|
|  |
Imperialistische kruistochten
Navid Kiani deh Kiani - 19.04.2003 20:18
Een korte geschiedenis van de interventies van de VS sinds de Tweede Wereldoorlog
Imperialistische kruistochten
Holocaust op wereldschaal
Nooit eerder in de geschiedenis is het voorgekomen dat het imperialisme zo makkelijk haar kruistochten kon voeren tegen de onafhankelijke staten en individuen. Geen enkel staat en individu is veilig voor het imperialisme. Van Irak tot aan Korea. Van Sison tot aan Öcalan. Zij worden door fascistische wetten die de corrupte kliek in Washington maakt bestempeld als “terroristen.”
Door Navid Kiani deh Kiani, 17 jaar
Zij die strijden tegen het imperialistische terrorisme, zij die hun eigen leven bereid zijn op te geven voor hun volk en zij die er alles aan zullen doen om hun onafhankelijkheid en vrijheid te krijgen, zij worden vandaag de “terroristen” genoemd. Maar het zal hen niets uitmaken, net zomin als dat het Fidel Castro iets uitmaakte toen hij in 1953 door de tiran Batista een “terrorist” werd genoemd. De woorden waarmee hij zijn verdediging sloot in de rechtbank staan nog steeds symbool voor iedereen die zich verzet tegen het imperialisme en die als een “terrorist” behandeld wordt. “Het is niet belangrijk, veroordeel mij maar de geschiedenis zal mij vrijpleiten.”
De holocaust van het kapitaal
Dat waren de woorden die Fidel Castro gebruikte voor zijn verdediging in 1953 en dit zijn ook de woorden die van toepassing zijn voor iedereen die zich verzet tegen het imperialisme. De imperialisten zullen er alles aan doen om de mensen te laten geloven dat de tegenstanders van het imperialisme de “terroristen” zijn. De geschiedenis heeft aangetoond dat ze nergens voor terugdeinzen. Zij zijn over lijken gegaan voor de vrije markteconomie waarin het doel is om winst en zoveel mogelijk winst te maken.
Op scholen wordt geleerd hoe het kapitalisme het enige systeem is dat werkt en hoe het socialisme bewezen heeft dat het niet kan functioneren. Het succes van de socialistische systemen in Oost Europa en de Sovjet-Unie worden verzwegen, en alleen de negatieve kanten ervan worden laten zien. Er wordt gezwegen over de gratis gezondheidszorgen vroeger in Oost Europa en de Sovjet-Unie en vandaag nog in China, Cuba, Democratische Volksrepubliek Korea, Vietnam en Laos. Wij worden alleen maar met beelden en getuigenissen geconfronteerd die ons aantonen dat het leven in de socialistische landen een hel was en in de landen die hun systeem nog niet verraden hebben nog steeds een ware hel is. Het kapitalisme wordt verheerlijkt. Het wordt afgebeeld als een systeem waar iedereen vrij is en iedereen alle kansen krijgt. Maar ook hier wordt niet het hele verhaal verteld. Er is nog nooit iets verteld over de kruistochten die de kapitalisten nodig hadden sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog om een systeem overeind te kunnen houden dat diep van binnen verrot en failliet is. Zelfs de rapporten van de VN (die niet bepaald neutraal zijn) wijzen dit uit: “De kindersterfte bij de geboorte ligt in Cuba 17 keer lager dan het wereldgemiddelde.” “Als India dezelfde gezondheidszorg toepaste als China, dan zouden er elk jaar 1,4 miljoen kinderen gered worden.” “In de periode 87-98 steeg het aantal armen in de ontwikkelde kapitalistische landen tot 340 miljoen terwijl dat aantal met 153 miljoen afnam in China en Vietnam.” Het rapport van de VN liegt er niet om. Het voormalige socialistische Oost Europa is volledig verwoest. In Moskou alleen al zijn er door het kapitalisme 300.000 daklozen. In de winters bevriezen er in Rusland maandelijks 400 mensen, de meeste daarvan kinderen. De productie in Rusland was in 1999 met 57% gezakt in vergelijking met 1990. In Oekraïne was het tot 39% gezakt. De bevolking in Rusland daalde in 8 jaar tijd met 6 miljoen. De Nazi’s deden er 6 jaar over om 5 miljoen joden te vermoorden en het kapitalisme deed er 8 jaar over om 6 miljoen Russen te vermoorden. Het fascisme en kapitalisme liggen niet zo ver van elkaar af. De gemiddelde leeftijd van de Russen daalde van 64 tot 61 jaar. En als klap op de vuurpijl: 60% van de bevolking heeft een inkomen dat onder het levensminimum ligt.
Het land dat ooit als een wereldmacht beschouwd werd is nu niks meer dan een Derde Wereldland geworden. Het land wat ooit een tegenmacht vormde voor de imperialisten is nu het slaafse hondje geworden van de imperialisten. Binnen 30 jaar tijd was Rusland een grootmacht en een welvarend land geworden zonder ook maar één enkel land te koloniseren. Wat de imperialisten 200 jaar voor nodig hadden deden de Russen binnen 30 jaar, terwijl de imperialisten nog ook allerlei kolonies hadden en nog steeds hebben in Afrika, Azië en Latijns Amerika die zij leegroven.
Het imperialisme kent allerlei manieren van het interveren in de binnenlandse zaken van andere staten. Zij doen dit zowel economisch als militair. Onder het motto dat zij een onderdrukt volk moeten bevrijden, dat zij moeten strijden tegen dictators en dat zij humanitaire acties moeten uitvoeren hebben zij honderden miljoenen onschuldige mensen vermoord. Met deze argumenten trokken zij ten strijde terwijl de ware redenen waren dat zij de wereld veilig wilden maken voor Amerikaanse multinationals, het voorkomen van de opkomst van een succesvol systeem dat een alternatief zou kunnen zijn voor het kapitalisme en om hun politieke en economische hegemonie te verspreiden over de hele wereld.
De VS interventies vanaf 1945
De Filippijnen: Nog tijdens de Tweede Wereldoorlog vochten de VS tegen de linkse guerrilla’s (de Huks) in de Filippijnen. Na de oorlog gingen de VS door met hun oorlog tegen de Huks. Na de nederlaag van de Huks in 1953 installeerden de VS een serie van marionettenregeringen die uiteindelijk leidden tot de fascistische dictatuur van Ferdinand Marcos. Maar de VS bleef zich niet alleen bezighouden met de Filippijnen. Tijdens de burgeroorlog in de Filippijnen was de VS ook aanwezig in China, Zuid-Korea, Griekenland, Italië, Albanië en vele andere landen.
China: In 1945 stond de VS aan de kant van de fascistische Chinese nationalisten onder leiding van Chiang Kai Shek. De fascisten waren in een burgeroorlog verwikkeld geraakt tegen de communisten die ook vochten tegen de Japanse fascisten tijdens de Tweede Wereldoorlog. De burgeroorlog eindigde in 1949 in een overwinning voor de communisten en de volksmassa’s. De fascist Chiang Kai Shek vluchtte naar Taiwan in 1949, vanaf toen stond China bekend als het Volksrepubliek China onder leiding van Mao Tse Tong. Tijdens deze burgeroorlog gebruikte de VS het leger van het fascistische keizerrijk van Japan om tegen de communisten te vechten. De Chinezen waren de eerste die het imperialisme een klap toedienden na de Tweede Wereldoorlog en jammer genoeg waren zij bijna een van de weinigen.
Zuid-Korea: In 1945, na de Tweede Wereldoorlog, onderdrukten de VS de progressieve volksmassa ten gunste van de conservatieven die samen hadden gewerkt met de Japanse fascisten. Dit leidde tot meer dan 40 jaar lang corrupte, reactionaire en dictatoriale regimes in Zuid-Korea.
Griekenland: In 1947 was er in Griekenland ook een burgeroorlog tussen de fascisten en de communisten. Ook hier kozen de VS de zijde van de fascisten. De communisten hadden tijdens de Tweede Wereldoorlog heldhaftig stand gehouden tegen de Nazi’s. In 1949 eindigde de burgeroorlog in een overwinning voor de fascisten. De CIA zette daarna een nieuwe binnenlandse veiligheidspolitie voor de Griekse fascisten op: de KYP. De KYP hield zich bezig met het uitschakelen van politieke tegenstanders van het fascistische bewind en het systematisch martelen van politieke activisten.
Italië: In 1948 won de Italiaanse Communistische Partij de verkiezingen met een ruime meerderheid, maar de VS deden er alles aan om te voorkomen dat de Communistische Partij aan de macht zou komen. De CIA gebruikte elke vuile truc om ervoor te zorgen dat de communisten niet aan de macht zouden komen. Zij deden dit onder het motto van het “redden van de democratie” terwijl zij die democratie aan het verkrachten waren. De communisten kwamen uiteindelijk niet aan de macht. Voor de komende 50 jaar zou de CIA ook nog miljarden dollars uittrekken om te voorkomen dat er een communistische partij ergens anders in Europa aan de macht zou komen.
Albanië: Vanaf 1949 tot 1953 probeerden de VS en de Britten er alles aan te doen om het communistische regime in Albanië omver te werpen en vervangen door een fascistische pro-Westerse regering. Ook Albanië had het imperialisme een klap toegediend want de imperialisten slaagden er niet in om de communistische regering af te zetten.
Democratische Volksrepubliek Korea: In 1950 begonnen de VS imperialisten samen met het fascistische Zuid-Korea een totale oorlog tegen het Democratische Volksrepubliek Korea. Deze oorlog, die veroorzaakt werd door Zuid-Korea, kostte het leven aan bijna 3 miljoen Koreanen. De oorlog duurde tot 1953 en leidde tot de overwinning van de Democratische Volksrepubliek Korea want het doel van de imperialisten was om het onafhankelijke noorden van Korea bij te voegen aan het gekoloniseerde fascistische zuiden van Korea.
Iran: In 1953 deed de nationalistische premier Mosadegh het ondenkbare. Hij nationaliseerde de Britse oliemultinationals. Datzelfde jaar werd hij door een gefinancierde staatsgreep van de CIA en de Britten afgezet en werd de Shah aan de macht gebracht wat leidde tot een monarchistische dictatuur die tot 1979 zou duren. De olie werd weer teruggeven aan de multinationals. De Britten en de VS kregen ieder 40% van de olie en de rest werd verdeeld onder andere staten.
Guatemala: Jacobo Arbenz was via de democratische weg aan de macht gekomen in Guatemala. Arbenz had besloten om de Amerikaanse multinational, United Fruit Company (UFC) te nationaliseren. De UFC (onder de bevolking van Latijns Amerika staat de UFC bekend als de groene octopus omdat zij de bevolking daar helemaal leegzuigen) had nauwe banden met de elite in Washington. De imperialisten konden dit natuurlijk niet zomaar laten gebeuren en pleegden een staatsgreep die gefinancierd werd door de CIA. In 1953 werd de democratie de das omgedaan en vervangen door een militaire junta onder leiding van Castillo Armas. Er volgden 40 jaar terreur, verdwijningen, dodenkampen en martelingen die het leven kostten aan meer dan 100.000 mensen. De rechtvaardiging voor de staatsgreep? Washington zei dat Guatemala op het punt stond om te worden ingenomen door de Sovjet-Unie terwijl in werkelijkheid de Sovjet-Unie niet eens diplomatieke banden onderhield met Guatemala!
Brits Guinee / Guyana: Vanaf 1953 tot aan 1964 probeerden de VS en de Britten er alles aan te doen om te voorkomen dat de democratisch gekozen Cheddi Jagan zijn ambtstermijn vol zou kunnen maken. Hij was drie keer herkozen en was iemand die neutraal en onafhankelijk bleef tijdens de Koude Oorlog. Hoewel hij linkser dan Arbenz was waren zijn besluiten niet revolutionair maar toch vreesde Washington hem. Hij kon een systeem invoeren die als alternatief zou kunnen dienen voor het kapitalisme, en hiervoor moest hij verdreven worden vond Washington. Er werd van alles geprobeerd: “nationale stakingen”, aanslagen, misinformatie en terrorisme. In 1964 lukte het de imperialisten toch om Jagan te verdrijven. Zowel Eisenhower als Kennedy hadden opdracht gegeven om Jagan te verdrijven uit Guyana. Een land met een groot perspectief onder Jagan was in de jaren 80 een van de armste landen. Haar voornaamste export was mensen.
