Veelplegersvonnis voor 'Vuil Zwijn' tegen smeris
ACAB - 28.04.2010 00:33
Vandaag werd uitspraak gedaan door de politierechter in de zaak wegens 'belediging van een ambtenaar in functie' tegen een activiste die geregistreerd staat als 'zeer actieve veelpleger'.
De - eerder gewraakte - politierechter vonniste conform de eis.
Zie voor achtergrond het verslag van de rechtszaak plus procesverklaring:
 http://www.indymedia.nl/nl/2010/03/65786.shtml
Het vonnis, voor een zaak waar je doorgaans alleen een fikse boete voor krijgt: 20 uur werkstraf of 10 dagen onvoorwaardelijk en een week gevangenisstraf voorwaardelijk met proeftijd van 2 jaar.
Het vonnis heeft mij niet verbaasd, net zo min als de eis me verbaasde. Er zat namelijk een 11 pagina's tellend dossier 'veelpleger' in het dossier van de zaak. De officier van justitie benadrukte dat zo'n straf nodig is vanwege recidive. De rechter heeft dus dit gevolgd.
Tijdens de rechtszaak getuigden twee mensen van het door de smeris gebruikte geweld tegen één van hen. Dit gebeurde tijdens een actie bij de vreemdelingenpolitie gevestigd in het politiebureau Paardenveld in Utrecht, die werd gehouden om opheldering te eisen over de dood van een man zonder papieren in het cellencomplex in Houten op 31 augustus 2009.
De doodsoorzaak van deze man wordt nog altijd in nevelen gehuld gehouden door de nationale recherche die zogenaamd onderzoek zou doen. Hiervan is nooit meer iets vernomen. De doofpot werkt wel zo makkelijk als je het lichaam naar Turkije kunt laten deporteren, zonder dat iemand er verder ooit nog achter kan komen wie de nabestaanden van de man zijn, om zodoende daadwerkelijk iets te kunnen ondernemen. Alle pogingen om het deksel van de doofpot gelicht te krijgen stuiten op het argument dat niets kan worden medegedeeld omdat hiermee de privacy van de man zou worden geschonden. Zo kunnen dus verantwoordelijken makkelijk buiten schot worden gehouden, want kennelijk behoren zij ook tot de privacy van de man.
Met hetzelfde gemak waarmee de smeris arrestanten laat creperen en het leven van geïllegaliseerden nog minder waard laat blijken te zijn, gebruikt de smeris geweld bij een demonstratie. Dit geweld was aanleiding voor de woorden "Vuil zwijn, hou je poten thuis". Je mag dus aan politiegeweld geen woord vuil maken, want anders...!
Zoals gezegd, dit vonnis is ingegeven door zgn. recidive, verduidelijkt door het grote rode stempel op het dossier: VEELPLEGER.
Aan het eind van de zitting werd de rechter nog gewraakt omdat deze weigerde op het verzoek in te gaan om schriftelijk uitspraak te doen. We wilden namelijk zwart op wit hebben in hoeverre de kwalificatie 'zeer actieve veelpleger' invloed had op het vonnis.
De wraking werd op 15 april afgewezen door de wrakingskamer. De rechter deed vandaag dus uitspraak. We zijn er niet meer naar toegegaan, het vonnis liet zich raden. De rechter had namelijk gezegd "Ik vind dit een duidelijke zaak". Ik ga wel in hoger beroep, niet uit vertrouwen in de rechtspraak maar om uit de categorie "stelselmatige daders" te blijven (voorlopig).
Tegelijkertijd met deze zaak liep er de afgelopen maanden een klacht bij het College van Procureurs Generaal, ingediend door mijn advocaat, die ook deze zaak deed, Henk Kersting. Doel was om te bereiken dat het OM me van de veelplegerslijst zou halen.
