|
|  |
De 1ste Mei demonstratie en het debat er na
Tommy Ryan - 12.05.2010 13:02
De afgelopen dagen zijn er een aantal reacties, verslagen en evaluaties verschenen op de 1ste Mei demonstratie in Nijmegen. Om deze dag constructiever te laten zijn dan enkel de demonstratie zelf ben ik dan ook blij dat hier uiteindelijk een soort van debat over ontstaat. Ikzelf wil hierbij ook een bijdrage leveren en deze is hieronder dan ook te vinden.
De andere evaluaties en reacties soms ik onderaan mijn stuk nog eens op.
De 1ste Mei demonstratie en het debat er na
Naar aanleiding van de 1 mei demonstratie, de geuite frustraties, evaluaties en het debat dat hierop volgt tracht ik hieraan ook een bijdrage te leveren.
Ik wil hierbij een aantal dingen zeggen naar aanleiding van de discussie rond de gebeurtenis bij de Adecco. Maar ik wil hieraan niet te veel aandacht aan besteden omdat ik vindt dat de focus hier al te veel op ligt. Een naar mijn mening belangrijkere gebeurtenis is er een die niet kort daarvoor plaats vond: de actie in de tunnel. Een geheel nieuwe gebeurtenis waarin wij als groep hebben laten zien waar wij samen toe in staat zijn.
Er werd tijdens de demonstratie voortgeborduurd op het concept waarmee het jaar er voor op 1 mei in Den Bosch een aanzet was gemaakt. Er is gebroken met het idee van een demonstratie waarbij men een rondje loopt met (hopelijk) zo veel mogelijk aantallen om zo aandacht te krijgen voor het betreffende onderwerp dat men op de straat brengt. Het nieuwe concept probeert het leuker, maar vooral ook inspirerend te maken.
Het rondje om de kerk wordt door velen gezien als iets wat je een paar keer doet, waarna je het wel hebt gezien. Vaak voelt het nutteloos en wordt je door de media negatief in beeld gebracht als er weer eens een klein incidentje is met de blauwe orde, nazi’s of wat dan ook. De inhoud in de berichtgeving blijft meestal achterwege en demonstreren, volgens de parlementairen ‘een grondrecht en belangrijk onderdeel van de democratie’ blijkt telkens toch iets waar men voor moet knokken (zowel fysiek als psychologisch). Dit was helaas ook deze keer weer het geval met deze 1 mei demonstratie.
Toch ben ik van mening dat we nieuwe manieren hebben gevonden om demonstraties tot een nuttig iets te maken en liggen er voor onszelf ook nieuwe kansen.
Nieuwe inspiratie – de Tunnelweg
Om er niet langer om heen te draaien: het breken met het gangbare rondje lopen en hier-en-daar een toespraak voor de eigen achterban is naar mening de winst van de afgelopen demonstratie in Nijmegen. Door een goedgeorganiseerde actie die door de groep vervolgens werd ondersteund is er door, onder toeziend oog van de politie het kader van de vrije ruimte opgerekt.
Er stond om mysterieuze reden als een militaire parade langs de tunnelweg om de 10 meter een marechaussee-agent opgesteld. Hiermee werd door de politie een provocerende en dreigende stemming gezet. Voordat de demonstratie de tunnel in trok werd voor de ingang gestopt en werd er geherformeerd. De demonstratie maakte zich breed, trok de spandoeken vooraan op en achteraan gebeurde hetzelfde. Er werden aan de zijkanten geen agenten meer toegelaten en zo liep de demonstratie stapvoets de tunnel in. Ondertussen werd er door de Dolle Mollies een toespraak gehouden over seksueel geweld.
De twee fietspaden in de tunnel zijn immers al jarenlang een plek waar het voor vrouwen (en soms ook mannen) geen fijne plek is om ’s nachts in je eentje doorheen te moeten. Er zijn hier al meerdere malen vrouwen het slachtoffer geworden van aanranding of verkrachting. Nadat bleek dat de camera’s die in de tunnel hangen niet functioneerden heeft de gemeente deze vervangen voor wel-werkende exemplaren. Dit lost echter het probleem van het seksueel geweld niet op: niet lang na de installatie van de nieuwe camera’s werd een vrouw vlak na de tunnelweg aangevallen. Logisch omdat het enkel achteraf werkt en niets doet tegen de zwakke rol die vrouwen aangemeten krijgen in deze samenleving.
