| |
uit dit artikel zijn aanvullingen verplaatst naar de ruispagina | | Niet vergeten | Tommy Ryan - 09.04.2010 13:49
Zoals doorklinkt in het verslag van de rechtzaak -dit zou ook kunnen liggen aan de woordkeuze van het verslag- lijkt het allemaal rooskleuriger uit te zien dan werkelijk is. Dit zit vooral in het volgende: "De arrestanten zijn in zijn ogen al deels gestraft door de slechte behandeling door de politie." Als dit ook de verwoording van de rechter is -wat me aannemelijk lijkt- klinkt hier duidelijk in door dat de rechter vindt dat deze slechte behandeling wel degelijk terecht was, op zijn plaat was of dat er in ieder geval een vorm van straf zal en had moet gelden voor het protest dat werd aangetekend tegen het kraakverbod. Het klinkt allemaal mooi, het 'gehoord' worden en het ontvangen van 'respect' van een rechter. Maar uit de woorden die er op volgen is maar weer al te duidelijk hoeveel hier mee gedaan wordt en waartoe deze instituten werkelijk dienen: mensen in de pas laten lopen. Een voorwaardelijke straf zegt namelijk ook niet meer dan 'nog een keer en je we zullen je harder aanpakken' 'dit gedrag zullen we niet blijven tolereren'. | Tussen de Regels | Relativeur - 09.04.2010 16:20
Feitelijk komt dit allemaal bijna neer op een vrijspraak. Een 'voorwaardelijke boete' op een heleboel NN gedagvaarden, plus een uitspraak waarin dan staat dat men 'door de slechte behandeling al genoeg is gestraft', kan je interpreteren als een soort 'ach daar hadden de meisjes en jongens in het blauw en het zwart een knokpartijtje, daar gaan we als rechterlijke macht niet echt over'. Volgens mij delegitimeerd zo een uitspraak de politie en het OM behoorlijk, dus zou ik dit in de cathegorie overwinning gaan boeken. | fgh | nn - 09.04.2010 17:50
"De arrestanten zijn in zijn ogen al deels gestraft door de slechte behandeling door de politie." Bovendien zal je zien dat dit voor de politie geen gevolgen heeft, ook al erkent de rechter dat mensen slecht zijn behandeld. | Claim no easy victories | nn - 09.04.2010 18:08
Het vonnis is dan misschien een lichte vermaning aan politie en OM voor de chaos en behandeling van mensen na de arrestaties, maar die arrestaties zelf worden wel klakkeloos goedgekeurd en zoals hierboven al gezegd wordt straf op z'n plaats geacht. Leuk hoor, dat uitspreken van respect voor de 'verdachten' en hun motivaties, maar dat is wel erg goedkoop zo. | uitspraak rechter | aresstantengroep tentenkamp - 09.04.2010 20:08
Er staat nergens in de uitspraak letterlijk dat de rechter vind dat de arrestanten in zijn ogen al genoeg gestraft zijn door de slechte behandeling van de politie. Wat er wel in staat: -Dat de rechter vind dat de demonstratie aangemeld had moeten worden -dat de logistiek problematisch was -2.4. Verstaanbaarheid vorderingen Nagenoeg alle verdachten hebben aangevoerd, dat zij de vordering om zich te verwijderen niet hebben gehoord en de flyer met die strekking niet hebben gezien. Dit kan mogelijk gelden voor de mededelingen vanaf 19.30 uur, omdat deze werden gedaan in de hoek van het Binnenhof/Mauritshuis, zijnde een excentrische locatie. De politierechter gaat ervan uit, dat het ook toen al zeer rumoerig was op het Plein, niet in de laatste plaats omdat de demonstranten zelf veel geluid produceerden en luide spreekkoren aanhieven na de mededeling: “Hier spreekt de politie”. Ook het uitdelen van de flyers vond op beperkte schaal plaats aangezien aan aantal flyers werd teruggegooid naar de politie, hetgeen de paarden deed schrikken. Desondanks is een groot deel van de demonstranten vertrokken. De vorderingen die vanaf 21.40 uur werden gedaan, waren naar het oordeel van de politierechter beter te verstaan; dat heeft een beperkt aantal