1 MEI in MILAAN/BARCELONA
Random Wobbly - 16.04.2004 13:08
Aankondiging van de 1 MEI-VIERING in MILAAN en BARCELONA, voortbouwend op arbeidersbewegingen en sociale gevechten in Zuid-Europa; aangetroffen op de site interactivist info exchange:
 http://info.interactivist.net/
MAYDAY, MAYDAY!! Waarom precairen, intermittents, kenniswerk(st)ers door heel NEUROPA rebelleren…
Weet je nog, 1 MEI, de wereldwijde vrije dag van arbeiders, geliefd bij anarchisten en socialisten over de hele planeet, geboren in Amerika en gemummificeerd in Rusland en China, verwaarloosd in Europa naarmate neoliberalisme sterker werd en veel vakbonden het bijltje erbij neergooiden? Nu, in Milaan heeft sinds 2001 een netwerk van Italiaanse, Franse, Catalaanse, Spaanse media-hacktivisten, vakbondsleden van de basis, zelfbeheerde en gekraakte jongerencentra, critical mass fietsers, radicale netwerken, studentengroepen, syndicalistische collectieven, migantenorganisaties, gesorteerde communisten, groenen, anarchos, gays en feministen het leven gegeven aan een MAYDAY PARADE die plaatsvindt in de middag van 1 mei, de participatie waarin en betekenis waarvan enorm toegenomen zijn van 5,000 tot 50,000 mensen, zo allerlei acties in de stad en sociale conflicten ontketenend die zich verspreiden onder uitzendwerkers, parttimers, freelance en contractarbeiders, onderzoekers en onderwijzers, service en cultuurarbeiders in Italie, Frankrijk, Spanje en op andere plekken in Europa.
1 MEI is niet alleen een gebeurtenis geweest, maar ook een methode, een project, en een proces. Een horizontale METHODE om kruisnetwerken te maken van de Genua-beweging met radicale delen van de vakbonden, gebaseerd op subvertentie [het subversief gebruik van reclamemethoden], picketing, organiseren en gelijke toegang tot een veelheid van identiteiten en actievormen, zo de alliantie mogelijk makend tussen twee generaties van conflict. Een PROCES om transeuropese service en kennisarbeiders te radicaliseren om een opstandige identiteit te constitueren, die in staat is bij te dragen aan een nieuwe europese politieke en sociale RUIMTE in plaats van dat wat onlangs in Brussel gestrand is.
PRECARITEIT is wat we leven, FLEXIZEKERHEID is wat we willen. Door heel Euroland. En snel. We eisen zekerheid en universaliteit van inkomen, sociale voorzieningen en vakantiegeld, meer geld voor overwerk en beperkingen op nacht- en zondagswerk, gesubsidieerd onderwijs, huisvesting, gezondheid, vrije toegang tot media en kennis, een europees minimumloon, recht op het organiseren van/in vakbonden voor uitzendwerkers en flextimers, een einde van loon- en vakbondsdiscriminatie door werkgevers tussen uitzend- en niet-uitzendarbeid, zoals het feit dat een parttimers uur minder betaald wordt dan dat van een fulltimer, een eind aan xenofobe wetten en massadeportaties die de vrije circulatie belemmert van mensen van alle tinten, religies, en culturen in NEUROPA.
Na Atocha, is het iedereen duidelijk dat we leven in een OORLOGSMAATSCHAPPIJ waar we allen die leven en liefhebben, denken en vechten, high of depressief raken, bommenvoer zijn geworden voor tegelijk fundamentalistische en neoliberale filialen. We leven in permanent risico, onder een imminente dreiging van vernietiging. Het zijn niet alleen onze sociale diensten, inkomens en banen die onder zware aanvallen gebukt gaan, maar onze lichamen zelf die elk moment vernietigd kunnen worden, in een trein, een gebouw, een metro, een supermarkt. Aznar’s cynische poging om de zorg van Spanjaarden, Catalanen, Basken en Europeanen te manipuleren, is in zijn gezicht ontploft en heeft een van de neoliberale pilaren ondermijnd waarop het euro-Bushisme rust.
