan van Januari 2002 zag alles er bijna normaal uit. Om mijn sodium spiegel zo laag mogelijk te houden dronk ik minstens 5 liter water per dag. Op sommige dagen dronk ik zelfs 20 liter. Ik probeerde de tumor resten uit mijn lichaam te spoelen..Om de drie kwartier moest ik naar de WC. Schone nieren, maar weinig slaap. Ik transpireerde aan een stuk door. Ik stonk een uur in de wind als of ik in geen weken in bad was geweest. Erg vervelend. Ik heb een tijdje in een rolstoel gezeten. Ik werd steeds zwakker. En nog iets anders :
Na de operatie en de bestraling was de linker kant van mijn gezicht verlamd. Mijn vrouw moest iedere avond mijn oog afplakken. Langzaam aan,naar mate de behandeling met Antineoplaston vorderde,trok ook de verlamming weg Ik weet niet of het aan de Antineoplaston gelegen heeft,maar het gebeurde wel. Een fraai cadeau Een MRI,genomen in de zomer van 2000,liet zien dat mijn tumor met 54% was gekrompen. Allemachtig ,wat was ik blij.Deze niet te stoppen tumor was werkelijk aan het verdwijnen. In september 2000 liet Dr. Burzynski een MRI scan en een PET scan maken. Een PET scan meet de opname van glucose in de cel ,zo wel binnen als buiten het tumor gebied.Fantastisch nieuws,de MRI gaf geen zichtbare tumor te zien. Maar Dr. Burzynski wilde zeker zijn van zijn zaak en liet nieuwe scans maken in december 2000.In december 2000 werd ik volledig genezen verklaard. Ik moest Antineoplaston blijven gebruiken tot september 2001, dit om er zeker van te zijn dat de tumor niet zou terug komen. In 1999 zou de tumor mij om zeep geholpen hebben maar nu hadden wij de tumor te pakken. Ongelooflijk. !!! In augustus 2001 raakte ik aan de diarree en het hield niet op en niets hielp. Alle tests die gedaan werden gaven geen schadelijke bacterie te zien in mijn ontlasting.De eerste gedachte was darm kanker en net genezen verklaard van hersens kanker en nou zou ik darm kanker kunnen hebben.Daar ging ik weer,nu naar een internist gespecialiseerd op het gebied van maag en darmen. Een colon onderzoek, een CAT scan van de buik en een lever biopsie. Eerst het colon – onderzoek. Wat een kwelling. De avond te voren neem je allerlei taxeer middelen voor het onderzoek krijg je een pil om je te laten in slapen. Na het bijkomen had ik het gevoel dat ik naar het toilet moest. Ook de CAT scan en de lever biopsie leverden niets op,alles was in orde.Goed nieuws over de hele linie,en van Dr. Burzynski kreeg ik te horen dat ik kon stoppen met de behandeling. Dat was in september 2001.
CONCLUSIE
Zo als U ziet heb ik verschrikkelijk veel geluk gehad. Hulp van het bedrijf,mijn verzekering,mijn vrouw en vrienden die me allemaal tot steun waren. God zij dank! Mijn behandeling bij Burzynski viel onder het wetenschappelijk onderzoek van de FDA.( Clinical Trial ). Het is noodzakelijk dat Dr. Burzynski de erkenning en de goedkeuring krijgt van de FDA. Patiënten die ten dode zijn opgeschreven moeten meer mogelijkheden hebben. Het FDA goed keuring s proces is verschrikkelijk duur. Een artikel in de Wall Street Journaal van 14 mei 2002 legde uit dat de FDA te traag is met het goed keuren van nieuwe genees middelen en uitvindingen. Dit kost mensen levens door de overladen bureaucratie. Hierdoor kost het zoveel , ca. $ 450 miljoen, dat het voor kleinere ondernemingen niet is op te brengen. Veel mensen klagen er over dat Burzynski zo duur is. Dat is waar zo lang de verzekeraars niet willen betalen. Maar ik ben er niet zeker van of Burzynski het hoofd boven water zou kunnen houden als hij niet de prijzen rekent die hij nu rekent. Als je ziet wat een FDA -goedkeuring kost dan is relatief gezien Burzynski zelfs goedkoop. Bovendien waren de kosten van de conventionele behandeling even hoog als die bij Burzynki tijdens de eerste drie maanden van de behandeling. Een vriend van mij die in verzekeringen doet, vertelde mij dat in feite Burzynski goedkoper is dan de gevestigde orde. De huidige erkende behandeling s methoden van hersentumoren helpen totaal niet maar deze worden wel betaald door de verzekeraars. Wat zegt Uw boeren verstand ? Ik zou ook graag willen dat de behandeling van Burzynski goedkoper zou zijn. Ik veronderstel dat deze behandeling goedkoper zal worden indien de FDA zijn goedkeuring verleent zo dat meer patiënten Antineoplaston kunnen gebruiken. Iedereen weet dat door vergroting van de markt de prijzen dalen.
