Kraak actie 8 maart verslag
Wanneer: 12/03/2021 - 15:20
Op 8 maart heeft een groep een pand gekraakt aan de Spuistraat.
Politiek statement actie
Ons wordt verteld dat er niet genoeg huizen zijn voor iedereen, dat er niet genoeg ruimte is voor migranten en vluchtelingen die vluchten voor imperialistische oorlogen en economieën die verwoest zijn door (neo)kolonialisme. Het is onacceptabel dat de media migratie de schuld geeft van het feit dat we allemaal moeite hebben om een woning te vinden. Dit is een voorbeeld van hoe de media migranten en vluchtelingen tot zondebok maakt. Er is geen ruimtegebrek, er is geen "woningnood", het enige probleem is de ongelijke verdeling van welvaart. Het probleem is kapitalisme.
We worden uit onze stad gedreven door stijgende huurprijzen en gentrificatie. Sociale huurwoningen worden verkocht aan de private sector en het gebrek aan betaalbare woningen betekent dat mensen van de werkende klasse genoodzaakt zijn de stad te verlaten. Zelfs mensen met essentiële beroepen zoals docenten, mensen in de zorg en sociale werkers moeten verhuizen. Mensen hebben moeite om de maandelijkse huur te betalen terwijl speculanten vrij spel krijgen. Sommige investeerders hebben honderden huizen, prins Bernhard heeft bijvoorbeeld meer dan 600 huizen en de eigenaar van dit pand, Anthonie Mans, heeft nog 100 andere panden in Nederland. De wachtlijsten voor sociale huur zijn belachelijk en het duurt tussen de 8 en 14 jaar voordat iemand een woning vindt. Maar per ieder dakloos persoon in Amsterdam staat er ongeveer 750 vierkante meter kantoor leeg.
Huur is diefstal. Het onderhoud voor één kamer kost geen honderden euro's per maand. Dit geld gaat direct naar de zakken van huurbazen of speculanten. Vrouwen en queer personen worden disproportioneel geraakt door de situatie rondom huisvesting. Zo hebben queer tieners bijvoorbeeld een verhoogde kans om dakloos te worden.
Mensen die huiselijk geweld meemaken zijn soms genoodzaakt om in onveilige situaties te blijven omdat ze niet de financiële middelen hebben om weg te gaan. Huurbazen discrimineren potentiële huurders vaak op basis van ethniciteit, inkomen, gender, seksualiteit en gezondheid. Huurbazen staan er om bekend dat ze vaak intimiderend en onredelijk zijn en ze denken dat ze het recht hebben ons te vertellen hoe we onze privélevens moeten inrichten.
Sinds het verbod op kraken van kracht werd, is dakloosheid verdubbeld. Te vaak is er een nauwe relatie geweest tussen kraken en gentrificatie, al helemaal in Amsterdam. HIstorisch gezien is kraken altijd een beweging tegen gentrificatie geweest, tegen huur moeten betalen en tegen het instituut van privébezit in het algemeen. Maar de afgelopen jaren hebben sommige krakers de weg vrij-gemaakt voor gentrificatie in plaats van dit te bevechten.
Samenwerken met de staat om de weinige "vrijplaatsen" en gelegaliseerde kraakpanden die nog over zijn te redden, vaak zonder succes. Wij wijzen deze positie en strategie af. We willen woningen voor iedereen, niet alleen voor een select groepje "vrijdenkers en kunstenaars". We moeten de onderdrukkers aanspreken vanuit een krachtige positie, we gaan ze niet smeken. De stad is van iedereen die in de stad woont, en het is tijd dat de we de stad terugnemen!
Sekswerkers hebben te horen gekregen dat ze niet terug aan het werk mogen, als enige contactberoep - dit draagt alleen maar bij aan de verdere stigmatisering van sekswerk. De regering sluit ramen in Amsterdam, zogenaamd om sekswerkers te redden van mensenhandel en om criminaliteit te verminderen. Niet alleen is er geen empirisch bewijs dat het sluiten van ramen hierbij zou helpen, als je iemands werkplek afpakt zal dat hun situatie waarschijnlijk alleen maar onzekerder en gevaarlijker maken. Het feit dat sekswerkers moeten verplaatsen van het centrum naar een minder rijke buurt om zogenaamde "overlast" in het centrum te weren, is onderdeel van een structureel patroon van stigmatisering van sekswerkers en stigmatisering van de werkende klasse. Als de staat echt om sekswerkers zou geven, zou de staat materiële steun geven aan sekswerkers tijdens deze pandemie in plaats van hen degraderend te behandelen. Sekswerk is werk. Vechten voor arbeidsrechten betekent vechten voor sekswerkersrechten.
