|
|  |
Keer het tij! (Demo tegen het kabinetsbeleid)
Verzet_nu - 19.09.2005 20:51
Keer het tij! (Demonstratie tegen het kabinetsbeleid)
Zaterdag 24 september om 13 uur wordt het Binnenhof in Den Haag massaal omsingeld door een menselijke keten rond het torentje van Balkenende. Het is genoeg geweest met het harde beleid van dit kabinet, dat nog maar het vertrouwen heeft van 19% van de bevolking.
Komende zaterdag 24 september om 13 uur wordt het Binnenhof in Den Haag massaal omsingeld. De menselijke keten rond het torentje van Balkenende zal meer dan een kilometer lang zijn. Als reactie op Prinsjesdag wordt iedereen opgeroepen om hand in hand het kabinet de rug toe te keren. Er worden duizenden mensen verwacht. Het is genoeg geweest met het harde beleid van dit kabinet, dat nog maar het vertrouwen heeft van 19% van de bevolking. De omsingeling wordt georganiseerd door het platform Keer het Tij, een bundeling van 525 maatschappelijke organisaties. Aan demonstraties van het platform deden de afgelopen drie jaar tienduizenden mensen mee.
Uit 27 steden bussen naar het Binnenhof.
Vanuit steden verspreid over het hele land rijden zaterdag speciale bussen naar het Binnenhof. Iedereen kan daarvoor een kaartje (tussen 5 en 15 euro) kopen. Opstapplaatsen zijn: Almelo, Amsterdam, Assen, Beverwijk, Breda, Castricum, Drachten, Emmen, Enschede, Epe, Geldrop, Groningen, Heemskerk, Heerlen, Hengelo, Kerkrade, Leeuwarden, Maastricht, Nijmegen, Oldenzaal, Rotterdam, Sneek, Spijkenisse, Tilburg, Vaassen, Veendam en Velsen.
Je kunt natuurlijk ook met de trein reizen. Het Binnenhof ligt op loopafstand van het Centraal Station in Den Haag. Samen reizen per trein kan voordelig zijn (zie de website).
Zie voor meer informatie en verkoopadressen buskaartjes:
 http://www.keerhettij.nl
|
| Lees meer over: Agenda zonder rubriek | | aanvullingen | | | Alternatieve troonrede | B.Badgast - 19.09.2005 22:18
19-09-2005 • Voorafgaande aan de officiële Troonrede die de Koningin op Prinsjesdag uitspreekt, heeft de Koningin-voor-één-dag vanmiddag haar Alternatieve Troonrede voorgedragen. Op het gezellige Plaats in Den Haag, tegenover de Hofvijver, sprak zij zeer duidelijke taal over de koers van het huidige kabinet en de richting die we wél zouden moeten inslaan.
Leden der Staten-Generaal, lieve mensen,
U had het natuurlijk al gezien: ik ben niet dé koningin, maar slechts een koningin voor één dag. Maar ik mag vandaag wél dingen zeggen die Beatrix morgen niet mag zeggen – terwijl ze dat misschien best wel zou willen. Ze is immers naast koningin ook een mens, een moeder, een oma én een burger van dit land. Maar ondanks het nieuwe kussentje op haar troon blijft haar rol ouderwets: die van buikspreekpop van het kabinet. Zij liever dan ik.
Er is trouwens morgen iets geks aan de hand. Elk jaar lekt er wel het een en ander uit van de plannen die in de troonrede worden aangekondigd. Maar wie morgen naar de troonrede op tv kijkt zal denken dat het gewoon een herhaling is. We weten alles al. Dit jaar lekte het niet, het liep gewoon de spuigaten uit, als het niet oneerbiedig is om ministersmonden zo te noemen. Het gulpte er gewoon uit, en de minister-president gulpte het meest.
De koningin moet morgen dus een tweedehands troonrede uitspreken. Met welke waarden en normen denkt premier Balkenende dat te rijmen?
Ik mag vandaag wél zeggen wat ik wil. Daarbij ben ik trouwens goed geholpen door de leden van mijn schaduwkabinet - en die doen het ook nog pro deo. Kom daar nog maar eens om!