Tijdens de actie in de tunnelweg werd er door activisten – mogelijk gemaakt door de goed functionerende samenwerking van de demonstranten – graffiti gespoten terwijl de politie effectief op afstand werd gehouden. “Camera’s maken de straten niet veiliger, Wij wel!”. Op het moment dat de politie niet mee wilde werken werd dit afgedwongen en zowaar lag de regie even in handen van ons demonstranten in plaats van in die van de in grote getale aanwezige politie.
Deze actie was voor veel mensen inspirerend omdat deze een toegankelijk maar toch erg strijdbaar karakter had. Daarnaast is het onderwerp er een die bij veel mensen leeft. De actie zorgde er even voor dat mensen het gevoel hadden hun woede en frustratie om de tunnel en de gebeurtenissen daar, constructief en samen aan te pakken.
De functie van politiegeweld
De demonstratie was tijdens de gehele route onder hevige politiebegeleiding. Wat de reden hier van was blijft voor ons waarschijnlijk slechts een speculatie. Waar we echter wel wat zinnigs over kunnen zeggen is waartoe deze leidde en wat de gevolgen hiervan waren en zijn.
De verdeel en heers tactiek is een duidelijke tactiek die de politie actief inzet om politieke groepen te isoleren. Sinds de jaren ‘80 is de politieke functie van de politie sterk ontwikkeld. Er zitten strategen achter die risico-analyses maken, niet alleen voor de gebeurtenis in kwestie zelf maar ook voor, om het maar even dramatisch te benoemen, bedreigingen voor de heersende orde.
Dit verdeel en heers principe werkt op verschillende manieren:
*
Op het moment dat er geweld plaats vind raken er mensen gewond. Als er geen goede ondersteuning voor hen is voelen zij zich verlaten en niet gesteund. Hierdoor raakt men gedemotiveerd. Daarnaast is het gewoonweg demotiverend om telkens in elkaar gebeukt te worden omdat je je mening wilt verkondigen.
*
Maar een klein deel van de beweging is in staat of bereid om de confrontatie aan te gaan. Dit percentage kan zeker wel groeien en deze houding ten opzichte van geweld kan veranderen bij mensen. Dit gebeurd echter alleen door solidariteit en dialoog.
*
Na het geweld worden mensen via de media gedemoniseerd, waardoor men vaak nijgt om zich passief op te stellen en zich te conformeren aan het kader dat de politie hen bied (meestal een klein kader). Dit is er een die je vaak hoort en voor veel verdeling zorgt.
*
De politie werkt als een bliksemafleider. De demonstratie, actie of wat dan ook richt zich uiteindelijk op de politie in plaats van op de materie waarover deze demonstratie, actie of wat dan ook in eerste instantie over ging.
*
? Ik mis er misschien wel een aantal
Ik hoop dat we hieruit, met in ons achterhoofd deze functies van de politie, inhoudelijke en strategische conclusies kunnen trekken. Wat vooral van belang is dat we de autoriteit doorzien en we onze eigen plannen trekken, en niet ons laten leiden door provocaties van bijvb. de politie. Het is onze strijd en daarbij moeten wij de regie in handen hebben. Het is begrijpelijk dat er frustratie heerst onder mensen maar hier kan beter rustig over gesproken worden en gedebatteerd. Er zijn wellicht ook aan onze zijde steken laten vallen maar laten we deze momenten dan benoemen en er vooral van ze leren en niet enkel met vingers wijzen.
Media
Zoals hierboven genoemd was de berichtgeving omtrent de 1 mei, net als bij bijna alle andere demonstraties ook dit jaar weer dramatisch slecht. Zowel over de verboden demonstratie in Rotterdam als die van Nijmegen wordt nauwelijks bericht gegeven. En als dit al is, dan is dit enkel over de onrusten die hierbij plaats vonden. Diepere uitleg over de functie van de demonstratie, motivatie van demonstranten, boodschap etc. ontbreekt compleet.