Indonesië: In de jaren 57 en 58 probeerden de VS alles te doen om Sukarno uit Indonesië weg te krijgen. Ook Sukarno was een leider die Washington de stuipen op het lijf jaagde. Hij nationaliseerde bijna alles van de voormalige Nederlandse kolonisten en weigerde om de Communistische Partij te verbieden die via de legale weg indrukwekkende overwinningen boekte. De CIA begon toen geld in de verkiezingsstrijd te gooien, moordaanslagen op Sukarno beramen, hem met een nep seksfilm te chanteren en het voorbereiden van een staatsgreep. Sukarno overleefde het allemaal.
Cuba: Op 1 januari 1959 kwamen de heroïsche guerrillero’s aangemarcheerd in Havana. De Cubaanse Revolutie had de tiran Batista (een marionet van de Amerikaanse regering) afgezet. 2 maanden na de revolutie, op 10 maart 1959, kwam de Nationale Veiligheidsraad van de VS bijeen waarin zij besloten dat er “een andere regering aan de macht moest komen in Cuba.” Het begon met een embargo in 1960. Er kwam daarna een invasie in april 1962. Daarop volgden meer dan 40 jaar lang terroristische aanslagen, sancties en moordaanslagen op president Castro (11 maal maarliefst!). Het tragische hiervan is dat wij nooit zullen weten wat de Cubaanse Revolutie gebracht zou kunnen hebben als het niet constant onder de bedreiging van de VS stond, en dit was natuurlijk ook de bedoeling van de imperialisten.
Kongo / Zaïre: In juni 1960 werd Patrice Lumumba de eerste premier van het onafhankelijke Kongo, dat zich had losgerukt van de Belgische imperialisten. Maar de imperialistische Belgen hielden hun grip op het koperrijke Katanga provincie vast. Ook Eisenhower en de rest van de corrupte kliek in Washington profiteerden van deze rijkdom ten koste van de Kongolese bevolking. Op de Onafhankelijkheidsdag riep Lumumba op tot de bevrijding van de Kongolese economie uit de handen van de imperialisten. Dit zou het einde zijn van de legendarische premier Lumumba. In januari 1961 werd hij in direct opdracht van Eisenhower vermoord. De komende 35 jaar zou het land onder leiding komen te staan van de tiran Mobutu Sese Seko. Zaïre (zoals het land sinds de machtsovername van Mobutu heette) werd een van de armste landen ter wereld terwijl het een rijkdom aan koper had. De bevolking kwam om van de honger terwijl Mobutu een multimiljonair werd. Een dictator die George Bush Sr. een “vriend” noemde.
Brazilië: President Joao Goulart was noch een communist noch een revolutionaire president. Verre van dat. Hij was een multimiljonair katholieke landeigenaar. Maar ook hij werd het slachtoffer van de imperialisten. Hij had de “gebruikelijke misdaden” begaan. Hij veroordeelde de sancties tegen Cuba, hij stelde een limiet aan de winst van de multinationals, hij nationaliseerde een deel van ITT en hij voerde economische en agrarische hervormingen door. In 1964 besloot Washington een einde aan zijn bewind te maken. Door een gefinancierde coup van de CIA werd de democratie en Goulart opzijgezet en vervangen door een militaire dictatuur. De officiële verklaring van Washington? “Het is jammer dat de democratie is afgezet in Brazilië MAAR het land is gered van het communisme.”
Dominicaanse Republiek: In februari 1963 werd Juan Bosch de eerste democratisch gekozen president van de Dominicaanse Republiek. Zijn regeerperiode zou nog geen 7 maanden duren. Ook Bosch nationaliseerde de multinationals en stelde landbouwhervormingen door en ook Bosch weigerde om de communisten op te pakken. Voor deze “misdaden” werd er in februari 63 een staatsgreep gepleegd door de CIA. 19 maanden later brak er in het hele land een opstand uit. De opstandelingen beloofden om Bosch weer zijn presidentschap terug te geven. Daarop stuurden de imperialisten 23.000 troepen om de opstand bloedig neer te slaan.
Indonesië: Via de media en geruchten kregen de imperialisten uiteindelijk hun zin. Sukarno ging weg. Via de media deed er een gerucht de ronde dat er een coup op komst was. Daarna zou er ook een contra-coup in navolging op volgen en nog eens een contra-contra-coup daarop. De CIA had zijn vingerafdrukken hier overal laten staan. Door de hysterie die er in het land ontstond kon er makkelijk een staatsgreep worden gepleegd. En die werd ook gepleegd, door Generaal Suharto. Communisten, vermeende communisten, communistische sympathisanten en vermeende communistische sympathisanten werden opgepakt en allemaal afgeslacht. In één jaar tijd waren er meer dan 1 miljoen mensen afgeslacht!
Griekenland: Ook anti-communisten moesten eraan geloven. In 1964 werd de liberale anti-communist George Papandreou gekozen als premier van Griekenland. Hoewel hij liberaal en anti-communist was vroeg hij zich af of het wel nodig was dat Griekenland in de NAVO bleef. Verder wou hij ook Griekenland uit de Koude Oorlog halen. Dit waren genoeg redenen voor Washington om twee dagen vóór de verkiezingen, die Papandreou zeker zou winnen, een staatsgreep te plegen. Deze nachtmerrie zou 7 jaar duren. Alleen al in de eerste maand werden er 8000 mensen afgeslacht. Een lange nachtmerrie van 7 jaar die overschaduwd werd door marteling en moord.
Vietnam: Misschien wel de grootste nederlaag van het imperialisme tot op de dag van vandaag. Vanaf 1945 tot 1973 werd er in Vietnam gevochten. Eerst door de Fransen en later door de VS zelf. Tot aan 1955 vochten de Fransen tegen de Vietminh (later de Vietcong genoemd). Na zware verliezen te hebben geleden besloten de Fransen om het land in twee stukken te verdelen. Het noorden kwam onder leiding van de communisten van Ho Chi Minh en het zuiden kwam onder leiding van de kapitalisten van Ngo Dinh Diem. Er werd besloten om in 1956 vrije verkiezingen te houden waardoor het land weer een zou kunnen worden. Maar de bevolking van Zuid-Vietnam accepteerde Diem niet en begon zich openlijk te verzetten tegen hem. Diem pakte alle politieke activisten op en vermoorde ze bijna allemaal. Openbare executies waren aan de orde van de dag in Zuid-Vietnam. In 1956 besloten de VS om de verkiezingen die later datzelfde jaar gepland waren in Vietnam af te gelasten omdat ze bang waren dat Ho Chi Minh de verkiezingen zou winnen. In 1963 besloten de VS om Diem te vermoorden en te laten vervangen door een andere dictatoriale kapitalist. Nog geen twee jaar daarna gaf de Amerikaanse president Johnson het startschot voor de Vietnam oorlog. De oorlog duurde tot 1973 en kostte het leven aan 500.000 Amerikaanse soldaten en 3 miljoen Vietnamese vrijheidstrijders. Het machtigste land ter wereld kreeg een keiharde klap toegediend door het “boerenvolk” (zo werden de Vietnamezen door de VS genoemd) van Vietnam. De overwinning leidde tot de oprichting van de Socialistische Republiek Vietnam.
Cambodja: Na de oorlog in Vietnam gingen de VS door met het uitmoorden van Zuidoost-Azië. Er volgden bombardementen op zowel Cambodja als Laos. In 1970 werd er in Cambodja door de CIA een staatsgreep gepleegd die het einde betekende van het bewind van Prince Sihanouk. Dit was alles wat nodig was om ervoor te zorgen dat de Khmer Rouge de macht zou grijpen in Cambodja. Pol Pot, de Khmer Rouge leider, werd door de VS nog ook eens toegejuicht. Van de 5 miljoen Cambodjanen vermoordde de Khmer Rouge er 3 miljoen.
Chili: Salvador Allende was het ergst denkbare scenario voor de moordenaars in Washington, want wat was erger voor Washington dan een marxist die de macht had? Een marxist die via verkiezingen gekozen was. Jarenlang hadden de kapitalistische media in de VS gepropageerd dat communisten alleen via list en bedrog aan de macht konden komen en dat zij hun macht alleen konden behouden door het volk te terroriseren. Maar hier hadden ze iemand die gekozen was en wiens populariteit met de dag groter werd. De CIA had in 1964 de verkiezingen gefraudeerd om ervoor te zorgen dat Allende niet aan de macht zou komen. Dit was hun toen gelukt, maar zou hun niet lukken in 1970. Allende werd de grote winnaar ondanks het frauderen van de stemmen door de CIA. Washington was niet van plan om Allende zijn ambtstermijn uit te latten zitten, dus volgden er “algemene stakingen”, aanslagen en alle andere vuile trucjes van de CIA die een coup uitlokken. En die coup vond ook plaats. Op 11 september 1973 bombardeerden Britse bommenwerpers het presidentieel paleis in Santiago de Chili waarbij Allende ook omkwam. Wat volgde was 16 terreur, fascisme, moord en marteling onder leiding van Pinochet. Meer dan 30.000 mensen zijn vermoord en verdwenen alleen omdat zij geloofden in vrijheid en democratie. Hier moet de Amerikaanse president George W. Bush gelijk worden gegeven. 11 september is inderdaad een dag om nooit te vergeten.
Oost-Timor: In december 1975 gingen president Ford en massamoordenaar Henry Kissinger op bezoek bij de Indonesische dictator Suharto. Suharto werd de toestemming gegeven om Oost-Timor binnen te vallen en te annexeren. Ook zouden er zoveel mogelijk Amerikaanse wapens worden geleverd. Een dag na het bezoek viel het Indonesische leger het onafhankelijke Oost-Timor aan. Wat volgde waren massaslachtingen die zijn weerga niet kenden. In 1989 schatte Amnesty International het aantal doden in Oost-Timor op 200.000 uit een bevolking van 600.000!
Nicaragua: In 1978 vond er in Latijns Amerika nog een nationale revolutie plaats. In Nicaragua werd de fascistische Somoza dictatuur omvergeworpen door de Sandinisten onder leiding van Daniel Ortega. Voor Washington was dit “een tweede Cuba” en iets wat tenietgedaan zou moeten worden. Datzelfde jaar nog begon de CIA er alles aan te doen om de Sandinisten af te zetten. Eenmaal Reagan aan de macht was ging het via de gewelddadige manier. De Contra’s, bestaande uit de Nationale Garde van dictator Somoza en zijn sympathisanten begonnen met het verbranden van scholen en ziekenhuizen, het verkrachten van vrouwen, het martelen van tegenstanders en het vermoorden van activisten. Dit waren de mensen die president Reagan “vrijheidstrijders” noemde. In 1989 was het ze dan toch gelukt. Er was geen “tweede Cuba” gekomen in Nicaragua. In plaats daarvan kwam armoede en onderdrukking.
Grenada: Welke zieke waanzin leidt ertoe dat het machtigste land ter wereld een land met maar 100.000 inwoners binnenvalt? In 1979 hadden Maurice Bishop en zijn volgelingen een staatsgreep gepleegd die met veel enthousiasme werd toegejuicht door het volk van en Grenada en de volkeren van de rest van de landen van Latijns Amerika. De fascisten in Washington waren weer bang voor “een tweede Cuba.” En ook in Grenada, net als in Nicaragua begonnen ze een campagne van terreur wat uiteindelijk leidde tot de invasie van Grenada in 1983. 484 mensen werden hierbij vermoord door het yankeeleger. Voor welk doel zij zijn vermoord blijft nog altijd onduidelijk. En net als in Nicaragua volgde er in Grenada jaren van terreur en onderdrukking. Maar dat was niet erg, omdat de dictator naar de pijpen van Amerika danste.
El Salvador: In 1980 pakten de progressieve dissidenten van El Salvador de wapens op tegen de fascistische regering. De yankees waren er als eerste bij om hun fascistenvrienden te hulp te schieten. De oorlog duurde 12 jaar en werd gewonnen door de fascisten met de hulp van de fascisten uit Washington. Sociale veranderingen zijn er niet gekomen in El Salvador. De mensen leven nog steeds in armoede en de fascisten hebben meer geld dan ze zich kunnen voorstellen. De dissidenten worden nog steeds massaal afgeslacht.
Libië: Muammar Khaddaffi weigerde om een slaafse hond van Washington te zijn. En voor die reden moest hij gestraft worden, want Washington duldt geen tegenspraak. 2 Libische vliegtuigen werden neergehaald en in 1986 werd Libië gebombardeerd. De reden? Er was geen reden! 40 onschuldige burgers vonden hierbij de dood, waaronder de dochter van president Khaddaffi.
