|
|  |
Reacties op de Blair&Brown-G8 show
globalinfo - 15.06.2005 01:14
Afgelopen weekend maakten de G8-landen bekend dat ze overeengekomen waren om de schulden van de 18 armste landen kwijt te schelden. Veel media zagen hierin het bewijs dat Blair het beste met de wereld voorheeft.
(Opgemaakt hier te vinden:  http://www.globalinfo.nl/article/articleview/627/1/2/)
De reacties in de media en politiek over de afgelopen weekend afgekondigde kwijtschelding van de buitenlandse schulden van de 18 armste landen op aarde door de G8-regeringen, lopen uiteen. Over het algemeen wordt het besluit gezien als een belangrijke omslag en wordt het grote bedrag (40 miljard dollar/34 miljard euro) naar voren geschoven als bewijs van het belang van de maatregel.
Media als De Volkskrant, die er al van overtuigd waren dat Blair het beste met de wereld voorheeft, zagen het besluit als een bevestiging van zijn baanbrekende bedoelingen. Opmerkelijk koel en feitelijk bericht het NRC Handelsblad van zaterdag. "Die goedertierenheid kost hun voorlopig geen cent" merkt redacteur Maarten Schinkel al in de inleiding op de voorpagina op. Het is een van de weinige kranten die het hoofd koel houdt en signaleert dat "In zekere zin is de overeenkomst van dit weekeinde een formalisering van een bestaande praktijk. Veel van de betrokken schulden waren al oninbaar. En wat er aan rente en aflossing plaatsvond kwam in feite al van jaarlijkse hulpstromen". Het belang van het besluit is volgens de krant vooral dat het een "doorbraak is in het internationale debat over schuldsanering dat in de jaren '90 losbarstte". Verderop in de analyse van het NRC wordt ingeschat dat de kwijtschelding geen cent gaat kosten omdat de "gemiste inkomsten op aflossing en rente" (van Wereldbank, IMF en African Development Bank, de schuldeisers) "naar het zich laat aanzien gewoon uit de bestaande budgetten van ontwikkelingshulp komen". Met andere woorden; er zullen andere projecten voor gedumpt worden.
Verschil zal er dus alleen optreden als een ander punt op Blair's G8-agenda, ook gehaald wordt, namelijk verhoging van het ontwikkelingshulpbudget van de rijke landen. En daarover is nog niets besloten. Andere punten die kritici aanhalen, zijn dat er nog veel meer landen zijn (en mensen in landen) die in een vergelijkbare positie zitten maar niet op de lijst van 18 voorkomen. Landen die hun schuld wel hebben afbetaald, of ten koste van veel menselijk leed de economie hebben hervormd, worden nu in feite gestraft voor 'goed' gedrag.
Meer ontwikkelinshulp (ook het stokpaardje van onze eigen minster van Ardenne) kan de boel ook verergeren. Het hangt er maar van af waar dat op gericht is, en Blair en de zijnen willen vooral privatiseren en marktwerking. In dat geval wordt ontwikkelingshulp gebruikt om de lokale producenten de nek om te draaien. In een ander artikel in het NRC (van Bram Vermeulen) wordt het voorbeeld van Zambia aangehaald, dat in 1964 het op één na rijkste land van Afrika was. "Nu na veertig jaar ontwikkelingshulp zijn Zambianen inmiddels twee keer zo arm als Zuid-Koreanen" (En voordat de vrijemarkfans dit als hun gelijk willen claimen; Zuid-Korea is een 'tijger' geworden door sterke regulering en protectionisme). Opmerkelijk is verder in het stuk dat George Dor uitgebreid aan het woord komt. Hij is secretaris-generaal van de Zuid-Afrikaanse afdeling van de actiegroep Jubilee 2000 die campagne heeft gevoerd omtrent de schulden. Volgens hem bewijst Zambia "waarom de plannen voor Afrika van 's werelds rijkste landen zijn gedoemd": "De afgelopen jaren is alle hulp aan Zambia en andere Afrikaanse landen gekoppeld geweest aan privatiseringen". "Honderden staatsbedrijven zijn verkocht, met als gevolg massaontslagen en instorting van onderwijs en gezondheidszorg. Nog meer voorwaardelijke steun zal de armoede alleen maar aanjagen". Tot zover het NRC.
Het enige beleid dat echt zal helpen is als de rijke landen ophouden met de belangen van hun multinationals te behartigen en te proberen de markten van arme landen open te breken. En dat zal je Blair en van Ardenne en de hunnen niet horen zeggen. Sterker nog, dat beleid blijft vooraan staan, bijvoorbeeld in de gelijktijdig verlopende onderhandelingen binnen de WTO of in het kader van de EPA-onderhandelingen (Economic Partnership Agreements, zie http://www.stopepa.org) of bij bilaterale handelsverdragen.