Voor achtergrond en meer info over het veeplegersverhaal en de dreiging van ISD maatregel, zie:
http://www.indymedia.nl/nl/2010/03/65869.shtml
Het is niet gelukt om van de lijst van 'zeer actieve veelplegers' af te komen. Wel erkent het College dat ik nog niet voldoe aan de criteria voor "stelselmatige dader". Tegelijk laten ze echter de dreiging van de ISD maatregel boven mijn hoofd hangen. "Mocht uw cliënt ooit...."
Dit alles is allemaal slechts een kwestie van voldoen aan criteria en dus een kwestie van tijd. Maar bovenal, zodra ze de kans krijgen om mij of een andere activist de ISD maatregel van twee jaar op te leggen: een kwestie van politiek.
Ik ben geenszins van plan om me te laten intimideren door veroordelingen en dreigementen. Het vonnis van vandaag is er op zich niet één om erg van te schrikken, maar zegt wel veel over de te verwachten strafeisen, en vonnissen, in volgende zaken, waarin 'zwaardere' aanklachten aan de orde zijn. Ik kreeg al minder voor meer, zogezegd, voordat ik op die lijst stond. En dan hebben we het nu nog niet over ISD, maar wel over mogelijk (langer) voorarrest en hogere straffen. Hiervoor hanteert het OM aparte richtlijnen.
De plaatsing op een veelplegerslijst en dreiging van ISD dient ter depolitisering van het verzet. Het verzet kan zo worden afgedaan als een gedragsprobleem, zodat niet hoeft te worden ingegaan op politieke argumenten. Verder is het voor de staat een praktische oplossing voor het probleem dat zij zien in het toenemend verzet tegen - in dit geval - acties tegen het asielbeleid, de migratiepolitiek, deportaties, detentiecentra, uitbuiting.
Tot slot wil ik nog vermelden dat, hoewel het plaatsen van activisten op veelplegerslijsten en het op den duur willen opleggen van de ISD maatregel van twee jaar aan activisten een nieuwe ontwikkeling lijkt te zijn, deze maatregelen hoe dan ook al jaren de vervolging dienen van mensen die in de maatschappij sowieso al geen kant op kunnen. Verslaafen, mensen met psychische problemen, zij waren de eerste slachtoffers van deze repressie en worden niet geholpen, zoals wordt voorgewend, maar dieper in de drek geduwt door de langdurige opsluiting, vooral nu sinds 1 juli 2009 een behandeling geen voorwaarde meer is voor het opleggen van ISD. Het is veelal stomweg uitzitten, in een 'sober' regime.
Van een opgelegde ISD maatregel gaat het voorarrest niet af, dus doorprocederen tegen de opgelegde maatregel betekent in voorarrest blijven, in de hoop dat je het uiteindelijk wint en met het risico dat je langer vast zit dan wanneer je de maatregel had geaccepteerd. De gang naar hogere rechters wordt dus praktisch afgesneden.
Dit is nu dus de stand van zaken. Op juridisch gebied zit er overigens nog veel meer ellende aan te komen, die niet wordt gepresenteerd als te gebruiken tegen activisten, maar uiteindelijk wel ook op activisten zal worden toegepast, zoals een wet die het mogelijk maakt dat de rechter in een strafzaak naast een straf een maatregel oplegt, die direct ingaat, en waartegen je niet in beroep kan: de maatregel van gebiedsverbod, contactverbod etc. Bij overtreding op straffe van steeds langere 'hechtenis'.
Denk nooit: maar van die maatregel, van dit nieuwe beleid, hebben wij geen last. Dit soort shit begint altijd bij de mensen die het makkelijkst zwart te maken en te criminaliseren zijn, zodat de nieuwe wet door een ieder wordt geaccepteerd en protest uitblijft. Bevoegdheden worden uitgebreid, wetten aangepast, en we belanden steeds verder haast ongemerkt in een politiestaat.
 E-Mail: utrecht[a]arrestantengroep.org
|
