|
|  |
Broeikaseffect in China
johan - 01.12.2001 00:51
China overtroeft West-Europa en VS in strijd tegen broeikaseffect.
China is steeds minder de milieuzondaar waarvoor het land internationaal vaak versleten wordt. De uitstoot van koolstofdioxide is in China tussen 1996 en 2000 met 7,3 procent teruggevallen, en de uitstoot van methaan daalde tussen 1997 en 2000 met 2,2 procent. Dat blijkt uit een studie die gepubliceerd werd in het tijdschrift ´Science´. Koolstofdioxide en methaan zijn de belangrijkste twee broeikasgassen; als hun concentratie in de atmosfeer toeneemt, warmt de aarde op. De rijke landen brengen het er volgens Science niet zo goed af; zowel in West-Europa als in de VS steeg de uitstoot van CO2 nog tijdens de laatste helft van de jaren 90.
De auteurs van het artikel, een team van Chinese en Amerikaanse wetenschappers, schrijven de dalende CO2-uitstoot in China toe aan de sluiting van kleine en inefficiënte bedrijven, een rationeler energiegebruik, technologische vooruitgang in energie-intensieve sectoren, de overschakeling naar steenkool van een betere kwaliteit en van steenkool naar aardgas, en aan de liberalisering van de markten voor steenkool en energie in het algemeen. Ook het - in China niet erg uitgesproken - groeivertragende effect van de Aziatische crisis in 1998 en 1999 zou een rol hebben gespeeld.
Ondanks het feit dat China net als alle ontwikkelingslanden nog niet onderworpen is aan internationale verplichtingen om zijn uitstoot van broeikasgassen terug te dringen, heeft Peking veel ondernomen om de lucht boven het Rijk van het Midden te doen opklaren. In 1996 lanceerde de Chinese regering een campagne om de steenkoolbranders in de industrie - de belangrijkste bron van luchtvervuiling en de van CO2 - te moderniseren. Peking heeft ook de subsidies voor fossiele brandstoffen verminderd en investeerde veel in de energie-efficiëntie van bedrijven.
De Chinese overheid heeft ook de overblijvende bosbestanden beter beschermd en de herbebossing opgedreven - maatregelen die de erosie en problemen in de waterhuishouding moeten tegengaan, maar die ook een positief effect hebben op de CO2-balans. Groeiende bomen absorberen immers koolstofdioxide.
De auteurs van de studie geloven niet dat de uitstoot van broeikasgassen in China tussen 1997 en 1999 met 17 procent is teruggedrongen zoals Peking zelf becijfert, maar van een daling zou er in elk geval sprake zijn. Naarmate de economische groei zich doorzet, zullen er in China de komende jaren steeds grotere hoeveelheden fossiele brandstoffen worden ingezet, verwachten de onderzoekers. Toch zou de Chinese CO2-productie nog verscheidene jaren kunnen dalen als er verder voortgang wordt gemaakt met verbeteringen op het vlak van energie-efficiëntie en de liberalisering van de energiesector en als er nog meer zwaar vervuilende steenkoolovens worden gesloten en de gebruikers snel blijven overstappen op aardgas.
Een en ander zou de industrielanden verlegen moeten maken. Die zijn immers wel een internationale verbintenis aangegaan om hun uitstoot van broeikasgassen terug te dringen, maar brengen daar voorlopig bitter weinig van terecht. De rijke landen zijn in 1997 in Kyoto overeengekomen hun uitstoot van broeikasgassen tegen 2012 met vijf tot zeven procent te verminderen in vergelijking met het uitstootniveau van 1990. Maar de Verenigde Staten haakten dit jaar af - de regering van president Bush stelde dat uitstootbeperkingen de Amerikaanse economie schade zouden toebrengen en dat een regeling waarbij China en de ontwikkelingslanden buiten spel blijven, onzinnig en onrechtvaardig is. De West-Europese landen, Japan en Rusland houden wel vast aan het protocol van Kyoto, maar ze hebben de uitvoeringsbepalingen zo afgezwakt dat ze tegen 2012 gemiddeld nog maar 2 procent moeten afknijpen van hun - veel te hoge - uitstootcijfers in 1990. Momenteel zitten veel landen - waaronder België en Nederland - ver boven het uitstootniveau van 11 jaar geleden.
 Website: http://www.DeWaarheid.nu/
|
| Lees meer over: natuur, dier en mens | | aanvullingen | | |
