|
|  |
De paden die wij kunnen bewandelen
Maikel L. - 02.10.2011 19:19
Op 1 oktober 2011 heb ik (gedwongen) van de zijlijn mogen aanschouwen hoe mijn vrienden en politieke kameraden werden neergeslagen tijdens een demonstratie.
Sinds een aantal jaar is het schering en inslag met het aanvallen van demonstraties. Dit gebeurt vaak volgens het patroon: De burgemeester verklaart dat er gewelddadige elementen naar de demonstratie komen, de pers gaat er mee aan de haal, de burgemeester verkondigt allerlei randvoorwaarden en vervolgens krijgt de politie carte blanche om met belachelijk veel geweld een demonstratie neer te slaan, massa arrestaties te plegen en mensen voor weken lang op te sluiten. Ondertussen groeit de lijst aan repressieve maatregelen.
Op 1 oktober 2010 is een jonge vrouw zo hard neergeslagen dat zij een schedelbasis fractuur heeft opgelopen. Het lijkt erop dat alle 1 mei en 1 oktober demonstraties gedoemd zijn om met politie geweld plat geslagen te worden. De vraag is wat wij hier tegen kunnen doen en welke paden te bewandelen zijn. In het spiraal van geweld van de kant van de staat uit, zijn er maar twee paden: 1. opschaling van geweld en defensieve tactieken van de demonstranten, 2. het hoofd neerleggen.
Van opgeven wil ik niet weten, en hopelijk ben ik daarin niet de enige. Dat wil wel zeggen dat wij enorme opofferingen moeten brengen om nog te demonstreren. Het betekent je eigen gezondheid,veiligheid en vrijheid op het spel te zetten. De laatste overtreffende trap die de politie kan treffen is het vermoorden van een demonstrant. Een schedelbasis fractuur zit daar maar net onder. Als ehba'er(Eerste Hulp bij Aktie) heb ik de laatste jaren diverse heftige verwondingen mogen behandelen. Vertrapping door politiepaarden, het overrijden van demonstranten met een ME-bus en zelfs slagaderlijke bloedingen door politie honden. De medische verzorging van arrestanten is vaak ondermaats tot niets. Het is een wonder dat er in de afgelopen jaren geen arrestant is overleden.
Wat de burgemeesters en andere beleidsmakers niet beseffen is dat links buitenparlementair verzet altijd een antwoord heeft gevonden op repressieve maatregelen en die ook zal treffen. Gelukkig zijn er altijd mensen die zich niet de mond laten snoeren in het gezicht van repressie. Geschiedenisboeken hoeven maar opengetrokken te worden om legio aan voorbeelden te vinden. De hamvraag is of deze maatschappij dat wil.
Demonstranten die te vaak neergeslagen zijn, zullen de conclusie wel eens kunnen trekken dat er eigenlijk al een demonstratie verbod is in Nederland. Demonstranten worden het meer dan zat dat zij met builen en blauwe plekken (en soms erger) thuis komen, terwijl zij enkel gebruik hebben gemaakt van hun demonstratierecht.
Het begint tijd te worden dat demonstranten zich verder gaan professionaliseren en andere middelen gaan aangrijpen om hun punt duidelijk te maken. Het wordt tijd dat er een mentaliteitsverandering komt. Dat wij de vijand herkennen en hier naar handelen.
Tenslotte ligt de kraakbeweging al onder een staat van beleg. Migratie activisten worden afgevoerd onder de noemer 'terreurverdachte', krakers en andere demonstranten worden bijna doodgeslagen op de straat door de staatsknokploegen. Het zal misschien jaren duren voordat er weer een gedegen buiten parlementaire beweging is opgebouwd, waarbij het aanwenden van burgelijke ongehoorzame acties tot geweld normaal wordt. Wij hebben geen andere keuze dan terug te vechten. Het is tijd om te stappen van een defensieve houding naar een agressieve houding. Met elke betekenis van het woord.
Laten wij ons niet de wortel van zoete woordjes van burgemeesters als van de Laan geloven en voorhouden. Met dat soort politici valt niet te praten, handen te schudden of te onderhandelen. Zij hebben al vaker bewezen dat het leugenaars zijn die niet vies zijn van geweld. Laten wij onze energie steken in het opbouwen van een beweging en ons zelf voorbereiden op een langdurige strijd.