Daarnaast wordt er direct een sfeer gecreëerd waarbij het geweld dat plaats vond wordt neergezet als inhoudsloos en zinloos vandalisme. In de berichtgeving wordt vervolgens naar de mening van een gematigde SP’er gevraagd en niet naar die van een van de voor het overgrote deel aanwezige anarchisten. Hiermee wordt indirect gesuggereerd dat de mening van die SP’er van grotere waarde of objectiviteit is dan die van de andere deelnemers en al helemaal niet naar de reden van zij die terug vochten als groep (niet om de aanwezige SP’er af te vallen overigens, zij waren aanwezig en konden blijkbaar de doelen van de demonstratie onderschrijven, op zich een positief iets).
Wat betreft de berichtgeving had, als onderdeel zijnde van de organisatie, denk ik meer winst kunnen worden geboekt. Op dit gebied kunnen wij nog veel leren. In de toekomst is het wellicht interessant om beter gebruik te maken van de eigen media. Zo zouden we er voor kunnen zorgen dat er tijdens de demonstratie een door de organisatie aanwezig media-team is. Zij zouden dan ter plekke verslag kunnen doen in welke vorm dan ook. Denk hierbij ook aan foto’s, film, radio etc.
Hierbij zouden we beter gebruik kunnen maken van de kanalen die we al hebben zoals de website van de betrokken groepen, de website van de demonstratie (1mei.org) en natuurlijk Indymedia. Dit zowel inhoudelijk en kwalitatief in de berichtgeving, maar ook in de promotie van deze media.
Solidariteit: van praten naar praktijk
Dan natuurlijk het onderwerp van de demonstratie, want ja, daar praat ik zelfs weinig over nu. Antikapitalisme en/door middel van solidariteit, twee begrippen die centraal stonden.
Ten eerste kent solidariteit uiteraard vele vormen en is die van het elkaar fysiek bijstaan tijdens een demonstratie er maar een van. Naast deze vormen bestaan er allerhande financiële, morele en andere fysieke vormen van ondersteuning van een legio aan onderwerpen als arbeidsstrijd, ondersteuning van gemarginaliseerden, gelijkgezinden etc.
Nu wil ik echter ingaan op de solidariteit die te vinden was bij de 1 mei demonstratie in Nijmegen en hetgeen dat er bij het debat daarna is gezegd.
De solidariteit onder de demonstranten kan verbeterd worden maar was zeker niet slecht. Op de hetere momenten in de demonstratie werd er over het algemeen goed op elkaar gelet. Er zijn weldegelijk mensen gedearresteerd, iets dat aantoont dat moed, strijdbaarheid en solidariteit zeker lonen. Helaas hebben we niet kunnen voorkomen dat er drie mensen zijn gearresteerd en juist dan is het ook het moment om te laten zien dat er solidariteit met hen is. Eerst met geluidsdemonstraties zodat zij horen dat er aan ze gedacht wordt, en daarna op de langere termijn in de ondersteuning van elkaar in het juridische proces.
Een aspect dat helaas in Nederland nog weinig aandacht krijgt is die van de emotionele toestand van mensen door bijvoorbeeld psychisch en fysiek geweld tijdens een demonstratie. Ook in Nijmegen hadden we hier (terugdenkend) meer tijd voor moeten inruimen. Er zijn een aantal mensen die nieuw waren met het fenomeen demonstreren, direct in aanraking gekomen met geweld en kunnen hier last van ondervinden. De verdeel en heers tactiek werkt op hen doordat zij de volgende keer misschien niet meer zullen komen. Ditzelfde geld voor mensen die misschien wilden komen maar twijfelden. Dit beeld is natuurlijk versterkt door de berichtgeving in de media (en via hen ook door. de AIVD) die radicaal links en eveneens demonstreren als iets gevaarlijks neer zet.
Wij kunnen door voor elkaar te zorgen, elkaar in de gaten te houden en te vragen hoe het gaat na heftige momenten, er voor zorgen dat deze momenten minder grote gevolgen hebben voor onszelf en elkaar. De affiniteitsgroep bied hier wellicht ook interessante mogelijkheden. Dit voor zowel onszelf als individu als voor de beweging op zichzelf. Zij stellen ons in staat om op een intieme wijze met elkaar om te gaan, op elkaar te letten en samen ook gebeurtenissen te evalueren. Op het moment dat we zien dat de idealen waar we over spreken ook in werkelijke daden worden omgezet werkt dit inspirerend en krijgen we het gevoel dat we serieus ergens aan werken.
