|
|  |
Het circus tegen Milosevic
Chris Steijvers - 14.01.2002 23:12
Milosevic weer onderworpen aan schijnrechtspraak.
Afgelopen woensdag, 9 januari, moest Slobodan Milosevic weer voor de rechters van het Joegoslavië tribunaal verschijnen. Het ging om een zitting waarbij enkele procedurele kwesties aan de orde zouden komen.
Uitzonderlijke rechters uit het navo-tijdperk en uit het nazi-tijdperk.
Zoals bekend wil de aanklaagster del Ponte Milosevic in één proces vervolgen voor misdaden die hij begaan zouden hebben in Kosovo, Bosnië en Kroatië. Het tribunaal heeft inmiddels al besloten niet aan deze wens van del Ponte tegemoet te komen. In de visie van de rechters dienen de aanklachten die betrekking hebben op Bosnië en Kroatië los van de Kosovo-zaak te worden behandeld. Del Ponte is het niet eens met dat besluit en gaat hiertegen in beroep. Het is nog onduidelijk hoe de uitspraak in dat beroep zal gaan luiden. Intussen gaat het circus tegen Milosevic gewoon door.
Een belangrijk onderwerp tijdens de procedurele zitting van afgelopen woensdag was de vraag of Milosevic mag weten wie er tegen hem gaan getuigen. Del Ponte stelde zich op het standpunt dat Milosevic de mogelijkheid moet worden ontnomen om getuigen te intimideren. De namen van die getuigen zouden daarom tot het laatste moment voor hem geheim moeten blijven. Het tribunaal ging hiermee niet akkoord. Eén der rechters, Robinson, stelde dat de verdediging van Milosevic door een dergelijke geheimhouding te veel geschaad zou worden. Verder wilde del Ponte maar liefst 110 getuigen gaan oproepen, het tribunaal verminderde het aantal toegelaten getuigen tot 90.
Milosevic bleef bij zijn standpunt dat het tribunaal illegaal is. Terecht stelde hij dat middels het tribunaal gepoogd wordt NAVO-misdaden te rechtvaardigen. De voorzitter van het tribunaal ontnam hem iedere keer het woord door de knop van de microfoon om te draaien. "Het is blijkbaar de bedoeling om degenen die hun families, kinderen, eigendommen, hun thuis en hun thuisland verdedigden, neer te zetten als schurken, criminelen, slechte mensen. Terwijl zij die duizenden kilometers zijn gereisd om dit thuis overnacht te vernietigen, om onschuldige mensen te vermoorden, om kraamklinieken, ziekenhuizen, bruggen, spoorlijnen, treinen te vernietigen, die collaboreerden met Albanese terroristen, dat deze mensen, verantwoordelijk voor een groot aantal slachtoffers en een enorme materiële schade, goed zouden zijn, correct zouden zijn en de steun zouden hebben van de internationale publieke opinie. Om tot deze absurditeit te komen…". En hier ging de knop om. Rechter May hield Milosevic voor dat het nu slechts om procedurele kwesties ging en dat dit niet het moment was voor toespraken. Hij vroeg nadrukkelijk of Milosevic op de procedurele kwesties wilde ingaan. Milosevic stelde dat de vraag naar de rechtsgeldigheid van het tribunaal, die hij naar voren bracht, natuurlijk een procedurele kwestie van het grootste belang is. Hierop werd hij weer door May afgekapt, het tribunaal had zichzelf al eens eerder rechtsgeldig geacht, voor May was dit genoeg. Milosevic wees er op dat de aanklachten waren samengesteld op basis van informatie van de Britse geheime dienst, rechter May is Brit, een van de aanklagers is Brit en zelfs een Amicus Curiae is Brit. May maakte toen een einde aan de zitting. "We hebben geduldig naar u geluisterd", aldus May, die ondertussen maar liefst 4 keer de knop van de microfoon omgedraaid had.
Wie de tot nu toe gevolgde rechtsgang oppervlakkig bekijkt, zou tot de conclusie kunnen komen dat hier sprake is van een eerlijk proces. De aanklagers worden immers regelmatig door het tribunaal in het ongelijk gesteld. Milosevic wordt er keer op keer op gewezen dat hij er goed aan zou doen een advocaat in de arm te nemen. Omdat hij dat weigert, zijn de Amici Curiae aangesteld. Waarom zou men dan geen vertrouwen in een eerlijke rechtsgang hebben?
Op de eerste plaats kan men natuurlijk onder geen enkele omstandigheid vertrouwen op eerlijke rechtspraak. In de visie van Karl Marx behoort de rechtspraak tot de zogenaamde bovenbouw van de samenleving. Die bovenbouw wordt uiteindelijk bepaald door de materiële verhoudingen waaronder de mensen leven. Hoe onrechtvaardiger een samenleving in elkaar steekt, hetgeen in zijn meest botte vorm tot uitdrukking komt door grote verschillen tussen arme en rijke leden van die samenleving, hoe onrechtvaardiger de rechtspraak in die samenleving zal zijn. De nieuwe wereldorde, zoals die vooral door de VS aan iedereen wordt opgelegd, wordt bij uitstek gekenmerkt door grote en toenemende verschillen tussen arme en rijke mensen. De rechtspraak van die nieuwe wereldorde kan dus ook niet rechtvaardig zijn. Dat mag overigens niet betekenen dat rechtspraak van geen enkele betekenis is. Ook al wordt de bovenbouw uiteindelijk door de materiële verhoudingen bepaald, dan wil dat nog niet zeggen dat men middels deze bovenbouw geen positieve invloed kan uitoefenen. De mensheid heeft in haar geschiedenis tal van rechtsbeginselen ontwikkeld die de moeite waard zijn.
