Oproep tot solidariteit tav huisvernietiging
Astrid Essed - 28.02.2005 03:49
Onderstaande informatie mbt de dreigende huisvernietiging van het huis van de familie Zbidat-Kosterman staat niet op zichzelf, maar is symbool voor de Israelische politiek van massale land en huisvernietigingen van Israelische Arabieren in Israel zelf
Beste Indymedia-lezers:
Middels dit betoog zou ik graag uw aandacht willen vragen voor de dreigende huisvernietiging van een Palestijns huis.
Hoewel een en ander zich niet afspeelt in de bezette Palestijnse gebieden, maar in Israel zelf, zult u het hoogstwaarschijnlijk na lezing met mij eens zijn, dat een en ander, nog afgezien van het gepleegde onrecht in dezen, eveneens in strijd is met de meest elementaire rechtsregels.
Het betreft een huis in Noord-Israel, gelegen in de gemeente Sakhin, een Arabisch dorp in Noord-Israel [ongeveer 40 minuten verwijderd van Haifa], dat toebehoort aan de familie Zbidat-Kosterman.
Wellicht hebt u reeds het een en ander vernomen over mevrouw Trees Zbidat-Kosterman, een zeer sociaal-bewogen vrouw, die reeds een aantal jaren in Sakhim werkzaam is als fondsenverwerver, belangenbehartiger voor Al-Zahraa, een Arabische vrouwenorganiastie in Sakhim, die zich inzet voor de educatieve, economische en emancipatorische belangenbehartiging van Arabische vrouwen.
Zij is getrouwd met de Israelische Arabier Ali Zbidat en keerde in 1994 met haar man en twee kinderen terug naar Sakhim, nadat het gezin 8 jaar in Nederland gewoond had.
A Achtergrondinformatie:
Zoals u hoogstwaarschijnlijk zult weten is er in de oorlog in 1946, die volgde op de oprichting van de Staat Israel niet alleen sprake geweest van het verdrijven van meer dan 750.000 Palestijnen van huis en haard, maar is eveneens in de periode, die hierop volgde door middel van de aanname van een aantal wetten (De wet op het onbewerkte land dd 1949, De wet op het eigendom van afwezigen dd 1950, De uitzonderingswet op de Veiligheidszones dd 1949) een groot deel van aan verdreven Palestijnen toebehorend gebied geannexeerd cq verklaard tot militair militaire ´´veiligheidszone´´, een maatregel, die eveneens de in Israel achtergebleven bewoners van diverse Arabische dorpen, waaronder Sakhin, heeft getroffen.
Het is evident, dat door deze maatregel duizenden mensen hun bezit kwijtgeraakt zijn, hetgeen nog afgezien van het aperte onrecht in dezen zowel in strijd is met VN-resolutie 194, die Israel opriep tot hetzij terugkeer van de vluchtelingen, hetzij het verstrekken van financiele compensatie van de verloren bezittingen als zijnde in strijd met het internationaalrechtelijke principe, dat de onteigening van land niet mag plaatsvinden zonder toekenning van schadevergoeding ¨(dit tav de achterblijvers)
Vestiging Israelisch-Joodse leefgemeenschappen
Zoals reeds gezegd werd eveneens het dorp Sakhim getroffen door deze landonteigeningen, maar eveneens door de vestiging in de tachtiger jaren van een grote Israelisch-Joodse leefgemeenschap Misgav, die de status van een bestuurlijke gemeente kreeg.
Een en ander bracht een aantal veranderingen voor Sakhim en de andere omliggende Arabische dorpen met zich mee
1 Locatie-dominantie
In de eerste plaats was er sprake van het feit dat door de bouwmethodiek Misgav zowel Sakhim als een aantal andere Arabische dorpen grotendeels insloot.
Daarenboven werd Misgav grotendeels geografisch gezien hoger gebouwd dan betreffende Arabische dorpen (meestens op de heuvels) waardoor er tevens sprake kon zijn van een controlemechanisme tegens de Arabische inwoners
2 Confiscatie en jurisdictie
Eveneens was er wederom sprake van grootschalige confiscatie van landbouwgronden van bewoners van o.a. Sakhin met als gevolg, dat de 15.000 inwonees van Misgav de controle hebben over meer dan 180.000 dunums land, hierbij inbegrepen de gecinfisceerde landbouwgronden in Sakhim.
Het dorp Sakhim echter, bestaande uit 25.000 inwoners bezit slechts 9500 dunums land, waarvan daarenboven nog 5000 dunums land onder jurisdictie vallen van de gemeente Misgav.
