|
|  |
Procesverklaring Betuweroute blokkade
gedagvaarde - 14.09.2007 16:34
Op 16 juni jl. heeft GroenFront! de Betuweroute op zes verschillende plekken in het land geblokkeerd. Daardoor kon de eerste trein niet rijden en viel de feestelijke opening van het traject enigszins in het water. Bij deze actie zijn zestien mensen gearresteerd waarvan er uiteindelijk vier met een dagvaarding naar huis gingen. Vandaag diende de zaak bij de politierechter in Dordrecht. De beschuldiging was: het niet opvolgen van een bevel of vordering van een bevoegde ambtenaar (art 184 Sr)
Actievoerders op de spoorlijn op 16 juni jl.
Vandaag moest ik en met mij nog 3 anderen voorkomen voor de zaak over de Betuweroute blokkade bij de opening. Een verslag van de rechtszaak zal nog volgen. De rechter heeft ons alle vier veroordeeld tot 200 euro boete of vervangende hechtenis van 4 dagen. Tijdens het proces heb ik de volgende verklaring voorgelezen:
Procesverklaring 14 september 2007.
Geachte meneer/mevrouw de rechter,
Hij is er. De Betuweroute. Eindelijk dan. Na al die jaren van vertraging, na al die kostenposten die de lucht inschoten, na al die rapporten die beweerden dat de Betuweroute een slechte keuze was, na al dat verzet van al die lastige burgers. Maar hij is er. En daar is niets meer tegen te doen. Hoera! Een feest is natuurlijk nodig, want dit is het grootste project ooit. Een grote theatershow, minister Eurlings die zegt dat hij blij is dat de Betuweroute er is, maar dat hij wel graag dingen anders had gedaan, de koningin drukt op een knopje en daar gaat de eerste trein. Maar wat nu? Na een paar honderd meter moet hij stoppen, want er zitten mensen op het spoor. Blokkades? Hè? Waarom in hemelsnaam? GroenFront!?
Deze actie staat niet op zichzelf. Al eerder heeft GroenFront! in grote mate geprotesteerd tegen de komst van de Betuweroute (officieel genaamd: Spoorlijn Rotterdam – Zevenaar). En GroenFront! niet alleen. Een greep uit de vele vele vele groeperingen en personen die zich meer of minder hebben uitgesproken of actie hebben gevoerd tegen de Betuweroute: Economen Arnold Heertje, Jaap Polak, Albert Pols, Oud staatsecretaris Verkeer en Waterstaat Michel van Hulten Landelijk Overleg Betuweroute, Stichting Duurzame Mobiliteit, No Rail, de band Normaal, Milieudefensie,Werkgroep Groene Long, Stichting tot behoud van een open Betuwe, de SP, BUND (Duitsland), en nog vele anderen. 130 rechtszaken tegen de overheid zijn er gevoerd. Maar uiteindelijk kwam de hoofdroute er toch, ondanks het protest.
Waarom is er zoveel actie gevoerd tegen de komst van een spoorlijn? En waarom ben ik zo gek om op de dag van de opening op die spoorlijn te gaan staan? De argumenten tegen de Betuweroute zijn divers en het zijn er veel. Het is haast onmogelijk ze op te noemen zonder daarbij lang uit te weiden, maar ik ga het proberen.
Laten we beginnen bij het argument waar het immers allemaal om draait in deze maatschappij: het ‘geld’argument. De Betuweroute is economisch niet rendabel. En daarin sta ik niet alleen. Het Centraal Plan Bureau deed onderzoek voor de commissie Duivesteijn en kwam tot die conclusie. Allerlei vooraanstaande economen hebben dit onderschreven, waaronder Arnold Heertje en Jaap Polak. Het project heeft Nederland miljarden gekost en dus indirect ook de Nederlandse burger, maar het is niet rendabel.
Maar laten we for the sake of arguments er even vanuit gaan dat het wel economisch rendabel zou zijn. Nog steeds zou ik ertegen zijn. De manier hoe wij in Nederland en op vele andere plekken omgaan met de aarde en elkaar is verkeerd. We moeten blijven groeien, onze economie moet maar groeien en groeien. Zien we wel waar dat ten koste van gaat? Moet onze economie misschien niet eens een keer krimpen?
Sociaal gezien. Nederland (het ‘westen’ eigenlijk) is rijk dankzij de armoe in andere landen. Je kunt het zien als een weegschaal. Als de ene kant hoger is, is de andere kant lager. Juist omdat transport zo ontzettend goedkoop is, wordt in land A grondstoffen geexporteerd, in land B halffabrikaten geproduceerd (omdat daar de lonen lekker laag zijn) en dan uiteindelijk in de industrie van het westen worden deze verwerkt. En hier in de industrie van het westen wordt het echte geld verdient. Arme landen zijn gedwongen deze praktijken toe te staan door hun enorme schuldenlast.
Milieuwijs gezien. Met onze enorme economie putten we onze hulpbronnen uit en vervuilen we onze (maar vooral andermans) leefomgeving. Transport is daar een grote boosdoener in. Produkten, zoals ik al zei, worden de halve wereld over gesleept en weer terug. Ook bijvoorbeeld Nederlandse tomaten die ergens anders gewassen worden en dan weer terugkomen. Want transport is goedkoper dan alles lokaal te bewerken. Dus zoals u ziet, nog steeds hebben we het hier over geld.
