|
|  |
JSF - Joint Strike at Fortuyn - 2
FPF/HR - 23.11.2002 11:33
Als je al een Prins der Nederlanden kunt omkopen, dan kan dat redelijkerwijze met gewone stervelingen ook. Voorbeelden ten over...
"Voor het vervangen van de F-16 heeft het kabinet zo'n vijf miljard euro gereserveerd" luidde een kop in het Parool op 11 Maart j.l. Dat was blijkbaar en onopvallend inmiddels al wél besloten. En in hetzelfde artikel viel te lezen dat niet alleen Fortuyn met z'n LPF-partij afkerig was van het milliardenproject JSF. Het Parool : "Kamerlid Frans Timmermans zegt steeds meer te twijfelen aan de noodzaak en weet zich gesteund door het Politiek Forum, een soort partijparlement van de PvdA met een adviserende stem. Op een bijeenkomst van het Forum in Utrecht spraken de leden zich ronduit tegen de JSF uit, omdat de risico's te groot zijn.
Fractieleider Ad Melkert hield zich op de vlakte." einde citaat het Parool. Kamerlid Timmermans werd 'geneutralizeerd' door de eigen PvdA-regent Ad Melkert, net zoals PvdA-kamerlid Rob van Gijzel i.v.m. zijn waarheidsvinding betreffende de El Al-ramp in de Bijlmer en graafwerk in de bouwfraude miljardenzwendel. Eerlijkheid blijkt niet winstgevend en dus laakbaar te zijn, hetgeen blijkt uit de behandeling van z.g. 'klokkenluiders' in Nederland die ook door de 'progressieve minister' Jan Pronk werden 'kalltgestellt'.
HERBEN EN de JSF in Parijs.
Het was een drukke dag in Parijs, waar op het vliegveld Le Bourget Staatssecretaris Henk van Hoof van Defensie de Parijse Luchtvaartsalon
bezoekt "om de kandidaten voor de opvolging van de F-16 te bekijken. Zo beschrijft de nog onbekende Defensie- ambtenaar Mat Herben het later in een uitgave van de "Directie Voorlichting Ministerie van Defensie' - nr 24-pag.3-28 Juni-2001." Het artikel van Defensie is dus geschreven door JSF-afficionado en toekomstig LPF-boegbeeld Mat Herben. Die overigens in steeds meer media - en niét alleen door de excellente Pamela Hemelrijk - als 'Mol Herben' wordt omschreven. De naam van de fotograaf ? Alweer de onovertroffen latere LPF-coryfee Mat Herben, die defensie staatssecretaris Henk van Hoof mooi (rechts) op de plaat zet terwijl deze een blik in de cockpit werpt van de - door de
nederlandse luchtmacht al in 1998 afgeschreven franse JSF-concurrent 'Rafale'. De nieuwe generatie gevechts- toestellen die de Franse aerotechnici hebben ontworpen.
Op pagina 2 van het defensieblad en in 't door Herben geschreven artikel staat de volgende - en dus sinds 1998 misleidende - informatie :
Citaat : "Het pleit is nog lang niet beslist en alle opties blijven open. Maar in de mist rond de onderhandelingen doemen langzaam de contouren van de drie serieuze kanshebbers op: de Amerikaanse Joint Strike Fighter, de Eurofighter Typhoon en de Franse Dassault Rafale." einde citaat. - MAT HERBEN.
JSF : Géén open opties...