Een uitstekend rapport over het ware beleid van de Britse regering en overige G8-landen, is getiteld "Why the UK Government is Part of the Problem" ( http://www.wdmscotland.org.uk/media/campaigns/g8/uk_&_sust_dev.pdf) en uitgegeven door de World Development Movement (WDM). In dat rapport wordt hardop afgevraagd of Blair en Brown zichzelf wel mogen uitroepen tot de kampioenen van Afrika en helden van de armen. Vervolgens wordt uit de doeken gedaan hoe veel Afrikaanse organisaties juist het feit bekritiseren dat de Britse regering "leidinggevend is geweest in het stimuleren van privatisering, deregulering en 'vrijhandel', wat heeft geleid tot groeiende armoede en grootschalige aantasting van het milieu". In het rapport wordt ingegaan op het beleid van Groot-Brittannië bij de WTO, EPA's, het bevorderen van privatisering van publieke diensten in ontwikkelingslanden, klimaatverandering en 'corporate accountability'.
Eerder al hebben wij verwezen naar twee belangrijke onderzoeken die aantonen hoezeer Blair en Brown's plannen voor de G8, in nauwe samenwerking met het grote bedrijfsleven zijn ontstaan. (Zie: Goochelen met de G8: http://www.globalinfo.nl/article/articleview/613/1/1/ en het uitgebreide onderzoek van corporateWatch: http://archive.corporatewatch.org/g8/executivesummary.htm)
Concluderend zal natuurlijk niemand verdrietig zijn dat er een voorlopig einde komt aan de perverse situatie dat straatarme landen meer aan aflossing en rente betalen aan het IMF en de Wereldbank, dan dat ze besteden aan onderwijs en gezondheidszorg in het eigen land (de realiteit in Mozambique). Als iemand je jarenlang slaat, mag je best blij zijn als diegene daar plotseling mee ophoudt. Maar als het daarbij blijft, en de rest van het beleid hetzelfde blijft, zal er weinig veranderen en zullen de landen binnen de kortste tijd weer in dezelfde spiraal belanden. Bovendien zijn deze maatregelen het resultaat van jarenlang actievoeren. Bij de G8-top in Birmingham in 1998, kwamen zo'n 50.000 mensen om de conferentie te omsingelen om schuldenkwijtschelding te eisen, en een jaar later in Keulen was opnieuw een vergelijkbare menigte op de been. De enige reden dat de rijke landen wat inbinden, is dat ze op de hielen worden gezeten door actievoerders en demonstranten overal ter wereld. En dat zal komende juli in Gleneagles gelukkig niet anders zijn.
|
| Lees meer over: G8 globalisering | | aanvullingen | | | Rare vergelijking | f - 15.06.2005 02:45
"In een ander artikel in het NRC (van Bram Vermeulen) wordt het voorbeeld van Zambia aangehaald, dat in 1964 het op één na rijkste land van Afrika was. "Nu na veertig jaar ontwikkelingshulp zijn Zambianen inmiddels twee keer zo arm als Zuid-Koreanen" (En voordat de vrijemarkfans dit als hun gelijk willen claimen; Zuid-Korea is een 'tijger' geworden door sterke regulering en protectionisme)."
Ik ben geen held in het opzoeken van cijfers, maar van het bovenstaand stuk word je niet veel wijzer. In 1964 was Zambia het 'op één na rijkste land van Afrika' en nu is het 'twee keer zo arm als Zuid-Koreanen'. Wat was de verhouding Zambia/Z-Korea dan in 1964?
Gaat het hier om GDP of iets anders? Het zou me niets verbazen dat door privatisering het GDP van een land stijgt, terwijl dit niets zegt over de uiteindelijke spreiding van welvaart over de bevolking.
Dat Zambia wel degelijk armer is geworden t.o.v. andere Afrikaanse landen wordt wel duidelijk uit de GDP lijst van het CIA World Factbook. De vraag is hoe deze andere Afrikaanse landen rijker zijn geworden..
http://www.cia.gov/cia/publications/factbook/rankorder/2001rank.html
| | Naomi Klein Friday June 10, 2005 | LinkMichel - 15.06.2005 05:00
"
This is what keeps Africa poor: not a lack of political will but the tremendous profitability of the current arrangement. Sub-Saharan Africa, the poorest place on earth, is also its most profitable investment destination. It offers, according to the World Bank's 2003 Global Development Finance report, "the highest returns on foreign direct investment of any region in the world".
Africa is poor because its investors and its creditors are so unspeakably rich.
"
"
But it seems a shame for a million people to travel all that way to be a giant bauble, a collective accessory to power. How about if, when all those people join hands, they declare themselves not a bracelet but a noose - a noose around the lethal economic policies that have already taken so many lives, for lack of medicine and clean water, for lack of justice.
"
 Website: http://www.guardian.co.uk/Columnists/Column/0,5673,1503527,00.html
| | Zambia-Korea | globalinfo - 15.06.2005 09:58
@ 'rare vergelijking'
Je hebt gelijk, maar dat lag aan te kort door de bocht citeren, niet aan het NRC-artikel. In dat artikel werd gestel dat Zambia in 1964 economisch gezien beter af was dan Zuid-Korea, maar "na veertig jaar ontwikkelingshulp twee keer zo arm als Zuid-Koreanen" (zijn). Excuses. Wat betreft het meten van armoede zou ik verder wel oppassen met het gebruiken van macro-indicatoren als GDP (= bruto binnenlands product), zeker als ze van de CIA-website komen.
| |
| aanvullingen | |
