| |
Elektriciteitsnet plat op 11 juli? Willie Wortel - 09.07.2010 11:59
Nu het Nederlands elftal de finale bereikt heeft van het wereldkampioenschap voetbal slaat de oranjegekte steeds harder toe. Menig straatbeeld wordt geterroriseerd door infantiele idioten die in de meest uitzinnige oranje uitdossingen hun krankzinnige liefde uiten voor een aantal van alle realiteitszin gespeende miljonairs die door tegen een bal te schoppen dit xenofobe rotland schijnen te vertegenwoordigen. Tot in links-activistische kringen toe breken tot nu toe goed verborgen gehouden nationalistische sentimenten naar buiten. Voor de desastreuze gevolgen van het evenement voor de arme Zuidafrikaanse bevolking is geen oog meer. Hetzelfde geldt voor allerlei andere ongewenste gevolgen en randverschijnselen. Tijd om de maatschappelijke trance te doorbreken en de gekte een halt toe te roepen: zou het niet leuk zijn als het elektriciteitsnet plat lag op de avond van de finale, komende zondag (11 juli)? Zuid-Afrika Hoewel het wereldkampioenschap stelselmatig verkocht wordt als een positief gebeuren voor de hele Zuidafrikaanse bevolking, is al lang en breed duidelijk dat het vooral voor de arme, niet-blanke delen van de bevolking desastreuze gevolgen heeft: mensen werden uit hun huizen verdreven, de kleinschalige lokale economie werd rücksichtlos aan de kant geschoven ten gunste van de grote kapitalisten, er is sprake van strenge veiligheidsmaatregelen om het hele circus en hun te rijke supporters te beschermen en de enorme uitgaven aan infrastructuur en diensten voor het evenement gaan rechtstreeks ten koste van allerlei zaken waar hard meer geld voor nodig is. Zie voor verdere informatie over de gevolgen in Zuid-Afrika het uitstekende statement van het Zabalaza Anarchist Communist Front ( http://www.indymedia.nl/nl/2010/07/68671.shtml) en de posting met diverse links van Globalinfo ( http://www.indymedia.nl/nl/2010/06/68194.shtml). Natuurlijk zijn er ook groepen mensen die wel profiteren van het spektakel: de oude blanke en de nieuwe niet-blanke economische en bestuurlijke elite, en uiteraard de FIFA, en de rijke voetballers zelfs, die enorme bedragen binnenhalen om hun toch al gigantische salarissen aan te vullen. Voetbal in deze zin is heeft de status van echte volkssport al lang achter zich gelaten. De raciale apartheid in Zuid-Afrika is dan officieel opgeheven, er is een apartheid tussen de haves en have-nots voor in de plaats gekomen, die zich nog steeds grotendeels langs scheidslijnen van huidskleur beweegt. Helaas moet ook geconstateerd worden dat dat eigenlijk vooral een normalisering richting de verhoudingen in de rest van de wereld betekent. Nationalisme Ook door mensen die normaal gesproken niet te pas en te onpas met de nationale vlag staan te zwaaien, wordt de huidige oranjegekte veelal beschouwd als een vertederende vorm van gezond nationalisme. Doorgaans voor serieus doorgaande mainstream-media zien er geen been in om alle objectiviteit te laten varen en denigrerend over tegenstanders te schrijven, met alle bijbehorende generaliserende opmerkingen over aard en karakter van de bijbehorende bevolkingen. De Spits van woensdag 7 juli maakt het helemaal bont. Vol trots wordt geschreven over de terugkeer van de Nederlandse invloed in Kaapstad, dat een mooi vervolg op een roemrijk verleden heet te zijn. De niet-blanke Zuidafrikaanse bevolking zal vast ook heel goede herinneringen aan dat verleden hebben, dat inderdaad met 'apartheid' het meest internationaal bekende Nederlandse woord heeft opgeleverd. Hollandsch glorie ten top! Er is geen gezond nationalisme. Elke vorm van nationalisme is