Die “schaduwministers” helpen me omdat ze net als ik vinden dat het de verkeerde kant opgaat door dit kabinet, dat van alles afbreekt zonder iets beters op te bouwen.
De meeste mensen vertrouwen dit kabinet niet meer. Als Balkenende-2 een aandeel was, dan was de beurshandel allang stilgelegd.
Maar deze regering gaat gewoon door, zonder volksvertrouwen maar vol zelfvertrouwen.
Ik vertrouw ze niet. En ik geloof er ook niks van dat na alle zuur nu het zoet komt. Balkenende had het zoet nog niet aangekondigd of we kregen te horen dat volgend jaar de energierekening met 300 euro per jaar zal stijgen. Daar krijg je spontaan maagzuur van.
De belofte dat we er allemaal beter op zouden worden, heeft hij dan ook wijselijk alweer ingeslikt. Het principe wordt nu: hoe lager je inkomen, hoe minder zoet er voor je zal zijn. Vind je dat zuur? Dan had je maar beter je best moeten doen. Want succes is een keuze, succes dwing je af. Tenminste, zó denken ze daarginder tegenwoordig. We hadden het kunnen weten, toen we hoorden dat de leden van het volgende kabinet er 30 procent op vooruit zullen gaan. Want dan lopen ze beter in de pas met al die andere grootverdieners, grootaandeelhouders, directeuren, commissarissen, managers in de zorg, directeuren van woningcorporaties, nou ja, de hele jet-set van de private en semi-publieke sector. Zij maken van de privatisering een puinhoop, maar vullen desalniettemin schaamteloos hun zakken en onderwijl prediken ze dat wij allemaal moeten matigen. Dat stelletje schijnheiligen.
Het hele inkomensbeleid is economisch gezien dom, en maatschappelijk gezien onbeschaafd. Het is asociaal dat dit kabinet het opnieuw vooral opneemt voor de hogere inkomens. Het is vooral ook dom omdat de economische recessie in Nederland daardoor harder heeft toegeslagen dan in andere Europese landen. Omdat de regering de recessie heeft aangewakkerd door lastenverzwaring en bezuinigingen. Iedere econoom weet dat je zulke maatregelen nou juist niet in een recessie moet treffen. Maar het kabinet Balkenende stookt het recessievuur eerst op en gaat dan een beetje blussen als er verkiezingen in aantocht zijn. Wie dat zegt? Nou, wat dacht u van de Raad van Economische Adviseurs? Die zei in mei dat het kabinet (ik citeer) “het conjunctuurbeleid manipuleert voor electorale doeleinden”. En dat door dit kabinet Nederland terecht is gekomen in de langste recessie sinds de Tweede Wereldoorlog.
Vanaf volgend jaar krijgen we dus het zoete van Balkenende. Nou, dat zullen we meemaken als op 1 januari het ziekenfonds wordt afgeschaft. Want ook in de zorgverzekering willen ze marktwerking. Maar voor een consument kan een markt alleen maar zinvol werken als je weet wat je koopt – of als je weet wat voor verzekering je afsluit. Maar ja, probeer dát maar eens te weten te komen. Volgens de Katholieke Bond van Ouderen snappen hun leden er in ieder geval nog niks van. En zo zal het de meeste mensen vergaan.
En het kost ons ook nog onze vrije tijd. We worden verplicht om allerlei ingewikkelde contracten uit te pluizen. Eerst moesten we de contracten van de energieleveranciers met elkaar vergelijken en nu mogen we gaan studeren op die van de ziektekostenverzekeraars. Nou, we kunnen uitpluizen wat we willen, maar maak je geen illusies: de verzekeraars weten hoe ze hun handel mooi kunnen verkopen en wij trekken aan het kortste eind.
Die marktwerking voor ziektekosten betekent voor de meeste mensen in elk geval een gigantische stijging van de premies. Dat gaat het kabinet dan wel weer voor een deel compenseren maar daarvoor moet een enorme papiermolen in gang worden gezet, want die compensaties moeten gecontroleerd en beoordeeld worden. Miljoenen mensen moeten miljoenen formulieren gaan invullen en daarna gaat de belastingdienst weer aan miljoenen mensen iets geven dat ze daarna weer moeten betalen aan premies. Herinnert u zich nog de belofte van dit kabinet om overbodige administratieve rompslomp af te schaffen…?