Panama: De bommen van Washington vlogen weer. Ditmaal in 1989 in Panama. 15.000 mensen waren in een klap dakloos en duizenden mensen vonden de dood. Het doel van Washington was om president Noriega af te zetten en mee te nemen naar de VS om hem daar te berechten! De Amerikanen wilden ook gelijk een waarschuwing geven aan het volk van Panama die over 2 maanden verkiezingen zouden hebben. Als de Sandinisten herkozen zouden worden dan zou dit nog een keer hun lot worden.
Afghanistan: Iedereen weet dat de Afghanen gruwelijk werden onderdrukt tijdens het Taliban regime en daarvoor en zelfs daarna. Maar bijna niemand weet dat in de jaren 70 een revolutionaire regering het land naar de 20ste eeuw wilde helpen. Maar ook deze regering moest er helaas aan geloven, enkel en alleen om het feit dat zij gesteund werden door de Sovjet-Unie. De VS sponsorden de Afghaanse terroristen van de Mujahedin en de terroristen van Al-Qaeda van Bin Laden (jazeker, hij was een vriend van de CIA) met miljarden dollars om de revolutionaire regering ten val te brengen en om ervoor te zorgen dat de Sovjet-Unie het land zou binnenvallen. Dit was ook uiteindelijk wat er gebeurde. De Sovjet-Unie viel het land binnen, maar de VS en de terroristen wonnen en de vrouwen van Afghanistan verloren. In 1992 was de stand van zaken als volgt: 1 miljoen doden, 3 miljoen verlamden en 5 miljoen vluchtelingen. Ongeveer de helft van de bevolking.
Irak: Nadat de VS Irak hadden uitgelokt om Koeweit binnen te vallen werd Irak voor 40 dagen lang op de ergste manier gebombardeerd. Het rijkste en modernste land van het Midden-Oosten werd in één klap een Derde Wereldland. 200.000 mensen vonden de dood en alsof dat niet genoeg was kwamen er afschuwelijke sancties op het land die sinds 1991 het leven hebben gekost aan 2 miljoen mensen.
Joegoslavië: Na een campagne van medialeugens wist Washington toch de steun te krijgen van de naïeve mensen. “Milosevic was een oorlogsmisdadiger die de minderheden in Servië op gruwelijke wijze vermoorde” terwijl het er in het echt anders aan toeging. De oorlog stond al gepland en de genocide werd door de VS uitgelokt nadat zij Kroatië onafhankelijk hadden verklaard waardoor de Servische minderheid in Kroatië door de fascistische Kroatische regering werd uitgemoord. Het enige wat Milosevic deed was naar zijn volk luisteren en de Serviërs wapens geven om zichzelf te verdedigen. Ook hier had Washington een geheime agenda. Het veroveren van Joegoslavië zodat een terugkeer naar de Sovjet-Unie onmogelijk zou worden gemaakt. Want dat is de vrees van Washington. Een wederopstanding van de Sovjet-Unie!
Afghanistan: Na de “aanslagen” van 11 september had Washington besloten dat het volk van Afghanistan er opnieuw aan moest geloven. Afghanistan werd gebombardeerd omdat de VS “op zoek waren naar Bin Laden en zijn terreurnetwerk Al-Qaeda” terwijl in werkelijkheid Afghanistan werd gebombardeerd omdat de VS uit waren op de petroleum die zich in Turkmenistan bevindt. En die petroleum hebben ze uiteindelijk ook gekregen. 10.000 onschuldige Afghaanse burgers vonden de dood. En de reden was dat de VS olie wilden. Voor de vrije markt word nergens voor teruggedeinsd door de imperialisten.
Irak: Nadat in 1998 wapeninspecteurs hadden aangetoond dat er geen massavernietigingswapens waren besloten Amerika en haar trouwe hond Engeland Irak af te slachten omdat het massavernietiginswapens zou hebben. In maart 2003 waren inspecteurs nog volop aan het zoeken toen Washington opeens zei dat het te lang duurde. Vervolgens werd het verwoeste volk van Irak kapot gebombardeerd en werd Saddam Hussein afgezet. Het resultaat? Chaos in de straten van Irak. Chaos en wetteloosheid. Dit is de “bevrijding” van Irak.
Alles voor het geld
Voor diegenen die de VS als de verdediger van de democratie en de mensenrechten zagen zal dit moeilijk te verteren zijn, maar zoals ze zeggen: de waarheid is hard. In dit geval is het niet alleen hard maar ook moordzuchtig en fascistisch. De mensen die de VS steunen in hun oorlogen zijn ook medeverantwoordelijk voor de massaslachtingen die de VS uitvoeren in de landen die zij aanvallen. Met behulp van de massamedia wordt de bevolking op het verkeerde been gezet. “De VS trekken ten strijde om de democratie te verdedigen en om de mensenrechten te verzekeren op plekken waar die niet van toepassing zijn.” Dat is het beeld dat wij voor ons krijgen van de manipulerende massamedia terwijl het de VS en alle andere imperialistische mogendheden om één ding gaat: geld. Alle oorlogen van het imperialisme hebben één ding gemeen: ze leveren de imperialisten geld op ten koste van de eigen bevolking en de bevolking van het land dat ze plunderen.
Natuurlijk zijn de bovengenoemde landen niet alle landen waar de VS zijn hegemonie wilde vestigen. De VS wil dat al 40 jaar lang in Colombia doen, in Peru, het Midden-Oosten, in de jaren 60 in Egypte, in Mozambique, vroeger in Turkije, hun “humanitaire” interventie in Somalië, in de jungles van Bolivia in 1967 en nog op vele andere plekken waar zij geen recht hadden te zijn.
Al deze doden zijn gevallen voor de vrije markt. Zij zijn vermoord om ervoor te zorgen dat de kapitalistische economie van de VS bleef draaien. Marx had hiervoor gewaarschuwd. Hij zei dat het kapitalisme zich kenmerkt door jaren van economische bloei en jaren van economische repressie. Tijdens die repressie trekken de imperialisten dan ten strijde om hun economie staande te houden. Zij die dus beweren dat ideeën van Marx “ouderwets” zijn, zijn de mensen die in een fantasiewereld leven en de misdaden van het kapitalisme of niet zien of niet willen zien.
Een front vormen tegen deze oorlogszuchtige machine is niet iets gemakkelijks maar is toch iets dat al in de maak is. Over de hele wereld wordt er geprotesteerd tegen het yankee imperialisme. Het belangrijkste van allemaal is dat er geprotesteerd wordt in de imperialistische wereld zelf. In de VS, Engeland, Frankrijk, Duitsland, Japan, Zuid-Korea, Nederland, België, Israël en de rest van de imperialistische wereld. Vanuit de anti-imperialistische wereld kunnen wij rekenen op de steun van de revolutionaire regeringen en vanuit de imperialistische wereld kunnen wij rekenen op de steun van het volk die met de spandoeken in de hand voor eens en voor altijd nee zeggen tegen het yankee imperialisme. Wij zijn het volk en wij zullen de frontlinie vormen in de strijd tegen het imperialisme. Vietnam heeft voor ons de weg uitgestippeld, de Palestijnen zijn die weg al gaan volgen. Nu nog het Europees proletariaat. Wij zijn het volk en de strijd gaat door!
09 – 04 – 2003 / 14 – 04 – 2003
 E-Mail: navid_iran@hotmail.com
|
| Lees meer over: militarisme | | aanvullingen | | | holocaust van het communisme | de volledige waarheid - 20.04.2003 10:26
Indien men echt eerlijk is en volledig is dan zou men de miljoenen doden (+/-20) van vadertje Stalin, het miljoen vietnamezen uitgeroeid of verdronken enz door het vietcong regime, de duizenden tibetanen, de ondedrukte volkeren in de sovjetunie en oost-europa, enz enz niet mogen vergeten.
als men dan even vergelijkt dan schijnen de vrienden van Navid Kiani deh Kiani duizend keer meer slachtoffer sgemaakt te hebben dan zijn vijanden. Maar ja, sommigen zien het bos niet tussen de bomen en kennen alleen maar de splinter in het oog van de anderen.
| | moordadadige arrogantie | X - 20.04.2003 17:50
Het gaat hier over de arrogantie en de extreme amerikaanse bemoeizucht in aangelegenheden binnen soevereine staten. Geen van de wantoestanden, moordpartijen en criminele feiten die jij opnoemde zijn redenen voor het imperialistische en koloniale handelen van een agressieve superstaat. Ook al zouden ze echt bekommerd zijn om de mensen, feit is dat dit een nieuwe golf van moorddadige ellende verzoorzaakt, ellende die soevereine staten op de rand van de afgrond brengen en volkeren hysterich op de loop doet gaan. Dat elk land maar best eerst haar eigen grondgebied democratisch, progressief en humaan maakt, laat ze dan maar andere volkeren 'bevrijden'. Je bent niet eerlijk sorry, jou waarheid is een vrijbrief voor nieuwe agressie, nieuwe moorden en nieuwe ellende.
| | moorddadige arrogantie vanwege het communisme | 20.04.2003 18:50
Het gaat hier over de arrogantie en de extreme communistische bemoeizucht in aangelegenheden binnen soevereine staten zoals Tibet, Oost-duitsland, Polen, Hongarije, Tchetchenie, ... welke die soevereine staten op de rand van de afgrond brachten en volkeren hysterich op de loop doet gaan.
Ik heb nooit het US imperialisme goedgekeurd maar hier worden wel de communistische genocides en bezettingen goedgepraat en dat kan OOK NIET.
| | Agenten van het internationale kapitalisme | 20.04.2003 22:11
Of zoals Michael Moore het zegt: "Stomme Witte Mannen". Waarom beginnen zo velen toch altijd hysterisch te wijzen naar het "communisme" als er gesproken wordt over de walgelijke misdaden van het kapitalisme, het systeem waar iedereen hier in nederland en het zgn. Vrije westen, van profiteerd?
Is dat omdat dan de eigen veranwoordelijkheid voor genocide, uitbuiting van hele continenten zodat de blanke man zijn nikes kan kopen, de daadwerkelijke steun van het westen aan doodseskaderstaten als Turkije, Chili, Guatemala, Argentinie etc etc heel erg dicht bij komt?
Komt het kortom door zelfverloochenen en weglopen voor eigen schulden aan de uitgebuitenen der aarde?
Ik wete een ding duidelijk: Fidel Castro had gelijk. Hij zei geef jullie vonnis maar! De Geschiedensi zal uitzwijzen wie er gelijk heeft. Dankzij Fidel is Cuba zo ongeveer de enige staat in dat continent waar geen in amerika opgeleide doodseskaders als dolle honden hebben huisgehouden. Cuba is zo ongeveer de enige echt onafhankelijke staat zonder geschiedenis van Dwaze Moeders, 100.000'den verdwenenen gemartelden en vermoorden. Het visitekaartje van uSSa geleide regimes.
handen af van Cuba!
Les een om mens te worden is eerst je eigen fouten aanpakken, in ons geval dus de fouten van het kapistalisme, dan pas kijken naar anderen. Maar a wa verwacht je in ee land wara het niet veel had gescheeld of Pim Fortuyn was premier geweest, de telegraaf de grootste "krant" is en waar de joden in WO-II door nederlandse agenten uit hun huizen werden gesleept. Een land waar joodse buren werden verraden voor 10 gulden...
En als je je argumenten tegen het communisme nu gebruikt om voor de oorlog te plijten ben je gewoon net zo fout als je voorgangers in WO-II die met de nazies heulden en hun joodse buren aangaven.
Laat je verleiden door je pathelogische communistenhaat die je zelf waarshcijnlijk niet eens rationeel kunt verklaren.
Lang leve het socialisme, het enige antwoord op het moordadige kapitalisme en haar agent: Het fascisme.
ps.
Wist je dat de familie Bush Hitler financieerde?
| | moorddadige arrogantie vanwege het communisme | 20.04.2003 22:14
daar ging het hier niet om.