3 Gevolgen van deze jurisdictie van Misgav
Een van de problemen van deze jurisdictie is o.a., dat Misgav kan bepalen of het betreffende land gebruikt mag worden als louter ´´landbouwgebied´´ of eveneens aangewend mag worden voor ´´huizenbouw´´
Wanneer de gemeente Misgav geen toestemming geeft tot de bouw van huizen, lopen de bouwers het gevaar een ontruimingsbevel te krijgen.
De gemeente Sakhin echter weigert deze huisvernietiging uit te voeren.
Bijkomend en zeer belangrijk probleem is echter, dat Misgav vrijwel nooit een woonvergunning afgeeft ondanks het feit, dat het hier het eigen land van de mensen betreft.
B Problematiek familie Zbidat-Kosterman
Het specifieke probleem van de familie Zbidat-Kosterman is het volgende
De vader van de heer Ali Zbidat beschikte over 6 dunams land, die door Misgav werden beschouwd als landbouwgrond en waarvoor dus een bouwbergunning vereist was.
Toen het gezin terugkeerde uit Nederland, stond de vader een gedeelte van het land aan hen af, teneinde hen in de gelegenheid te stellen hierop een huis te bouwen.
Bij de verzoeksaanvraag kwam echter aan het licht, dat de gemeente Misgav de grens tussen hun gemeente en Sakhim te verleggen en het land van de vader van de heer Zbidat had geannexeerd.
Ieder verzoek voor de bouw van een huis werd geweigerd met als argumentatie, dat het hier ´´landbouwgrond´´ betrof.
Het gevolg was, dat de familie introk bij een broer van Ali Zbidat, maar uiteindelijk toch besloot in 1999 een eigen caravan op de grond neer te zetten met als gevolg een boete van Misgav, die een van de velen in de reeks zou worden.
Toen de familie uiteindelijk beslot in mei 1999 een eigen huis te bouwen op deze grond, namen de problemen alleen maar toe.
Een huisvernietiging dreigde, maar werd uiteindelijk afgeblazen, waarschijnlijk omdat de familie op dat moment fysiek in het huis aanwezig was.
Arrestatie van de heer Zbidat volgde echter met een opeenstapeling van boetes, intimiadaties etc.
Na een periode van zeer ´´relatieve rust´´ ¨(de boetes en de intimidaties werden gecontinueerd, maar de sloopdreiging was tijdelijk van de baan) en keer op keer het aanspannen van juridische procedures, die door de familie werden verloren, staat nu toch een demolition order binnen twee maanden op het ´´beleidsprogramma´´ van Misgav.
Hoewel niet in de bezette gebieden, zult u het met mij eens zijn, dat hier sprake is van een evident geval van onrecht.
Dienaangaande zou ik het buitengewoon waarderen, wanneer u hieraan niet alleen binnen uw eigen netwerk publiciteit aan zou willen geven, maar zich eventueel zou willen beraden op solidariteitsacties tav deze dreigende huisuitzetting [binnen twee maanden] van het gezin Zbidat-Kosterman, hetzij via uw eigen netwerk, hetzij binnen uw eigen organisatie of daarbuiten.
Dit kan uiteraard varieren van adhesiebetuigingen aan de familie tot in overleg met de familie opgezette acties.
Het e-mailadres van mevrouw Zbidat-Kosterman is  trees_kosterman@yahoo.com
Zij heeft mij voor de plaatsing van dit e-mailadres in Indymedia haar toestemming gegeven.
Ik zou het buitengewoon waarderen wanneer u aan bovengenoemde oproep gehoor zou willen geven, niet alleen ten behoeve van het gezin Zbidat-Kosterman, maar eveneens vanwege het feit, dat deze huisuitzetting uiteraard niet op zichzelf staat, maar een symbool is van een groot aantal reeds verrichte of alsnog te verrichten land en huisonteigeningen van Israelische Arabieren in Israel zelf.
Verder wil ik u met klem verzoeken, eventuele vragen tav meerdere informatie niet te plaatsen onder de rubriek commentaren of aanvullingen, die ik maar zelden bezoek, maar deze regelrecht te richten aan mevrouw Trees Zbidat-Kosterman zelf, die u in dezen graag van informatie wil voorzien.
Eveneens wil ik u nadrukkelijk verzoeken het bovengenoemde e-mailadres uitsluitend te gebruiken tav uw adhesiebetuigingen of eventueel te verlenen solidariteitssteun betreffende de dreigende huisuitzetting.
Vriendelijke groeten en bij voorbaat hartelijk bedankt voor de door u betoonde solidariteit
Astrid Essed
Amsterdam
|