Dan nog even een kleine kanttekening die ik wil maken wat betreft het stenen gooien. Dit gebeurde pas nadat de vlam in de pan sloeg toen de ME op mensen begon in te slaan. Wat echter wel gezegd mag worden, is dat mensen moeten beseffen, dat als men over gaat tot dit soort vormen van verzet – of zoals Olie op het Vuur zegt – aanval dat men verantwoordelijkheid draagt voor haar daden. Niet zozeer naar de politie of in dit geval de Adecco, maar wel tegenover haar mede-demonstranten. We zijn niet op een massa-demonstratie met verschillende blokken waar ieder haar of zijn actievorm/strategie kan beproeven. Je kunt dus mensen meeslepen in iets waar zij niet in verzeild willen raken, niet klaar voor zijn, of gewoonweg in gevaar komen. Het is dus belangrijk dat als je over gaat tot deze middelen, je nadenkt over de gevolgen voor jezelf, maar vooral ook voor anderen; een solidaire demonstratie vraagt om solidaire demonstranten. Puntje dat ik hierbij ook wil maken is dat als de stenen dan vliegen, men hier wel mee overweg moet kunnen gaan en moet uitkijken dat er geen mede-demonstranten door eigen ‘vuur’ verwond worden. Het ging in Nijmegen namelijk gelukkig op wonderlijke wijze net niet mis toen er bij een aantal demonstranten vooraan rakelings stenen langs hun hoofd zoefden die van achterin gegooid werden. Dit kan levensgevaarlijke verwondingen opleveren, iets dat je elkaar als demonstranten niet aan wilt doen lijkt mij maar helaas een wederkerend probleem.
De dagen tussen de Eerste Mei
Tot slot wil ik iedereen bedanken die aanwezig was op de demonstratie en hoop ik dat deze, ondanks de voor sommige als negatief ervaren momenten, toch mensen heeft kunnen inspireren. Ik hoop dat het politiegeweld mensen er niet van zal weerhouden voor zichzelf op te komen, de straat op te blijven gaan, hun boodschap te verkondigen en om kameraden in hun strijd te zoeken. Daarnaast hoop ik dat het publieke debat, waar ik ook een bijdrage aan probeer te geven, er ook voor zal zorgen dat bepaalde zaken duidelijker worden of meer richting krijgen.
Moge de demonstratie, het debat en het feest er na, mensen hebben geïnspireerd om ook actief te worden, zichzelf te organiseren of zich aan te sluiten bij andere groepen. Samen staan we sterk, maar dat moeten we wel organiseren, niet alleen tijdens demonstraties maar vooral in ons dagelijks leven!
,Tommy Ryan
-----------------------------------------------------------------------
Andere bijdragen aan het debat:
Doorbraak:  http://www.doorbraak.eu/content/view/313/4/
Olie op het Vuur: http://oohv.wordpress.com/2010/05/06/wij-zijn-niet-weerloos-mayday-nijmegen/
Blijven Dromen: http://blijvendromen.wordpress.com/2010/05/11/over-de-1ste-mei-demonstratie-in-nijmegen/
Peter Storm: http://peterstormschrijft.wordpress.com/2010/05/03/over-het-politiegeweld-op-een-mei/
http://peterstormschrijft.wordpress.com/2010/05/11/nogmaals-een-mei-2010-over-politiegeweld-en-keuzes-voor-confrontatie/
 Website: http://www.anarchistischegroepnijmegen.nl
|
| Lees meer over: anti-fascisme / racisme media vrijheid, repressie & mensenrechten wereldcrisis | | aanvullingen | | discussie verplaatsen? | cenzuur - 12.05.2010 16:20
Uit de 1mei discussie blijkt dat indymedia er niet geschikt voor is, er bestaan nu 5 verschillende items over dit onderwerp en de 'olie op het vuur' discussie is bijna van de frontpage af, waardoor je straks moet zoeken.
