english
nederlands
Indymedia NL
Vrij Media Centrum Nederland
Indymedia NL is een onafhankelijk lokaal en mondiaal vrij communicatie orgaan. Indymedia biedt een andere kijk op het nieuws door een open publicatie methode van tekst, beeld & geluid.
> contact > zoek > archief > hulp > doe mee > publiceer nieuws > open nieuwslijn > disclaimer > chat
Zoek

 
Alle Woorden
Elk Woord
Bevat Media:
Alleen beelden
Alleen video
Alleen audio

Dossiers
Agenda
CHAT!
LINKS

European NewsReal

MDI klaagt Indymedia.nl aan
Rechtszaak Deutsche Bahn tegen Indymedia.nl
Onderwerpen
anti-fascisme / racisme
europa
feminisme
gentechnologie
globalisering
kunst, cultuur en muziek
media
militarisme
natuur, dier en mens
oranje
vrijheid, repressie & mensenrechten
wereldcrisis
wonen/kraken
zonder rubriek
Events
G8
Oaxaca
Schinveld
Schoonmakers-Campagne
Hulp
Hulp en tips voor beginners
Een korte inleiding over Indymedia NL
De spelregels van Indymedia NL
Hoe mee te doen?
Doneer
Steun Indymedia NL financieel!
Rechtszaken kosten veel geld, we kunnen elke (euro)cent gebruiken!

Je kunt ook geld overmaken naar bankrekening 94.32.153 tnv Stichting Vrienden van Indymedia (IBAN: NL41 PSTB 0009 4321 53).
Indymedia Netwerk

www.indymedia.org

Projects
print
radio
satellite tv
video

Africa
ambazonia
canarias
estrecho / madiaq
kenya
nigeria
south africa

Canada
hamilton
london, ontario
maritimes
montreal
ontario
ottawa
quebec
thunder bay
vancouver
victoria
windsor
winnipeg

East Asia
burma
jakarta
japan
manila
qc

Europe
alacant
andorra
antwerpen
armenia
athens
austria
barcelona
belarus
belgium
belgrade
bristol
bulgaria
croatia
cyprus
estrecho / madiaq
euskal herria
galiza
germany
grenoble
hungary
ireland
istanbul
italy
la plana
liege
lille
madrid
malta
marseille
nantes
netherlands
nice
norway
oost-vlaanderen
paris/île-de-france
poland
portugal
romania
russia
scotland
sverige
switzerland
thessaloniki
toulouse
ukraine
united kingdom
valencia
west vlaanderen

Latin America
argentina
bolivia
brasil
chiapas
chile
chile sur
colombia
ecuador
mexico
peru
puerto rico
qollasuyu
rosario
santiago
tijuana
uruguay
valparaiso

Oceania
adelaide
aotearoa
brisbane
burma
darwin
jakarta
manila
melbourne
oceania
perth
qc
sydney

South Asia
india
mumbai

United States
arizona
arkansas
atlanta
austin
baltimore
big muddy
binghamton
boston
buffalo
charlottesville
chicago
cleveland
colorado
columbus
danbury, ct
dc
hampton roads, va
hawaii
houston
hudson mohawk
idaho
ithaca
kansas city
la
madison
maine
miami
michigan
milwaukee
minneapolis/st. paul
new hampshire
new jersey
new mexico
new orleans
north carolina
north texas
nyc
oklahoma
omaha
philadelphia
pittsburgh
portland
richmond
rochester
rogue valley
saint louis
san diego
san francisco
san francisco bay area
santa barbara
santa cruz, ca
seattle
tallahassee-red hills
tampa bay
tennessee
united states
urbana-champaign
utah
vermont
western mass
worcester

West Asia
armenia
beirut
israel
palestine

Topics
biotech

Process
discussion
fbi/legal updates
indymedia faq
mailing lists
process & imc docs
tech
volunteer
Credits
Deze site is geproduceerd door vrijwilligers met free software waar mogelijk.

De software die we gebruiken is beschikbaar op: mir.indymedia.de
een alternatief is te vinden op: active.org.au/doc

Dank aan indymedia.de en mir-coders voor het creëren en delen van mir!