Kun je hier even op reageren als je wat wilt zeggen, want dit is de kern van het verhaal waar jij eigenlijk totaal niet op reageerde
"
Alles voor het geld
Voor diegenen die de VS als de verdediger van de democratie en de mensenrechten zagen zal dit moeilijk te verteren zijn, maar zoals ze zeggen: de waarheid is hard. In dit geval is het niet alleen hard maar ook moordzuchtig en fascistisch. De mensen die de VS steunen in hun oorlogen zijn ook medeverantwoordelijk voor de massaslachtingen die de VS uitvoeren in de landen die zij aanvallen. Met behulp van de massamedia wordt de bevolking op het verkeerde been gezet. “De VS trekken ten strijde om de democratie te verdedigen en om de mensenrechten te verzekeren op plekken waar die niet van toepassing zijn.” Dat is het beeld dat wij voor ons krijgen van de manipulerende massamedia terwijl het de VS en alle andere imperialistische mogendheden om één ding gaat: geld. Alle oorlogen van het imperialisme hebben één ding gemeen: ze leveren de imperialisten geld op ten koste van de eigen bevolking en de bevolking van het land dat ze plunderen.
Natuurlijk zijn de bovengenoemde landen niet alle landen waar de VS zijn hegemonie wilde vestigen. De VS wil dat al 40 jaar lang in Colombia doen, in Peru, het Midden-Oosten, in de jaren 60 in Egypte, in Mozambique, vroeger in Turkije, hun “humanitaire” interventie in Somalië, in de jungles van Bolivia in 1967 en nog op vele andere plekken waar zij geen recht hadden te zijn."
 Website: http://www.michaelmoore.com/news/index.php
| | liefde voor communisme? | 20.04.2003 22:43
"Laat je verleiden door je pathelogische communistenhaat die je zelf waarshcijnlijk niet eens rationeel kunt verklaren."
Voor je zouits uitbazuind zou je beter eerst als normale vrijheidlievende burger in een communistisch moeten gewoond hebben en dat was of ben je NIET. IK KAN ER WEL VAN MEEPRATEN! en dus weet ik zeker waarover ik het heb. JIJ NIET! Daarvoor ben je nog te jong en onervaren of eerder naief.
Kijk nu wat er overschiet van het communisme: mooie theorie maar door terroristen en demagogen gekidnapt voor hun eigen beurs. Gelukkig heeft het volk op een vreedzame wijze in oost-europa hun vrijheid van het communisme bekomen.
En voor de Cubaan in spe: als het daar toch zo goed is ga er dan maar naartoe. Wij zullen je echt niet missen. let wel op dat je daar geen gevangenis moet doen of gewoon even ter dood veroordeeld wordt indien je dezelfde arrogantie aan de dag legt dat je hier zonder problemen kunt doen.
| | Amerika is stuk gevaarlijker | 20.04.2003 23:05
Er zitten daar mee mensen gevangen dan in wel ander land ter wereld. Cuba is een parradijs vergeleken met de vrijhgeden en levensomstaandigheden in de VS.
Welk ander land heeft zoveel gevangenen? Welk ander land bespioneerd zijn eigen inwoners zo erg als amerika? Welk land heeft bij zoveel buren de onderdukkers geurnd? amerika ja.
Cuba heeft het volste recht om met landveraders af te rekenen. de uSSa voerd namelijk een niet verklaarde oorlog tegen dit dapperle landje wat het waagt de grootste schurkenstaat van de wereld te weerstaan. Wij hebben hier na WO-II ook landveraders bestraft. Was dat ook fout dan?
Laat me je vertellen dat amerika en ook steeds meer europa ook niet leuk is om te wonen voor vrijheidslievende mensen. Die kankeryanken maken van de hele wereld een gevangenis.
Kijk maar eens op de website van Michael Moore, een goede amerikaan.
Website: http://www.michaelmoore.com/news/index.php
| | Ik heb wel eens in een gevangenis gezeten | 20.04.2003 23:07
Maar dan in een zuid-amerikaanse doodseskaderstaat. Waar de beulen werden opgeleid door uSSa fascisten. Verschrikkelijk hoe die mensen werden (en worden) onderdrukt uit naam van de vrijheid.
Bush is de nieuwe Hitler
| | jajajajaja | 20.04.2003 23:19
"Voor je zouits uitbazuind zou je beter eerst als normale vrijheidlievende burger in een communistisch moeten gewoond hebben en dat was of ben je NIET. IK KAN ER WEL VAN MEEPRATEN! en dus weet ik zeker waarover ik het heb. JIJ NIET! Daarvoor ben je nog te jong en onervaren of eerder naief. "
anyway, dit artikel ging over de moderne kruisvaartoorlog die de VS en ook Nederland in Iraq voeren. Ik begrijp dat jij daar voor bent omdat ze dan vrij worden ofzo? Anders kan ik je eruptie tegen links namelijk niet uitleggen. Het lijkt wel een typish fascistische (make no mistake, de USA is fascistisch) response op een aantal voor geprogrameerde steekwoorden.
Dus maak aan alle speculaties een eind en zeg of je misdaden van de uSSa tegen het Iraakse volk steunt of niet en ga niet door over iets wat je er met de haren bijsleept omdat jij het daarnu eenmaal aleen maar over kan hebben, ook al heeft het niets met het eigenlijke onderwerp van de diskussie te maken.
Dus: de amerikaanse steun voor misdadige regimes in Chili, WEl Salvador, Turkije, Indonesie, Phillipijnen etc etc zijn dat voorlopers van de huidige invasie in irak?
| | Reactie op "De holocaust van het communisme" | Navid Kiani deh Kiani - 20.04.2003 23:21
Reactie op “Holocaust van het communisme”
Indien men echt eerlijk en volledig is dan zou men de miljoenen doden (+/-20) van vadertje Stalin, de miljoenen uitgeroeide of verdronken vietnamezen door het vietcong regime, de duizenden tibetanen, de ondedrukte volkeren in de Sovjet-Unie en Oost-Europa, enz niet mogen vergeten.
Als men dat even vergelijkt dan schijnen de vrienden van Navid Kiani deh Kiani duizend keer meer slachtoffer s gemaakt te hebben dan zijn vijanden. Maar ja, sommigen zien het bos niet tussen de bomen en kennen alleen maar de splinter in het oog van de anderen.
In jou eerste regel is het al gelijk raak. Aangezien dit heel wat tekst waard is zal ik alleen maar daarop ingaan en later nog op de rest van jou stuk. Jij hebt het over de +/- 20 miljoen doden die Stalin op zijn geweten zou moeten hebben volgens jou. Dit is imperialistische propaganda dat zo vaak is herhaald zonder enig bewijs dat het nu opeens als feit wordt gezien. Iedereen die het lef heeft om dit “feit” in twijfel te trekken (iets wat ik doe) is niet goed bij zijn hoofd volgens de mediapropaganda. De waarheid zit anders in elkaar. Er zijn doden op Stalin z’n rekening geschreven die niet eens door zijn toedoen waren of sterker nog: doden die niet eens dood zijn!
Stalin wordt ervan beschuldigd dat hij de “honger holocaust” in de Oekraïne op zijn geweten heeft. Daar zouden volgens “historici” tussen de 5 en 12 miljoen doden zijn gevallen en dat allemaal door toedoen van Stalin. Deze historici “vergeten” erbij te vermelden dat de grenzen in de Oekraïne in 1926 niet dezelfde waren als in 1932 waardoor 3 miljoen mensen die in 1926 tot de Oekraïne behoorden in 1932 bij Rusland hoorden. Welke conclusie trekken de “historici” hieruit? Dat Stalin deze 3 miljoen mensen vermoord heeft!
Stalin wordt ook beschuldigd van de “collectivisatie genocide” terwijl die er in werkelijkheid niet eens was. De “historicus” Conquest “schatte” het aantal slachtoffers van de “collectivisatie genocide” op 7,5 miljoen mensen. Dit is overal klakkeloos overgenomen terwijl Conquest bijna geen enkele bron gaf voor zijn informatie. In 1990 publiceerden twee Sovjethistorici, Zemskov en Doegin, de officiële cijfers en statistieken van de slachtoffers van de collectivisatie. In de periode 1930 – 1931 onteigenden de boeren 381.026 koelakken en stuurden hun families naar het oosten. Dat betrof in totaal 1.803.392 personen. In 1932 waren dat er 1.317.022 personen. Het verschil bedraagt 486.000. Door de slechte organisatie kon een deel van die mensen ontsnappen tijdens de reis die soms drie maanden duurde. Van de 1.317.022 personen konden er ein 1932 207.010 ontsnappen. Weer anderen mochten terug naar huis gaan en ongeveer 100.000 vonden de dood, het merendeel van hen door epidemieën. Dat waren de 7,5 miljoen “slachtoffers” van de “collectivisatie genocide” volgens Conquest.
Verder stelde Conquest dat er 3,5 miljoen koelakken werden “uitgeroeid” in de werkkampen terwijl er niet meer dan 1.317.022 mensen in de werkkampen gezeten heeft! Tussen 1932 en 1935 waren er 299.889 meer vertrekkende dan bijkomende koelakken in de werkkampen. Van 1932 tot 1940 was het exacte aantal doden 389.521 personen, waarvan de meeste door natuurlijke omstandigheden.
| | die communisten haters... | 21.04.2003 01:44
Verwijten de doden die gesneuveld zijn in de oorlog tegen de nazies, Stalin. Dat dit neer komt op heulen met de nazies wordt dan weer ontkent.
Ze praten niet over de vele doden bij de door de imperialisten gefinancieerde invallen van LEGERS in de prille Sovjet Unie.
Vele van de doden die ze stalin aan wilen smeren komen voor rekening van de nazes, Churchill (ja churchil), en de amerikanen die allemaal de SU binnen vielen. In oorlogen vallen doden. eze doden zijn onstaan omdat de Kapitalisten de SU wilden breken. Het is te vergelijken met de amerikaanse invallen in irak van nu. Dit was vlak na de groote rusische revolutie. Geen van die kapitalisten/nazie advokaten spreekt over de masteriele vooruitgang die dit de doorsnee arbeider gaf...
Ook opvallend is dat niemand praat over het gebruik van gifgas door Churchil in ten minste 1 koloniale oorlog. Deze doden zijn van minder belang voor deze pro-kapitalisten en pro-nazies omdat het maar om zwartjes/arabieren etc ging in hun vocubalaire. Zij zijn alleen geintereseerd om het communisme aan te vallen,. Dat ze daarmee de nazies een hard onder de riem steken?
Never forget, dit is het land waar de telegraaf de grootste krant is, waar (percentueel) de meeste joden van alle door de nazies bezette landen zijn afgevoerd. Dit gebeurde ook nog eens door nederlanders. Nederland is het enige land wat 10 gulden beloning gaf voor het aangeven van joden. Het schijnt dat Anne Frank op deze manier aan haar einde gekomen is. Vlak voor de oorlog moesten communisten ILLEGAAL joden vanuit duitsland naar veilige haven smokkelen, de marechaussee jaagde ondertussen op hen...
Viva Fidel!
| | Nee hoor, neo-stalinisten bestaan niet | iemand - 21.04.2003 04:21
Dit soort verhalen belanden bij mij toch echt op dezelfde plank als de holocaust-ontkenners. Stalin was een lieve man! Stalin kustte zelfs kleine kinderen! Stalin heeft ook goede dingen gedaan! Stalin heeft namelijk Hitler verslagen! Bij de weg: Hitler was die man die de Autobahne heeft aangelegd.
Ongelofelijk, dit soort klinkklare leugens! Weg ermee, en weg met die smerige Fidel van jullie!
No Bush! No Saddam! No Stalin! No Fidel!
No crusade! No jihad!
No war but CLASSWAR!
| | Daar heb je meneer de lasteraar weer | 21.04.2003 12:43
Was jij niet diegen die zei da Fidel zich aan het verrijken was ten koste van zn eigen bevolking.
Jij hebt je voor eeuwig buiten spel gezet met je CIA lastercampagne.
En Ja Zonder stalin had iedereen hier nu Duits gesproken ja. Dat jij dat niet kunt zetten? ach... Gore "anarchisten" anarchisten als jouw, eigenlijk vermomde nazies, komen toch op de vuilnisbnelt vanb de rechtsreactionaire geschiedenis.
Let Cuba Live - End the Embargo
Did You Know?...
* The United States is the only country in the world that prohibits trade with Cuba.
* All other countries are prevented from freely trading with Cuba by U.S. sanctions. For example, the U.S. restricts ships from our ports that have delivered goods to Cuba, reduces aid to countries by the amount of their Cuban sugar imports, bans exports of foreign-made products to Cuba if they contain U.S.-origin components, prohibits subsidiaries of U.S. multinationals from trading with Cuba, and sues executives of foreign firms that invest in properties once owned by U.S. companies.