gebaseerd op een vals groepsgevoel, op het beter en meer vinden van deze groep ten opzichte van anderen en op het denken in grenzen langs volstrekt willekeurige lijnen. Het huidige voetbalnationalisme geeft misschien op zich een mooie schijn van iets gezamenlijks, van verbroedering tussen alle Nederlanders. Maar dit is slechts valse verbroedering, een ongewenste maatschappelijke schijnverzoening binnen een systeem dat getekend wordt door uitbuiting, uitsluiting en onderdrukking. Opeens wordt er door bijna iedereen echter gesproken over 'wij': 'wij hebben gewonnen', 'wij staan in de finale'. Hoezo 'wij'? Wat is dat 'wij'? Is dat iedereen met de Nederlandse nationaliteit? Hoor ik opeens tot dezelfde groep als racistische Wilders-stemmers, christenfundamentalisten en andere homofoben en seksisten, collaborerende sociaal-democraten, moordende militairen, economische en bestuurlijke elites, meppende politieagenten, bio-industrie-beoefenaars, geflipte antroposofen enzovoort? Louter omdat ik hier geboren ben? Zelfs als ik Nederland haat? Als ik niet in katzwijm lig voor zwaar overbetaalde nitwits? Rot een eind op met dat 'wij'. Ik heb geen enkele behoefte aan gezamenlijk feesten met al dat soort types, die nog net zo hard een rotschop verdienen als altijd. En ik heb er al helemaal geen behoefte aan me te identificeren als Nederlander, als trots onderdeel van een staat die net als de rest van het kapitalistische westen de rest van de wereld alleen maar ellende heeft gebracht en blijft brengen. Ondertussen worden de extra vliegtuigen richting Zuid-Afrika aangerukt alsof het milieu al niet genoeg te verduren heeft. Misschien kan er tijdens het overvliegen nog even symbolisch een middelvinger opgestoken worden naar de vele van honger en armoe kreperende en onder geweld lijdende mensen in grote delen van Sub-Sahara-Afrika. Greep op de samenleving Het wereldkampioenschap voetbal oefent een totale greep op de samenleving uit, zowel in Zuid-Afrika als in Nederland en andere deelnemende landen. Voetbalnieuws, totalitaire veiligheidsmaatregelen en commerciële belangen domineren media en straatbeeld. Grote delen van kranten en nieuwsuitzendingen worden besteed aan dit evenement. Serieuze actualiteiten en ontwikkelingen in de wereld worden gedegradeerd tot voetnoten bij dit spelletje. Wie heeft het over doden in oorlogsgebieden of een stervende asielzoekster in Leersum, over de vorming van een nieuw kabinet, dat hoe dan ook nog meer onderdrukkend en kapitalisme bevorderend beleid zal doorvoeren, over de ellende in grote delen van de wereld, als er eindeloos over voetbal geouwehoerd kan worden? Nog meer tijd dan er normaal gesproken al opgaat aan geluk over non-nieuws, van sport tot showbizz, wordt er nu gevuld met volslagen nonsens. Overal wordt je doodgegooid met oranjepropaganda. In geen winkel kan een aankoop gedaan worden zonder dat deze ongevraagd aangevuld wordt met overbodige troep, die naast nationalisme natuurlijk vooral de betreffende commerciële belangen dient. Is er hier al bijna geen ontkomen aan, in Zuid-Afrika zijn hele gebieden exclusieve zones voor de sponsorende multinationals geworden, ten koste van de kleinschalige lokale economie, die alle hoop om een graantje mee te kunnen pikken van de enorme bedragen die omgaan allang verloren heeft. In die setting is het misschien verleidelijk acties als die van de zogenaamde 'Bavaria-meisjes' als verzetsdaden te beschouwen, ookgezien de aandacht die eraan besteed is in de reguliere media en de verontwaardiging die daaruit spreekt. Maar dat de ene multinational de andere aanvalt is niet meer dan een schijngevecht op het podium in