|
|  |
Lappersfort (Brugge) - Update 16-10-08
GroenFront! - 16.10.2008 18:36
De bezetting van het Lappersfortbos bij Brugge gaat nog steeds door. Ondanks alle regen, wind en kou wordt de bezetting nu al bijna een maand volgehouden. De sfeer in het kamp is nog steeds zeer goed. Er worden meer boomhutten gebouwd en ook de keuken is bijna waterdicht. Het ziet er naar uit dat een ontruiming op korte termijn niet op handen is. De bezetting gaat waarschijnlijk de gehele winter door. Extra mensen en materialen zijn dus nog steeds zeer welkom!
Terwijl GroenFront rustig door bouwt, laat eigenaar Fabricom ook eindelijk iets van zich horen. Eerst spreken ze over een grondruil en trekken dit de volgende dag al weer in en beginnen direct met chantage over de ontruimingskosten uit 2002.
Verder in deze update: levende bomen en verfbommen, meerderheid Belgen tegen de boskap en regen, regen en meer regen.
Foto: michel vanneuville
Eigenaar Fabricom neemt belofte terug
Fabricom is de eigenaar van het Lappersfortbos. Zij willen 3,5 ha bos kappen om industrieterreinen te realiseren. Het Groene Gordel Front (GGF) voert actie voor het Lappersfortbos via politieke en diplomatiek weg. Het GGF hadden begin oktober telefonisch contact met Philippe Casier, voormalige CEO van Fabricom en woordvoerder in het Lappersfort-dossier. Telefonisch vertelde Casier dat Fabricom bereid is om grond te ruilen om op die manier de kap van het bos te voorkomen. Zodra dit bericht echter in de media verscheen, nam Casier de volgende dag al zijn woorden terug. Ook begon hij te dreigen met het verhalen van de ontruimingskosten uit 2002 als de huidige bezetters niet vertrekken.
Chantage en dreigementen
Tijdens de eerdere bosbezetting heeft Fabricom - via inlichtingenwerk - de namen van verschillende activisten achterhaalt. Na de ontruiming van het actiekamp in 2002, zijn de kosten van ? 50.000,- verhaalt op 13 activisten. Deze beschikking is echter nog nooit bekrachtigd. Fabricom heeft dit altijd al als chantage-middel gebruikt. Als een van die 13 activisten ooit nog het bos zou betreden, zouden ze alsnog direct de kosten verhalen. Nu dreigt Fabricom, bij monde van Casier, dat ze de kosten ook gaan verhalen op de vorige bezetters, als de huidige niet vertrekken. Dit is natuurlijk regelrechte chantage en een poging de onderlinge solidariteit te breken. De 13 activisten die bij naam bekend zijn, houden zich geheel buiten de huidige bezetting.
Gisteren reageerde Pjotr, een van de oud-bezetters, in Het Nieuwsblad op de dreigementen van Fabricom. 'Eerst verklaarden ze nochtans dat we niets te vrezen hadden zolang we hun eigendom niet meer betraden', zegt Pjotr, die in 2002 een klein jaar in het bos leefde. 'Maar nu het gebied bezet is door anderen, komen ze weer aandraven met die som. Velen van ons hebben ondertussen een gezin. Het wordt tijd dat Fabricom duidelijkheid brengt, want die intimidaties zijn we beu.'
[Lees gehele artikel]
Fabricom's papieren werkelijkheid
Daarnaast gebruikt Philippe Casier het standaard trucje om activisten af te schilderen als idioten zonder dossierkennis. Casier zegt namelijk dat dit bos als jaren ingekleurd is als industrieterrein (KMO-zone). Hierom telt het volgens hem niet als bos. Terwijl er toch veel bomen staan, er bosdieren leven en het de ecologie van een bos heeft. Voor Fabricom telt blijkbaar de papieren werkelijkheid, terwijl GroenFront! zich laat leiden door de werkelijkheid op de grond en in de bomen. En dan blijkt het industrieterrein toch een echt bos te zijn.
