De Kwantitatieve Maatschappij
Webvlinder - 22.01.2003 07:55
Een column over de mate van kwantiteit in de maatschappij.
De Kwantitatieve Maatschappij
Politiek in Nederland anno 2003: politici struikelen over elkaar en zichzelf met woorden, om maar genoeg tijd te krijgen om hun zegje te doen. Overal zie je hun koppen op t.v. verschijnen, elke mogelijkheid grijpen ze aan uit angst te weinig in beeld te zijn geweest. Of een programma nou kwalitatief goed is of niet, hun kop moet erin, want anders zou de kiezer weleens kunnen denken: die heb ik ook weinig gehoord, dat zal wel niks zijn.
Walgelijk vind ik deze maatschappij, waarin alles uitgedrukt wordt in kwantiteit, in cijfers, in hoeveelheden (hoe vaak ben ik op t.v., hoeveel heb ik kunnen zeggen), terwijl het in feite altijd gaat om kwaliteit. Dat schijnt het merendeel van de mensen te vergeten. Niet één keer, niet twee keer, maar keer op keer. Het wordt ons goddomme met de paplepel ingegoten. Het begint al met de cijfers op school en met de hoeveelheid huiswerk die we krijgen. Alsof we daar iets van leren. Wie weet nog wat van wat ze geleerd hebben? En weet je hoe dat komt? Door de hoeveelheid, want laten we het alsjeblieft niet hebben over de kwaliteit. Als het onderwijs kwalititief goed was, dan herinnerden we ons nog dingen die we geleerd hadden.
Terug naar de politiek. Als politici ons laten zien hoe het moet, dan moeten we vooral niet samenwerken met anderen, maar alleen met ons eigen hachje bezig zijn. Ieder voor zich en God voor ons allen. De enige kwaliteit komt dus niet meer van onszelf, maar van God. Fijn als alle heil van boven komt, maar de enige heil die momenteel van boven komt zijn luchtvervuiling en chemtrails (ook al is dat min of meer hetzelfde). En misschien een komeet op zijn tijd, waarmee in één klap de kwantitatieve samenleving zal worden weggevaagd.
Ja, de maatschappij, dat ben jij en daarom maak ik me ook zo druk. Hoe kan ik mij handhaven in een maatschappij, waarin alles draait om cijfers, kwantiteit, geld, waarin vergeten wordt dat we een deel zijn van het geheel, waarin we alles overlaten aan een stel amateurs die het voor het zeggen hebben en zodoende de perfecte marionetten zijn voor een handvol lieden die het echt voor het zeggen hebben.
O ja, één ding was ik vergeten: je moet anderen vooral niet laten uitspreken. Dat is iets wat we ook leren van politici. Onethisch vind ik het bijna, als ik kijk naar een debat. Bovendien moet alle onderwerpen erdoorheen worden gedraaid alsof hun leven ervan hangt, want anders zapt de kijker weg. Waar ik me ook kapot aan ergerde, is de man die ik op t.v. zag zeggen dat hij tot op het laatste moment wacht met stemmen, want stel dat een politicus nog wat leuks zegt. Dat is de politiek anno 2003 in Nederland; erger nog, wellicht een afspiegeling van de politiek in de wereld. Zouden de chemtrails hun werk hebben gedaan? Zouden we allemaal verworden zijn tot zombies die het allemaal maar best vinden? Lezen we geen partijprogramma's meer? Kan het ons niks schelen, wat er met onze maatschappij gebeurt? Dat bijvoorbeeld 90% van diezelfde maatschappij door onze schouderophalende zombiementaliteit in handen is van multinationals? Ach, we hebben het niet slecht. Laten we het daarmee maar allemaal afdoen.
Groetjes van Webvlinder
 E-Mail: webvlinder@hotmail.com  Website: http://www.webvlinder.com
|