het theater van kapitalisme en imperialisme. Ondertussen is er geen enkele verontwaardiging of woede te bespeuren over bijvoorbeeld het politieoptreden tegen de demonstratie in Durban van lokale stewards naar aanleiding van de schandalige wijze waarop zij door de FIFA behandeld worden, die hen afscheepte met een dagvergoeding van 19 euro in plaats van de beloofde 150 euro. Dat daarbij zelfs iemand gedood werd maakt blijkbaar niet uit, zolang het voetbal maar doorgang kan vinden. Voorzitter Danny Jordaan van het Zuidafrikaanse organisatiecomité vond dat het politieoptreden volkomen terecht en door de stewards over henzelf afgeroepen. Burgemeester Naidoo van Durban sloot zich daar volmondig bij aan, volgens hem hadden de stewards zonder klagen hun werk moeten blijven doen, want het was ondenkbaar dat de rijke buitenlandse supporters last zouden moeten ondervinden van het feit dat de stewards uitgebuit worden. “Wij worden als slaven behandeld en niemand kijkt naar ons om”, aldus één van de stewards. Repressie Onder het mom van op kunnen treden tegen voetbalhooligans wordt een speelveld gecreëerd om nieuwe repressieve wetten en maatregelen in te kunnen voeren. Dit geldt in het algemeen al, maar grote evenementen vormen hiervoor nog een extra katalysator. Zo hadden we aan het Europees kampioenschap voetbal in België en Nederland in 2000 de wet tot bestuurlijke ophouding te danken, die burgemeesters de ruimte geeft groepen mensen vast te houden of in te sluiten. En de afgelopen week in de Eerste Kamer aangenomen 'Voetbalwet' maakt de weg vrij om ook tegen activisten op te treden met behulp van verregaande maatregelen als gebieds-, samenscholings- en contactverboden en het opleggen van een meldplicht. Bovendien is met een aanvullende motie van het CDA de deur al opengezet voor het invoeren van aanvullende, nog strengere maatregelen. Zo kunnen we de bui al zien hangen als het gaat lukken om het WK voetbal in 2018 of 2022 naar Nederland te halen. De overheid zal hiervan ongekend profiteren door het nemen van draconische veiligheidsmaatregelen, gegoten in beleid dat na het evenement niet meer van tafel geveegd zal worden, gekoppeld aan een verdere privatisering van de publieke ruimte. Je kunt het op zich nog als een voordeel beschouwen dat de nu schaars voorkomende gewelddadige confrontaties tussen politie en doorgedraaide oranjefans wederzijds schade toebrengen onder onderdelen van de steeds overdadiger gevulde vergaarbak van maatschappelijk zwakzinnigen. Maar in werkelijkheid schept dit natuurlijk een gevaarlijk precedent voor de toekomst, waarbij de marionetten van de macht zich steeds meer ruimte tot optreden toeëigenen. Zinnige dingen Voor wie niet verblind is door de waanzin, zijn er grofweg twee zinnige dingen om te doen. In de eerste plaats deze gekte verstoren: zou het niet leuk zijn als het elektriciteitsnet plat zou komen te liggen kort voor aanvang van de wedstrijd? Of als de energieslurpende megaschermen vernield worden? Of als alle mogelijke oranjepropaganda verwijderd en publiekelijk in de fik gestoken wordt? Een tweede mogelijkheid is gebruik maken van de totale focus op het voetbal en de vrijkomende ruimte benutten voor andere acties. Waar normaal beveiligingsauto's rondrijden of patrouilles gehouden worden, kon het zondagavond en -nacht wel eens een stuk rustiger zijn. Grijp die kans! (Niet dat ik iemand aan wil zetten tot het plegen van trafbare feiten, want dat mag natuurlijk niet.) |
Lees meer over: anti-fascisme / racisme globalisering vrijheid, repressie & mensenrechten | aanvullingen | uit dit artikel zijn aanvullingen verplaatst naar de ruispagina | |