Contact:
info @ indymedia.nl
Arnhems college moet weg na minachting rechter
Louis van Overbeek - 24.04.2009 16:16

In het beleid van gedwongen tewerkstelling van bijstandsgerechtigden door de gemeente Arnhem, die vorig jaar in de zaak van ‘schoffelweigeraar’ Bennie Beck door de rechter gesommeerd werd hierbij, zoals de wet voorschrijft, geen standaardpakket, maar maatwerk te leveren dat een perspectief op betaald werk biedt, blijkt sindsdien niets veranderd.

Werd dit de afgelopen tijd reeds duidelijk uit diverse meldingen van slachtoffers van deze praktijken, onder meer in de Gelderlander (zie het artikel Arnhem heeft niks geleerd van zaak ‘schoffelweigeraar’ van 21 februari jl.), nu blijkt het ook uit een op 26 maart geproduceerd ‘memo’ van burgemeester en wethouders aan de gemeenteraad, waarover in diezelfde krant op 18 april werd bericht. Weliswaar probeert men hierin met veel omhaal van ambtelijk jargon de waarheid te verhullen, maar voor de goede lezer is het volstrekt helder: werklozen worden nog steeds gedwongen tewerkgesteld in geestdodende projecten zonder dat naar hun individuele situatie wordt gekeken en zonder dat dit iets bijdraagt aan het krijgen van betaald werk. Arnhem gaat dus ondanks de rechterlijke tik op de gemeentelijk vingers gewoon op de oude voet door.

De gemeente verdedigt zich tegen kritiek op haar contempt of Court door te stellen dat er sinds de rechterlijke uitspraak wel degelijk wat aan haar beleid is veranderd. Bovendien zou de gemeente alleen op haar vingers zijn getikt omdat haar bestreden besluit in de zaak Beck onvoldoende gemotiveerd was. ‘Er wordt’, zo stelt de gemeente, nu dan ook ‘zowel schriftelijk als mondeling toegelicht waarom de betreffende activiteiten noodzakelijk worden geacht. Ook heeft de noodzaak tot maatwerk geleid tot intensiever gebruik van het Jobcenter’.

Naar wat de newspeak-term ‘Jobcenter’ überhaupt inhoudt mag de lezer gissen, evenals naar het antwoord op de vraag waarom het intensievere gebruik van dit duistere instrument automatisch zou leiden tot ‘maatwerk’. En de genoemde ‘zowel schriftelijke als mondelinge toelichting’ bestaat ongetwijfeld uit de bekende, immer toepasbare, mantra van het aanleren van werkritme, omgaan met opdrachten, collega’s, leidinggevenden, etc. In het ‘memo’ staat op pagina 12 echter ook (en hier komt de aap helemaal uit de mouw): ‘Het aanvaarden van eenvoudig productie- of schoonmaakwerk, ook voor mensen met een hoger opleidingsniveau, is een prima manier om uit de bijstand te blijven of te geraken.’ Wat is dit immers anders dan de definitie van een standaardpakket? In de volgende zin gaat de gemeente zelfs zo ver te verklaren: ‘De veronderstelling bij sommigen dat de gemeente de “schoffelweigeraar” werk of re-integratie passend bij zijn niveau had moeten aanbieden, staat dan ook haaks op de Wet Werk en Bijstand en komt voort uit onbekendheid met de materie.’ Daar kan de rechter het mee doen: hij is ondeskundig!

En hoezo eigenlijk ‘noodzaak tot maatwerk’? B&W waren volgens de gemeente toch alleen op hun vingers getikt vanwege de gebrekkige motivering van hun besluit?

Interessant is ook te zien hoe de gemeente de rechterlijke uitspraak niet goed wenst te lezen waar het gaat om het verwijt van het opleggen van ‘dwangarbeid of verplichte arbeid’. ‘Op het punt van de vermeende dwangarbeid heeft de rechtbank geconcludeerd dat daar géén sprake van is’, aldus de gemeente. Dat klopt, maar alleen in het bijzondere geval van de heer Beck, de aanspanner van de rechtszaak, omdat deze - in tegenstelling tot vrijwel alle andere Arnhemse bijstandsgerechtigden - zo verstandig is geweest het aangeboden traject maar zeer kort te volgen. De rechter voegt er in zijn uitspraak dan ook aan toe (p. 4), ‘dat er in het concrete geval wel degelijk sprake kan zijn van verplichte arbeid in de zin van de hierboven vermelde verdragsbepalingen’(art. 4.2 EVRM, art. 8 IVBPR). Dwangarbeid is, ook volgens deze rechter, dus wel degelijk het lot van al die braaf met de gemeente meewerkende andere bijstandsgerechtigden.

