|
|  |
De vrolijke jaren tachtig
Nescio - 08.09.2008 22:48
nou nog 1 keer dan:de jaren tachtig.Want je zou inmiddels bijna denken dat er alleen maar naargeestige acties gevoerd werden en rellen werden getrapt, toen. in werkelijkheid viel er ook veel te lachen.
ergens in los angeles heeft de legendarische straatartiest Bansky een rat op een muurgeschilderd met daarbij de tekst:
"im out of bed and dressed.what more do you want? Een betere samenvatting van mijn tijd in de kraakscene in de jaren tachtig moet ik nog tegenkomen: de dwingende noodzaak van het participeren in een afgewezen maatschappij was immers net zo afwezig als een geldige reden om voor twaalf uur in de middag op te staan: voor wie zou je uit je nest moeten komen en voor wie zou je in godsnaam moeten aankleden?
Leven, dat was al zwaar genoeg. kraken was en is -in weerwil van wat sommige media en consorten het volk willen laten doen geloven- niet alleen maar actievoeren, veldslagen voeren, demo's en tento's ORGANISEREN,solidair zijn en uitvreten.(nou vooruit uitvreten wel). het was en is vooral een bindende vorm van samenleven, 1 grote bandeloze commune bevolkt door desparado's, die met zn allen een maatschapij binnen diezelfde, afgewezen maatschappij probeerden te scheppen, in alle grote steden in nederland. de kraakscene was in de jaren tachtig een autarkish, zelfregulerend systeem, met eigen kroegen, eetcafe's, muziekpodia, filmhuizen, kringloopwinkels, tijdschriften,
wetswinkels, boekhandels. De enige band met Het Systeem was de maandelijkse gang naar de Sociale Dienst om
de bijstandsuitkering van de volgende maand veilig te stellen.het Autonome denken, het Do It Yourself-gedachtegoed,
de spektakelmaatschappij van Guy Debord, stonden voorop. Het Persoonlijke Was Politiek. Nix mee mis.
Nix om je voor te schamen.
Ikzelf ging in leiden wonen op mn 17e., in 1982, moest ik vier maanden wachten tot ik de uitkeringsgerechtigde leeftijd van 18 jaar had bereikt, en aanspraak kon maken op de fel begeerde 700 gulden per maand die je dan kon toucheren. ik moest dus rondkomen van 350 euro per maand, maar we betaalden geen huur, rookten shag,
aten in vegatarische gaarkeukens (of gingen met 4man tegelijk naar de studentenmensa, betaalden voor 1 persoon
en schepten 4 keer op), drinken deden we onuitgenodigd op exposities of in onze eigen kroegen(die gingen al om
3uur s'middags open)waar we ook achter de tap stonden, hash werd genereus gedeeld middels waterpijpen en
joints van het formaat Olympische fakkel, als de kroegen dichtgingen sloegen we gewoon de ruit in van een
slijter en haalden de flessen wijn en sterke drank uit de etalage, boodschappen deden we niet want proletarisch winkelen bij het gruttend grootkapitaal was wel zo verantwoord,reizen deden we liftend, in het openbaar vervoer reden we zwart, boeken haalde je bij De Slegte, Van Gennip of bij de linkse boekhandel, kortom: je hield verdomme gewoon geld over, aan het einde van de maand.
SOLIDAIR
Het klootjesvolk luisterde in die jaren naar stars on 45 of wham! en ging naar de bioscoop om "topgun"
of "flodder" te zien. wij wisten helemaal niets van die kant van de wereld, de bioscoop was sowieso te duur
en er werden toch alleen maar "sell outs " vertoond, naar de radio luisterden we niet, hooguit naar krakkemikkige
kraakradio, waar trouwens ook geen hol aan was. maar goed, je was solidair of je was het niet.