*The UN General Assembly has voted every year since 1992 to condemn the embargo for violating the trading sovereignty of other countries. In 1999, the vote was 157 to 2, with only Israel supporting the U.S. position.
etc etc,
verder lezen op:
Website: http://members.cruzio.com/~yogi/cuba.htm
| | hetprbleem met die anti-communisten | 21.04.2003 12:49
Is dat ze niet meer kunne kijken naar wat er nu eigenlijk staat in een artikel als dit.
Dit artikel gaat dus overe de misdaden van het KAPITALISME ja.
Hou het daar bij svp
| | Weg ermee, en weg met die smerige Fidel | 21.04.2003 12:59
Aldus een witte rijke luis koter.
Fidel is de populairste politicus in Zuid Amerika. Maar dat zijn maar achterlijke bruintjes zeker?
En op de onkrachting van de de mythe van 20. miljoen doden, wil je ook al niet reageren, dan zeg je gewoon holocaust ontkenning...
Hoe fout kun je zijn?
je bent een echte kuthollander.
| | Reactie op "neo-Stalinisten bestaan niet" | Navid Kiani deh Kiani - 21.04.2003 13:05
Jij stelt dat "dit soort verhalen bij jou terecht komt op dezelfde plank als de holocaust ontkenners."
Omdat jij geen tegenargumenten hebt voor mijn verhaal besluit je maar te zeggen dat dit hetzelfde is als het ontkennen van de holocaust. Degene die de holocaust ontkennen (de extreem-rechtse mensen die aanhangers zijn van Hitler onder wie de grootvader van huidige president Bush) zeggen allemaal dat het "een leugen" was dat er zoveel joden zijn vermoord. Dat is hun "bewijs" dat er geen holocaust was. Zij komen niet met echt bewijs omdat dat simpelweg niet bestaat omdat de holocaust wel degelijk heeft plaatsgevonden! Wat dat betreft bevind jij je op een lijn met die fascisten. Wanneer ik met bewijs kom van documenten en historici die aantonen dat het anders was in de Sovjet-Unie tijdens de periode van Stalin zeg jij simpelweg "nee zo is het niet." Waar zijn je argumenten? Waar zijn je bewijzen? Waar zijn je bronnen?
Het communisme in Oost-Europa en de Sovjet-Unie was geen "perfecte systeem." Er werden fouten gemaakt, soms grote fouten. Soms gingen de leiders dictatoriaal te werk, maar dat is niet te vergelijken met de kruistochten van de VS in Chilli, Guatemala, Colombia, Turkije, Mozambique en twintigtal andere landen. Dat is hetzelfde als dat je een tasjesdief gaat vergelijken met een moordenaar.
| | Nie wieder Stalin | Mehmet Cakar - 21.04.2003 16:00
Nou nou nou. Ik heb je opstel en de verschillende reacties nog maar eens rustig doorgelezen, en ondanks je inspanning krijg je toch net geen voldoende. Je hebt een aardige opsomming gegeven van de misdaden die gepleegd zijn in naam van het imperialisme van de VS, maar helaas ben je nogal eenzijdig en veroorloof je je nogal wat illusies aangaande het zogenaamde ‘communisme’ van Josef Stalin en zijn verschillende navolgers. Op die manier krijg je natuurlijk geen sluitend betoog en een enkele keer kom je zelfs met argumenten die je verhaal objectief beschouwd weer onderuit halen. Zo citeer je bijvoorbeeld een VN-rapport: “In de periode 87-98 steeg het aantal armen in de ontwikkelde kapitalistische landen tot 340 miljoen terwijl dat aantal met 153 miljoen afnam in China en Vietnam.” Hier heb je het toevallig wel over een periode waarin in zowel China als Vietnam steeds sterker overschakeld werd op een systeem dat gebaseerd is op marktwerking, dus deze economische groei valt niet op het conto van het zogenaamde ‘socialisme’ in die landen te schrijven. Ook schrijf je dat de Sovjet-Unie er geen kolonies op na hield, wat natuurlijk humbug is: hoe moeten we de Russische na-oorlogse politiek in Oost-Europa anders omschrijven dan als kolonialisme?
Elders wordt maar weer eens de Amerikaanse handelsboycot tegen Cuba te berde gebracht. Net als veel andere tegenstanders van het regime van Castro ben ik er een groot voorstander van dat deze boycot wordt opgeheven, omdat dan pas goed te zien valt dat het staatskapitalisme in Cuba ook zonder boycot niet werkt. De agrarische sector ligt er bijvoorbeeld al sinds de hervormingen in de jaren zestig volledig op z’n gat, zodat er een voortdurend terugkerende voedselschaarste heerst in een land wat ongelofelijk vruchtbaar is. Castro verbergt de mislukking van zijn economie juist achter de handelsboycot van één land, de VS, dat zelf al geruime tijd niet meer het produktiefste land ter wereld is. Als de gehele rest van de wereld handel drijft met Cuba, inclusief Canada en Mexico, dan zouden de nadelige gevolgen van die boycot in die tientallen jaren toch allang overwonnen moeten zijn?
De grootste denkfout in dit soort betogen berust op een ernstige begripsverwarring. Zo wordt het bolsjewistische systeem algemeen aangeduid als ‘communisme’, terwijl het slechts een variant is van het kapitalisme, namelijk: staatskapitalisme. Het kapitalisme is, kort samengevat, een systeem waarin arbeiders niet beschikken over het produkt van hun arbeid. Dat is ook exact de situatie in de staatskapitalistische economieën, waar de besluiten over de produktie worden genomen door de partijburokratie die fungeert als een ‘alternatieve’ bourgeoisie. Deze analyse werd al in de jaren twintig van de vorige eeuw geopperd door de radikaal-linkse marxisten in West-Europa (Gorter, Pannekoek, Canne-Meijer enz.) en kun je in nog niet volledig uitgewerkte vorm al vinden in de kritiek van Rosa Luxemburg op de Russische Revolutie:
“Als echter het politieke leven in het gehele land wordt onderdrukt, zal ook het leven in de sovjets onvermijdelijk steeds meer verkommeren. Zonder algemene verkiezingen, ongehinderde vrijheid van drukpers en vergadering, zonder een vrije strijd van opinies kwijnt het leven in elke openbare instelling weg, wordt het een schijnleven, waarin alleen de bureaucratie het actieve element vormt. Het openbare leven dut langzamerhand in, enkele tientallen partijleiders met een onuitputtelijke energie en een grenzeloos idealisme dirigeren en regeren, de eigenlijke leiding is in handen van een tiental knappe koppen onder hen, en een elite uit de arbeidersklasse wordt van tijd tot tijd opgeroepen tot het bijwonen van vergaderingen, om te applaudiseren voor de redevoeringen van de leiders, om unaniem in te stemmen met voorgelegde resoluties, in wezen dus een regerende kliek - wel een dictatuur, maar niet de dictatuur van het proletariaat - de dictatuur van een handjevol politici, dat wil zeggen: dictatuur in de zuiver burgerlijke betekenis (...)”.
Deze marxistische analyses werden na de Tweede Wereldoorlog bevestigd door de herhaalde proletarische opstanden in Oost-Europa (DDR 1953, Hongarije 1956, Polen om de zoveel jaar).
De pogingen om de stalinistische terreur te ontkennen, berusten uiteraard op een simpele geschiedsvervalsing. Deze terreur doet geenszins onder voor de terreur van de imperialistische politiek van de VS en is uitvoerig gedocumenteerd in tal van werken. In feite werd deze terreur al onder Lenin ingezet, zoals we weten van de onderdrukking van de opstand van Kroonstad, of zoals je kunt lezen in het boek ‘Een showproces onder Lenin’ van Marc Jansen, over de onderdrukking van de Russische linkse sociaal-revolutionairen.
De geschiedenis heeft allang geoordeeld over het staatskapitalisme: het is gewogen en te licht bevonden, het is definitief op de mestvaalt van de geschiedenis beland. Die paar uithoeken van de wereld waar nog zulke burocratische klieken aan de macht zijn, veranderen niets aan dat gegeven.
Dit alles betekent uiteraard niet dat je de Amerikaanse imperialistische politiek maar zou moeten gaan toejuichen en ook niet dat de neostalinisten het alleenrecht hebben op kritiek op deze politiek. Hun zogenaamde anti-imperialisme is echter uiterst eenzijdig anti-amerikanistisch en laat onbelicht dat er meerdere spelers zijn in de wereldwijde machtspolitiek rond de energiebronnen. Zo voeren de Amerikanen een botte koloniale veroveringsoorlog, terwijl de andere concurrerende bourgeoisieën in Frankrijk, Duitsland en Rusland liever zagen dat de diktator Saddam aan de macht werd gelaten (overigens leefden Saddam en zijn kliek ondanks de boycot in onvoorstelbare luxe: al die paleizen zijn er echt niet snel even door de Amerikanen neergezet). Voor de Amerikanen is alleen belangrijk dat de olie wereldwijd verhandeld wordt in dollars, de Fransen en Duitsers hebben er juist veel belang bij dat de olie ook verhandeld kan worden in euro’s. In deze machtsstrijd is het Iraakse proletariaat altijd de verliezer, wat niet verhuld kan worden met geënsceneerde beelden van feestende ‘volksmassa’s’.
De argumenten die tegen deze analyse geopperd zullen worden zijn uiterst voorspelbaar en uitgekauwd: wie een betoog als het bovenstaande te berde brengt wordt steevast uitgemaakt voor fascist of objectief handlanger van het VS-imperialisme enz. enz. Het zijn de laatste symptomen van een ideologie die wereldwijd elke materiële bevestiging al heeft verloren, een gruwelijke terminologie die onbeschouwd laat dat Stalin een openlijke bondgenoot was van Hitler in de jaren 1939 tot 1941.
Tot zover....
Mehmet Cakar
PS:
“Om terug te komen op “de eer van communisten” die ik door het slijk zou hebben gehaald: wat moet ik me daarbij voorstellen? Van Kroonstad tot Berlijn, van Boedapest tot Shanghai, van Praag tot de sloppen van Lima, van de Goelag-archipel tot de Lao Gai, van het verraad in Barcelona tot de killing fields in Cambodja: sinds Lenin zijn volgelingen opriep om zich communist te noemen hebben de bolsjewieken overal en voortdurend hun uiterste best gedaan om het communisme in diskrediet te brengen, om het woord communisme synoniem te maken met onderdrukking en uitbuiting, dwangarbeid, folter, gedwongen volksverhuizingen, laffe politieke moorden, massahysterie, blinde terreur, verraad, leugens en laster en de heerschappij van enkelen over velen. In plaats van de afschaffing van de staat en de klassenmaatschappij, inplaats van het collectieve beheer over de produktiemiddelen en de distributie van goederen en diensten naar ieders behoefte, brachten ze slechts de schaarste van het staatskapitalisme. In plaats van de diktatuur van het proletariaat als klasse brachten ze de totalitaire partijburokratie. Of de bolsjewieken hun gebedskleedjes nu verlegden in de richting van Moskou, Havana, Peking, Tirana of Ayacucho, het resultaat bleef hetzelfde: hun “wetenschappelijke methode” stond en staat garant voor de georganiseerde waanzin. Zoals de situationisten het in de jaren zestig al stelden: het theoretische en praktische aan de kaak stellen van het stalinisme in al zijn vormen moet de basisbanaliteit zijn van alle toekomstige revolutionaire organisaties. De keuze voor of tegen de stalinisten is dan ook onlosmakelijk verbonden met de keuze voor of tegen de vrijheid.”
| | Reactie op "Nie wieder Stalin" | Navid Kiani deh Kiani - 21.04.2003 18:02
Volgens jou "veroorloof ik me een paar illusies aangaande het zogenaamde 'communisme' van Josef Stalin en zijn navolgers." Terwijl ik met bronnen, statistieken en cijfers kom over de "massamoorden" van Stalin is dat voor jou reden genoeg om te zeggen dat ik mij "illusies veroorloof." Terwijl ik met objectieve cijfers kom uit de Sovjet geschiedenis tijdens de periode Stalin beschouw jij mij als een "Stalinist." Lekker objectief. Ik heb nergens geschreven dat ik een aanhanger van Stalin was, nergens heb ik geschreven dat Stalin een democraat was dus dan mag jij er ook niet van uit gaan dat ik een Stalinist ben, simpelweg omdat ik feiten en cijfers geef uit de Sovjet geschidenis die in strijd zijn met het "algemeen beeld" dat bestaat over Stalin. Ik zal dat even vergelijken met iets anders: Tijdens de Holocaust zijn er ongeveer 6 miljoen joden om het leven gebracht. Dat is aan te tonen met feiten, cijfers en statistieken. Als er nu iemand is die zegt "Tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft Hitler 25 miljoen joden vergast" en ik zou dan met alle feiten, cijfers en statistieken komen die erop zouden wijzen dat het niet 25 miljoen waren maar 6 miljoen dan zou dat voor jou waarschijnlijk reden genoeg zijn om mij te bestempelen als een Nazi of Holocaust ontkenner terwijl dat nergens op slaat want het enige wat ik wil is de waarheid vertellen. Dat is hetzelfde als met Stalin. Wanneer mensen zeggen dat Stalin verantwoordelijk is voor 20 miljoen doden en ik kom met cijfers dat het niet zo is dan ben ik opeens een Stalinist!
