IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Ik schrijf meestal geen stukken over ‘de actualiteit.’ Dit omdat het vrijwel altijd een afleiding is van zaken waar we wél invloed op kunnen hebben. En omdat we nu wel weten dat dit systeem verschrikkelijk is, een wetenschap waarvoor we de pers ook al niet nodig hebben. Maar net als iedereen heb ik wel eens behoefte aan afleiding, en kijk ik dan ook – tegen beter weten in – naar ‘het nieuws.’ En ondanks de laag eelt die in al die jaren op mijn ziel is gegroeid, wordt ik soms nog diep geraakt door wat ik zie. Deze keer: failliete ziekenhuizen.

Na decennia privatiseringen en al de problemen die er door zijn ontstaan. Nadat het introduceren-van-marktwerking ons toch telkens weer door de strot wordt geduwd. Na zoveel kabinetten van van de vrije-markt-fundamentalist Rutte, waarin alleen de markt vrij is en de mens haar slaaf… Na al die tijd, had ik toch nog verwacht dat er in dit land grenzen zouden zijn aan de heerschappij van het kapitaal. Na al die tijd had iemand die een godsgruwelijke hekel heeft aan dit sociaal-economische systeem toch nog gedacht dat het niet zó erg was. Toch wel.

Bankiers worden gered, zieke mensen niet

En dat zo’n 10 jaar nadat de overheid de banken redde. Laat dat even op je inwerken. Banken worden gered, ziekenhuizen niet. Bankiers worden gered, zieke mensen niet. Nee, terwijl bankiers vrolijk door kunnen gaan met graaien, vertelde een patiënt van het MC Slotervaart toen het duidelijk werd dat faillissement nog maar een mogelijkheid was:

“De onzekerheid vind ik slopend, want ik zit in een proces van kanker en kan dit er eigenlijk niet bij hebben.”[1]

Nou nee dit kun je er dan godverdomme niet bij hebben! Jezus.. En natuurlijk durft een ingevlogen apologeet van uitbuiting en onderdrukking de vraag te stellen “waarom zou je een financieel ongezond bedrijf overeind houden?”[2] Dit soort hoeren van het kapitaal stonden waarschijnlijk de cheerleader uit te hangen op het moment dat ziekenhuizen überhaupt een bedrijf werden gemáákt[3]. En nadat zij de algemeen (lees: in de media) geaccepteerde noodzaak zullen hebben onderschreven om met miljarden banken te redden DIE ZICHZELF IN DE PROBLEMEN HADDEN GEWERKT, durven zij nu te beargumenteren dat je een instelling DIE VOOR ZIEKE, KWETSBARE MENSEN ZORGT niet financieel moet ondersteunen.

Excuses voor de capslock, maar dit was toch tot voor kort volstrekt ondenkbaar?! En is dat, binnen de gedachtewereld van minstens driekwart van de bevolking van Nederland toch nog steeds?[4] Dit gebeurt toch niet in het rijke westen? Oké in het Wilde Westen van de VS misschien, “maar toch niet in Nederland?” Wel dus.

Hoe komt dat? Duidelijk niet omdat mensen dit nu opeens prima vinden. Het is ook duidelijk dat de democratie (volks-macht) in Nederland morsdood is, minstens sinds de EU-grondwet. En zonder twijfel is ie begraven met de hele dividend-affaire. Is het misschien omdat de ideologische ‘grenzen’ waarvan zelfs ik dacht dat die er nog waren, niet meer in de praktijk worden gesteld?

Ulrike, ich liebe dich

Vroeger was zeker niet alles beter. Maar, kapitalisten en hun handlangers konden nog wel bang zijn écht te ver te gaan. Toen begin jaren ’90 de Duitse overheid de Oost-Duitse staatseconomie privatiseerde via de zogenaamde Treuhand, werd de voorzitter daarvan nog zonder pardon doodgeschoten door de RAF. En dat was slechts het sluitstuk van van de decennialange ‘stadsguerrilla’ die na 1968 woedde in het ‘rijke westen,’ waarvan de RAF waarschijnlijk het minst interessante voorbeeld was. Iemand als Wim Kok mocht deze week echter een natuurlijke dood sterven.

Voor alle duidelijkheid: de moraliteit van de ‘stadsguerrilla’ is ontzettend twijfelachtig, al moeten we ook niet doen alsof er door failliete ziekenhuizen geen doden vallen. Bij een iets warmere zomer vallen al meer bejaarden om, wat dacht je dat dit doet? Bij spoedeisende hulp (al langer gesloten bij MC Slotervaart) kunnen minuten en zelfs seconden het verschil maken tussen leven en dood; uit het hele land reisden mensen naar MC Slotervaart voor bepaalde operaties omdat die daar zo goed worden gedaan (hoe beter je een operatie doet hoe minder kans op complicaties hoe minder gezondheidsproblemen hoe minder doden, en vice versa); en natuurlijk de enorme stress die dit oplevert voor ontzettend veel mensen (waarvan er veel ook erg kwetsbaar zijn). Ja, bij een graadje meer vallen er al doden, en nu zeker.

Maar goed, ook puur functioneel-strategisch valt ‘stadsguerilla’ af te raden: die Treuhand-voorzitter werd natuurlijk gewoon verplaatst door een andere lakei van het grote geld, en uiteindelijk is alles verkocht. “Je kan een sociale relatie niet opblazen,” zegt men dan. Kapotschieten dus ook niet, hoe verleidelijk het soms ook is. En eigenlijk is het allerbelangrijkste argument nog wel, dat geen kameraad moet denken dat het een goed idee is op deze manier haar/zijn/hun leven te vergooien. It’s not worth it, en je schiet er niks mee op (pun intended).

Maar toch, op momenten zoals deze… hoe rechtvaardigbaar zou het zijn! Het is ook niet alsof er nog wordt geluisterd wanneer het volk massaal tegen privatiseringen is. Tegen belastingcadeautjes voor de ontzettend-rijken en het verdwijnen van steeds meer bevoegheden naar steeds verder-van-huis (ofwel machtscentralisatie). Het is niet alsof er wordt geluisterd naar al onze protesten. Nee meneer de anarchist (v/m/o), ook niet als er eens een steentje wordt gegooid of een gebouw wordt bezet. Zoals Ulrike Meinhof zo mooi zei:

“Protest is zeggen dit en dat, dat wil ik niet.

Weerstand is er voor zorgen dat het niet gebeurt.”

De tijd van protest is voorbij. Laat de FNV maar pleintjes vullen in hun gedoemde wanhoopsoffensief. Daadwerkelijk verzet, weerstand is nodig. Je kan sociale relaties dan wel niet opblazen, maar je kan ze ook niet wegwensen door met een bordje te zwaaien en wat leuzen te roepen. En stemmen? Daar ga ik niet eens meer woorden aan vuil maken.

[1] https://www.at5.nl/artikelen/187690/mc-slotervaart-failliet-verklaard
[2] https://www.at5.nl/artikelen/187711/mc-slotervaart-is-verleden-tijd-wat-...
[3] Mijn intentie is hier natuurlijk niet sekswerkers te beledigen die eerlijk werk verrichten om in hun levensonderhoud te voorzien. Ik bedoel ‘hoer’ hier als genderneutraal scheldwoord voor iemand die zich metaforisch laat naaien voor geld.
[4] Al zal dat zienderogen verminderen nu de media ideologisch kapitaalfascisme uitgebreid een podium zal geven, en de onderliggende boodschap “zo is het nou eenmaal” wijd zal verspreiden.

(ook gepubliceerd op https://weerstand.noblogs.org/ )