Levende bomen en verfbommen
Naast GroenFront! en het Groene Gordel Front! komt er ook steun vanuit andere hoeken. Hierbij voert iedereen de acties op hun eigen manier.
Het laatste weekend van september voerde de Jeugdbond voor Natuur en Milieu actie voor behoud van het Lappersfortbos op de markt in Brugge. Verkleed als bomen deelden ze flyers uit aan het winkelende publiek. En op 29 september heeft actiegroep De Boskabouters de voorgevel van Suez GTI in Bunnik (NL) beklad met de teksten: "Red het bos, Lappersfort leeft!" Tevens zijn er enkele verfbommen tegen de gevel geworpen. [Lees de claimbrief]
Meerderheid Belgen tegen boskap
Het Nieuwsblad heeft een online opiniepeiling gehouden. Hieruit blijkt dat 58,64% van mening is dat alles in het Lappersfort bos moet blijven.
Sluit je aan bij de bosbezetting
De beste manier waarop je de bezetting kunt helpen, is door naar het bos te gaan en je aan te sluiten bij de bezetting. Hoe meer mensen, hoe beter de bezetting. Sluit je dus aan bij de bosbezetting! Kennis of ervaring van bosbezettingen is hierbij niet per se vereist. Een positieve instelling is voldoende! En aldoende leert men. Lees wel even deze volgende tips en opmerkingen door.
Cyberactie: Stuur een protestmail
Website Navanadi.com is een cyberactie begonnen. Via deze site kun je een protestmail sturen naar burgemeester Moenaert en naar Fabricom GTI. Als je warm en droog thuis blijft zitten, is dit toch wel het minste wat je kunt doen! Mailen dus!
Benefieten en donaties
Het draaien van een actiekamp brengt altijd kosten met zich mee. Veel spullen worden gedoneerd door buurtbewoners, activisten en sympathisanten, maar nog steeds is er af en toe geld nodig. Hierom worden er deze week twee benefieten gegeven. Gisteren was er een benefiet in Leuven voor het Lappersfortbos en morgen zal er een benefiet in Gent plaats vinden. Als je de bezetting wilt steunen, zou het erg fijn zijn als je bij jou in de buurt ook een benefiet organiseert voor het Lappersfort.
Nieuws uit het Kamp
Gisteren (woensdag 15 oktober) was er een Open Dag en persconferentie in het actiekamp. Hier waren, naast GroenFront!, ook het Groene Gordel Front, de Jeugdbond voor Natuur en Milieu en de Vereniging voor Bos in Vlaanderen aanwezig. Op de website van het Groene Gordel Front kun je alle teksten nalezen.
Naast alle publicitaire en politieke ontwikkelingen, gaat het kampleven natuurlijk ook iedere dag gewoon door. Opstaan en koffie zetten, overleggen en ontbijten, het bouwen van nieuwe boomhutten en het winterklaar maken van fort 'Villa Fabricom' en de keuken. En natuurlijk het zorgen voor avondeten. Op dit moment is de keuken regendicht. Dit is een flinke vooruitgang, want hiervoor stond werken in de keuken gelijk aan het nemen van een koude douche....
Ook het bouwen van boomhutten schiet aardig op. Er is ook flink wat bouwmateriaal gedoneerd door buurtbewoners en sympathisanten. Dank hiervoor! En verder regent het veel. Heel veel. Het valt echt met bakken tegelijk uit de lucht. We proberen (opnieuw) om regelmatiger met nieuwe updates te komen.
Groetjes vanuit het bos,
GroenFront!
 Website: http://www.groenfront.be
|
| Lees meer over: natuur, dier en mens | | aanvullingen | | recente foto's | ... - 16.10.2008 18:44
Op de markt in Brugge (1)
Op de makrt in Brugge (2)
Op de makrt in Brugge (3)
...