Nu zult u misschien denken dat vervoer per spoor milieuvriendelijker is dan de andere vormen. Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) heeft echter in 1999 geconcludeerd dat dit niet zo is. Sowieso moet bij goederentransport ook het natransport, het afvaltransport en het transport van het eindprodukt (al dan niet per spoor) worden meegerekend. Ook rijden op dit moment alleen nog maar dieseltreinen over de Betuweroute. Elektramotoren zouden weliswaar schoner zijn, maar daarbij moet dan wel gerekend worden dat die electriciteit niet uit de lucht komt vallen; niet voor niets is de regering al van plan om nieuwe kolencentrales te bouwen. Dus zo schoon is electriciteit helemaal niet.
Vervolgens; de besluitvorming bij de totstandkoming van de Betuweroute. Kort gezegd: de besluitvorming was niet echt democratisch te noemen. Er was weinig tot geen ruimte voor kritiek, er werd gestrooid met foutieve informatie (o.a. werden prognose en streefcijfers door elkaar gegooid) en de kosten zijn veel en veel hoger uitgevallen dan geraamd was. Dit zijn allen conclusies van de Commissie Duivensteijn. Ook de Algemene Rekenkamer kwam tot deze conclusies.
Ondertussen eist de Betuweroute ook directe slachtoffers. Het landschap bij het Pannerdensch Kanaal en langs de Linge is geruineerd. Beiden zijn ecologisch en natuurhistorisch van grote waarde. Dierlijke bewoners van dit natuurgebied zijn onder andere amfibien van de rode lijst (waar bedreigde diersoorten op staan). Er zijn speciale paddentunnels gemaakt, maar zo bleek; ze staan grotendeels onder water.
En last but not least: de buurtbewoners. Honderden huizen moesten plat voor de Betuweroute. Mensen die daar al generaties woonden moesten verhuizen. Oude huizen, monumenten, alles moest wijken voor de spoorlijn. Mensen protesteerden, maar het mocht niet baten, beslist was beslist en belooft was belooft aan Duitsland. De Betuweroute moest en zou er komen. En nu hij er is, is het nog steeds niet duidelijk wat nu precies de risico’s zijn voor de mensen die in de buurt van het spoor wonen wat betreft het vervoer van gevaarlijke stoffen.
En hoe zit het realistisch gezien met de Betuweroute: De aansluiting in Duitsland is pas op z’n vroegst in 2013 klaar. En op dit moment zijn daar ook protesten. Als tot die tijd de hoeveelheid treinen zoals gepland over de bestaande spoorwegen gaan, zal dit betekenen dat in sommige Duitse dorpjes de spoorbomen meer dicht dan open zullen zijn. Op dit moment is dat echter nog niet zo: sinds de opening hebben nog maar enkele tientallen treinen over het traject gereden en is het traject weken dicht geweest wegens veiligheidsproblemen. Nog steeds niet klaar?
Economische, democratische, sociale, milieukundige, realistische motieven genoeg om tegen de Betuweroute te zijn. En dan nu: the grand opening. De opening van een van de grootste misbaksels ooit. Met het schaamrood op de kaken? Welnee. Een feestje! Een feestje!
Is het gek dat mensen hiertegen protesteren?
Directe actie is een manier om te protesteren. Een keer in de vier jaar stemmen is niet genoeg. Enig idee hoeveel besluiten er genomen worden in vier jaar? Door enkele honderden mensen die een bevolking van 16 miljoen moeten vertegenwoordigen. Door politici die water bij de wijn doen op dit punt, zodat de andere partij op dat punt water bij de wijn doet. Compromissenspelletjes. En stemmen is voor velen al een compromis, want welke politicus behartigt nu precies jouw belang? Compromis op compromis. En daarbij de lobby van machtige bedrijven. Bij megalomane projecten zoals de Betuweroute horen ook megalomane belangen en dus megalomane lobby.
Directe actie is een manier om te protesteren. Het recht op protest zit ondervangen in ons grondrecht op vrijheid van meningsuiting. Protest door burgerlijke ongehoorzaamheid. En burgelijke ongehoorzaamheid is nodig als er niet geluisterd wordt. Als er zoveel ander protest is, zoveel mensen tegen zijn, maar er nog steeds niet geluisterd wordt. En bovendien is directe actie de laatste mogelijkheid om te zeggen: Nee, hier ben ik het niet mee eens. Ik wil dit niet.
Daarom deze symbolische actie. Symbolisch omdat wij heus wel wisten dat een blokkade de Betuwetreinen niet echt gingen stoppen. Wat was het dan wel? Het was een signaal aan het adres van de overheid, om niet zomaar opnieuw aan dit soort grote projecten te beginnen en daarbij de belangen van mensen en dieren op grote schaal te schaden. En het was een herinnering aan al het verzet wat geweest is. Zodat deze zwarte dag niet alleen zou gaan over hoe geweldig de nieuwe spoorlijn is, maar ook over hoe omstreden hij was, is en blijft!
Bedankt voor uw aandacht.
|
| Lees meer over: natuur, dier en mens | | aanvullingen | |