"We praten op alle fronten en halen wat mij betreft het onderste uit de kan", zei defensieman van Hoof tijdens de persconferentie op Le Bourget. Tegen beter weten in naar alle waarschijnlijkheid. Over alle beloftes - gedaan door de respectievelijke vliegtuigindustrieën - zei van Hoof : Dat moeten ze wél hard maken. Aan gebakken lucht hebben we niets". Maar alle gepraat door de defensie-secretaris over de "open opties" was ook gebakken lucht. De nederlandse multinationals, de industrie- multinationals, luchtmacht en legertop hadden al lang en breed
besloten de Amerikaanse Joint Strike Fighter aan te gaan schaffen. En dat zonder er verder iemand in gekend te hebben, hetgeen niet alleen ondemocratisch maar ook onwettig is. De informatie was logischerwijze alleen maar beschikbaar voor de mensen die hier op economisch, defensief en politiek gebied bij betrokken waren. Lockheed- amerikanen en hun diplomatieke representanten waarvan een paar namen van belang kunnen zijn: Col. Mark Rumohr, Office Of Defense Cooperation, en Capt. M. Crews, Defense Attache Office. Redelijkerwijze kan ook worden aangenomen dat behalve de leger- en luchtmachttop, ook mevr. Jorritsma(EZ), Zalm(Fin.) en van Hoof(Def.) werden geïnformeerd. Plus tientallen anderen
in de politiek en 'captains of industry' die miljarden belastinggeld wilden uitgeven en zélf verdienen aan oorlogstuig.
De industrie-bijdrage truc.
Bij controle van de JSF-kabinetstukken blijkt dat het nederlandse bedrijfsleven wel bereid is om 123 miljoen euro bij te dragen aan de JSF-investering. Maar dat geldt niét voor de andere kandidaten; de Franse Rafale en de Typhoon (Eurofighter). Daardoor valt de concurrentie qua kosten natuurlijk meteen uit de boot, en dwingt de nederlandse industrie de belastingbetalers - via hun slecht geïnformeerde parlementaire
vertegenwoordigers - in de richting van 't al lang bekonkelde JSF-besluit. Aangezien dit soort projecten van het militair-industrieële complex altijd véél duurder worden - minstens 1/3 minder productie en afzet van JSF-toestellen zo blijkt nu al - gaat het natuurlijk een
geldverslindende "vliegende Betuwelijn" worden.
JSF en 't Paarse rariteitenkabinet
En het parlement in Den Haag ? Onze volksvertegenwoordiging ? Al die goed betaalde maar onwetende deelnemers aan 't Paarse rariteitenkabinet werden boos, toen de 1998-JSF-plannen van de Koninklijke Nederlandse Luchtmacht per ongeluk half januari 2002 toch uitlekten. Uit interne documenten van Defensie bleek dat de luchtmacht dus al in 1998 in onderling overleg de beargumenteerde keuze voor de JSF heeft gemaakt. Dat gebeurde ook nog voordat (!) de Kamer in 1999 de beslissing had genomen dat de F-16 moest worden vervangen door een nieuw model gevechtsvliegtuig. (zie NRC-22 Jan. 2002). Half januari dit jaar erkende een woordvoerder van het Ministerie van Defensie desgevraagd dat dit inderdaad zo was : "de luchtmacht liep voor de muziek uit", zo sprak hij vergoeilijkend. Er werd voorzichtig bevestigd dat er sprake was van wat hij "vooringenomen standpunten" noemde. Hiermee blijkbaar doelend op het voortijdig en in geheim overleg genomen
"JSF-besluit" van de luchtmachttop en consorten c.q. consortia.
Tweede Kamerlid F. Timmermans (PvdA) kreeg koren op zijn molen : als één van de weinige en felle tegenstanders van de aanschaf van de JSF (niet nodig...), vond hij dat de staatssecretaris van Defensie "harder had moeten ingrijpen". De Kamer werd nergens over geïnformeerd. Zoals
dat overigens wel meer gebeurt. Het geheime overleg bleef verborgen voor 'Neerlands noeste parlementariërs'. Zo'n vier jaar naderhand - midden januari 2002 - begonnen sommige door de pers gealarmeerde Kamerleden van de PvdA en D66 bijvoorbeeld, alsnog te eisen dat het departement van Defensie wél inzage zou moeten geven. En snel documentatie verstrekken over de vreemde gang van zaken bij de door de luchtmacht besloten opvolging van de F-16. Parlement en pers kregen daarop meteen een zoethoudertje aangereikt door 'JSF-enthousiaste' Jorritsma van Economische Zaken : " Wij verwachten, op basis van gegevens van Lockheed Martin ( jaja....HR) dat er acht miljard dollar zal terugvloeien naar Nederland bij de verkoop van de vierduizendvijfhonderd vliegtuigen". Einde citaat EZ. Iedereen begrijpt dat dit nooit zal gebeuren want de hele productie en afzet - zo blijkt in Amerikaanse kringen - is alweer voor minstens 30 % ingezakt. Tél uit je verlies !