Website: http://www.groenfront.be
| | Geschiedenis, heden en toekomst | Activist - 16.10.2008 19:08
(recente foto)
(recente foto)
(recente foto)
Een stuk geschiedenis,
een greep uit het heden
en een blik in de toekomst.
‘We zijn veel kwijt geraakt aan dat bos…’ dat zei Leo tegen me vorige week. Toen ik ging nadenken over die uitspraak kwam ik tot het besef dat het waar was. Veel mensen hebben dingen verloren aan dit bos, Leo’s vriendin verhing zich in een boom enkele jaren na de ontruiming. De vrouw van Jan (één van de drijvende krachten v/h Groene Gordel Front)stelde hem voor de keus: of het bos of hun huwelijk. Jan koos voor het bos… Sommigen verloren er hun job, anderen hun maagdelijkheid, weer anderen hun naïviteit
Maar ook de tegenpartij liep nogal wat verlies op: De advocaat van Fabricom werd verlaten door zijn echtgenote (de boskwestie was de druppel...),burgemeester verloor een nier korte tijd na de ontruiming. Schepen van Ruimtelijke ordening Boydens verloor haar geloofwaardigheid toen uitkwam dat ze de enquête van een plaatselijke krant had gemanipuleerd. Het lijkt ver gegaan te zijn, nochtans was het allemaal heel klein begonnen.
Eind jaren '90 bestond een plaatselijk actiegroepje in Brugge. Ze organiseerden kleine acties rond ecologie,mensen- en dierenrechten Ze gaven een anarchistisch krantje uit en sloten zich ook aan bij andere nationale en internationale acties. Jongerencultuur was een belangrijk thema voor hen in die tijd, ze organiseerden volkskeukens en optredens. Eén keer kraakten ze een immens gebouw om er een festivalletje door te laten gaan. Op het hoogtepunt groeide dat beweginkje uit van een handvol mensen tot een groep van een vijftigtaltal . In het voorjaar van 2001 maakten ze kennis met een bewoner van de Vaartdijkstraat die hen vertelde over het te verdwijnen bos. Het was een bos waar vroeger een opslagplaats geweest was voor munitie, het was privé-terrein en totaal dichtgegroeid. Met in hun hoofden de kampen waar ze geweest waren in Frankrijk, Duitsland en natuurlijk Engeland werden ze dolenthousiast voor het idee van een bezetting. Begin augustus 2001 voegden ze de daad bij het woord. Ze waren één of twee maanden bezig geweest aan de voorbereiding, gaven klimworkshops, spraken verschillende groepen en individuen aan,verzamelden informatie,organiseerden een BBQ in het bos.
Had je hen toen gevraagd hoe lang de bezetting zou duren, hadden ze waarschijnlijk geantwoord: ‘niet langer zou dan een paar weken’. De lokale pers was blij met wat spectaculaire foto’s van jongeren die in bomen klommen en de burgemeester noemde de actie voorbarig omdat de plannen nog niet voor meteen waren. Het was zomer en de verwachting van het stadsbestuur en eigenaar Fabricom was waarschijnlijk dat de bezetting van zelf zou ophouden als het kouder werd. Maar de hele tijd werd er gebouwd, het oude koetshuis werd ‘gerenoveerd’, boomhutten werden gebouwd,een fort werd uit de grond gestampt en kachels werden geïnstalleerd.
Als de zomervakantie voorbij was veranderde de bezettergroep enigszins. Scholieren en studenten begonnen met een nieuw studiejaar, het gezelschap werd internationaler, maar de kern van de oorspronkelijke actiegroep was gebleven. Omdat de ontruimingsdreiging afgezwakt was transformeerde de plek tot een vrijplaats, veel mensen woonden ook op de grond en sommigen beschouwden het bos als gewoon een plek om te wonen. Maar anderen bleven vastbesloten om de kap van het bos te verhinderen. Ondanks de winter en de kleinere bezetting werd gezocht naar stappen vooruit. Er werd veel gedaan om de buurt aan hun kant te krijgen,strooibriefjes werden uitgedeeld,een buurtinformatievergadering met gratis pannekoeken werd georganiseerd,etc.
