De organisatoren van het No Border Camp, dat begin augustus in Rotterdam zal plaatsvinden, streven enkele duidelijke en te respecteren doelen na:
- aansluiten bij de behoefte van migranten om hun probleem ‘wereldkundig’ te maken.
- streven naar vrijheid van beweging (freedom of movement) en het afschaffen van grenzen en staten.
- steun aan de opstand van migranten tegen het huidige migratiebeleid.
Buiten de doeleinden die de organisatoren nastreven, heeft kan de organisatie van zo’n kamp nog een hele speciale betekenis hebben: een atmosfeer scheppen waarin het mensen met elkaar kunnen discussiëren over het migrantenprobleem in het huidige onmenselijke systeem. Het is heel logisch dat de organisatoren en hun sympathisanten verontwaardigd zijn over de behandeling van de migranten in Nederland. Want de hypocrisie van de bourgeoisie ten aanzien van de kwestie van de vluchtelingen kent geen grenzen.
De migranten worden achtervolgd als beesten en minachtend omschreven als ‘illegalen’ alsof ze misdadigers zijn. En wat is hun misdaad? Ze zijn gevlucht voor de armoede en de oorlog in hun land van oorsprong, hun leven op het spel gezet om dan in deze ellende terecht te komen. Ze worden geconfronteerd met uitsluiting, detentie, intimidatie, mishandeling en deportatie. Of ze nu in detentiecentra vertoeven of op de vlucht zijn, het is de staat die de vluchtelingen illegaal maakt.
Aan de ene kant laat ze wel oogluikend tienduizenden immigranten zonder papieren in Nederland toe om het meest vuile werk te doen onder onmenselijke omstandigheden. Het is geen uitzondering dat immigranten jaren achtereen, werkend in een restaurant, 14 uur per dag en 360 dagen per week, nooit in de buitenlucht komen, en slapen in een ruimte half onder de vloer. Als ze toevallig van het vrouwelijke geslacht zijn, dan lopen ze ook nog de kans door de eigenaar van het restaurant zwanger te raken.
Aan de andere kant blijft ze erop hameren dat ‘het land vol is’ en dat ‘regels nu eenmaal regels zijn’. De staat bewaart zijn geloofwaardigheid door een strenge aanpak voor te staan van de - overigens logische - neveneffecten van deze vorm van illegale arbeid, zoals de criminalisering van transporten, de militaire interventie ten aanzien van de levensgevaarlijke overtochten en de verwijdering bij slechte woon- en arbeidsomstandigheden.
De hypocrisie van de bourgeoisie komt ook tot uiting met betrekking tot de landen die volgens haar nu weer veilig zijn en waarheen migranten dus weer naar teruggestuurd kunnen worden. Zo heeft de Nederlandse regering onlangs verklaard dat Irak weer genormaliseerd is, terwijl iedereen weet dat Bagdad en de regio’s ten noorden en westen van die stad erg onveilig zijn en de politieke spanningen tussen Soennitische en Sjiietische partijen enorm groot zijn.
Kortom: minderheden (zoals migranten) worden tot zondebok gemaakt. Zij krijgen de schuld van de ellende hier en elders in de wereld. Het kapitalisme is hypocriet: ze worden wel in allerlei sectoren aan het werk gezet voor een hongerloontje, maar zodra er geen winst meer wordt gemaakt, worden ze als ongewenste vreemdeling over de grens gezet.
Het is heel goed dat de organisatoren van het No-Border-Camp beseffen dat de opheffing van de grenzen niet kan plaatsvinden zonder de staat af te schaffen. Maar tegelijkertijd doemen er bij mij wel allerlei vragen op.
- Kan de staat wel opgeheven worden zonder de huidige klassemaatschappij omver te werpen?
- Wat gebeurt er dan met de natie (de diverse landen)? Verdwijnen die ook? Of blijven die toch bestaan?
Ik heb altijd begrepen dat de staat een product van de fundamentele tegenspraken van de klassemaatschappij, voorgekomen uit en een werktuig in dienst van dat systeem. Het dient er volgens mij toe door de heersende orde te bevestigen en te heiligen en de botsingen tussen de klassen te onderdrukken. En uiteindelijk komt het er dus op neer dat het een instrument is ter onderdrukking van de ene klasse door de andere. Maar als de staat het product is van de klassemaatschappij en de organisatoren van No Border Camp willen, naast het opheffen van de grenzen, ook de staat afschaffen, betekent dit dan ook niet dat de klassen tegelijkertijd verdwijnen?
Volgens de opvattingen van iemand als Proudhon was de enige functie van de staat om de privileges van de bezittende klassen te beschermen tegenover de aanspraken van de bezitlozen. Bakoenin verdedigde de opvatting dat “Daar dus waar de staat begint, de individuele vrijheid eindigt en omgekeerd.”Kropotkin legt, net zoals ik mezelf hierboven ook afgevraagd heb, zelfs een direct verband tussen het bestaan van de staat en de klassen: “ook zij die nu nog fervente aanhangers zijn van de staat erkennen dat als de huidige klassen ophouden te bestaan, de staat ook verdwijnt.”
Maar als het zo duidelijk is dat, voordat de staat afgeschaft kan worden, de grond onder de klassen ook verdwenen moet zijn …. waarom stellen de organisatoren van No Border Camp dan niet gewoon voor het kapitalisme te doen verdwijnen, c.q. te doen vernietigen? Of hebben ze geen afkeer van het systeem dat mensen, middels hun arbeidskracht, uitperst om ze op de afvalbelt te dumpen, als ze niet meer nodig of van nut zijn? Wat mag dan wel de reden zijn om de grenzen op te heffen, de staat af te schaffen en het systeem op zich toch te laten voortbestaan?
