|
|  |
Het IJzeren Ei verrassend Romandebuut
Walter Schrader - 30.03.2006 09:49
Via de laagdrempelige uitgeverij gaf de Leidse Huisarts, gevangenisarts en Rampenarts Walter Schradereen ook in zijn eigen ogen wonderlijk boek uit. Hij putte uit eigen ervaring en rusteloze dromen en produceerde een tekst waarin de keuze voor het leven en zelfopoffering centraal staat.
tekst achterzijde boek
de omslag geeft een van de meest intrigerende scenes weer.
De Commentaren op “Het IJzeren Ei” van Walter Schrader zijn lovend.
“Bij je romandebuut een ijzersterk werk afleveren dat je meesleept, aangrijpt en laat nadenken; het is slechts weinigen gegeven.Walter Schrader is een uitzondering op de regel. ‘Het ijzeren ei’ boeit tot de laatste pagina. Het beste werk dat ik dit jaar heb gelezen.”
Patrick Ravensbergen in Het Witte Weekblad
“Ik vind het een heel wonderlijk boek waarbij je echt de in de gedachtewereld van een aantal hoofdpersonen kruipt. Absoluut de moeite waard om te lezen, zeker als je houdt van boeken die tot nadenken stemmen.”
Ron Davids op Radio West
“In een adembenomen ruk uitgelezen.Gelachen om de vondst om Bin Laden en Bush als baby's te verwisselen en enorm geraakt door de beschrijving van de afstomping van de westerse mens, het medeLIJDEN tot zelfgecreëerd werkelijk lijden benoemd. Dat is enorm troostend.”
Fay Lovsky, tekstschrijfster, componist, zangeres
“Ik vond het een bizar, maar mooi boek. De meest aangrijpende scènes vond ik die, waarin Kees vertelt over zijn ski-ervaring op de ijsrichel en het 'laatste' hoofdstuk wanneer Rob met de dood wordt bedreigd in het brandende huis. Heel adembenemend en fascinerend. Maar het mooiste was de dreigende ondertoon in het hele boek, die papegaai, het drama van de moeder, dat onvoorspelbare van het karakter van Kees. Die gesprekken, waanzinnig interessant.”
Reina ten Bruggenkate, schrijfster
“Aanstekelijk gedachtegoed, spontaan vlamgevatte verhalen / verspringen verrassend van plaats en tijd,
diepzinnige dialogen over actief en passief mededogen.”
Charles Schouten, Dichter/drummer, componist en muzikant
Het IJzeren Ei van Walter Schrader
200 blz genaaid
ISBN 9085391245
Prijs 17,75 Euro
 E-Mail: Weslink@wxs.nl  Website: http://www.hetijzerenei.nl
|
| Lees meer over: kunst, cultuur en muziek | | aanvullingen | | Het IJzeren ei | Kees van de r Wardt - 11.09.2006 19:31
Het IJzeren Ei van Walter Schrader
e.e.a. bezien door de reli-bril van Kees van der Wardt, auteur van “Toeval? Welnee!, een boek vol wondere mogelijkheden (uitg. Bert Post, Noorden, 2001, prijs E 14,90)
In het prachtig geschreven boek van Walter komen uitgebreide indringende dialogen voor tussen de hoofdfiguren Rob de redder en Kees zijn vroeger zo vaak gepeste oud-leerling, die op het leven lijkt uitgekeken.
Zij ontmoeten elkaar weer na 15 jaar op een reünie en Rob besluit Kees niet meer los te laten. Kees zit als in zijn ijzeren ei gevangen met gedachten die weinig hoop bieden op uitkomst. Hij meent dat Rob de aandacht en liefde voor hem, alleen maar nodig heeft voor zich zelf. Dat er nog onbaatzuchtige opofferingsgezinde liefde zou kunnen bestaan, kan hij zich maar niet indenken na zijn traumatische ervaringen op school en de latere ontdekking dat zijn moeder in Indië verkracht is en hij daarmee het product werd van haat. Rob de redder, in wie we de moedige vasthoudende schrijver herkennen, gelooft en weet dat deze liefde wel degelijk bestaat en ver kan gaan. Hij noemt op de achterflap niet voor niets zijn voettocht naar het graf van Franciscus van Assisi, de grote vriend van armen en dieren. Ook roemt hij het Leger des Heils en de nonnen van de Sisters van Charity die opvang boden daar waar alle andere instanties en ook het ziekenhuis hun deuren gesloten hielden voor het halfdode verslaafde meisje.
In de diepgaande gedachtewisseling, die een groot deel van het boek beslaat, gaat het onvermijdelijk ook om metafysische aan religie rakende onderwerpen. We zien hier ook dat Kees' opvatting dat `de duivel slechts de personificatie is van een grote en onbegrepen angst' en dat duivels slechts moeten branden, niet door Rob gedeeld werd. Hij ging niet mee in de associaties, laat de schrijver Rob zeggen. Ook godsdiensten zouden volgens Kees angst ontwikkelen en daarmee de ontwikkeling van het geluk remmen. Het was in zijn ogen allemaal onzin. Rob reageert even later met,"Sorry amigo, het komt er allemaal doorleefd uit maar ik (kan het) totaal niet meer begrijpen.'