Wat betreft het VN rapport waarin staat dat in China en Vietnam het aantal armen met 153 miljoen afnam terwijl het in de ontwikkelde kapitalistische landen met 340 toenam zeg jij gewoon dat het niet door het socialisme komt omdat ze zijn overgeschakeld naar een markteconomie. Zouden China en Vietnam nog steeds gratis onderwijs hebben als ze waren overgestapt naar een markteconomie en dus een kapitalistisch land waren? Zouden er in China en Vietnam gratis gezondheidszorg zijn? Zou er dan huisvesting zijn voor iedereen? Het is waar dat China en Vietnam op bepaalde terreinen de markt het werk laten doen, iets wat ik veroordeel (ik hoop dat dit voor jou geen aanleiding zal zijn om mij dan nu een Maoïst te noemen), maar het systeem functioneert voor het volk nog als een socialistische systeem. Natuurlijk maak ik mij geen illusies en zie ik China ook niet meer als een socialistische land maar de waarheid is dat het nog op de een of andere manier functioneert en in de behoefte van de bevolking voorziet. Vandaag dat de armen in China en Vietnam afnamen terwijl ze in de ontwikkelde kapitalistische landen toenamen.
Verder stelde ik dat de Sovjet-Unie er geen kolonies op nahield en dat was ook zo. De Sovjet-Unie had veel invloed op de politiek van Oost-Europa maar bepaalde haar politiek niet. Er waren in bepaalde Oostbloklanden zelfs leiders die wilden dat de Sovjet-Unie zich minder met hun ging bemoeien en soms deden ze dat ook! Als de Oostbloklanden koloniën waren dan betekende dat dat de rijkdommen van die landen richting Moskou ging want dat betekent het om een land te koloniseren, maar de rijkdommen van de DDR, Polen, Roemenië, Hongarije enz. bleven in eigen land. De Sovjet-Unie had daar alleen maar een grote politieke invloed maar bepaalde de politieke richting niet. Een land als Roemenië onder Ceaucescu was totaal onafhankelijk van de Sovjet-Unie.
Wat betreft Cuba ben ik ook vóór de opheffing van de blokkade. Maar jij stelt dan dat de mensen kunnen zien hoe mislukt het systeem van Cuba is, maar vraag je eens dit af: Cuba is degene die al sinds 40 jaar zegt dat de blokkade opgeheven moet worden zodat ze kunnen laten zien dat hun systeem werkt maar de Amerikanen willen de blokkade niet opheffen terwijl de Amerikanen zeggen dat het Cubaanse systeem mislukt is. Waarom dan niet de blokkade opheffen? Misschien omdat de mensen van Latijns-Amerika dan kunnen zien dat er een alternatief is aan imperialistische uitbuitting, hongersnood, werkloosheid en doodseskaders? Vraag je dat maar eens af. Verder heb ik nog een artikel geschreven over Cuba dat bij Manifest is verschenen. Het is in drie delen verschenen, deel drie verschijnt aanstaande donderdag op www.ncpn.nl je zou daar ook eens een kijkje kunnen nemen.
Jij gaat daarna in op de bolsjewistische revolutie en stelt dat het een soort van staatskapitalisme was. Jij gaat er hier blijkbaar vanuit dat ik het bolsjewisme in de Sovjet-Unie zie als HET alternatief voor dit kapitalistische systeem. Het bolsjewisme was een soort van socialisme. Ik heb de Sovjet-Unie niet gezien als DE redder van deze wereld. Nooit! Ik weet zelf ook wel dat het Sovjet systeem veel fouten had maar het was geen mislukt systeem zoals jij beweert. Hetzelfde geldt voor Oost-Europa. Gratis huisvesting, gratis gezondheidszorg, gratis onderwijs en dergelijke zijn allemaal dingen die het socialisme kan brengen, maar het socialisme betekent ook vrijheid en dat ontbrak er wel eens aan in Oost-Europa. Maar ik zie die landen ook weer niet als "tiranieke totalitaire staten" zoals Irak het voormalige Zaïre of Saudi-Arabië. Wie dat stelt vergelijkt een tasjesdief met een moordenaar. En in dit geval was Oost-Europa de tasjesdief en Irak, Zaïre en Saudi-Arabië de moordenaar.
Mag ik jou ook eraan herinneren dat ik jou geen enkele keer "fascist" of "handlanger van het VS-imperialisme" hebt genoemd terwijl jij er vanuit ging dat ik een Stalinist was. Terwijl jij niet wenst om voor dat soort dingen uitgemaakt te worden (iets waar je volledig gelijk in hebt) moet je ook zo vriendelijk zijn om het tegenovergestelde niet bij mij te doen of bij de marxistische ideologie door te stellen dat die elke "materiële bevestiging heeft verloren" terwijl dat echt niet zo is want anders waren er geen communisten meer en geen socialistische staten.
Navid Kiani deh Kiani, 17 jaar
| | Vrij was eens de kikkerstaat | Mehmet Cakar - 22.04.2003 15:45
Okee, je hebt me niet voor fascist uitgemaakt, dus zal ik jou niet voor stalinist uitmaken. In de bovenstaande reacties wordt door je medestanders overigens wel weer ruimschoots gegooid met statements als ‘vermomde nazi’s’ enzovoorts.
Over de holocaust-ontkenners: die komen ook aan met cijfers en statistieken en allerhande bronnen en verhalen om aan te tonen dat Hitler geen zes miljoen joden kán hebben vergast, omdat er niet zoveel joden in Europa zouden zijn geweest of omdat ze niet voldoende brandstoffen hadden om de crematoria te laten branden, enzovoorts enzoverder. Wat dat betreft zie ik dus geen wezenlijk verschil met de Goelag-ontkenners.
De holocaust is inderdaad uitvoerig gedocumenteerd en onderzocht, wat mogelijk was omdat Hitler verslagen is. Stalin is echter niet verslagen, hij stierf en na een korte machtsstrijd tussen de rivaliserende opvolgers kwam er een nieuw regime, dat slechts bereid was om een deel van de gepleegde misdaden toe te geven en om de willekeurige terreur binnen de partij stop te zetten. Dezen hadden echter geen belang bij een volledige opening van zaken, omdat daarbij ook de medeplichtigheid van de gehele partijburocratie aan het licht zou zijn gekomen. Die situatie is decennia lang blijven bestaan, tot er een korte periode van openheid was onder Gorbatsjov (die overigens ook niet gebaat was bij een volledige onthulling van de stalinistische waarheid, hij stelde bijvoorbeeld dat de gedwongen collectivisaties ‘hard maar noodzakelijk’ waren). Inmiddels zijn de archieven echter al weer geruime tijd gesloten, omdat ook de huidige Russische machthebbers geen belang hebben bij een volledig beeld van de gruwelen.
Om die reden is er nooit precies vastgesteld hoeveel slachtoffers de terreur heeft gekost en gaat men tegenwoordig nog steeds uit van schattingen, waarbij het aantal van twintig miljoen algemeen als de meest waarschijnlijke wordt aangenomen.
De archieven zijn dus weer gesloten, maar dat betekent overigens niet dat er niemand bij kan komen. In het klimaat van armoede en corruptie worden delen van archieven opgekocht door de nabestaanden van de voormalige verantwoordelijken. Zo kun je dus voorkomen dat de waarheid over opa, die een kampbeul was, voor eeuwig verborgen blijft en ervoor zorgen dat de familienaam in ere wordt gehouden: een vorm van geprivatiseerde geschiedsvervalsing.
Zo kun je dus aankomen met ‘officiële’ cijfers en statistieken, maar die zeggen weinig tot niets. Wie beweert iets en waarom? De stalinisten zijn altijd al sterren geweest in het vervalsen van zulke cijfers. Je wilt het bolsjewisme graag zien als een alternatief voor het marktkapitalisme, als een systeem waarmee arme landen zichzelf kunnen ontwikkelen en hun bevolkingen welvaart kunnen brengen. Daarom wil je Stalin graag zien als een relatief onschuldige tasjesdief en soortgelijke regimes classificeren als autoritair, terwijl ze wel degelijk totalitair zijn. Al dat soort heilstaten beschikken over gedachtenpolitie en censuur, over één geldige waarheid die met harde hand wordt opgelegd. Een land als Noord-Korea is een nachtmerrie voor de inwoners, met gereguleerde hongersnoden waarbij delen van de bevolking met een gruwelijke kilheid worden opgeofferd om het regime in stand te houden.
Nog een paar steekwoorden: het kolonialisme in Oost-Europa; een aanzienlijk deel van de aldaar geproduceerde welvaart werd wel degelijk naar de Sovjet-Unie getransporteerd. In de eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog gebeurde dat nog als zogenaamde herstelbetalingen voor de verwoeste Sovjet-Unie, later gebeurde het heimelijker. De stakingsgolf die in de zomer van 1980 in Polen uitbrak en die uiteindelijk leidde tot de militaire staatsgreep in december 1981, werd veroorzaakt door prijsverhogingen van het voedsel. Dieven braken in treinwagons in Lublin in en vonden vlees in de voor export naar de SU bestemde blikken verf... Een land als Roemenië werd inderdaad relatief vrij gelaten (het is de vraag of de bevolking daar nou zo gelukkig van werd, Ceausescu was ook bepaald geen zegen voor zijn land), maar Hongarije werd in 1956 door het Rode Leger bezet en Tsjechoslowakije in 1968 idem dito door het Warschaupakt, simpelweg wegens een politieke koers die afweek van wat in Moskou als gewenst werd gezien. Duidelijker voorbeelden van imperialistische agressie zijn er niet te vinden, of je moet nu steevast gaan beweren dat die landen werden ‘bevrijd’, zoals Irak nu door de Amerikanen is ‘bevrijd’.
De Sovjet-Unie was volgens jou geen mislukt systeem. Een groot probleem voor de machthebbers aldaar vormde echter de constatering dat de ‘socialistische’ economie net als een marktkapitalistische economie onderhevig was aan conjunctuur. De hervormingen van Gorbatsjov werden dan ook vooral ingegeven door de dreigende economische crisis, die er uiteindelijk ook is gekomen. Nu kun je achteraf gaan beweren dat die crisis is veroorzaakt door het loslaten van de planeconomie, maar hij was er sowieso gekomen, met of zonder de ‘communistische’ partij aan het roer.
Aan het slot van je betoog heb je het over ‘marxistische ideologie’. Voor marxisten is ‘ideologie’ een negatief begrip, dat de omkering van de werkelijkheid betekent, zoiets als het goedpraten van de scheve maatschappelijke verhoudingen met een mooi moralistisch verhaal. Helaas is het marxisme in de handen van de bolsjewieken inderdaad geclaimd en verworden tot een ideologie.
Tot slot een stukje middeleeuwse literatuur, een citaat uit Reinaert de Vos, dat me wel toepasselijk leek:
“Hoort nu dit verhaal, zéér wijs:
ooit waren de kikkers vrij,
maar luid kwakend klaagden zij
dat zij niet werden geleid
en ze maakten groot lawijt
en ze kwaakten op naar God:
“Geef ons ’n vorst naar Uw gebod,
die regeert naar recht en wet!”
Jong en oud bad dit gebed
en zong kwakend smeekgezangen.
God verhoorde hun verlangen
en zond hen in zeker jaar
als hun vorst heer Ooievaar.
Deze at, vrat en verslond
kikkers waar hij ze maar vond.
Kreeg hij kikkers in zijn macht
in veld, weiland, vaart of gracht,
dan was hij ze ongenadig.
“Deze koning is moorddadig!”
klaagden zij, maar ’t was te laat.
Vrij was eens de kikkerstaat,
maar die toestand komt nooit terug:
slaven met gekromde rug
blijven zij, bang voor ’t gevaar
van hun koning Ooievaar.”