Kapitalisme veroorzaakt immigrantenprobleem
De organisatoren van het No Border Camp, dat begin augustus in Rotterdam zal plaatsvinden, streven enkele duidelijke en te respecteren doelen na:
- aansluiten bij de behoefte van migranten om hun probleem ‘wereldkundig’ te maken.
- streven naar vrijheid van beweging (freedom of movement) en het afschaffen van grenzen en staten.
- steun aan de opstand van migranten tegen het huidige migratiebeleid.
Buiten de doeleinden die de organisatoren nastreven, heeft kan de organisatie van zo’n kamp nog een hele speciale betekenis hebben: een atmosfeer scheppen waarin het mensen met elkaar kunnen discussiëren over het migrantenprobleem in het huidige onmenselijke systeem. Het is heel logisch dat de organisatoren en hun sympathisanten verontwaardigd zijn over de behandeling van de migranten in Nederland. Want de hypocrisie van de bourgeoisie ten aanzien van de kwestie van de vluchtelingen kent geen grenzen.
De migranten worden achtervolgd als beesten en minachtend omschreven als ‘illegalen’ alsof ze misdadigers zijn. En wat is hun misdaad? Ze zijn gevlucht voor de armoede en de oorlog in hun land van oorsprong, hun leven op het spel gezet om dan in deze ellende terecht te komen. Ze worden geconfronteerd met uitsluiting, detentie, intimidatie, mishandeling en deportatie. Of ze nu in detentiecentra vertoeven of op de vlucht zijn, het is de staat die de vluchtelingen illegaal maakt.
Aan de ene kant laat ze wel oogluikend tienduizenden immigranten zonder papieren in Nederland toe om het meest vuile werk te doen onder onmenselijke omstandigheden. Het is geen uitzondering dat immigranten jaren achtereen, werkend in een restaurant, 14 uur per dag en 360 dagen per week, nooit in de buitenlucht komen, en slapen in een ruimte half onder de vloer. Als ze toevallig van het vrouwelijke geslacht zijn, dan lopen ze ook nog de kans door de eigenaar van het restaurant zwanger te raken.
Aan de andere kant blijft ze erop hameren dat ‘het land vol is’ en dat ‘regels nu eenmaal regels zijn’. De staat bewaart zijn geloofwaardigheid door een strenge aanpak voor te staan van de - overigens logische - neveneffecten van deze vorm van illegale arbeid, zoals de criminalisering van transporten, de militaire interventie ten aanzien van de levensgevaarlijke overtochten en de verwijdering bij slechte woon- en arbeidsomstandigheden.
De hypocrisie van de bourgeoisie komt ook tot uiting met betrekking tot de landen die volgens haar nu weer veilig zijn en waarheen migranten dus weer naar teruggestuurd kunnen worden. Zo heeft de Nederlandse regering onlangs verklaard dat Irak weer genormaliseerd is, terwijl iedereen weet dat Bagdad en de regio’s ten noorden en westen van die stad erg onveilig zijn en de politieke spanningen tussen Soennitische en Sjiietische partijen enorm groot zijn.
Kortom: minderheden (zoals migranten) worden tot zondebok gemaakt. Zij krijgen de schuld van de ellende hier en elders in de wereld. Het kapitalisme is hypocriet: ze worden wel in allerlei sectoren aan het werk gezet voor een hongerloontje, maar zodra er geen winst meer wordt gemaakt, worden ze als ongewenste vreemdeling over de grens gezet.
Het is heel goed dat de organisatoren van het No-Border-Camp beseffen dat de opheffing van de grenzen niet kan plaatsvinden zonder de staat af te schaffen. Maar tegelijkertijd doemen er bij mij wel allerlei vragen op.
- Kan de staat wel opgeheven worden zonder de huidige klassemaatschappij omver te werpen?
- Wat gebeurt er dan met de natie (de diverse landen)? Verdwijnen die ook? Of blijven die toch bestaan?
Ik heb altijd begrepen dat de staat een product van de fundamentele tegenspraken van de klassemaatschappij, voorgekomen uit en een werktuig in dienst van dat systeem. Het dient er volgens mij toe door de heersende orde te bevestigen en te heiligen en de botsingen tussen de klassen te onderdrukken. En uiteindelijk komt het er dus op neer dat het een instrument is ter onderdrukking van de ene klasse door de andere. Maar als de staat het product is van de klassemaatschappij en de organisatoren van No Border Camp willen, naast het opheffen van de grenzen, ook de staat afschaffen, betekent dit dan ook niet dat de klassen tegelijkertijd verdwijnen?
Volgens de opvattingen van iemand als Proudhon was de enige functie van de staat om de privileges van de bezittende klassen te beschermen tegenover de aanspraken van de bezitlozen. Bakoenin verdedigde de opvatting dat “Daar dus waar de staat begint, de individuele vrijheid eindigt en omgekeerd.”Kropotkin legt, net zoals ik mezelf hierboven ook afgevraagd heb, zelfs een direct verband tussen het bestaan van de staat en de klassen: “ook zij die nu nog fervente aanhangers zijn van de staat erkennen dat als de huidige klassen ophouden te bestaan, de staat ook verdwijnt.”
Maar als het zo duidelijk is dat, voordat de staat afgeschaft kan worden, de grond onder de klassen ook verdwenen moet zijn …. waarom stellen de organisatoren van No Border Camp dan niet gewoon voor het kapitalisme te doen verdwijnen, c.q. te doen vernietigen? Of hebben ze geen afkeer van het systeem dat mensen, middels hun arbeidskracht, uitperst om ze op de afvalbelt te dumpen, als ze niet meer nodig of van nut zijn? Wat mag dan wel de reden zijn om de grenzen op te heffen, de staat af te schaffen en het systeem op zich toch te laten voortbestaan?