Nog zo’n voorbeeld van de logica van dit kabinet. Aan zorg en onderwijs, waar we relatief eigenlijk steeds meer aan zouden moeten uitgeven, besteden we als collectief steeds minder. Maar omdat het toch uit de lengte of de breedte moet komen, moeten we er als particuliere burger steeds meer aan uitgeven. Vraag maar eens aan ouders die schoolgelden en schoolboeken moeten betalen.
Laten we het eens over onze omroep hebben. Ook daar moet meer concurrentie komen, vindt het kabinet. Zodat we straks op tig zenders big-brotherbabies geboren kunnen zien worden, getrakteerd worden op spermashows of nog intiemere sleutelgatbeelden. De overlevingsdrang van de vercommercialiseerde media stimuleert alleen maar onzorgvuldige berichtgeving en ongezonde sensatiezucht. Ook hier mag je je afvragen, waar de “normen en waarden” van dit kabinet toch zijn gebleven.
Als het aan de regeringscoalitie ligt, hebben we straks geen programma’s meer die nu nog proberen “het volk te verheffen”. Maar als kunst en cultuur op de tv wegvallen, hebben gewone mensen het nakijken en wordt cultuur weer het privé-domein van de elite.
Ik zou daarom tegen Medy van der Laan willen zeggen: “Meid, je léék verstandiger dan veel andere kabinetsleden. Gooi dat rare plan om de publieke omroep eerst weer te verzuilen, dan te verkruimelen en uiteindelijk uit te leveren aan de commerciëlen, snel in de kliko. En kom niet aan met smoesjes dat het niet anders kan. Als je niet weet hoe het moet, kijk dan eens gewoon een avondje naar de Belgische, Duitse, Engelse of Franse publieke omroep.”
Zolang wij nog een publieke omroep hebben, schudt die de regering gelukkig regelmatig wakker. Bijvoorbeeld over de barre werkelijkheid in de verpleeghuizen. Volgens mijn schaduwkabinet zal er in onze samenleving openlijker over de problemen in verpleeghuizen moeten worden gepraat. Wij stellen voor om elke avond Postbus 51-spotjes op alle zenders te brengen, die laten zien hoe wij onze bejaarden en zieken behandelen. Ik zou het dan een goed idee vinden als we elke avond één wegkruipende bewindsman of overbetaalde manager mochten wegstemmen.
Hoeveel krijgen de patiënten van onze verpleeghuizen er trouwens bij van het zoets dat ons wordt beloofd? Nu ruikt het er letterlijk vaak erg zuur, daar in die verstopplaatsen van ellende, die we liever overlaten aan onderbetaalde, overwerkte en te laag geschoolde zorgwerkers, voor wie het steeds moeilijker wordt de moed er in te houden. Regeren heette ooit vooruitzien. Deze regering zag wel wat er aankwam, maar deed de ogen dicht.
Het tegengaan van de verloedering in de verpleeghuiswereld vereist meer en beter geschoold personeel. Daar moet het geld dus heen en niet naar al die zorgmanagers.
Dat geldt ook in de huisvesting, waar managers in plaats van mensen centraal staan en het geld verkeerd terecht komt. Woningcorporaties slopen en verkopen tegenwoordig meer sociale huurwoningen dan ze bijbouwen. Zo komen we aan de nieuwe woningnood waar zoveel mensen de dupe van zijn. En terwijl stadswijken verkommeren, worden projectontwikkelaars machtiger en slurpen mensen en bedrijven met geld de schaarse ruimte op.
Onder dit kabinet is alles handel geworden. Alles is tegenwoordig te koop: niet alleen huurhuizen, zorg, welzijn en geluk. Wist u dat je nu zelfs een kaveltje arbeidsgehandicapte jongeren kunt kopen? Op een echte veiling! Daar keur je de koopwaar, zoals vroeger in de slaventijd. Je kijkt ze nu wel niet meer in de mond, maar in hun dossiers om te zien wat ze mankeren, wat ze kunnen, en of ze met winst verhandelbaar zijn.