De spelers rond de JSF*
Betrokken hierbij waren toen in 1998 - en ook nu - vertegenwoordigers van de Nederlandse oorlogs-industrie, de leger- en luchtmachttop, en een klein aantal 'ingewijden' bij o.a. Defensie. VS-ambassadeur 'Clifford Sobel' plus een gedeelte van de Amerikaanse ambassade-top in Den Haag, inclusief de VS-defensie-specialisten, van 't US- Department of Defense en aanverwante Amerikaanse oorlogsindustrieën. En natuurlijk ook de Nr. 1 : 'JSF-wizzard' en verkoopchef van JSF-fabrikant Lockheed Martin - 'Tom Burbage'. Op zijn visitekaartje staat "Executive VP, and general manager of Lockheed Martin's Joint Strike Fighter program". Zoals Defensie secretaris van Hoof en 'redacteur' 'Mat Herben' konden lezen in het Lockheed Martin materiaal dat kwistig op Le Bourget werd uitgedeeld. Daar konden ze de JSF in de stand van Lockheed Martin bewonderen Maar... je mocht er niet tegen leunen; want het was maar een model, een "mock up"-JSF, schaal één op één. Behalve de "al
Qaida en Osama-items voor de media", moeten ook déze filmpjes van de Amerikaanse defensie - over het fantastische prestatievermogen van de
op film al vliegende JSF - met een ruime kilo zout worden genomen.
Dat geldt ook voor zoiets als de volgende bewering over JSF/F-35 - het "plane- platform" : "More than 3,000 F-35s are expected to be built for the Air Force, Navy, Marine Corps, Britain, and other foreign customers under a program that could be worth more than $400 billion through
2040". Allemaal hypothetisch natuurlijk, maar wel en mooi bedrag die vierhonderd milliard dollar...Geen wonder dus dat het redelijk betrouwbare Britse medium 'Jane's Defence Weekly' - 23 Januari 2002 - pag. 14 - het volgende kan citeren : "Air Force Lt. Gen. Tome Walters,
the director of the (US)-Defense Security Cooperation Agency, recently told Defense Daily : Both Italy and the Netherlands, as well as Turkey, have been negotiating to join JSF as Level II partners, which calls for an investment of as much as $1 billion." Terwijl de dag tevoren ((zie NRC-22 Jan. 2002) er te lezen viel dat de zaak al in het geheim bekonkeld was, en :"Dat de kwestie voor beroering heeft gezorgd in de Tweede
Kamer". Dat bovendien de Nederlandse ministers van Defensie Voorhoeve en de Grave te 'zwak' waren en "de legertop niet in de hand hadden" - omdat die al jaren 'autonoom' ageerde - dat werd bij de presentatie door het NIOD-rapport over "het drama Srebrenica" bevestigd. Citaat : "De legertop lijkt zich destijds gesloten en geïsoleerd te hebben opgesteld. Politieke bemoeienis moest zo veel mogelijk uit de weg worden gegaan, met als gevolg dat de betrokken ministers niet alle benodigde informatie kregen voor- geschoteld. Het blazoen van Defensie moest immers smetteloos blijven." ( )
Daar gaan alle - en ook nog niet bekende - doofpot-affaires over.