De woordenstrijd komt dan tot een dramatische climax op de bladzijden 179 t/m 183, als Kees zegt dat hij Rob geestelijk wil laten groeien en dan in een zweefdroom boven zwervers concludeert, dat ieder van ons God is en dat er geen God en ook geen duivel buiten onszelf is. `God is tussen ons, zit in de overdracht, daar moeten jullie voor openstaan'. Maar, zo eindigde Kees zijn droom; `niemand luisterde, net zoals jij niet luistert. Ik herhaal het nog een keer, dreigde hij, jij zult mij altijd zien branden, ik ben meer jouw kans dan jij de mijne. Het is een kans met risico's, iets anders kan ik je niet bieden.' Rob voelt dan met verbijstering dat Kees het spel tot het einde gaat spelen als hij zegt te houden van het heelal, maar het heelal niet van hem. Jezus, wat een waanzin, overweegt Rob.
Toch besluit hij nog een laatste poging te wagen Kees op andere gedachten te brengen. Zijn betrokkenheid met anderen bood mogelijk nog een kans. Dan steekt hij van wal in prachtige krachtige bewoordingen, die ik hier integraal weergeef
`Oké Kees, we zijn zielig. Er sterven miljoenen mensen van de honger en jij bent zielig. Het genie wordt niet begrepen, de wereld houdt niet van profeten. Er leven kinderen op vuilnisbelten, maar jij bent zielig. Ik vind dit echte puberale klootzakkerij, gefrustreerde en verwende onzin. Jij bent een volwassen vent, met hersens en humor, je hebt de hele wereld aan je voeten, vergeleken met bijna ieder ander. Toch steek jij jezelf in de fik en nu vraag je mij ook nog om mijn leven te wagen om je te redden. Ik zou je moeten schoppen en slaan, ik zweer het je, jij verdient een pak slaag. Wat heb je nu allemaal zitten te huilen over evolutie en dat soort dingen als je het zelf opgeeft? Heb jij ooit gehoord van een God die opgeeft? Dat is toch bullshit. Iedereen moet er zelf iets leuks van maken. Maar nee hoor jij kunt het je permitteren arrogant te doen over jouw recht op leven. Dan ben je toch een eikel van kosmische omvang ook. Waar haal je het gore lef vandaan risico’s te nemen met mijn leven en te zeggen dat het mijn buitenkans is? Jongen, jouw probleem is dat je verziekt bent door jouw eigen gedachten".
Prachtige en krachtige bewoordingen
Kees van de Wardt
E-Mail: weslink@wxs.nl
Website: http://www.hetijzerenei.nl
| | Het IJzeren ei | Biblion - 11.09.2006 19:36
Recensie
Autobiografische ideeënroman van de arts Schrader [1955], waarin de hoofdpersoon Rob naar een reünie van zijn middelbare school gaat. Op de reünie ontmoet hij Kees en wordt daardoor pijnlijk herinnerd aan een traumatische gebeurtenis uit hun schoolverleden. Hij besluit Kees te bezoeken om een en ander uit te praten, en blijft een paar dagen. Kees lijkt krankzinnig geworden en Rob kan slechts ternauwernood diens zelfmoord, een brand en zijn eigen dood voorkomen. Daarnaast spelen herinneringen aan een burgeroorlog in Afrika, twee drugsverslaafden op het station en gebeurtenissen tijdens een artsendienst een rol. Het prozadebuut van Schrader heeft te veel verhaallijnen, waarvan er geen een helder is. Het is een warrig geheel met postmoderne elementen, waarin wel aardige inzichten en ideeën beschreven worden. Er zit weinig spanning in, waardoor het moeilijk als verhaal te lezen is. Normale druk.
Biblion, Annemiek Buijs
Commentaar .
Deze recensie geeft mij het gevoel dat de recensente de achterflap goed gelezen heeft en daarna diagonaal door het boek is gestruikeld. Ze doet het verhaal echt tekort en maakt in haar korte stukje teveel fouten. Er zijn geen herinneringen aan een burgeroorlog in Afrika, er is geen sprake van een artsenspreekuur.
Wat ik goed vind aan de recensie is dat Annemiek zelf aangeeft dat ze de verhaallijnen niet kan volgen, hetgeen niet zo verwonderlijk is als je zelfs de simpelste feiten door elkaar gooit.
De recensente, een broodlezer, vertoont in haar korte analyse veel overeenkomst met de in de roman beschreven professionele hulpverleners, die mensen in nood van het ene naar het andere loket sturen.
In deze context is het bijna vermakelijk dat de schrijver de hoofdpersoon in de roman laat zeggen dat hij niet door iedereen gewaardeerd wil worden.
Het IJzeren ei is geschreven als een caleidoscoop, een ideeënpalet, vervat in een weerbarstig verhaal met vele verhaallijnen, glashelder voor degenen die willen begrijpen, met een keiharde moraal ondanks enkele postmoderne elementen.
Het is een weergave van een verscheurde jeugd, opgetekend naar het grillige leven zelf. De verhaallijn in ieders leven, dat weten rijpere en wijzere mensen en emphatische psychotherapeuten daar moet soms een beetje naar gezocht worden.
Annemiek Buijs zegt dat het boek wel aardige inzichten en ideeën beschrijft. Daar ben ik nu als schrijver blij mee. Een lezer die diagonaal leest, fout op fout schrijft en toch intuïtief aanvoelt dat het mijn boekje wel aardige ideeën en inzichten bevat.
Lieve Annemiek, geachte mevrouw A. Buis (Nomen est omen) er is nog hoop.
Walter Schrader
Schrijver Het IJzeren ei
E-Mail: weslink@wxs.nl | |
| aanvullingen | |