Maar het was pas in het voorjaar van 2002 dat de bal aan het rollen ging. Een persconferentie naar aanleiding van 250 dagen bezetting zorgde ervoor dat de nationale pers op de bal sprong. Enkele milieuverenigingen schaarden zich achter de doeleinden en het Groene Gordel Front werd geboren. De bezetters werden gevraagd voor vele radio en tv-programma’s, waarvan de meeste echter meer interesse hadden voor hun levensstijl dan voor de grond van de zaak,maar de bezetters speelden het spelletje mee en dat had ook positieve gevolgen: Minister van mobiliteit Stevaert verklaarde dat de busstelplaats voor de Lijn niet langer in het bos zou komen, op die manier was de meest onmiddellijke bedreiging van de hand. Ook de KMO-zone zou groen blijven. Bleven nog over: de aanleg van de Zuidelijke ontsluiting en het feit dat het gebied waar de busstelplaats had moeten komen nog steeds ingekleurd stond als industriegebied.Voor dit gebied was er in de gemeenteraad in 2000 een bijzonder plan van aanleg goedgekeurd. Alle partijen hadden dit goedgekeurd zonder er eerst eens te gaan kijken. Het gebied nu vrijwaren betekende dat ofwel de bestemming moest veranderd worden of het moest gekocht worden. De bestemming veranderen was waarschijnlijk de simpelste en goedkoopste oplossing geweest, er zou wat planschade betaald worden aan eigenaar Fabricom en klaar was kees, maar zo makkelijk ging dat dus niet.
Door de toenemende persaandacht steeg ook het aantal bezoekers, er werden rondleidingen en uitleg gegeven aan al wie dat wilde. Op aanvraag van vele scholen werd er ook voor klassen gesproken.Er werd ook kunstproject georganiseerd met tentoonstelling,poëzie performance en muziek en dat was het moment dat eigenaar Fabricom van zich liet horen. Zij verstuurden een brief waarin ze verklaarden dat ze het project niet zomaar zouden laten doorgaan. Het evenement ging toch door en een maand later werd een actieweek op poten gezet. Om de druk op de burgemeester op te voeren werd hij geëerd met een ochtendbezoek. Enkele actievoerders trachtten zijn dak te beklimmen, maar de poging werd verhinderd door de man zelf en de talrijk aanwezige politie. Er volgden nog meer acties die week,maar ook de repressie nam toe. Na een protestwandeling in de stad werd een aantal activisten tegengehouden door de politie. Met grof geweld namen werden er enkelen opgepakt. Eén jonge Duitser werd gedeporteerd. Eind augustus ontvingen een twintigtal bezetters een dagvaarding. Eigenaar Fabricom eiste dat het bos geruimd werd en dat voor elke dag dat het bezet bleef 250 euro betaald werd per persoon. Vijfhonderd mensen kwamen op straat uit solidariteit en ook de rechtszitting zelf werd druk bijgewoond door sympathisanten en pers. Van de twintig die gedagvaard waren bleven er nog 13 over die verklaarden nog steeds in het bos te verblijven.De vrederechter had geen oren naar de redenen van de bezetting en gaf Fabricom op alle vlakken gelijk,wel bracht ze de dwangsom terug naar één euro. De lokale conservatieve pers begon zich meer te keren. Het was nu immers kiezen tussen de bezetters en hùn burgemeester
De laatste maand werd het meest stresserend,paranoia,nachtelijke wachten. Minister van leefmilieu Dua verklaarde dat ze het bos wenste te kopen en startte onderhandelingen met de burgemeester en Fabricom. Ondanks deze onderhandelingen liet de burgemeester het bos op 14 oktober ontruimen.
