Het hier geschetste onderliggend probleem is duidelijk een schaarste en dus een verdelingsprobleem: er zijn kennelijk niet genoeg ruimtes ter beschikking. De vraag is dan ter beschikking voor wat precies en in een breder zin, wat dan eigenlijk de functie van de 'beweging' in deze samenhang eigenlijk is.
Veronderstellende dat het dus om de kraakbeweging gaat, was de functie in de tijd waar de nu gelegaliseertde panden gekraakt werden altijd tweeledig: namelijk het aanzwengelen van een bredere maatschappelijke verdelingsdiscussie, ondermeer van woon en werkruimte en het direct veroveren van zulke ruimtes. Het tweede deelstuk had (en heeft) de nodige rechtvaardiging (buiten de hoofden van de subcultuur tenminste) altijd in het eerste: je heeft ruimtes nodig om te organiseren zodat je voldoende slagkracht kan vergaren voor de eigenlijke directe aktie, zonder die niemand naar jou gaat luisteren.
Wat voor claim de beweging van nu op reeds (door eerdere generaties) veroverde ruimtes kan leggen, vloeit dan ook uit de aard en omvang van de impact die een (ander) gebruikt van zulke ruimtes zou kunnen hebben: moeten deze ruimtes dan gebruikt om te organiseren of om te consumeren? Ho kan men aan de 19 jarige punk van toen , die nu zogenaamd zit te grutten in een door hen en hun kameraden verovert pand woont, uitleggen dat ze moeten verhuizen voor de 19 jarige punk van nu, di een keer per week met een vlag zit te zwaaien maar helemaal niks meer verorvert ?
In deze samenhang gaat het argument van 'vroeger was het makkelijker' helemaal niet op. Het was weliswaar anders, maar geenzins makkelijker. Het feit dat panden 'toen' niet zomaar door platten petten werden leeggetrokken, was nooit het resultaat van minder harde verboden, nog meer maatschappelijk acceptatie, maar van een krachtenbalans gecreeerde door millitante en politieke actie door de 'beweging', ondanks legale en maatschappelijk tegenwind. In feite was de maatschappelijke acceptatie evengoed resultaat ervan, en de legale interpretatie van grondrechten zoals huisvrede het resultaat van intellectuelle inspanningen van de beweging zelf.
Dat dit soort patroon om een vergelijkbare manier van toepassing wordt uit de uitkomst van recente acties best duidelijk: zo werd hotel mokum NIET op basis van heterdaad om het kraakverbod ontruimd, maar werd eerst uitgebreid gekeken naar de maatschappelijke rechtvaardiging die door de kraakgroep na voren werd gebracht, en moest de politieke steun uit buurt en stad gewoon meegenomen in de overweging. Uiteindelijk is de flauwekul excuse van 'brandgevaar' gebruikt, al dat desondanks de wettelijke situatie.
De actie heeft dan ook nog een breder platform voor debat beschikbaar gemaakt. Zowel de sympathieke als de vijandelijke pers had het weer eens niet alleen over kraken maar ook op de reden ervoor, tot met fundamentele kwesties rond de rechtvaardiging van het absolute eigendomsrecht. Een van de hoogte (en helaas diepte) punten van het debat in de 'foute' balie, die 'de beweging' gapend leeg heeft laten stand, terwijl er een overgroot boord van 'te kraak' op de gevel werd gehangen. Daarbij is het opmerkelijk dat daar niet eens serieuze tegenwind te verwachten was. Het gapende gat werd namelijk gevuld door uitsluitend sympathisanten van het6 kraken aan zich, ook was het maar slechts derde keuze (wat men de balie niet kan verwijtend). In iedere gevel heeft de beweging met een stuitend gebrek aan taktisch verstand daar een gelegenheid laten varen 2 uur + ongebreideld propaganda de maatschappelijke discussie in te bleren.
Wat rest is dan de vraag waarvoor gelegaliseerde panden deze infrastructuur aan 'de beweging' moet overlaten ? Zodat deze geen nieuwe ruimte hoeft te veroveren ? Of als podium voor subculturele navelstaarderij ? Of als verzamelplek voor de volgende radikale actie .....
Kraak de (gelegaliseerde) kraakpanden, niet de spekulanten ?