Mehmet Cakar
| | aardige discussie | 22.04.2003 16:35
Ik heb uberhaupt meer respect voor lieden die beargumenteren wat ze beweren dan lieden die beweren tegen alles wat onderdrukt te zijn, maar objectief keer op keer de positie van de amerikanen innemen, of die leugens uiten als ze hun zin niet krijgen en die niet in gaan op argumenten zoals die No Gods No master baby.
Maar, de vraag blijft natuurlijk wat er nu inhoudelijk niet duegd aan deze posting. Ik heb nog niemand horen zeggen wat er nu concreet niet aan klopt. De standaard reacties: als je het over de fouten van het kapitalisme hebt moet je het ook over de fouten van de Sovjet Unie hebben. Waarom is dat?
Ik vind het nonsense in elk geval. Ook denk ik dat de misdaden van de Sovjet Unie in het niets vallen afgezet tegen het oneindige kwaad van de qwesterse imperialistische landen en de VS in het bijzonder. Daar komt bij dat je altijd eerst je eigen straatje (het westen dus) moet schoonmaken voordat je mag wijzen naar de buurman. Toch?
| | Reactie op "Vrij was eens de kikkerstaat" | Navid Kiani deh Kiani - 22.04.2003 16:35
Jij zegt dat de Holocaust ontkenners ook met feiten en cijfers komen, maar die feiten en cijfers zijn vals want die zijn te weerleggen met de orginele documenten uit die tijd dus daarmee valt aan te tonen dat die Holocaust ontkenners het fout hebben.
En wat betreft de statistieken uit de Sovjet geschiedenis, die zijn wel degelijk vrijgegeven. Maar omdat in die vrijgegeven documenten anderen dingen staan dan de rechtse "historici" ons willen doen geloven zeggen ze simpelweg dat die documenten niet zijn vrijgegeven. Lees het boek van Ludo Martens "Een Andere Kijk Op Stalin" en dan zal je zien dat de "terreur" van Stalin gewoon een historische leugen was.
Jij zegt geen verschil te zien tussen de Holocaust ontkenners en de Goelag-ontkenners terwijl die eerste duidelijk de uitroeing van 6 miljoen joden ontkennen of erger nog toejuichen. Dat zijn voorbeelden van fascisme, dus als ik jou goed begrijp ben ik ook een fascist want ik weerleg de "feiten" die ons zijn voorgelegd door "historici" als Conquest. Ludo Martens zou dus ook een fascist zijn volgens jou? Een communist die voor fascist wordt uitgemaakt. Mooie redenering heb jij! En dan wens jij niet voor fascist of handlanger van de VS imperialisten te worden uitgemaakt.
En ja wat betreft Noord-Korea daar is hongersnood. Maar hoe komt dat? Toen de imperialisten een lijn trokken tussen het Zuiden en het Noorden wisten ze wat ze aan het doen waren. Het meest vruchtbare grond behoort tot het Zuiden terwijl het meest miserabele grond toebehoort aan het Noorden. Verder heeft het in Noord-Korea lang niet geregend wat dus leidt tot een mislukking van de oogst. Wat dat betreft ben jij ook niet objectief! Zuid-Korea kreeg van de VS-imperialisten in de jaren 70 meer geld dan alle Afrikaanse landen in de jaren 70 bij elkaar kregen. Het Noorden kreeg wel geld van de Sovjet-Unie maar dat land was niet zo rijk als de VS omdat het geen geschiedenis van 300 jaar lang van overheersing en imperialisme kende.
En ja er gingen producten vanuit het Oostblok richting de Sovjet-Unie maar dat heet kopen en verkopen. Kolonialisme zou betekenen dat de Sovjet-Unie eigenaar zou zijn van die producten wat ze dus niet waren. Als dit kolonialisme is dan is Duitsland ook gekoloniseerd door Nederland. Nederland importeert toch auto's uit Duitsland?
En wat betreft de crisis, die was er gekomen dat weet ik zeker. Na de dood van Stalin toen Chroestjov de macht overnam waarschuwde Che Guevara al voor dit gebeuren. "Waar de meerwaarde wordt aangepast wordt het kapitalisme binnengelaten." Chroestjov veranderede de planeneconomie waardoor het kapitalisme werd binnengesmokeld naar de Sovjet economie. Het kapitalisme had er 30 jaar voor nodig om de crisis in de Sovjet economie te veroorzaken waardoor de Sovjet-Unie uit elkaar viel. Nu zien we het resultaat: armoede, onderdrukking, etnische oorlogen, daklozen, georganiseerde misdaad. WELKOM IN DE MARKTPARADIJS VAN RUSLAND!
Het marxisme is een ideologie. Kijk maar bij elke communistische partij. Zij claimen dat het marxisme hun ideologie is van waaruit zij vertrekken.
En nog iets, ik begon dit artikel met "De kruistochten van het imperialisme" In plaats van dat mensen mij daarop bekritiseren lees ik nu alleen maar dingen over Stalin, het voormalige Oostblok, Cuba en het communisme. Dit kan twee redenen hebben:
1
| | het vervolg | Navid Kiani deh Kiani - 22.04.2003 16:38
Dit kan twee redenen hebben:
1 Zelfs de meest grote anti-communisten zien dat de VS-imperialisten zulke grote misdaden heeft begaan dat het onzin is om het te verdedigen dus besluiten ze maar te wijzen naar wat de Sovjets allemaal wel niet gedaan hebben
of 2 Zij willen de misdaden van het VS-imperialisme niet zien en beginnen gelijk te zeggen dat de Sovjet-Unie veel erger was en dat dit daar fout ging en dat het daarzo fout ging.
Wat dat betreft bevinden de anti-communisten zich niet in de werkelijkheid.
| | kies nu: guillotine of elektrische stoel | Mehmet Cakar - 23.04.2003 00:14
Ik was er al bang voor. Ludo Martens is in mijn ogen geen communist, hij is een walgelijke stalinist van het onverbeterlijke soort. Je hoeft zijn boek maar open te slaan en door te bladeren om in te kunnen zien dat het bespottelijk is, als een gruwelijke grap. Waar vindt je nog een foto van een klein meisje dat Stalin omhelst tijdens een 1-mei parade, met het onderschrift: “Vandaag is het sovjetvolk zich ervan bewust dat Stalin stond voor socialistische opbouw, onafhankelijkheid, eenheid en vrede tussen de nationaliteiten, arbeidsvreugde, vooruitgangt, cultuur en socialistische democratie.” Tararaboemdiejee! Alsjeblieft, verruim je blikveld en ga bij andere auteurs te rade, want dit is een tunnelvisie die alleen maar tot ellende kan voeren.
Het kapitalisme werd niet door Chroestjov in de planeconomie ‘binnengesmokkeld’, het kapitalisme is daar nooit weggeweest. Al kort na de Oktoberrevolutie knoopten de nieuwe machthebbers contacten aan met de Westerse landen om de Russische economie aan te sluiten op de wereldmarkt. Daarbij: ik heb al uitgelegd dat het Russische systeem niet communistisch was, maar staatskapitalistisch, aangezien de arbeiders er niets maar dan ook niets te vertellen hadden. De grote kracht van de staatskapitalistische economieën berust op de massale dwangarbeid, de zwakte ligt in de voor iedereen waarneembare leugen dat de arbeiders zouden regeren. Zo deden de burocraten alsof de arbeiders de macht hadden en deden de arbeiders net alsof ze werkten. In feite deden ze niet veel anders op hun werk dan drinken, als een soort lijdzaam protest, wat leidde tot veel ongelukken; Glasnost was dan ook oorspronkelijk een anti-alcoholcampagne.
Overigens kennen de Verenigde Staten geen geschiedenis van 300 jaar van overheersing en imperialisme, ze bestaan immers pas twee eeuwen. Het Russische imperium dat Lenin en de zijnen in handen kregen was heel wat ouder, maar minder ontwikkeld en overigens voor het grootste deel gebaseerd op de koloniale veroveringen van de tsaren.
Al die zogenaamde ‘communistische’ partijen waar je het over hebt, vertrekken inderdaad vanuit een ideologie en gaan daar ook in ten onder. Met de oorspronkelijke ideeën van Marx hebben ze weinig tot niets van doen. Marx zei: ‘Ik ben geen marxist.’ De revolutionaire theorie is thans de vijand van iedere revolutionaire ideologie, en zij weet dat zij dat is.
Ik heb inderdaad niet veel aan te merken op je overzicht over de misdaden van het V.S.-imperialisme, ik verzet me er alleen tegen dat het zogenaamde ‘communistische’ sovjet-systeem (ook al zo’n misvatting: de sovjets hadden in feite helemaal geen macht meer en waren nog maar een karikatuur van het idee waarmee ze waren opgericht) een soort nastrevenswaardig alternatief zou kunnen zijn, zoals je dat duidelijk naar voren brengt. Op die manier wordt iedereen voor een schijnkeuze geplaatst: Amerika óf Stalin. Wie vervolgens weigert om zo’n keuze tussen guillotine en elektrische stoel te maken, wordt uiteindelijk uitgemaakt voor ‘objectief handlanger van het VS-imperialisme’ of ‘vermomde nazi’ en daarmee is de kringredenering rond. Het heeft dan niets meer te maken met anti-kapitalisme of anti-imperialisme (überhaupt humbug: het imperialisme is slechts een functie van het kapitalisme en niet andersom), maar alles met de leugens en het bedrog waarmee de arbeidersbeweging in de twintigste eeuw is vergiftigd en verraden.
Mehmet Cakar
| | Reactie op "Guillotine of elektrische stoel" | Navid Kiani deh Kiani - 23.04.2003 00:45
Blijkbaar heb jij andere ideeën over Martens dan ik, ik zal het daarom niet meer verder over Martens hebben die ik wel degelijk zie als een communist die gelooft voor waar hij voor staat en dat is iets dat ik alleen maar kan toejuichen. Dat je het niet met Martens eens bent is tot daar aan toe maar je hoeft hem niet te brandmerken als een "walgelijke stalinist van het onverbeterlijke soort" wiens boek een "gruwelijke grap" is.
Verder stel jij dat het kapitalisme nooit uit de Sovjet-Unie is weggeweest terwijl dit wel degelijk weg was. Tijdens de regeerperiode van Lenin (die ik wel degelijk als een socialistische periode zie) en de regeerperiode van Stalin (dat in mijn ogen nog wel economisch gezien socialistisch was maar voor de rest niet. Ik zie Stalin dan ook niet als hét alternatief zoals jij beweert) Chroestjov brak op bepaalde punten met de planeneconomie en bracht het kapitalisme binnen. Wat jij verder zegt over de arbeiders in de Sovjet-Unie klopt ook niet want de arbeiders hadden wel degelijk de leiding over hun fabrieken tijdens de regeerperiode van Lenin. Zij hadden dat ook in zeker mate tijdens Stalin hoewel zij zich alleen bezig moesten houden met hun fabriek en niks anders. Dat was de hele essentie van het socialisme in het Oostblok trouwens. Toen de vakbonden uit West-Europa op bezoek gingen naar fabrieken in de DDR in de jaren 70 waren zij verbaasd om te zien dat het de fabrieken van de arbeiders waren en niet van de patroons die arbeiders lieten zweten voor hun eigen persoonlijke behoeftes.
Wat betreft de VS is dat mijn typfout geweest. 300 honderd moet inderdaad 200 zijn. En de Sovjet-Unie onder de Tsaar was helemaal een koloniale supermacht. In de nadagen van de Tsaar stelde Rusland helemaal niks voor, en als er koloniale tochten geweest waren zijn de opbrengsten allemaal voor de Tsaar persoonlijk geweest. Dus wat dat betreft moest de bevolking in 1917 helemaal opnieuw beginnen aan het opbouwen van een maatschappij.
En verder wil ik ook reageren door te zeggen dat ik mensen niet voor de keuze stel: Amerika of de Sovjet-Unie. Zo is het helemaal niet. Ik heb duidelijk mijn mening gegeven over de Sovjet-Unie. Het was geen mislukt systeem maar het was ook niet de ware essentie van het socialisme. Hoewel er onder Lenin veel socialistische aspecten aan vastzaten is de Sovjet-Unie nooit de socialistische klassenloze maatschappij geweest. Maar hoe wil je het socialisme opbouwen in een land dat direct na de revolutie te maken kreeg met een millitaire interventie van 14 landen wat een geweldige hongersnood tot gevolg had. En een dictatoriale regeerperiode van Stalin (Ja Stalin was een dictator maar de "collectivisatie genocide" en de "grote terreur" zijn historische leugens zoals ik eerder heb opgemerkt). En daarna een quasi-socialistische periode van Chroestjov waarin het kapitalisme werd binnengesmokeld. In zo een land kan er geen socialisme worden opgebouwd, maar de vraag blijft hoe de Sovjet-Unie zich zou hebben ontwikkeld als er geen millitaire interventie was en als Lenin niet zo vroegtijdig was gestorven.