We gingen naar regisseurs, niet naar films. minstens vier keer per week zag je in alternatieve filmhuizen werk
van Fassbinder, Tarkowski, Bertolucci, Antonioni, Herzog, Allen, Wajda, Kiezlowski, Jarmusch, Fellini, Kurosawa,
Lynch of de gebroeders Taviani:) er werden in die tijd weergaloze films gemaakt, en alle grote regisseurs
waren in die jaren nog zo productief als de pest. Tegenwoordig mag je blij zijn met om de twee jaar een film van de coen brothers en af en toe een of andere vage azerbeidzjaan of een door filmfestival Rotterdam gehypet nieuw
talent van de Noord-Koreaanse "nouvelle vaque".
Minstens vier keer per week zagen we een band: we liepen LVC of het paard of paradiso of NL Centrum of V2
of de melkweg plat om de meest waanzinnige Muziek te zien ;) van Caberet Voltaire,the virgen prunes,eyeless in gaza tot Laibach (goed foute joego's) van de dinosaurusrock van Swans tot het weinig verfijnde Scraping Foetus
of the Wheel en van P.I.L tot Glenn Branca. O ja, en naar KUKL, vanwege de grappige naam, maar vooral omdat
het de ijslandse band was waarin ook Bjork zat. Daar waren we toen allemaal verliefd op:)
de namen van de bands waren vaak links en/of cultureel verantwoord: Durutti Column (een anarchistische colonne
tijdens de Spaanse Burgeroorlog), The Birthday Party ( toneelstuk Harold Pinter), Einsturzende Neubauten( vrij
vertaald : instortende Vinex Wijken :), Pere Ubu (toneelstuk Alfred Jarry), en napalm death (spreekt voor zich).
alleen de jongens van Butthole surfers en New Order hadden het niet helemaal goed begrepen.
Het was dan wel Doem wat de klok sloeg in die kille jaren-Koude oorlog, Reagen, Thatcher en Kohl aan de macht,
mijnwerkersstakingen in engeland, Kerncentrales, opkomst van de yuppen- en graaicultuur, de Kroning, tanks in
straten - en reken maar dat we depressief waren(ik mocht graag nog even lezen in "geboren zijn is ongemak"
van Cioran),hoewel er ook altijd veel te lachen viel, behalve aan de kant van de politiko's: de politieke kant van de
kraakbeweging , dwz het gepolitiseerde deel van de beweging, beperkte zich niet alleen tot de vaak lollige
lawaaidemo's:daar werden ook hardere aksies voorbereid. over de avonturen van onze vrienden van RaRa en
onkruit lazen we dan ook altijd met smaak in het regionale clubblad: in leiden was dat " de zwarte" ,een
pendant van het hoofdstedelijke " BLUF!" We wisten informeel natuurlijk wel van de aksies, en het ging er
aan beide kanten af en toe heftig aan toe: inbraken ,bomaanslagen, en forse rellen, maar ook geweld tegen
alles wat er maar enigzins alternatief uitzag in die tijd. in Leiden werden punks van hun fiets getrapt, en
af en toe moest je rennen voor je leven.goed voor de spijsvertering, dat wel.
In oktober 1985 -het meest rumoerige jaar van de jaren tachtig- was ik "on the road" met de band waarin
ik toen speelde, Collected Works, voor de kenners, in wat toen heette: Aktie tour prikkeldraad (of
eigenlijk tegengas),bedoeld om "gewone mensen" in het land te wijzen op het gratis te verkrijgen van gas
door het kantelen van de meter. Tijdens de tour legde Hans Kok in een politiecel het loodje.
hadden wij weer................
(noot poster-> Am*dam heeft 3 nachten gebrand,wie in de gelegenheid was om snacht's een uurtje naar de scanner te luisteren weet de angst en paniek en soms de doodsangst die over de scanner ging. het meest weerniswekkende
was het feit dat de bloemen ter herdenking van Hans Kok bij het hoofdbureau van politie simpelweg door agenten werden weggeschopt. om nog maar te zwijgen over de "nachtelijke begrafenis onder druk van de politie", als een Dief in de nacht.........
Nooit Vergeten---Nooit vergeven...)
Waarom is "onze" voormalig revolutionair strateeg duyvendak opgestapt? Vanwege de inbraak, inbeslagneming,
en openbaarmaking van wat dossiers in datzelfde jaar 1985? Vanwege een huilverhaal van een topambtenaar,
een kwart eeuw na dato , dat er een lapje gedrenkt in benzine door de brievenbus op de plavuizen vloer viel?