Fortuyn en de JSF
Iedereen weet hoe de geschiedenis zich verder ontwikkelde : Fortuyn's ster bleef rijzen aan het Paarse firmament. Uit open en geheim gehouden opinie-peilingen bleek een "landslide-victory" bij de verkiezingen op 15 Mei 2002. Nederland zou de soms geniale en flamboyante - maar instabiele - ex-marxismeprofessor Pim Fortuyn als Premier krijgen. En het is sedert de McCarthy-verhoren bekend wat Amerikanen en legermensen van 'commies', homo's en 'marxisten' vinden. Volgens vrijwel alle machthebbers van het volgens hen 'democratische' Nederland, zou nu hun politiek- economische macht "in verkeerde handen vallen". Wél via verkiezingen, maar het was toch net zoals bij Salvador Allende in Chili of de eigenzinnige Zweedse premier Olof Palme die ook op straat werd neergeschoten. Er stonden veel grotere belangen op het spel.
Nederland als Petri-schaal.
Fortuyn's groeiende zege over de zittende macht was grotendeels het resultaat van de voedingsbodem die door het regenteske Paarse bewind werd gelegd. Een enorme Petri-schaal vol ongenoegen was door regenteske verwaarlozing gecreëerd, waarop het populistische Fortuynisme steeds sterker kon floreren. Voor de Nederlandse industrie, politiek, Paarsminnende media en alle andere ingewijden waren op het laatst de
alarmbellen bijna globaal te horen. Zo ook voor de Amerikaanse geïnteresseerden die na overleg besloten de merikaanse ambassadeur Clifford Sobel er zélf op af te sturen. Fortuyn was namelijk heel duidelijk over de grandioze "Säuberung" die hij als premier op alle departementen en ook onder de 'PG-maffia' - het OM, de procureur generaals en geestverwanten - zou gaan houden. Zo ook wilde hij van alle departementen vanDefensie één ministerie maken, dat dan mogelijk de "Admiraliteit" zou kunnen heten en met de nadruk op de marine. Er is geen legertop ter wereld te vinden - zelfs niet in Liechtenstein - die een dergelijke degradatie accepteert. De luchtmacht dacht hij ook grotendeels af te schaffen,
dat stond zelfs na zijn dood nog enige tijd in het partij-programma. Géén miljarden- deal met de JSF ? Hier was duidelijk sprake van een "misverstand".
Er schijnen twee gesprekken met Fortuyn te hebben plaatsgevonden op ambassadeur's niveau. De Haagse redactie van de Gelderlander meldde op zaterdag 4 Mei het terecht opvallende bezoek van ambassadeur Sobel en zijn lobby, waarbij volgens de Gelderlander
ook Nederlandse generaals aanwezig waren, en dat er over de JSF was gesproken. Goede documentatie over eenzelfde soort - maar tweede - bezoek dat op zondagmiddag 5 Mei heeft plaatsgevonden is schaars. In ieder geval is het zeer vreemd als een diplomaat van deze rang - samen met buiten- en binnenlandse generaals en aanhang - op bezoek gaat bij een politicus die nog niet eens is gekozen voor het parlement. Maar
Fortuyn was het natuurlijk die als premier politieke zeggenschap zou krijgen over het doorgaan van het JSF-project. Het is natuurlijk allemaal puur toeval, zo roept men van hogerhand en via de eigen media, maar Fortuyn werd wél de volgende dag vermoord. En net nog geen maand later op 5 juni was de JSF-deal beklonken. En vanaf het ogenblik dat Fortuyn dood was riep iedereen die er belang bij had, dat Fortuyn's laatste woorden over de JSF waren dat "hij die misschien wel zag zitten als er geld voor zou zijn". Miljarden die hij ook volgens zijn partijprogramma niét voor de JSF zou gaan gebruiken. Zeker niet met een nationale economie die afgleed in een recessie. Het ging om die miljarden waarvan Fortuyn tot 6 mei openlijk altijd zei ze hard nodig te hebben "voor de negatieve erfenis, de Puinhopen van Paars zoals het onderwijs, de gezondheidszorg en het openbare vervoer".
En : doden kunnen zich niet verdedigen of iets corrigeren. Het mediaal 'wissen van het collectief geheugen' - in een journalistiek weerzinwekkende campagne en vooral via de belanghebbende media - maakt documentatie, geheugen en mega-harde schijf broodnodig.