De ontruiming verliep vrij snel: in de vroege ochtend stormden een twintigtal federale agenten in burger het bos binnen en pakten iedereen op die op de grond verbleef en niet vastgelockt was,ongebruikte lock-ons werden onklaar gemaakt met schuim.Het bos werd volledig afgesloten en het grote materiaal werd ingezet. Er werd gewerkt aan verschillende boomhutten tegelijk. Daar waar er gefilmd werd verliep alles volgens het boekje, daar waar dat niet het geval was werden marteltechnieken gebruikt en werden grote veiligheidsrisico’s genomen. Ook buiten het bos ging het er hard aan toe, vele mensen werden opgepakt en er vielen rake klappen onder de mensen die wilden demonstreren. Ook een cameraman van een nationale zender deelde hierin. s’Avonds was iedereen uit het bos gehaald en werd een bewakingsfirma ingeschakeld . Buiten het bos bleef het nog een hele tijd onrustig. Elke avond van de week die er op volgde vond er een demonstratie plaats,de verontwaardiging over de ontruiming en het geweld dat daar mee gepaard was gegaan,was groot,niet alleen onder anarchistische jongeren maar onder een heel groot deel van de plaatselijke bevolking. Dat liet zich merken toen op de zondag na de ontruiming een kleine 5000 mensen de straat op kwam,het was Brugges grootste demonstratie ooit en het wakkerde de strijd alleen maar aan.
Een paar weken later werden 3 vestigingen van Fabricom gelijktijdig bezet.Hoewel ze niet lang stand hielden bleek de samenwerking die dit mogelijk had gemaakt toch een succes . Er volgden nog vele acties: Reclaim the streets, een voettocht van Brugge naar Brussel,een bezetting van de Vaartdijkstraat,de advocaat van Fabricom werd met linzensmeersel besmeurd,spandoeken werden gehangen en er waren vele flyeracties.
De koop van het bos door Dua ging niet door(met dank aan de burgemeester) en een tijd later moest ze haar post als minister verlaten. Haar opvolger Peeters ging een stuk van het bos huren en noemde dat ‘verstandig groen’, maar dat was het allesbehalve: Fabricom ontving nu een grote som geld terwijl iedereen het bos toch al als openbaar domein beschouwde.
Nog later zou het bos verkocht worden aan de gemeenschap en de pers sprak van een compromis, maar het was geen compromis.Het stuk dat aangekocht werd stond deels sowieso al als parkgebied ingekleurd. Het ‘industriegebied’ bleef ingekleurd staan als industrie en Fabricoms bouwaanvraag voor dit gebied werd uiteindelijk ook door de stad goedgekeurd.
In september 2008, zes jaar na de ontruiming, trommelde de stad terug een leger agenten op om het bos te bewaken zodat ze ongehinderd de bomen kon kappen voor de verbreding van de Vaartdijkstraat. Deze verbreding is eigenlijk maar een fractie van Moenaerts oorspronkelijke droom voor een Zuidelijk Ontsluiting, toch zal deze weg enorm meer verkeer aantrekken en de verbreding hangt ook samen met de bouw van het nieuwe industrieterrein die niet kan gebeuren zonder ontsluiting. Ondanks de massale politieaanwezigheid en het onverwachte moment, slaagden 10 activisten er toch in de te kappen bomen te bereiken en zes daarvan verschansten zich in de kruinen. De politie moest van de pers vernemen dat ze niet ongehinderd kon kappen. Opnieuw werd overdreven geweld en intimidatie gebruikt om deze nieuwe bezetters uit de bomen te halen.
| | nog een paar | ... - 16.10.2008 19:25
Lock-on?
Lock-on!
Boomhut!
...
| | Laatste foto's | ... - 16.10.2008 19:33
...
| |
| aanvullingen | |