Vanwege de heipaal-journalistiek van GeenStijl? Vanwege de berichtgeving in de telegraaf?
diezelfde "telegraaf" die op 15 augustus 2008 op het hoogtepunt van de publieke slachting van duyvendak,
met droge ogen anonieme bronnen citeerde en het LEF had op te schrijven: 'Het was een zeer hechte groep,
waarbij onderling ook zeer veel seks werd bedreven',vertelt een oud-rechercheur. 'enkele vrouwelijke leden
stonden te boek als groupies(....) ook kwam ons ter ore dat de mannelijke kopstukken een "kind van de
Beweging " wilden produceren. het plan had volgens rechecheurs iets weg van het "lebensborn-project"
waarmee de nazi's Arische kinderen wilden creeren. "in Amsterdam hoopten de mannen achter RaRa
dit te bereiken door een coctail samen te stellen van hun sperma. dit moest vervolgens worden ingebracht
in een van de groupies. op een gegeven moment vingen wij via de tap op dat een van de dames een geslachtsziekte had opgelopen"
Waarvan Akte.
collectieve schaamte
Onze vriend Duyvendak hoeft zich helemaal niet te distantieren van zijn ALTE KAMERADEN, hij hoeft zich
nergens voor te schamen, en omzien (al dan niet in wrok) kan men ook in de besloten stilte van het legaal
GEKOCHTE en daarmee correct wederrechtelijk toegeeigende eigendom doen.
Duyvendaks private schaamte (zijn schuld is immers verjaard) is opeens gepromoveerd tot de collectieve
schaamte van eenieder met linkse sympathieen in de jaren tachtig: maar schaamte is een fantasie, die vooral
bestaat in het hoofd van de ander. Het intereseert niemand of duyvendak zich prive schaamt voor zijn
verleden, heden, of toekomst. Door zijn openbare confessie moet nu iedereen zich bezighouden met duyvendak
en daarna met zichzelf. De schaamte is niet langer fantasie, maar realiteit geworden.Door zijn schaamte
is iedereen besmet geraakt. Zijn schaamte is een pesticide.
Duyvendak is klimaatactivist(dat woord alleen al) en pleitbezorger van het apocalyptische denken, een
soort omgekeerde religie, een religie waarvan iedereen weet dat zij waar is, maar waar niemand in wil geloven.
Als hij zich al ergens voor moet verantwoorden, dan is het dit: waarom is links eten het smerigste eten dat er is?
in de jaren tachtig vulden we onze magen met tofu, zuurdesembrood, linzen en bananen die eruit zagen
alsof ze een jaar op de barbecue hadden gelegen. Het heeft het denken over de idealen week gemaakt,
en de knieen slap: Kraker Jack, ooit glorierend in de Staatsliedenbuurt als het geweten van de Politieke Vleugel
Kraakbeweging, plakt nu fietsbanden in een sociale werkplaats,terwijl Theo 'stalin' van der giessen tegenwoordig
Wandelkaarten colporteert op Curacao.
het kan verkeren.
het mooie van de jaren tachtig was nu juist de lompe ongenuanceerdheid waarmee iedereen elkaar te lijf ging,
volkomen overtuigd van het eigen gelijk, en waarschijnlijk met de beste bedoelingen: bijkomend voordeel
was ook dat de tegenstellingen duidelijk waren en links gewoon links was en rechts gewoon rechts.
Links stonden de ongewassen wereldverbeteraars, nooit te beroerd voor een potje knokken met ME of
een kluitje kaalkoppen, rechts stonden de staat en haar vazallen, waaronder de speculanten (type Gerard
bakker, type wijlen bertus luske) en hun stormtroepen (Wimpie holleeder en cor van hout liepen in de
"early eighties" warm door krakers uit hun huizen te tikken)
het mooie van de jaren tachtig was dat er geen grijs bestond, geen subtiliteit,geen valse verwachtingen,
geen valse hoop: iedereen had toen gelijk.