demonstranten verklaard en ook de zich tussen het publiek bevindende verbalisanten [verbalisant 1], [verbalisant 2] en [verbalisant 3] hebben dit vermeld. Hoewel veel demonstranten hebben verklaard deze vordering niet gehoord te hebben, is de politierechter van oordeel dat zij deze wel hadden kunnen horen, dan wel dat zich hadden moeten afvragen wat er werd bedoeld; door dit laatste niet te doen, hebben zij bewust de aanmerkelijke kans genomen dat zij het verwijderingsbevel zouden negeren. Sommige verdachten hebben bovendien verklaard, dat zij niet precies konden horen wat er werd gezegd, maar dat zij wel wisten wat de bedoeling was. Weer anderen verklaarden dat zij de inhoud van de mededelingen via mededemonstranten hebben vernomen. Op grond hiervan neemt de politierechter als vaststaand aan dat de verdachten kennis hebben gekregen dan wel hadden kunnen krijgen van de vorderingen. Zij hebben nagelaten aan het verwijderingsbevel uitvoering te geven. 2.5. Geweld Vele verdachten hebben aangevoerd, dat er door de politie disproportioneel geweld is toegepast. Met name bij de aanhoudingen in en rond café Schlemmer zou er flink en zinloos zijn geslagen. In het algemeen gaat het aanhouden van een grote groep personen met enig noodzakelijk geweld gepaard: de groep wil niet aangehouden worden en de politie, veelal minder in getal, dient toch tot aanhouding te komen. In het onderhavige geval is voor de politierechter niet vast komen te staan dat het toegepaste geweld disproportioneel is geweest. Enige twijfel hieromtrent kan bestaan ten aanzien van het jegens mw [A] toegepaste geweld; hierop wordt nog teruggekomen. Ook vraagt de politierechter zich af of het geweld in café Schlemmer de geboden grenzen van proportionaliteit niet heeft overschreden. Er is echter in het bestek van de onderhavige strafprocessen onvoldoende aanleiding om te oordelen, dat het politieoptreden onrechtmatig was. Mogelijk kan in een klachtenprocedure meer duidelijkheid worden verkregen. De zittingen De politierechter stelt vast dat het merendeel van de verdachten in persoon ter zitting is verschenen; sommigen kwamen van ver en hebben hiervoor aanzienlijke kosten moeten maken. De politierechter heeft respect voor zowel het feit dat zij deze moeite hebben genomen om in persoon hun principiële standpunt te verdedigen als voor de omstandigheid dat dit tijdens de omvangrijke zittingen op ordelijke en coöperatieve wijze is gebeurd. De politierechter laat bij de strafoplegging in het voordeel van de verdachten meewegen - dat er in nagenoeg alle gevallen sprake is van geen of zeer beperkt strafrechtelijk verleden, - dat de aanhouding en het transport logistieke problemen ondervonden waardoor verdachten langer onderweg zijn geweest en in een aantal gevallen ook langer op de voorgeleiding hebben moeten wachten dan gebruikelijk is; de feitelijke problemen die de politie ondervond bij de aanhouding van een zo grote groep personen behoeven niet in volle omvang op deze personen te worden afgewenteld, - dat zij een nacht en een dagdeel in de cel hebben doorgebracht en ten slotte, - dat hun draagkracht gering is. Verdachten hebben opzettelijk nagelaten zich te verwijderen na een daartoe bevoegd gedaan ambtelijk bevel. Dat is een strafbaar feit en verdachten zijn daarvoor ook strafbaar. Met inachtneming van het hiervoor overwogene worden allen veroordeeld tot de volgende straf: Een geldboete van € 280,= geheel voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaar. Degenen die het hiermee niet eens zijn kunnen binnen 2 weken hoger beroep instellen, waarbij het verlofstelsel van toepassing is. Dt zijn een paar belangrijke stukjes uit de uitspraak van de rechter, maar niet de gehele uitspraak.
| |
aanvullingen | |