Het Joegoslavië tribunaal, en dat is een tweede reden om aan een eerlijke rechtsgang voor Milosevic te twijfelen, schuift een aantal van deze rechtsbeginselen zonder meer aan de kant. Men hoeft geen jurist te zijn om een van deze beginselen, het gelijkheidsbeginsel, te kunnen begrijpen. Het Joegoslavië tribunaal veroordeelt mensen voor daden gepleegd op het grondgebied van Joegoslavië (aangenomen dat die daden gepleegd zijn). Dezelfde daden door mensen gepleegd buiten het grondgebied van Joegoslavië blijven onbestraft, sterker nog, de VS keren zich tegen alle pogingen om dit probleem middels het instellen van een internationaal strafhof op te lossen. Verder is algemeen bekend dat iemand pas schuldig is aan hetgeen hem ten laste wordt gelegd als deze schuld in een strafrechtelijke procedure is vastgesteld. Milosevic is door alle westerse regeringsleiders als schuldig bestempeld nog voor de procedure begonnen was. Dit niet in acht nemen van fundamentele rechtsbeginselen kan alleen maar verklaard worden vanuit het directe politieke belang dat de westerse regeringsleiders bij het Joegoslavië tribunaal hebben. Iemand als Albright heeft zich zo het vuur uit de sloffen gelopen voor de totstandkoming van het tribunaal dat zij in een toespraak van Kirk McDonald, de voorzitter van het tribunaal, als "Moeder van het tribunaal" werd bestempeld. Diezelfde Albright heeft als minister van buitenlandse zaken onder Clinton het beleid ten aanzien van Joegoslavië verregaand bepaald. Tijdens een persconferentie (17 mei 1999) verklaarde NAVO-woordvoerder Shea dat de NAVO een "vriend van het tribunaal" is. Hij maakte duidelijk dat de NAVO het tribunaal voor het grootste deel gefinancierd heeft. Is het dan een wonder dat aanklagers zoals del Ponte te kennen hebben gegeven geen NAVO-leiders voor hun daden in Joegoslavië te willen vervolgen?
Het gaat intussen om veel meer dan alleen maar het lot van Milosevic. In het Derde Rijk liet het grootste deel van de rechterlijke macht kritiekloos de Nazi-ideologie in de rechtspraak doorwerken, ook al druist die ideologie regelrecht in tegen de meest fundamentele rechtsbeginselen. Vandaag komen regelmatig juristen van naam op TV om hun instemming met de schijnrechtspraak van het Joegoslavië tribunaal te betuigen. Waar ligt het verschil? Voor alle mensen die er van uit gaan dat deze wereld verbeterd kan worden en die zich daarvoor willen inzetten, betekent het Joegoslavië tribunaal niks anders dan een grote stap terug in de geschiedenis.
 Website: http://www.dewaarheid.nu/milosevic/milo9102.htm
|
| Lees meer over: vrijheid, repressie & mensenrechten wereldcrisis | | aanvullingen | | | Gelul | Grrt - 15.01.2002 12:30
Het proces tegen Milosevic is bepaald geen stap terug in de geschiedenis. Het schept namelijk een precedent, net zoals het Neurenbergproces dat deed. Juist doordat de misdaden (want dat zijn en blijven het) in Joegoslavië bestraft worden en ook door het tribunaal voor Ruanda (of is het Rwanda?) wordt de druk groter om een permanent Internationaal Strafhof op te richten en meer macht te geven. Zo verwijzen ook de Belgische aanklagers van Sharon naar het proces tegen Eichman in Israel waarbij voor het eerst werd gesteld dat elk land, waar ook ter wereld het recht heeft misdaden tegen de menselijkheid te bestraffen. En helemaal niets doen is minstens zo hypocriet als de een wel straffen en de ander niet...
 E-Mail: gertvdstraaten@hotmail.com | | tjonge jonge | Roland de Goeij - 15.01.2002 14:25
ik kon al aan de titel van dit artikel zien dat het van www.dewaarheid.nu zou komen...
staat de auteur van dit artikel wel helemaal met beide benen in de werkelijkheid ??
Ik moet zeggen, ik bewonder vaak de goede standpunten van artiklen op de waarheid.nu, vooral de analyses aan wat er mis is met de westerse wereld, en de ongelijkheden in rechtspraak en verdeling van rijkdom...
En ik ben het met meerdere standpunten eens dat het tribunaal nogal eenzijdig westers is georienteerd, en dat amerika zoals gewoonlijk weer eens goed hypocriet bezig is door niet mee te willen werken aan een internationaal gerechtshof.
Maar om nu te gaan doen alsof milosevic een brave burger is die alleen maar zijn vrouw en kindertjes verdedigde, en om het tribunaal te gaan vergelijken met de nazi´s is toch wel helemaal van de zotte...
ik denk dat de heren auteurs van dewarheid.nu eens goed bij zichzelf te rade moeten gaan...
Op dewaarheid.nu wordt namelijk het communisme van stalin etc geprezen, terwijl er niks over de gruwelen en de onderdrukking verteld wordt die er al die jaren plaats hebben gevonden..
typisch geval van de pot en de ketel lijkt me.....
lijkt me leuk om hier eens over te discussieren met de heren van dewaarheid.nu
| | De Waarheid.nu´s gebruikelijke geleuter | Martin Wisse - 17.01.2002 10:57
De rechters van het Joegoslavie tribunaal zijn niets anders
dan NAZIES!
Dat is de boodschap van dewaarheid.nu en dit artikel. Vergeet de argumenten, spreek de onderbuikgevoelens maar aan!
| |
| aanvullingen | |