Rainer Werner Fassbinder liet in "DIE DRITTE GENERATION" iemand verzuchten dat als de RAF niet
was onstaan, het kapitaal het terrorisme dan wel zelf had uitgevonden, om de staat te verplichten haar
beter te beschermen.
Daarover kon je discussieren. Subversieve ideeen zijn immers altijd Subversiever dan welke inbraak in
welke bunker of in welk ministerie dan ook.
Ik wil niet weten dat IJzeren rita vroeger kraakster was, ik wil er niets over horen, ik wil geen rellende
rita, ik wil dat ze gewoon rechts is, dat ze af en toe een gevangenis in brand steekt,paspoorten in beslag
neemt,zonder pardon mensen het land uitzet,liefst naar kosovo terugstuurt. ik wil geen groenflinks,
ik wil geen groenrechts en ik wil, even internationaal gezien,niet dat John Mc-Cain zich druk maakt
om een paar natte negers in New Orleans.
slavojiek schreef: "in de psycho-analyse heeft het verraad van het verlangen een precieze naam:
geluk" Dat dit geluk weggelegd mogge zijn voor eenieder die zijn schaamte de baas is.
|
| Lees meer over: media wonen/kraken | | aanvullingen | | bron? | nomen - 08.09.2008 23:05
ehhhh. laat ik nou net hetzelfde stuk in een ochtendkrant gelezen hebben, wat was het ook alweer, de volkskrant wellicht? kan dat kloppen, nescio? is u de auteur misschien?
| | zo makkelijk doen over de dood van Hans Kok.. | mede-arrestant hans kok - 09.09.2008 00:10
Citaat:
"Tijdens de tour legde Hans Kok in een politiecel het loodje.
hadden wij weer................ "
Natuurlijk. Je eigen ongemak is belangrijker, schrijver van dit stuk, dan de dood van iemand in - off all places - een politiecel... Dacht je er toen ook zo licht over, of is dat een houding die je nu aanneemt?
Het doet mij in elk geval kotsen. De extreem gewelddadige ontruiming (ME sloeg erop los toen ze het pand binnenkwamen, er ging iemand met zijn kop door een raam ook), de dood van Hans de volgende morgen, de dagen die wij daarna nog op het hoofdbureau in de cel hebben gezeten, zijn van mijn herinneringen uit de jaren tachtig de meest heftige, vreselijke, angstige, emotionele...
Degene die dit post zet er gelukkig nog zijn opmerking onder over de brandende stad, de vertrapte bloemen, de begrafenis in de donkere oktober avond (met noodagreggaat, grote schijnwerpers, ME op elke toegang van de begraafplaats, afgedwongen door van Thijn)...
De sfeer in de cellen en de gangen van het hoofdbureau zal ik nooit vergeten. De smalende bewakers die mensen die bonkten, huilden, schreeuwden en gilden, van woede en/of verdriet, dreigden dat ze hun kop moesten houden. De angst dat je zelf iets zal overkomen...
Daar zó over te schrijven, even in één zinnetje zeggen dat het je zo slecht uitkwam, getuigt van buitengewoon weinig inlevingsvermogen.
BAH.
| | geen brand | winijnd - 09.09.2008 01:57
Quote: "noot poster-> Am*dam heeft 3 nachten gebrand,wie in de gelegenheid was om snacht's een uurtje naar de scanner te luisteren weet de angst en paniek en soms de doodsangst die over de scanner ging. het meest weerniswekkende was het feit dat de bloemen ter herdenking van Hans Kok bij het hoofdbureau van politie simpelweg door agenten werden weggeschopt. om nog maar te zwijgen over de "nachtelijke begrafenis onder druk van de politie", als een Dief in de nacht.........
Nooit Vergeten---Nooit vergeven...)"
Stond amsterdam 3 dagen in brand? Lijkt mij een tikkeltje gechargeerd...
| | brief | saskia - 09.09.2008 02:05
mede-arrestant hans kok - 09.09.2008 00:10
Stuur een briefje naar de Vollskrant.
| |
| aanvullingen | |