Wil je zeggen wat je dwars zit of wil je er echt wat aandoen?
Ulrike Meinhoff omschreef het mooi met een van haar bekende quotes 'Protest is when I say this does not please me. Resistance is when I ensure what does not please me occurs no more'
2 oktober 2011, geschreven door Maikel L.
|
| aanvullingen | | uit dit artikel zijn aanvullingen verplaatst naar de ruispagina | | | hm | NNSC - 02.10.2011 19:51
Ik denk dat we inderdaad vooral tactischer moeten gaan opereren, en beter georganiseerd moeten zijn. En inderdaad voorbereid.
Ik zie echter wel één heeeeel groot probleem: de staat is dé geweldsspecialist. Zij zullen er altijd beter in zijn dan ons. Alleen met aantallen kunnen we echt winnen, alleen met aantallen kunnen we ons demonstratierecht verdedigen. Door de keuze te zien als ofwel geweldsprofessionalisme ofwel opgeven, is het enige wat we kunnen doen buiten opgeven ons begeven op precies dat terrein waar de staat ons wil hebben: militair-technisch. Repressie is de natte droom van rechts, en zelfs parlementair 'links' geilt er op.
Maar goed. Tactiek is fucking belangrijk dus. Alleen wel dan ook met een goede strategie. Je kan best tactisch vaak winnen en nog steeds gedisst zijn op de lange termijn.
| | Kennt ihr geschichte, Genossen! | Ulrich Umfeld - 02.10.2011 21:33
Sayanora?
„‚Protest ist, wenn ich sage, das und das paßt mir nicht. Widerstand ist, wenn ich dafür sorge, daß das, was mir nicht paßt, nicht länger geschieht. […]‘ So ähnlich […] konnte man es von einem Schwarzen der Black-Power-Bewegung auf der Vietnamkonferenz im Februar in Berlin hören. […]
Die Grenze zwischen verbalem Protest und physischem Widerstand ist bei den Protesten gegen den Anschlag auf Rudi Dutschke […] erstmalig massenhaft, […] tatsächlich, nicht nur symbolisch – überschritten worden. […]
Nun, nachdem gezeigt worden ist, daß andere Mittel als nur Demonstrationen, Springer-Hearings, Protestveranstaltungen zur Verfügung stehen, andere als die, die versagt haben, weil sie den Anschlag auf Rudi Dutschke nicht verhindern konnten, nun, da die Fesseln von Sitte & Anstand gesprengt worden sind, kann und muß neu und von vorne über Gewalt und Gegengewalt diskutiert werden. Gegengewalt, wie sie in den Ostertagen praktiziert worden ist, ist nicht geeignet, Sympathien zu wecken, nicht, erschrockene Liberale auf die Seite der Außerparlamentarischen Opposition zu ziehen. Gegengewalt läuft Gefahr, zu Gewalt zu werden, wo die Brutalität der Polizei das Gesetz des Handelns bestimmt, wo ohnmächtige Wut überlegene Rationalität ablöst, wo der paramilitärische Einsatz der Polizei mit paramilitärischen Mitteln beantwortet wird.
Der Spaß hat aufgehört.““
– Ulrike Meinhof am 11. April 1968
 Website: http://www.ruhr-uni-bochum.de/bsz/516/516meinhoff.htm
| | Japan | Lala - 02.10.2011 22:59
Wat doet een tekening van Yukio Mishima boven dat bericht?
| | hulde | nn - 03.10.2011 00:24
goed stuk, dank, ik zelf sluit me aan bij de aanvulling van nnsc, hoe aantrekkelijk ook het individualistisch insurectionairisme soms ook is de komende opsatant zal een massa opstant zijn en radicale acties moeten altijd daar ten dienste van staan.
het affikken van een makro had alleen zin omdat dat ten dienste probeerde te staan van een massa beweging, hier in nederland maar vooral ook in zuid-afrika. dit terwijl de koers van de raf en de latere rode brigades slechts tot achteruitgang konden leiden.
er gaan keuzes gemaakt moeten worden, en een opleving van radicale hit en run acties zou ik zeker toe juichen maar de echte toekomst ligt om onze radicaliteit en ervaring in te zetten om de woede in de onvermeidelijke uitingen van massale onvrede (zoals in nu griekenland maar ook ontkiemnd in de occupy walstreet beweging) te kanaliseren richting het totale syteem en niet alleen haar extreemste uitwassen.
la lotta continua!
| | Tactische fout | Rechtloos - 03.10.2011 07:37
Ik was ook bij de demo en stond op een gegeven moment tussen de ME en de krakers in waarbij ik door de ME het terras werd opgeduwd.