JUSTITIE
Over de dikwijls negatieve rol van de 'deals met criminelen sluitende' top van het Openbaar Ministerie is eerder veel gemeld : dagelijks bijna en ook in boekvorm. Dat het onderzoek naar de anslag op Fortuyn 'begeleid' wordt door een zelfbenoemd groepje PG's roept vraagtekens op. De bekende scribent Theo van Gogh heeft ondanks alles toch nog enig vertrouwen in 't OM, maar schreef ook dat Fortuyn een gemakkelijk doelwit werd gemaakt door hem geen beveiliging te geven. Dit ondanks zijn herhaalde verzoeken van Fortuyn aan de politie, daarbij gesecondeerd door
zijn advocaat.
Citaat van Gogh : " Als Nederland nog een rechtsstaat zou zijn geweest, dan was het onderzoek naar de schandalige tekortkomingen in de beveiliging van Fortuyn ogenblikkelijk in handen gegeven van het openbaar ministerie, om te bezien of de minister van Binnenlandse Zaken of anderen dood door schuld ten laste zou kunnen worden gelegd. Ook het feit dat een van de grootste bestuurlijke criminelen van Nederland, mr. R. J. Hoekstra, in de commissie van der Haak zit, bewijst dat hier een schandelijke afdek-operatie wordt uitgevoerd. Hoekstra is namelijk meerdere malen door de Tweede Kamer op de vingers getikt, omdat hij archief- materiaal over de Inlichtingendienst Buitenland - en over vuile zaakjes van Lubbers en Kok - bewust en volstrekt illegaal door de papiervernietiger heeft gehaald. Hoekstra werd ook door Kok van stal gehaald, om middels een onderzoek à la Van Kemenade de parlementaire enquête Bijlmermeer te voorkomen. Tijdens deze enquête viel Hoekstra als een aartsleugenaar door de mand. Helaas past het geheugen van de vaderlandse pers in een halve speldenkop." einde citaat van Gogh.
LOCKHEED & SMEERGELD ?
Theo van Gogh trekt weer - zoals gewoonlijk vrij en onverveerd - ten strijde tijdens zijn eerste TV-column voor het programma Business Class van Harry Mens. Dhr. Mens hoort overigens bij de inmiddels onuitstaanbare Fortuyn-groep die doorgaans wordt aangeduid als
"LPF-Lijntrekkers"; de mensen die allemaal beweren een 'eigen lijntje met Pim te hebben'. Theo van Gogh beweert ook het volgende : "Ik blijf ervan overtuigd dat meneer Herben gestiekt is en geen rechter veroordeelt dat uit m'n hoofd. Dat zelfs staatssecretaris van Eijk van het gerucht gehoord had, verbaast me niet. De deal van Herben stinkt nu eenmaal, hoezeer van Eijk ook zegt overtuigd te zijn van Mat's onschuld." Vreemd genoeg schijnt op deze kardinale beschuldiging dat Herben en anderen steekpenningen geaccepteerd zouden hebben géén zinnig antwoord te komen. En vreemd genoeg - gezien het karakter van deze zware aantijding - ook géén stevig proces wegens laster of aantasting in eer en goede naam. ? Lockheed heeft indertijd prins Bernhard met zo'n miljoen dollar smeergeld verblijd, dat is officieel toegegeven. Zoals het NOS- nieuws
schrijft : "Vanaf het moment dat in 1936 de destijds 25-jarige Prins Bernhard van Lippe Biesterfeld in beeld kwam, was één ding duidelijk. Hij hield er beslist andere ideeën op na over de monarchie dan de rest van het nederlandse koningshuis: de vlotte levensgenieter moest niets hebben van stijve formaliteiten." Als je al een Prins der Nederlanden kunt omkopen, dan kan dat redelijkerwijze met gewone stervelingen ook. Voorbeelden ten over.......
Wordt vervolgd,
HR
|
| Lees meer over: militarisme | | aanvullingen | | |