De geschiedenis van 8 maart is heel radicaal en inspirerend. Het was zelfs het beginpunt van de Russische revolutie! Maar wat is er gebeurd met 8 maart en met feminisme in het algemeen? Kapitalisme. De moderne econoom leert om alles in een consumptiegoed te veranderen, inclusief het protest tegen dat systeem. Feminisme is hierin geen uitzondering. Het resultaat is dat mensen niet meer altijd aan radicaal, intersectioneel, anti-kapitalistisch feminisme denken als ze het woord feminisme horen. Ze denken aan een soort feminisme dat zegt dat er meer "vrouwelijke politici" en meer "vrouwelijke bazen" moeten komen. Dit heet "liberaal feminisme", maar het is eigenlijk meer een soort ingenieuze reclamecampagne. Liberaal feminisme geeft niet echt om onderdrukte groepen, ook niet als ze vrouwen zijn. Liberaal feminisme ziet de oorzaak van genderongelijkheid niet, het probeert rechtvaardig te zijn maar stopt halverwege. Liberaal feminisme slaagt er niet in om de relatie tussen het patriarchaat en kapitalisme te erkennen. Want als we tegen het patriarchaat zijn, moeten we ook tegen het kapitalisme zijn - en omgedraaid. Terwijl vrouwen buitenshuis moeten werken, moeten ze thuis ook huishoudelijk werk en zorgtaken op zich nemen - dit is ook werk maar dit werk is onbetaald en ondergewaardeerd.
In plaats van het probleem aan te pakken, namelijk kapitalisme, zorgt liberaal feminisme ervoor dat mensen strijden voor een manier om samen te kunnen gaan met kapitalisme. Deze ideologie schildert intersectionele feministen af als "doorgedraaide mannenhaters". Met hulp van het kapitaal, kopen ze jouw aandacht op het scherm van je laptop of mobiel met "feel good girl power" films en liedjes. Ze verkopen je hippe kleding met "feel good girl power" slogans. Ze geven je zelfs korting om cosmetica te kopen ter ere van 8 maart, "de dag van sterke dames". Op deze manier verwijderen ze de geschiedenis en de betekenis van 8 maart, een dag die zo belangrijk is voor alle vrouwen. 8 maart is een dag om de strijd van de vrouwen die ons zijn voorgegaan te herinneren! Het is de dag om solidariteit te tonen met de vrouwen die vandaag strijden! Het is de dag om onze strijd tegen kapitalisme te vieren en het patriarchaat te smashen! Zo lang 1 % van de wereld de wereld regeert, zelfs als de helft van die 1 % vrouwen zouden zijn, zijn de levens van 99% van de mensen niet verbeterd!
Als vrouwen wordt ons vaak verteld dat we niet teveel ruimte in moeten nemen. We worden sociaal geconditioneerd om onze mond dicht te houden en dat we "onze benen bij elkaar moeten houden". We moeten geen grote dromen koesteren of al te luid ademhalen. Maar we worden gewurgd en tegelijkertijd wordt er van ons verwacht dat we glimlachen. Er is geen veiligheid onder dit patriarchale, kapitalistische systeem. Solidariteit is de enige oplossing. Laten we samen staan met de mensen die tegen hun eigen onderdrukking vechten, hun strijd is onze strijd, hun gevecht is ons gevecht. We zijn niet vrij totdat iedereen vrij is. We laten onszelf niet het bijproduct zijn van deze crisis. We laten ons niet uit deze stad verdrijven! Het is tijd om ruimte terug te nemen!
Als feministen weten we dat de strijd werk vergt en liefde. We staan solidair met de Koerdische vrouwen die door de Turkse staat opgesloten zijn, de vrouwen die in de bergen van Koerdistan vechten en die nieuwe manieren van leven opbouwen in de samenleving in alle vier delen van Koerdistan.
We staan in solidariteit met Angel, de vrouw die naar Nederland vluchtte om veiligheid te vinden maar die vermoord is door het Nederlandse immigratiesysteem. Ze was een politieke strijder! Ze was een trans vrouw! We staan in solidariteit met haar en alle migranten!
Er is geen plek die veilig is onder dit patriarchale, kapitalistische systeem, dus we moeten terugvechten.
Genoeg is genoeg! We nemen ruimte terug!
Video:
https://kolektiva.media/videos/watch/cc28c0ae-7722-4f26-86df-3fc76daf6ce...
Neem contact met ons op via: anarchafemsterdam@riseup.net