Ik heb maar meteen een biertje gehaald en ben via de zijkant weer naar buiten gegaan.
Bij de volgende demo is het noodzakelijk om meerdere groepen te hebben.
Afspreken op 1 plek heeft dus geen nut en overleg word gestraft.
Wat mij opviel was dat er een groot bord op de spui stond die demonstreren verbood.
Maar om 16:45 werd dat bord snel weggehaald ??????
De demo zou om 5 uur beginnen, beetje vreemd om dan even snel die bord weg te halen, vind u niet ?
Dis is wederom uitlokking van de justitie en daarom word het tijd voor tactisch overleg.
Bij de volgende demonstratie lijkt het mij handig om op 10 plekken af te spreken om vanuit 10 plekken richting de demonstratie te gaan.
We zijn met genoeg mensen, kat en muis spel.
Tot de volgende demo, en mensen, luister aub niet naar de politie,want die regels zijn enkel bedoeld om u nog harder te kunnen slaan !
 E-Mail: geldunie@live.nl
Website: http://rechtloos.nl
| | meerderen plekken | ike - 03.10.2011 11:27
ik ben het eens om demo,s vanuit meerderen punten te laten beginnen. door middel van sms berichten kan men dan goed op juiste punt samen komen
| | tactiek? | nn - 03.10.2011 12:19
Heel goed dat de discussie wordt gestart. Mijn twee centen:
De organisatoren van de demo verlangden wel degelijk naar een rel. Kijk naar de aankondigingen, kijk naar het filmpje. Het was zeker niet zo dat de organisatoren zich alleen maar wilden “verdedigen” tegen de politie. De demonstratie was van begin tot eind een initiatief van een kleine groep die voortdurend zinspeelde op een herhaling van vorig jaar.
Pas op het allerlaatst, namelijk een dag voor de demonstratie, kwamen de organisatoren naar buiten met een woordvoerder die zowaar een goed verhaal had. De strategie werd gewijzigd, want nu zeiden de krakers wél dat ze een vreedzame demonstratie wilden. Op de dag zelf werd ook onderhandeld hoe dat zou kunnen en het leek een moment alsof het ging lukken.
Maar toch volhardden sommigen. Terwijl de inzet was om te laten zien dat de ME helemaal nergens voor nodig was ging de demonstratie richting het Spui. Met een paar mensen die gewoon tóch hun gezicht bedekten en met verstevigde spandoeken. En met iemand die toch nog vuurwerk gooide naar paarden.
Voor mensen die niet geloven in afspraken met de politie, is het naief om te denken dat dit goed kan gaan. Mensen hadden hun verdediging grotendeels thuisgelaten maar er was net genoeg om de ME een excuus te geven.
“Maar, maar... de ME heeft geen excuus nodig!” – Precies dit soort fatalistisch denken blokkeert elke discussie. De fout ligt namelijk *altijd* bij de ME en de oplossing is *altijd* om je te “verdedigen”. Gewoon volharden in wat je doet dus, ondanks dat het niet werkt – het werkt niet bij de demonstratie, niet in de media, niet binnen de beweging zelf. Volgende keer sta je met nog minder mensen.
Kleine tactische aanpassingen (vanuit meerdere plekken verzamelen, je wat beter inpakken, enzovoorts) doen niks aan het grotere probleem, namelijk dat de kraakdemonstraties voortdurend uitlopen op een kat- en muisspel tussen autoriteiten en demonstranten. Het oorspronkelijke doel van demonstraties, namelijk het publiek overtuigen van je gelijk en het tonen van je energie als beweging, zijn uit het oog verloren of worden zelfs weggezet als "reformistisch" (alsof een potje levend stratego met Van der Laan revolutionair is).
Ironisch genoeg is de grootste winst van deze “strijdbare” demonstratie dat veel mensen medelijden hebben met de krakers omdat ze wel erg hard werden geslagen.
De ME en de stillen traden barbaars op, ja.