Jij noemt de prijs en in ruil daarvoor beloof je ze te “reïntegreren”. Of althans iets met ze te doen dat je zo zou kunnen noemen. Datzelfde kun je tegenwoordig ook doen met een kaveltje werklozen of WAO’ers of mensen met een bijstandsuitkering of met kraamvrouwen. Die laatsten worden zelfs via internet aangeboden. Daar worden kraamvrouwen bij opbod verkocht…
Vindt u dat raar? Ik ook. Maar de regering niet hoor. Die zegt: “Wat is er optegen dat mensen en bedrijven geld verdienen aan de ellende van andere mensen. Vroeger zorgde die ellende toch ook voor brood op de plank bij ambtenaren van de sociale dienst en medewerkers van het arbeidsbureau? Wat maakt het uit? De een z’n dood is toch altijd al de ander z’n brood geweest?”
Terwijl de regering de mond vol heeft over de dreigingen van het internationale terrorisme – die er zeker zijn maar wél in de juiste proporties moeten worden gezien – wordt goeddeels voorbijgegaan aan het feit dat in ons land per jaar minstens vijftig kinderen door ouders of verzorgers worden gedood, en zo’n 50.000 tot 80.000 kinderen worden geterroriseerd en mishandeld. Een regering die alsmaar praat over mogelijk terroristisch geweld zou eindelijk de ogen eens moet openen voor dit allang bestaande, dagelijkse gruwelijke geweld, dat een groot maatschappelijk probleem is geworden.
Volgens mijn schaduwkabinet zou de samenleving medeverantwoordelijk moeten worden voor de opvoeding van kinderen. Daartoe moet ieder kind bij de zorginstanties bekend zijn, en gevolgd worden in zijn of haar persoonsontwikkeling.
We moeten ook beter zorgen voor al die kinderen in de crisisopvang, waar ze dagelijks binnen komen uit ontwrichte, chaotische en diep verdrietige situaties en weer weggaan, met of zonder nieuwe bestemming, soms om te gaan zwerven. Hun opvang moet beter, door een betere aanpak, zeker, maar ook door meer en flexibeler in te zetten geld. En we moeten ook hier af van al die overregulering.
Als een kinderrechter bepaalt dat een kind in een justitiële jeugdinrichting moet, claimt het ministerie van Justitie het recht om te bepalen hoe lang het kind opgesloten mag worden. Dat is dus vrijheidsbeneming zonder rechterlijke toestemming. Weer zo’n wet die er doorheen gejast is zonder er over na te denken. En zeker in strijd met het Europees Verdrag voor de Rechten van het Kind. Nederland pas op, neem alsjeblieft je verdragsverplichtingen serieus en zorg dat je rechters hun gezag behouden!
De samenleving is ook verantwoordelijk voor de opvang van gestrafte criminelen. Veelplegers moeten beter worden opgevangen en van hun verslaving afgeholpen en wie uit de gevangenis komt moet beter begeleid kunnen worden door de reclassering. Ex-gedetineerden hebben hun straf er op zitten en dienen zo snel mogelijk de draad in de vrije samenleving weer op te pakken.
Dat is goed voor de ex-gedetineerde, maar minstens ook zo goed voor de samenleving als geheel. Snel en effectieve begeleiding bij het vinden van werk en huisvesting, het zorgen voor inkomen en het opstarten van een sociaal netwerk zijn belangrijke factoren om niet weer het foute pad op te gaan. Het elektronische huisarrest – als sanctie buiten de gevangenismuur – moet verder vorm worden gegeven, onder begeleiding van de reclassering. De kwaliteit en veiligheid van de TBS-instelling moeten worden verhoogd en de afstemming met de geestelijke gezondheidszorg verbeterd.
De kwaliteit van politie en justitie moet ook omhoog, zowel bij de opsporing als bij de berechting. Want er worden meer missers gemaakt dan bij de Schiedamse parkmoordzaak. En het lijkt me vanzelfsprekend dat Justitie en geheime diensten elkaar niet langer voor de voeten lopen, maar gaan samenwerken. En ten slotte vind ik dat rechtshulp voor alle mensen toegankelijk moet blijven en dus voor de armsten gratis.