( Behave in de Chemo - en Bestraling s industrie)
Indien de verzekeringen zouden betalen hoeven patiënten hun beslissingen over leven en dood niet meer te laten afhangen van het geld.
UPDATE OKTOBER 2002
Mijn laatste scan gaf te zien dat mijn tumor met 80% is afgenomen en dood is. Ik ben niet meer onder behandeling. Ik ben weer aan het werk. Ik zal niet teveel in details treden ,maar ze hebben me ongelooflijk ontvangen. Je zult maar bij zo’n bedrijf werken! Er is ook een patiënt ondersteuningsgroep voor toekomstige patiënten. Als U besluit te komen , zullen ze U er alles over vertellen. Indien U mij wilt spreken over mijn ervaringen en over Antineoplaston bent U altijd van harte welkom. Ik vind het belangrijk dat iedereen mijn verhaal leest en dus vertel het zoveel mogelijk verder. Deze informatie moet zoveel mogelijk mensen bereiken om te voorkomen dat ze meteen worden overgeleverd aan de routine behandeling met chemo en bestraling. Ik wil helemaal niet suggereren dat iedereen direct naar Burzynski moet gaan , maar men moet wel eerst alle andere mogelijkheden overwegen. Ik ben ervan overtuigd dat, als Dr. Burzynski meer patiënten zou hebben gehad die niet eerst waren afgetakeld door chemokuur en bestraling zijn aantal nu genezen patiënten spectaculair en dramatisch zou zijn toegenomen. Nog steeds ontmoet ik mensen bij de Patiënt ondersteuningsgroep die zeer goed reageren op de behandeling van Dr. Burzynski. Patiënten die geen enkele hoop meer kregen en zich maar moesten gaan voorbereiden op het Hiernamaals. Vaak heb ik me afgevraagd waarom de FDA en de traditionele kanker specialisten zo erg tegen deze Antineoplaston - therapie zijn gekeerd. Gaat het om het geld? Is het de concurrentie? Is het vak afgunst? Waar wringt de schoen? Probeert de FDA nou werkelijk het publiek te beschermen? Iets klopt er niet!! Antineoplastons zijn lichaam s eigen stoffen en zijn dus niet giftig.Het is noodzakelijk dat Antineoplastons worden goed gekeurd door de FDA zodat alle mensen met kanker de mogelijkheid krijgen om eerst een therapie te volgen zonder de verschrikkelijke bijwerkingen van de chemokuur en bestraling. Dan ook kunnen de verzekeraars dit betalen. Op dit moment betalen zij grif voor behandelingen die bewezen hebben totaal niet te werken en zeker niet voor hersentumoren!Waarom is er zoveel angst en minachting voor een behandeling welke reeds zoveel mensenlevens heeft gered?
UPDATE 6 JANUARI 2004
Het is alweer bijna een jaar geleden. Ik kan niet geloven hoe de tijd vliegt. Zo juist een nieuwe scan laten maken. Alles is stabiel. Wat er is overgebleven tot nu toe zijn de dode resten van mijn tumor en dat is nog steeds ongeveer 18 % van de originele omvang van de tumor. Vergeet niet dat ik 3 jaar geleden nog in de rolstoel zat. Ook U kunt deze ziekte overwinnen.Laat ik het zo zeggen. Indien de Medische Universiteit van Texas ( MD Anderson ) ,het meest bekende en succes volste kanker centrum van Amerika,mij 1 of 2 overlevenden had kunnen tonen was ik nooit bij Burzynski terecht gekomen. En raad eens wie de meeste patiënten te zien krijgt !! Zo als gezegd ben ik weer aan het werk en onderweg. Ik ben blij mijn vrienden daar weer te zien
Klik hier voor meer informatie over Stanislaw R. Burzynski, MD, Ph.D. en Aminocare A10
Stanislaw R. Burzynsk Vol > http://www.youtube.com/watch?v=jRua3NLg-Z8