Maar dat kan geen excuus zijn. Dit was een demonstratie van een klein groepje die leidde tot een afgang voor de hele beweging. Voortdat je het gaat hebben over tactiek, moet dit diep doordringen: als je het publiek niet wil overtuigen van je eigen gelijk, kan je beter niet gaan demonstreren.
| | strategie | nnsc - 03.10.2011 12:53
@hierboven, en de rest die dit leest.
Ik ben het niet helemaal eens met je toon maar in principe heb je wel gelijk. Is eigelijk wat ik bedoelde met dat we ook strategisch bezig moeten zijn. Een goede tactiek zonder een goede strategie is gedoemd om te mislukken, net zoals goede strategie zonder een goede tactiek trouwens.
| | het recht op demonstranten | spekkie big - 03.10.2011 14:00
Zonder demonstratievee geen slachtpartij.
| | De doelstelling van demonstraties | dec - 03.10.2011 15:34
Demonstraties kunnen verschillende doelen hebben in het kader van een politieke strijd:
- Een politieke stelling openbaar kenbaar maken en tot de aandacht van zo veel mogelijk mensen brengen.
- De eigen achterban mobiliseren om het samenhorigheidsgevoel en de samenwerking binnen een politieke beweging te ontwikkelen.
- Mobilisatie van een groep van voldoende grootte om de kans van slagen van een bepaalde directe actie te verhogen.
- Mobilisatie met als doel het opzoeken van directe confrontatie met de overheid (lees de ME) op een passieve of actieve manier.
Een demonstratie kan een of meerdere van deze doelen hebben. Afhankelijk van deze keuze moet men de demonstratie, en de oproep ervoor, een bepaalde vorm geven. Wat betreft de demonstratie van afgelopen zaterdag, zou ik stellen dat deze geen enkele genoemde doelstelling echt heeft gehaald. Het passief verzet gedeelte van de laatste als mogelijke uitzondering.
Had men doel een willen bereiken, dan was een bredere en minder agressieve oproep nodig geweest en meer mediawerk om zeker te stellen dat jouw onderwerp ter sprake komt. Dit geldt des te meer omdat van tevoren duidelijk was welk beeld de overheid in de media neer wilde zetten: Krakers die een rel willen en hun die moeten optreden. De politieke inhoud werd door de tegenstander zo snel mogelijk uit de verslaggeving geweerd.
Het tweede doel was maar gedeeltelijk bereikt. Een bepaalde groep van de achterban was wel gemobiliseerd. Men heeft echter ervoor gekozen om andere groepen en sympathisanten helemaal niet direct aan te spreken of hun een plek in deze demonstratie te bieden.
Wat doel drie betreft, waren geen acties gepland (tot mijn best weten)
Het vierde doel bleek - uitgaande van de oproep - het meest waarschijnlijke.
Als het doel was, door zelfverkozen slachtofferschap voor het publiek te laten blijken op welke manier de overheid met burgers omgaat die uit de pas lopen, dan heeft men het gedeeltelijk goed gedaan. Ik vraag me echter af, of deze strategie gekozen was en of de mensen dusdanig waren ingelicht. Ik weet zelf niet of dat het geval was. Verder is het helaas zo dat de typische kraker tegenwoordig geen geschikt slachtoffer is voor dit soort stunts. Het zou in dit geval beter zijn geweest helemaal niet stoer en strijdbaar over te komen
Als de bedoeling een rel was, dan was de uitvoering een grote vergissing.
Het meest belangrijke vooraf is altijd om duidelijk vast te stellen wat het doel van een demonstratie is en hoe men de mogelijke reacties van de tegenstander (en die waren uiteraard voorspelbaar) tegen hun kan keren. Daarna kan een strategie worden ontwikkeld, en deze moet ook aan iedereen die deel neemt duidelijk worden gemaakt.
Ik was zelf niet aanwezig bij de evaluatie, maar ik hoop dat men over deze dingen daar ook heeft gesproken en een les leert uit deze ervaring.
| | Aanvulling | nn - 03.10.2011 16:22
Alles wat hier boven staat ligt ondertussen op tafels, met mensen die vanuit hun ervaring specialisten zijn in wat ze betekenen en hoe er op te anticiperen.
Veel van de grote concentratie was toch wel vanwege de samentrekking die al had plaatsgevonden vanwege de demo in Helmond, of het dan ook slim was.
| |
| aanvullingen | |
