Anarchisten zetten stembus in de fik
Wanneer: 19/06/2012 - 01:10
Op zondagavond, de avond van de Griekse verkiezingen, is er rond 7 uur een groep van ongeveer 10 mensen een stembureau in Exarcheia binnengegaan, daar vielen ze de 2 aanwezige politieagenten aan en zetten de stembus in de fik. Op het Exarcheia plein verzamelde zich een groep mensen die antiverkiezings leuzen riepen.
Hieronder de verantwoordelijkheids claim:
Alles om ons heen lijkt zich te vormen tot dwingende keuzes met maar twee mogelijkheden: memorandum/geen memorandum, drachma/euro, fascisme/antifascisme. Misschien is het zelfs in onze gelederen nodig om een positie in te nemen, om een standpunt in te nemen in dit moment van samenkomende overgangen. Toch vergeten we geen moment de echte binaire keuze: revolutie of de consistentie met het bestaande.
Wij weigeren consensus, hun dillemas en sociale vrede. Veiligheid gaat de winst van lokaal en internationaal kapitaal aan; vrijheid gaat al de anderen aan. De staat en het kapitaal, de fascisten en de banken zijn geen onzichtbare krachten. Ze hebben namen en adressen. Ze beginnen maar beter met het aftellen van hun dagen in weelde.
We kijken terug op de afgelopen jaren, op zware strijden. Hoe kunnen de barricades en de vlammen van 12 februari in stembussen passen? Hoe kunnen de stemmen die 'Genoeg!' roepen in deze bussen passen, stemmen geheven door de weinige zichzelf respecterende proletariers in deze tijd van loon-angst en ondergeschiktheid? Hoe kunnen de strijden in deze bussen passen, de strijden gevochten in stad na stad, buurt na buurt, met het uitschot van de Gouden Dageraad? Hoe kunnen onze broerders en zusters erin passen, zij die we aan onze zijde missen, terwijl ze altijd bij ons zijn, ookal zitten ze in de cellen van het regime?
In deze overgangstijd, die geen plek heeft voor terughoudendheid streven wij het ondenkbare na en maken we dat al het bovenstaande 'past'. De 1000ml benzine die we in de stembus gooiden van het 18e stembureau in exarcheia op de verkiezingsdag van 17 juni, zijn onze 1000 stemmen, zij zijn onze 1000 uitdagingen in een niet te pacificeren oorlog.
De revolutie eerst en altijd.
P.S Een geheven vuist voor de kameraad Olga Oikonomidou