De conclusie kan dus geen andere zijn dan dat het Arnhemse college de uitspraak van de rechter op het punt van aanpassing van haar reïntegratiebeleid inderdaad aan haar laars lapt en zich, zoals gezegd, schuldig maakt aan minachting van de rechtbank. En eigenlijk ook aan iets waarvan zij dwangarbeid-weigerende uitkeringsgerechtigden graag beschuldigt: ‘maatregelwaardig gedrag’. Omdat de burger tegen een dergelijke schending van de regels van de democratie door een gemeentebestuur zelf geen rechtsmiddelen kan aanwenden, is hij aangewezen op de gemeenteraad van zijn woonplaats. Die zal in zo’n geval dan ook, om geloofwaardig te blijven en niet de indruk te wekken zich geen zier om onrecht te bekommeren, haar vertrouwen in een dergelijk college moeten opzeggen. In dit geval heeft de Arnhemse raad daarmee tegelijk de mogelijkheid te laten zien dat zij de tekenen van de tijd - het failliet van de neoliberale ideologie waardoor ook dit ‘activerende werkgelegenheidsbeleid’ met zijn gedwongen tewerkstelling van bijstandsgerechtigden geïnspireerd werd (we moesten immers ‘de meest concurrerende economie in 2010’ worden) - heeft verstaan.

Voor het gemeentelijke memo zie de volgend link:  http://home.online.nl/myates/memo/ *

De rechterlijke uitspraak is te vinden op Rechtspraak.nl, onder LJ-nummer BH4271.


* Het memo in kwestie is niet te vinden op de website van de gemeente Arnhem. Het is wel door de gemeente doorgespeeld aan de redactie van de Gelderlander, maar de hoofdredacteur daarvan was ook niet bereid het op de website van zijn krant te plaatsen. De hier opgegeven link loopt via een particuliere website. Dit was de enige mogelijkheid tot online publicatie van het document zonder eerst een Wob-procedure te hoeven volgen.

Louis van Overbeek is freelance publicist

(Dit artikel wordt/werd op 25-04-09 in enigszins ingekorte versie geplaatst in de Gelderlander, die overigens niet bereid was het ook online te publiceren.)



Hieronder de tekst zoals geplaatst in de Gelderlander:


RECHTBANKVERACHTEND ARNHEMS COLLEGE VERDIENT NIET LANGER VERTROUWEN

Louis van Overbeek

In het beleid van gedwongen tewerkstelling van bijstandsgerechtigden door de gemeente Arnhem, die vorig jaar oktober in de zaak van ‘schoffelweigeraar’ Bennie Beck door de rechter gesommeerd werd hierbij, zoals de wet voorschrijft, geen standaardpakket, maar maatwerk te leveren dat een perspectief op betaald werk biedt, blijkt sindsdien niets veranderd. Werd dit de afgelopen tijd reeds duidelijk uit meldingen van slachtoffers van deze praktijken, onder meer in deze krant, nu blijkt het ook uit een ‘memo’ van B&W aan de gemeenteraad, waarover deze krant op 18 april berichtte. Weliswaar probeert men hierin met veel omhaal van ambtelijk jargon de waarheid te verhullen, maar voor de goede lezer is het volstrekt helder: werklozen worden nog steeds gedwongen tewerkgesteld in geestdodende standaardprojecten die niets bijdragen aan het vinden van betaald werk. Arnhem gaat dus ondanks de rechterlijke tik op de gemeentelijk vingers gewoon op de oude voet door.

De gemeente verdedigt zich tegen kritiek op haar contempt of Court door te stellen dat er sinds de uitspraak wel degelijk wat aan haar beleid is veranderd: ‘de noodzaak tot maatwerk heeft geleid tot intensiever gebruik van het Jobcenter’.

