|
|  |
“TRIBUNES VOOR DE ANARCHIE”
gabriel - 25.04.2005 12:40
een bericht van Gabriel Pombo da Silva, één van de anarchisten die momenteel voor het 'tribunaal' in Aachen staat.
Bericht van Gabriel Pombo da Silva
“TRIBUNES VOOR DE ANARCHIE”
Een bourgeois waarne(e)m(st)er zal de opinie delen van een journalist in loondienst (van de Staat-Kapitaal wel te verstaan) en een journalist in loondienst zou als titel in zijn krant het volgende kunnen zetten: “ANARCHIE VOOR HET TRIBUNAAL”.
Maar laten we niet roepen dat we bedrogen zijn... Voor de aseptische journalist zowel als voor de onkritische ‘burger” zijn de zin en de betekenis van deze woorden niet hetzelfde als voor ons; noch qua inhoud noch qua vorm...
Voor de eersten is de ANARCHIE hetzelfde als CHAOS; voor ons is zij een NATUURLIJKE ORDE niet bedorven door hiërarchieën, autoriteiten, autoritarisme...
De belangen van deze “replica’s” (of klonen, of in serie gefabriceerde subjecten) vloeien voort uit die van de BAZEN die hen te eten geven, die hen zeggen hoe ze moeten denken, geloven, voelen en handelen... Ze zijn de slaven van een lange ketting die hen vastbindt en tot slaaf maakt (vrijwillig of onvrijwillig, op een bewuste of onbewuste manier) van al die dingen die onze Orwelliaanse wereld uitmaken...
In de Tempels van de “Democratie” (genaamd Kerk, Parlement, Tribunaal, etc.) controleren de nieuwe Priesters de ruimte, de rituelen, het tempo... Al wie op één of andere manier “breekt” met de “conventies” of “rituelen” van deze Autoriteiten worden niet alleen “gedemoniseerd” (ergo gecriminaliseerd) maar ook “gestraft” (zij het door het betalen van geld of door te betalen met de vrijheid)...
(...)
Op 20 apríl 2005 kleden zeven anarchisten zich uit (zoals ikzelf ook deed) om te protesteren tegen de folteringen en het Gerecht van de Bourgeois en het Kapitaal...
Vade-Retro!! ... ¡Oh; wat een mooi schandaal, wat een sociale poëzie, wat een humane en rebelse liefde; wat een waardigheid!!
Dàt, Heren en Vrouwen Bourgeois, Heren en Vrouwen Priesters, heet anarchistisch activisme, heet revolutionaire solidariteit, sociale en menselijke waardigheid; iets wat jullie niet bezitten...
Dàt heet vrijheid; van expressie, van mening, van handelen...
Dat is zeggen-tonen aan de Machtigen dat SOLIDARITEIT geen statisch-dood concept is, iets dat men kan manipuleren en verkopen op de Markt als één of ander product of mode... Dat Solidariteit geen Christelijke Caritas is of schijnheilige aalmoes.
En over Solidariteit gesproken... ik begrijp niet hoe men half-solidair kan zijn?
In die zin verwerp ik de “solidariteit met excuses” of solidariteit die het nodig vindt zich te rechtvaardigen ten aanzien van wat ze over ons zullen zeggen of denken...
Wij zijn anarchistische rebellen, antagonisten en revolutionairen, met onze eigen strijdbare, sociale en politieke geschiedenis.
Wij komen van een welbepaalde en concrete context; met onze doden (vermoorden), gevangenen, bannelingen en voortvluchtigen...
Wij strijden tegen Staat en Kapitaal; tegen de gevangenismaatschappij en de gevangenissen, tegen de repressie en de armoede, de marginalisering en het dogmatisme...
En in die zin bedelen wij niet om de “solidariteit” van de Autoritaire ‘LINKSEN” of “Humanisten” die spelen dat zij revolutionairen zijn.
Aan jullie en aan de anderen zeggen wij zonder enige tact: LOOP NAAR DE HEL!!
(...)
Vrienden en Vijanden, hoewel jullie dat niet kunnen weten, ik glimlach in het halfdonker omdat ik weet dat onze medeplichtigen in de uitbreiding van de Revolte zich vermenigvuldigen over heel de wereld en omdat ons Hart het bewijs is dat “iets” in Beweging is...
Wij hebben NIETS en we willen ALLES...
TOT WE ALLEN VRIJ ZIJN!
Gabriel
|
| aanvullingen | | | ach | Thomas - 25.04.2005 16:33
ongeacht de misschien arrogante toon van gabriel raakt die naar mijn mening toch een aantal goeie dingen.
Misschien om deze gedachten gang wat meer te begrijpen moet je even bij deze site op bezoek!
www.crimethinc.com/
| | Gabriel | nn - 25.04.2005 20:32
Ja, Gabriel is een heftig mens :-) De mensen om ons heen hebben doorgaans een wat lagere temperatuur, maar ik vind het schitterend om te zien dat Salvochea, De Cleyre en Durruti nooit echt gestorven zijn.
| |
| aanvullingen | |