De regering heeft tegenwoordig ook de mond vol van integratie, maar integratie kan alleen lukken als we ook echt bruggen gaan bouwen. De onderlinge samenhang van Nederland is van groot belang. Solidariteit, het samen doen, moet de basis van onze samenleving blijven. Zorg dus dat kinderen samen naar school gaan. Zorg dat we niet apart maar samen wonen en werken. Maak een einde aan wachtlijsten voor taalonderwijs. Doe iets aan schooluitval. Zorg dat er nergens met twee maten gemeten wordt op basis van religie, huidskleur of geld. Neem goed werkende organisaties die zich richten op integratie en emancipatie hun subsidiecenten niet af. Maak aan oudere migranten duidelijk dat ze recht hebben op dingen die we ze eerder onthouden hebben, zoals onderwijs en zorg. We hebben een ereschuld in te lossen! En laten we het woord “allochtoon” schrappen.
We zijn allemaal Nederlanders en komen allemaal wel ergens vandaan. Laten onze ministers naar voren brengen wat ons bindt in plaats van wat ons scheidt. Dat is heel wat beter dan de promotieshows van minister Verdonk, met het uitdelen van Nederlandse vlaggen of het laten meezingen van zowat het hele Wilhelmus door nieuwe Nederlanders. Alsof die mensen begrijpen wat ze zingen met: “Dat ik doch vroom mag blijven, uw dienaar t’aller stond, de tirannie verdrijven die mij mijn hart doorwondt.” Ik kies liever voor “hand in hand kameraden”.
Over kameraden gesproken. Die heeft onze premier steeds minder. Zelfs binnen zijn eigen club, want luister wat zijn clubgenoot Bert de Vries zegt: “Onze premier heeft een beperkt zicht op de werkelijkheid; hij voert een ongewenste, conservatieve en neoliberale politiek, die met halve waarheden aan de burgers wordt verkocht, als excuus voor allerlei ingrepen in collectieve voorzieningen; hij slaagt er zelfs niet in de zwakkeren in de samenleving een beetje uit de wind te houden, hij laat zijn oren teveel hangen naar de middeninkomens, en ziet succes als een keuze en vindt dat verliezers niet mogen rekenen op de solidariteit van de winnaars.”
“Een beperkt zicht op de werkelijkheid” zou je ook het Centraal Planbureau mogen verwijten. Maar het zijn wél zijn Macro Economische Verkenningen die het kabinet gebruikt om zijn plannen te verkopen. Helaas maakt het CPB volgens míjn kabinet voortdurend rekenfouten omdat het zijn sommetjes baseert op verkeerde veronderstellingen. Immers: alleen datgene waaraan een prijs is gekoppeld tellen ze mee. Maar niet milieuvernietiging, net zo min als wachtlijsten of de slechte kwaliteit van de dienstverlening, laat staan meer of minder ellende of geluk bij de mensen in dit land. En kosten die wél in geld zijn uit te drukken, maar die niet hier maar buiten onze landsgrenzen opduiken, tellen ze ook niet mee.
Met het oog op de vele onzekerheden die ons bedreigen (oorlogen, terrorisme, dierziektes en ga zo maar door) is het belangrijk dat we voor ons eigen veilige voedsel blijven zorgen. Daar is een gezonde landbouw voor nodig.
Maar om dat te bereiken moet het huidige beleid op de schop. Nu worden boeren die op eigen, creatieve en verantwoorde manier met het milieu bezig zijn, door teveel bureaucratische regels en straffen het land uitgejaagd. In plaats van de belangen van de internationale agro-industrie te koesteren, moeten we kiezen voor die van boeren, werknemers en consumenten.
Tot slot het buitenlands beleid. En dan beginnen we dicht bij huis – in Europa dus. Op 1 juni heeft de Nederlandse bevolking overduidelijk “nee” gezegd tegen de grondwet van de Europese Unie. Geschrokken is het kabinet toen ingegaan op een suggestie om een Brede Maatschappelijke Discussie te houden over de toekomst van Europa. Dat lijkt me een goed plan, maar ná mei heb ik er niets meer over gehoord. “We hebben geleerd van de kiezers,” zei Balkenende meteen na zijn nederlaag. Maar wát hij heeft geleerd, is na vier maanden nog steeds niet duidelijk.