Het hier geschetste onderliggend probleem is duidelijk een schaarste en dus een verdelingsprobleem: er zijn kennelijk niet genoeg ruimtes ter beschikking. De vraag is dan ter beschikking voor wat precies en in een breder zin, wat dan eigenlijk de functie van de 'beweging' in deze samenhang eigenlijk is.
Veronderstellende dat het dus om de kraakbeweging gaat, was de functie in de tijd waar de nu gelegaliseertde panden gekraakt werden altijd tweeledig: namelijk het aanzwengelen van een bredere maatschappelijke verdelingsdiscussie, ondermeer van woon en werkruimte en het direct veroveren van zulke ruimtes. Het tweede deelstuk had (en heeft) de nodige rechtvaardiging (buiten de hoofden van de subcultuur tenminste) altijd in het eerste: je heeft ruimtes nodig om te organiseren zodat je voldoende slagkracht kan vergaren voor de eigenlijke directe aktie, zonder die niemand naar jou gaat luisteren.
Wat voor claim de beweging van nu op reeds (door eerdere generaties) veroverde ruimtes kan leggen, vloeit dan ook uit de aard en omvang van de impact die een (ander) gebruikt van zulke ruimtes zou kunnen hebben: moeten deze ruimtes dan gebruikt om te organiseren of om te consumeren? Ho kan men aan de 19 jarige punk van toen , die nu zogenaamd zit te grutten in een door hen en hun kameraden verovert pand woont, uitleggen dat ze moeten verhuizen voor de 19 jarige punk van nu, di een keer per week met een vlag zit te zwaaien maar helemaal niks meer verorvert ?
In deze samenhang gaat het argument van 'vroeger was het makkelijker' helemaal niet op. Het was weliswaar anders, maar geenzins makkelijker. Het feit dat panden 'toen' niet zomaar door platten petten werden leeggetrokken, was nooit het resultaat van minder harde verboden, nog meer maatschappelijk acceptatie, maar van een krachtenbalans gecreeerde door millitante en politieke actie door de 'beweging', ondanks legale en maatschappelijk tegenwind. In feite was de maatschappelijke acceptatie evengoed resultaat ervan, en de legale interpretatie van grondrechten zoals huisvrede het resultaat van intellectuelle inspanningen van de beweging zelf.
Dat dit soort patroon om een vergelijkbare manier van toepassing wordt uit de uitkomst van recente acties best duidelijk: zo werd hotel mokum NIET op basis van heterdaad om het kraakverbod ontruimd, maar werd eerst uitgebreid gekeken naar de maatschappelijke rechtvaardiging die door de kraakgroep na voren werd gebracht, en moest de politieke steun uit buurt en stad gewoon meegenomen in de overweging. Uiteindelijk is de flauwekul excuse van 'brandgevaar' gebruikt, al dat desondanks de wettelijke situatie.
De actie heeft dan ook nog een breder platform voor debat beschikbaar gemaakt. Zowel de sympathieke als de vijandelijke pers had het weer eens niet alleen over kraken maar ook op de reden ervoor, tot met fundamentele kwesties rond de rechtvaardiging van het absolute eigendomsrecht. Een van de hoogte (en helaas diepte) punten van het debat in de 'foute' balie, die 'de beweging' gapend leeg heeft laten stand, terwijl er een overgroot boord van 'te kraak' op de gevel werd gehangen. Daarbij is het opmerkelijk dat daar niet eens serieuze tegenwind te verwachten was. Het gapende gat werd namelijk gevuld door uitsluitend sympathisanten van het6 kraken aan zich, ook was het maar slechts derde keuze (wat men de balie niet kan verwijtend). In iedere gevel heeft de beweging met een stuitend gebrek aan taktisch verstand daar een gelegenheid laten varen 2 uur + ongebreideld propaganda de maatschappelijke discussie in te bleren.
Wat rest is dan de vraag waarvoor gelegaliseerde panden deze infrastructuur aan 'de beweging' moet overlaten ? Zodat deze geen nieuwe ruimte hoeft te veroveren ? Of als podium voor subculturele navelstaarderij ? Of als verzamelplek voor de volgende radikale actie .....
'