Sinds het begin van de Syrische opstand doen al geruchten de ronde,Rusland en China dat zin zullen als aan doen om de Syrisch regime te beschermen en elke vorm van veroordeling tegenhouden om Damascus onder druk te zetten. Ondertussen gaat het geweld in Syrië onverminderd door en de vreedzame protesten zijn veranderd in bittere strijd.
Daarin opereren nu zowel het regime als de opstandelingen gewetenloos en de vraag is nu of de rebellen kunnen een alternatief zijn voor de troepen van Assad .
In een interview zei ALakhdar Brahimi dat zijn missie "bijna onmogelijk'' is. De 78 jarige veetraandiplomaat nam als gezant namens de Verenigde Naties en de Arabische Liga het stokje over van de voormalig bejaarde VN-chef Kofi Annan. Die stopte er vorige maand mee nadat een staakt-het-vuren als onderdeel van zijn vredesplan niet van de grond was gekomen.
Amerikaanse en Europese Unie landen proberen tevergeefs een lijn trekken om China en Rusland mee te krijgen bij de sancties tegen het regime van Assad, zodat die nog veel steviger kunnen worden en zorgen ,dat er geen chemische wapens worden ingezet en niet in verkeerde handen terechtkomen
Ook enteren lijkt of het regime van Assad heeft zijn succes behaald door te leunen aan zijn Alawitische achterban van de vreedzame opstand een burgeroorlog te maken.
Nu het Syrische regime steeds verder in de problemen komt, zet Teheran drastischer middelen in. Volgens Amerikaanse inlichtingenbronnen heeft Iran een eerder dit jaar gebruikte directe luchtbrug naar Syrië heropend om de troepen van Assad van wapens en ander materieel te voorzien. Het leger van Assad probeert de opstand sinds vorige maand vanuit de lucht de kop in te drukken, met onder meer gevechtshelikopters en vliegtuigen. Het Vrije Syrische Leger in Aleppo, de tweede stad van Syrië, zou de beschikking hebben over raketten om de helikopters neer te halen. Volgens de Amerikanen hebben ze die gekregen via buurland Turkije.
Rusland wil dat de vijf permanente leden van de Veiligheidsraad (Verenigde Staten, Rusland, China, Groot-Brittannië en Frankrijk) en belangrijke landen in het Midden-Oosten bij elkaar komen om te overleggen, maar volgens mij het gaat niet meer dan een signaal,dat de internationale gemeenschap wel met de Syrische kwestie bezig is ook all weten zij dat er zoveel keuzes zijn er niet.
Simpelweg de oplossing ligt bij de hand om het dagelijkse bloedbad te begindegen. Eerst moeten zij overeenkomen om de strijd niet meer op te voeden en het interne strijd niet te gaan bedienen met externe macht en middelen . Rusland en China gerust stelen dat hun belangen na Assad onverminderd gewaarborgd zal worden , en Iran die Syrië als een proxy-oorlog gebruikt meer onder druk te zetten om niet mee te bemoeien , Turkije moet wel beseffen, dat de Syrische revolutie kan niet altijd volgens haar agende lopen, en het democratie zal blijven overwaaien .
De internationaal verdeeldheid heeft behoorlijke effect op het enteren strijd bij de oppositie.
De drie grootste oppositiegroepen, de Syrische Nationale Raad , het Syrische Nationaal Coördinatielichaam en de Syrische Koerdische Nationale Raad wantrouwen elkaar niet .
Volgens de Raad onderhoudt het Coördinatielichaam te nauwe banden met het regime. De Raad zou echter weer een dekmantel zijn voor de Moslimbroederschap en Westerse krachten. De Koerdische raad wijst elke samenwerken met beide raden af ,als zij niet erkend worden als volk en nieuwe Syrië na Assad.
Tegelijkertijd vind ik dat de conflicten in Syrië niet in de eerste plaats religieus gemotiveerd zijn, maar dat er een veelvoud aan politiek, sociale en economische oorzaken aan ten grondslag ligt.
08-09-2012
Salman Hussein
xelat66@hotmail.com