Volgens mijn schaduwkabinet hebben we behoefte aan een ander buitenlands beleid. We moeten niet langer blind achter Amerika aanlopen. We moeten niet meer meewerken aan Amerikaanse militaire expedities, waar geen enkel ander land wat over te zeggen heeft.
Burgemeester Akiba van Hiroshima pleitte onlangs voor een nieuwe campagne voor nucleaire ontwapening. Heel goed! Laten we daarom de NAVO oproepen om gehoor te geven aan dat pleidooi. En laten we die Amerikaanse kernwapens in Volkel nu eindelijk ook eens opruimen. Dat staat wel zo netjes, zeker tegenover landen van wie wij op hoge toon eisen dat ze geen atoomwapens maken.
Overigens zouden we geen militairen meer naar Afghanistan moeten sturen. Niet omdat ze daar door “levensgevaarlijke” zandvliegjes aangevallen worden, maar omdat niemand weet wat ze daar doen, hoe ze geleid worden door de Amerikanen en of ze betrokken kunnen raken bij het schenden van internationale conventies. Zelfs ons parlement wordt onwetend gehouden over deze geheime oorlog.
In plaats van achter het sterke Amerika aan te lopen moet Nederland partij kiezen voor de zwaksten – voor de arme mensen en de arme landen. Door eerlijke handel wereldwijd mogelijk te maken en door voorstellen van landen als Brazilië, India en Zuid-Afrika daarover te steunen. Door een einde te maken aan de belachelijke Europese landbouwsubsidies, die nu grootverdieners als minister Veerman honderdduizenden euro’s per jaar opleveren. En door meer ontwikkelingshulp te geven en ruimhartig schulden aan arme landen kwijt te schelden. Zo geven we een voorbeeld aan andere landen en laten we de goeie kanten van de Westerse beschaving zien. Want die zijn er ook. Ook al zou je dat niet zeggen als je Bush en Balkenende bezig ziet.
Verleden jaar kwamen 300.000 mensen naar Amsterdam om duidelijk te maken dat we niet alles pikken van deze regering. Daar schrokken ze wel van, maar nog niet genoeg, want ze zitten er nog steeds. Daarom moeten we wéér op pad en aan de slag. Om te beginnen op 24 september wanneer we met z’n allen het Binnenhof omsingelen, als teken dat het anders kan en moet in dit land. En daarna moeten we doorgaan. Dit kabinet verdient het gewoon!
Uit alles blijkt dat de meeste mensen van dit kabinet af willen en een andere richting met ons land op willen. Dat vraagt ook wat meer moed van de partijen die nu nog in de oppositie zitten. Ze moeten méér laten zien dat leuk links popelt om radicaal rechts af te lossen. Hoe sneller hoe beter!
Leden der Staten-Generaal, lieve mensen, zegt het voort, zet het voort.
Blijf niet mokkend aan de kant staan
Stel een daad en toon je moed
Laat je woede hand in hand gaan
Met het goede dat je doet
Leden van het Schaduwkabinet
Mies Bouhuys, schrijfster • Dries van Dantzig, psychiater, emeritus-hoogleraar • Tuur Elzinga, coördinator Solidariteitsfonds XminY • Arjo Klamer, hoogleraar economie van kunst en cultuur, Erasmus Universiteit Rotterdam • Nanneke Quik, kinderrechter • Jan Douwe van der Ploeg, hoogleraar rurale sociologie, Wageningen Universiteit • Prem Radhakishun, advocaat, programmamaker, columnist • Geert Reuten, hoofddocent economie, Universiteit van Amsterdam • Theo de Roos, hoogleraar straf- en strafprocesrecht, Universiteit van Tilburg • Kees Slager, schrijver, historicus • Anne-Mei The, cultureel antropoloog en jurist, Vrije Universiteit Amsterdam • André Thomsen, hoogleraar woningverbetering en woningbeheer, Technische Universiteit Delft • Ine Voorham, luitenant-kolonel Leger des Heils • Harry de Winter, tv-producent, programmamaker • Micha de Winter, hoogleraar pedagogiek, Universiteit Utrecht
 E-Mail: info@sp.nl
 Website: http://www.sp.nl
| |
| aanvullingen | |