Nu Blair en Berlusconi absoluut het lot moeten volgen van hun militaire bondgenoot, is dit wat flex-, uitzend- en kennisarbeiders in heel Europa eisen, zoals 20 maart helder demonstreerde in de enorme straatmanifestaties die alle eurometropolen in beslag namen, en in het bijzonder Rome en Barcelona. 20 maart kan de omkering zijn van de apocalyptische trends die overal ter wereld uitgebarsten zijn door 11 september en de mondiale oorlog die erop volgde. 20 maart laat zien dat radicale democratie neoliberalisme kan verslaan en de wereld werkelijk een veiliger plek kan maken voor allen die er wonen.
We leven ook in een OORLOGSECONOMIE die in beweging gezet is door een voortgaande daad van imperiale aggressie om de wereldhegemonie te vestigen van een neoliberaal model dat niet in staat is gebleken rijkdom te verspreiden of crisis te voorkomen. In naam van neoliberalisme, hebben de politieke elites van het westen dwingende sociale normen versterkt, zoals drugs-verboden of de terugkeer tot familiewaarden, constant toezicht op afstand en nauwe surveillance van onrust en wanorde, zielen en bezittingen verkocht aan transnationale financiele markten en ondernemingen, door nutsbedrijven te privatiseren, huisvesting, gezondheidszorg, scholing, de ether te privatiseren, zo de neoliberale nadruk te versterken in de richting van grotere ongelijkheid.
Rumsfeld’s flexibele oorlog had WAL-MART als logistiek model, dankzij haar informatie-rijke arbeidsintensieve efficiente stroom van goederen en diensten. Wal-Mart is de grootste onderneming en supermarktketen ter wereld. Het is ook een bedrijf dat gemiddeld SUB-ARMOEDE-LONEN betaalt en enorme hoeveelheden textiel en andere goederen importeert uit Chinese, vakbondsloze fabrieken en sweatshops. Mondiale chainstore-merken als Wal-Mart, Ikea, Carrefour, Adecco, Auchan/Alcampo, Manpower, Metro, Yum! Brands, Esselunga, Autogrill zijn de essentie van hoe neoliberale ondernemingen mensen zien: buigzaam, gehoorzaam, onderdanig, manipuleerbaar, op afroep en naar vraag beschikbaar, naar wens uit te buiten, naar willekeur te ontslaan.
We zijn overtuigd dat in de kern van het neoliberale proces van accumulatie flexibele en contingente arbeid ligt, verricht door jongeren, vrouwen, migranten en geinformaliseerde werknemers, in cruciale reproductieve en distributieve diensten, en in de kennis, cultuur en media-industrieen die de ruwe grondstof leveren waarop het systeem functioneert: informatie. We noemen onszelf PRECOG omdat we het PRECARIAAT belichamen dat werkt in winkels en diensten en het COGNITARIAAT van media en onderwijs-industrieen. We zijn de producenten van neoliberale rijkdom, we zijn de scheppers van kennis, stijl en cultuur omheind en toe-geeigend door monopoliemacht.
We geloven dat de viering van EUR0 MAYDAY op 1 mei – in 2004, datum voor EU-toetreding voor 10 staten van Oost-, Centraal, Mediterraan Europa maar niet voor hun migranten, en sinds 1886 de mondiale festiviteit van de kracht van arbeiders – zou kunnen COMMUNICEREN, VERWEVEN, VERHELDEREN wat de vele RADICALE IDENTITEITEN zijn van geprecariseerde, uitbestede, geexporteerde, ingekrompen, gedegradeerde, verarmde, vernederde en ronduit gestresste uitzend-/flexarbeiders door het hele 21e eeuwse Europa, ook bekend als NEUROPA.
We hebben de MAYDAY PARADE gekozen, bekend te maken en te subverteren via onafhankelijke omnimedia (pers, spuitbus, radio, video, net, satelliet etc.), als een libertair en multi-identitair format met tientallen geluidswagens, carnavals- en symbolische wagens, bussen, karren en fietsen met kinderen en volwassenen, jongleurs van banen en slangenmensen van flexibiliteit, allen samen vrolijke woede uitdrukkend tegen de uitsluiting van een hele generatie en binnenkort de rest van de maatschappij, uitgesloten van sociale rechten, met de garantie van collectieve zelfverdediging. Deze moeten ofwel een continentale en federale europese dekking hebben of ze zullen niet tot stand komen. Om het eenvoudig te zeggen, in de Euro MayDay Parades in MILAAN, BARCELONA en elders, willen we de euroboot laten schommelen om het deel van de buit te krijgen dat ons toekomt…
EURO MAYDAY PARADE 004
eco/media activism joins metro/labor radicalism for a bush-free europe
|