ik zou een van de anarcho-blogjes willen vragen er ruimte voor vrij te maken, zodat mensen die er behoefte aan hebben daar, met anderen, van mening kunnen wisselen. (en je alle bijdragen netjes onder elkaar hebt staan zoals ook in deze post getracht is.)
groetjes de cenzuurknop
| | discussie? | nn - 12.05.2010 18:06
dit is toch niet echt een discussie. verschillende mensen, met verschillende achtergronden hebben de behoefte een eigen bijdrage te leveren aan de discussie (los van plaats en tijd, maar eentje die blijkbaar op veel plekken, op verschillende momenten gevoerd wordt) door middel van het schrijven van een analysen, verslag, beschouwing. al deze stukken hebben (redelijk) bestaansrecht op zichzelf, en hoeven daarvoor toch niet op een plek gedumpt worden. vergelijk het met de verschillende posts die binnen komen over griekenland.
op deze manier is het ook voor meer mensen duidelijk dat dit iets is dat leeft onder radicaal links. dat mensen daarover hun ei kwijt willen, ook op indymedia. ik vind dit een erg goed ontwikkeling. alleen jammer inderdaad dat dit misschien niet zo handig is op het format van indymedia. maar om nu hiervoor de discussie te verplaatsen? we roeien met de riemen die we hebben, en proberen die te versterken.
| | NN | NN - 12.05.2010 19:18
Anders misschien alles bij elkaar groeperen in een middenpostje waar dan de analyses/bijdrages aan toegevoegd worden nagelang ze verschijnen?
| | de post is prima. | cenzuur - 12.05.2010 19:25
het ging mij om het reageren.
de censuurknop
| | maar... | nn - 12.05.2010 20:55
maar het was de censuurknop die eerst reageerde op dit stuk, toch?
| | Indymedia | NN - 13.05.2010 06:03
Hierbij schijnt het dus te gaan om de grens tussen nieuws en discussie. Zijn de meningen op zich nieuws en passen zij zo binnen Indymedia, of leidt zo een discussie alleen tot een onhoudbare vloed aan opinnies, waardoor er een herhaling optreedt die niet meer te stuiten is?
| | Features? | NN - 13.05.2010 11:59
Over 1 mei:
Heel wat mensen hebben de moeite genomen om stukken te schrijven en/of daar uitgebreid, inhoudelijk en met argumenten op te reageren, je ziet nauwelijks het gebruikelijke welles-nietes gedoe dat niks nieuws toevoegt. Dat toont aan dat het genoeg leeft bij een groep die groot genoeg is om tot iets constructiefs te komen dat resultaten kan hebben en uiteenlopende meningen misschien dichter bij elkaar brengt maar op minstens van wederzijds respect getuigd. De discussie is vooral inhoudelijk en levert extra informatie en inzichten. Het zou de redactie sieren deze inspanningen te waarderen door alles samen te brengen in een overzichtsartikel.
Griekenland:
De ontwikkelingen in Griekenland zijn belangrijk genoeg om te volgen en het zou handig zijn als daarover een overzichtsfeature is die regelmatig geupdate wordt en waarbij een opdeling gemaat wordt tussen actualiteit/acties en achtergronden/beschouwingen.
Extra voordeel is dat de artikelen die in de features gelinkt zijn naar de ruispagina kunnen waardoor de actualiteit in de newswire beter naar voor komt.
Geen tijd? Zoek dan nieuwe mensen voor wie het wel om informatie gaat en niet om controle en pest deze dan niet weg door autoritair gedrag.
| | noodzaak discussieplatform | enragé - 13.05.2010 21:53
`Hierbij schijnt het dus te gaan om de grens tussen nieuws en discussie. Zijn de meningen op zich nieuws en passen zij zo binnen Indymedia, of leidt zo een discussie alleen tot een onhoudbare vloed aan opinnies, waardoor er een herhaling optreedt die niet meer te stuiten is?`
ik denk dat de reden waarom het hier onvermijdelijk op discussies uitloopt is omdat er een behoefte is aan een discussieplatform onder de mensen die hier vaak op kijken of posten. Zolang dat er niet is lijkt het me onvermijdelijk dat op een ´nieuwssite´ als deze het op discussies uit zal draaien.
| |
| aanvullingen | |