Navid Kiani deh Kiani
| | historisch-materialisme versus personalisme | Mehmet Cakar - 23.04.2003 15:08
Tiens, een echte doorgewinterde stalinist zou je nu gaan beschuldigen van trotskistische neigingen. Een paar kanttekeningen.
Je vraagt je af hoe de Sovjet-Unie zich zou hebben ontwikkeld als Lenin niet vroegtijdig was gestorven. Dat lijkt me een personalistische visie op de geschiedenis: de loop van de geschiedenis zou op doorslaggevende wijze kunnen worden beïnvloed door één man. Marxisten beschouwen de geschiedenis op basis van het historisch-materialisme, dat wil zeggen: de geschiedenis wordt bepaald door de manier waarop de economie zich ontwikkeld en is georganiseerd. In Rusland was die economie nog half feodaal en grotendeels agrarisch, reden waarom veel marxisten hebben gesteld dat de Russische revolutie niets anders kon zijn dan een burgerlijke revolutie. Zelf vind ik dat weer een te mechanistische opvatting, waarbij alle maatschappelijke ontwikkelingen worden gegoten in het schema van Marx – feodalisme, kapitalisme, socialisme – waarbij er geen alternatieven mogelijkheden zijn en Marx’ ideeën op een starre manier worden geïnterpreteerd als een soort wetmatigheden. Het pad van de dialektiek is echter heel wat glibberiger....
Je schrijft ook dat de Sovjet-Unie onder Stalin ‘in economisch opzicht’ socialistisch was, maar ‘voor de rest niet’. Zelfs als dit zo zou zijn (wat ik bestrijd!), is de scheiding van politieke macht en economische macht een zuiver burgerlijk gegeven. De dictatuur van het proletariaat (als klasse, die slechts bestaan heeft in de vorm van de arbeidersraden) is absoluut, of is niets! Je kunt niet stellen dat een land ‘een beetje’ socialistisch was, omdat de arbeiders binnen een bepaald bedrijf wat meer te zeggen hadden en daarbuiten helemaal niets. Dat is zoiets als een vrouw die ‘een beetje’ zwanger is, of een kind in een geplunderd Iraaks ziekenhuis dat ‘een beetje’ bezwijkt aan de gevolgen van een Amerikaans bombardement. Zo zou je ook kunnen stellen dat landen als Engeland of Nederland tijdens de jaren zeventig socialistisch waren, aangezien onderwijs en gezondheidszorg zo niet gratis, dan toch wel algemeen toegankelijk waren.
Tot slot over de regeerperiode van Lenin. Een aanbevelenswaardig boekje hierover is ‘De bolsjewiki en het arbeiderszelfbestuur’ van Maurice Brinton, waarvan de Nederlandse vertaling in 1982 verscheen. Als ik de bovenstaande verhalen zo lees denk ik dat een heruitgave toch wel op z’n plek is, aangezien deze thema’s steeds weer in discussies terug blijken te komen. Brinton heeft op verdienstelijke wijze de periode 1917 tot 1921 onder de loep genomen en laat weinig heel van de goede bedoelingen van de bolsjewieken. Uit het voorwoord:
“In de eerste jaren na de oktoberrevolutie bestonden er in Rusland verschillende machtscentra. De belangrijkste waren de Bolsjewistische Partij, de daarmee verbonden vakbonden, de ‘linkse’ oppositie en de arbeidersraden en bedrijfsraden. Maurice Brinton beschrijft, in chronologische volgorde, de greep van de Bolsjewistische Partij maar de absolute macht over de staat en het economische leven.
Ten eerste laat hij zien hoe iedere zeggenschap van de soldaten, arbeiders en boeren, die de revolutie droegen, door de leiders van de Partij en de vakbonden gesmoord werd. Voor zover de Bolsjewiki ooit de leus ‘Alle macht aan de raden’ gevoerd hebben, bedoelden ze daarmee slechts de lokale raden die meer gemeente-raden dan arbeiders- of bedrijfsraden waren. Verder deden ze dat uit opportunisme, omdat in die tijd de raden hun enige machtsbasis vormden. Een werkelijk zelfbestuur door de bedrijfsraden (die naast de lokale raden bestonden) hebben de Bolsjewiki nooit voorgestaan. Vanaf het begin van de revolutie gingen de Bolsjewiki ervan uit dat arbeidersmacht partijmacht moest zijn.
Aan de hand van een nauwkeurige beschrijving van de gebeurtenissen laat Brinton zien dat Rusland in 1917 niet toe was aan arbeiderszelfbestuur, en dat de Bolsjewiki ook iedere aanzet daartoe met alle middelen vernietigd hebben. Verder beschrijft hij hoe uiteindelijk ook de vakbonden ondergeschikt gemaakt worden aan de Partij. Dat werd mogelijk gemaakt door de enorme macht van de Staat en de Partij, die het hele economische leven beheersten. Blijkbaar was de rol van de vakbond als buffer tussen kapitaal en arbeiders in zo’n situatie onmogelijk. De concentratie van alle macht bij de Staat en de Partij is nog steeds aan de orde van de dag in de staatskapitalistische landen.”
Tot zover.
Mehmet Cakar
| | Stalingrad | Geoffrey Roberts - 24.04.2003 10:16
Stalingrad 1943:
Keerpunt in de Tweede Wereldoorlog.
Door Geoffrey Roberts*
Zestig jaar geleden bereikte de grootste slag uit de Tweede Wereldoorlog zijn climax. Deze beslissende slag werd niet uitgevochten in de winderige woestijn van Noord-Afrika, populair in de Britse oorlogsmythologie, noch in het wijde gebied van de Stille Oceaan, favoriet in de Amerikaanse versie, maar op de puinhopen van een verwoeste stad aan de Wolga.
De Duitse overgave in Stalingrad in februari 1943 was het strategische keerpunt in de Tweede Wereldoorlog. Na Stalingrad had Hitler geen hoop meer op winst aan het oostfront en dat betekende onafwendbaar het verlies van het totale conflict.
In Rusland is de slag van zestig jaar geleden volop herdacht. President Poetin leidde een herdenking in Wolgograd, zoals de stad nu heet, en werd bijgestaan door de Britse en Amerikaanse ambassadeurs. Maar in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten heerst een oorverdovende stilte rond de slag bij Stalingrad.
De Russen verloren een miljoen mensen bij Stalingrad, meer dan de Britten en Amerikanen bij elkaar in de hele Tweede Wereldoorlog. Zulke offers, zoals Churchill zei, tastten de Duitse oorlogsmachine aan. Meer dan 90 procent van de Duitse verliezen werd geleden aan het oostfront, waaronder 10 miljoen doden.
Alle andere veldslagen tijdens de Tweede Wereldoorlog verbleken bij de slagen die in Rusland zijn uitgevochten. Indertijd was het duidelijk dat de Tweede Wereldoorlog vooral een Duits-Russische oorlog was. Tijdens de Koude Oorlog echter werd de strijd van de westerse geallieerden tegen de nazi's herschreven: de Russische bijdrage werd geminimaliseerd en de Anglo-Amerikaanse inzet om Europa veilig en democratisch te maken werd zwaar overdreven.
De Russische inzet in de oorlog was niet zozeer een kruistocht als wel een strijd voor nationaal overleven. Toen de Duitsers Rusland in juni 1941 aanvielen lanceerden zij een vernietigingsoorlog, een campagne om het 'joods-bolsjewisme' te vernietigen door middel van massamoord op Russische burgers. Onder de slachtoffers van de Duitsers in 1941 en 1942 waren 2 miljoen Russische joden, een slachting die het begin van de Holocaust markeerde.
De Duitse campagne inspireerde een volksmobilisatie om het moederland te redden. 'Dood aan de Duitsers', zei de Russische schrijver Ilya Ehrenburg, 'of zij zullen heel Rusland ontheiligen en miljoenen mensen doodmartelen.'
Onder de vele heldhaftige gebeurtenissen aan het oostfront was er geen gruwelijker dan de verdediging van Stalingrad door het Rode Leger na de lancering in, juni 1942, van het Duitse offensief in het zuiden van Rusland. Dit was Hitlers oorlog voor olie met als doel om Bakoe aan de andere kant van de Kaukasus te bereiken en de olievelden te bezetten die 80 procent van de Russische olie leverden. De inname van Stalingrad was van secundair belang, maar wel vitaal voor de Duitse defensielijn langs de Don en de Wolga, en Stalingrad was een handige plek om de olievoorraden die verscheept werden naar het noorden van Rusland, te onderscheppen. Ook de symboliek van de bezetting van de 'stad van Stalin' was aan Hitler wel besteed.
Tegen oktober 1942 bezette het Zesde Leger van generaal Friedrich Paulus 90 procent van Stalingrad. Desondanks hielden de Russische verdedigers van de stad vast aan posities op de westelijke oevers van de Wolga en weigerden de totale controle over de stad aan de Duitse bezetters te laten. Het 'traditionele' verhaal van Stalingrad legde vooral nadruk op de heldenrol van het Rode Leger. Antony Beever stelde deze voorstelling van zaken aan de kaak door nadruk te leggen op de methoden die de Russen gebruikt zouden hebben om de troepen tot vechten aan te zetten. Zijn herinterpretatie is door veel conservatieve commentatoren, die de strijd wilden afschilderen als een strijd tussen twee totalitaire regimes waarin het meest meedogenloze systeem als overwinnaar uit de bus kwam, omarmd. Maar de bewijzen van Russisch heldendom bij Stalingrad zijn enorm en kunnen niet worden afgedaan als oorlogspropaganda of romantiek.
Het keerpunt kwam in november 1942 toen het Rode Leger een massaal tegenoffensief lanceerde dat door de Duitse flanken heen brak en het Zesde Leger van Paulus in de stad klem zette. Na drie maanden gaf Paulus zich over, waren 150.000 Duitsers gedood en nog eens honderdduizend Duitsers in krijgsgevangenschap.
Het behouden van een bruggenhoofd in Stalingrad was cruciaal voor de Russische plannen voor een groot tegenoffensief dat niet alleen als doel had om Paulus te omsingelen maar ook om nog eens een half miljoen Duitsers die in de Kaukasus vochten, klem te zetten. Een paar dagen na het zetten van de val in Stalingrad lanceerde het Rode Leger een nieuw tegenoffensief bij Moskou met als doel de vernietiging van de Duitse posities aan het oostfront. Hierna volgde een drijfjacht op Berlijn die uiteindelijk leidde tot de overwinning op Hitler in 1943.
Hitlers laatste kans kwam in juli 1943 met de grote tankslag bij Koersk. De Duitsers verloren de slag en daarna behaalden de Russen de ene na de andere overwinning aan het oostfront.
Stalingrad is de meest beslissende slag in de militaire geschiedenis, een slag tussen twee Europese supermachten die de uitkomst van de Tweede Wereldoorlog bepaalde. Het betekende dat de Sovjet-Unie de belangrijkste overwinnaar in de Tweede Wereldoorlog was, wat de vorm van Europa bepaald heeft. (Bron: The Guardian, februari 2003)
* Dr. Geoffrey Roberts is senior docent in moderne geschiedenis aan de Universiteit van Cork.
Uit TARGETS, maart 2003.
| | De grootheid van het Communisme | Jan-Cees Bron - 11.07.2003 13:07
Jaja, dat kapitalisme is maar slecht!
 http://www.unesco.org/webworld/netaid/edu/vietnam.html
Some estimated 40,000 streetchildren are working and living on the streets of Ho Chi Minh City alone, some two hundred blind streetchildren have been registered by government services in Tay Ninh Province
Vietnam has been placed on the 110th position of the 1999 UNDP Human Development Index, 50% of its population is under 18 years old, the national per capita income amounts to US$ 220 per year.
| | Het fout kapitalisme | T. de Wrede - 17.02.2004 23:54
Integendeel: het kapitalisme is toppie, joppie. Loop maar eens rond in Bombay (India), Manaus (Brasil), Botogá (Colombia), Manilla (Filippijnen), Sao Paulo (Brasil), Cali (Colombia), New Delhi (India), Moskou (Rusland), .....
Under-estimated: 10 million children....
| |
| aanvullingen | |