Naar wat de newspeak-term ‘Jobcenter’ überhaupt inhoudt mag de lezer gissen, evenals naar het antwoord op de vraag waarom het intensievere gebruik van dit duistere instrument automatisch zou leiden tot ‘maatwerk’. In het ‘memo’ staat verder (en hier komt de aap helemaal uit de mouw): ‘Het aanvaarden van eenvoudig productie- of schoonmaakwerk, ook voor mensen met een hoger opleidingsniveau, is een prima manier om uit de bijstand te blijven of te geraken.’ Wat is dit immers anders dan de definitie van een standaardtraject? In de volgende zin gaat de gemeente zelfs zo ver te verklaren: ‘De veronderstelling bij sommigen dat de gemeente de “schoffelweigeraar” werk of re-integratie passend bij zijn niveau had moeten aanbieden, staat dan ook haaks op de Wet Werk en Bijstand en komt voort uit onbekendheid met de materie.’ Daar kan de rechter het mee doen: hij is ondeskundig!

Interessant ook is te zien hoe de gemeente de rechterlijke uitspraak niet goed wenst te lezen waar het gaat om het verwijt van het opleggen van ‘dwangarbeid of verplichte arbeid’. ‘Op het punt van de vermeende dwangarbeid heeft de rechtbank geconcludeerd dat daar géén sprake van is’, aldus de gemeente. Dat klopt, maar alleen in het bijzondere geval van de heer Beck, de aanspanner van de rechtszaak, omdat deze - in tegenstelling tot andere bijstandsgerechtigden - zo verstandig was het aangeboden traject maar zeer kort te volgen. De rechter voegt er in zijn uitspraak dan ook aan toe ‘dat er in het concrete geval wel degelijk sprake kan zijn van verplichte arbeid in de zin van de hierboven vermelde verdragsbepalingen’ (art. 4.2 EVRM, art. 8 IVBPR).

De conclusie kan dus geen andere zijn dan dat het Arnhemse college de uitspraak van de rechter op het punt van aanpassing van haar reïntegratiebeleid inderdaad aan haar laars lapt. Omdat de burger tegen een dergelijke schending van de regels van de democratie door een gemeentebestuur zelf geen rechtsmiddelen kan aanwenden, is hij aangewezen op de gemeenteraad van zijn woonplaats. Die zal in zo’n geval dan ook, om geloofwaardig te blijven en niet de indruk te wekken zich geen zier om onrecht te bekommeren, haar vertrouwen in een dergelijk college moeten opzeggen. In dit geval heeft de Arnhemse raad daarmee tegelijk de mogelijkheid te laten zien dat zij de tekenen van de tijd - het failliet van de neoliberale ideologie waardoor ook dit ‘activerende werkgelegenheidsbeleid’ met zijn gedwongen tewerkstelling van bijstandsgerechtigden geïnspireerd werd (we moesten immers ‘de meest concurrerende economie in 2010’ worden) - heeft verstaan.

Louis van Overbeek is freelance publicist


 
aanvullingen
Link naar bericht de Gelderlander 
Louis - 26.04.2009 23:42

 http://arnhem.sp.nl/weblog/
ljn nummer  
Bennie Beck - 28.04.2009 13:11



De heer Overbeek heeft in zijn enhousiasme en overijverigheid het verkeerde LJN nummer vermeld dit moet zijn

LJN: BF7284

verder overigens een goed stuk en de "verkeerde"ljn is ook een winnend work first proces dus niks mis mee om je ook daar in te verdiepen

groet Bennie Beck

E-Mail: becat550@hotmail.com
aanvullingen
> indymedia.nl > zoek > archief > hulp > doe mee > publiceer nieuws > open nieuwslijn > disclaimer > chat
DISCLAIMER: Indymedia NL werkt volgens een 'open posting' principe om zodoende de vrijheid van meningsuiting te bevorderen. De berichten (tekst, beelden, audio en video) die gepost zijn in de open nieuwslijn van Indymedia NL behoren toe aan de betreffende auteur. De meningen die naar voren komen in deze berichten worden niet zonder meer door de redactie van Indymedia NL gesteund. Ook is het niet altijd mogelijk voor Indymedia NL om de waarheid van de berichten te garanderen.