IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Wanneer: 24/02/2013 - 18:28

Op 12 februari heeft de Vio.Me. fabriek in Thessaloniki, Griekenland, de productie hervat onder arbeiderszelfbestuur. Bij deze een verklaring van een verslag van de 3-daagse mobilisatie campagne in aanvang van de start van de productie, een verklaring van een vergelijkbaar solidair initiatief in Egypte, en een verklaring van de arbeiders van de fabriek zelf.

In de bouwmaterialenfabriek werken 40 werknemers.

februari 2013
De Vio.Me. fabriek (Industriële Mineralen) begint productie onder arbeidersbestuur!

“Wij zijn degenen die kneden en toch geen brood hebben,
wij zijn degenen die naar kool graven en het toch koud hebben.
Wij zijn degenen die niets hebben en komen om deze wereld te nemen”
Tassos Livaditis (Griekse poëet, 1922-1988)

In het hart van de crisis richten de arbeiders van Vio.Me. zich op het kern van de uitbuiting en eigendom.
Met een werkeloosheidspercentage die klimt naar 30% dalen de inkomens van werkers naar 0%. Zij hebben genoeg van grote woorden, holle beloftes en meer belastingen. De fabriek is verlaten door de bazen en zij worden sinds mei 2011 al niet meer betaald en onthouden van hun werk. Hierop hebben de arbeiders van Vio.Me. na een algemene bijeenkomst verklaard dat zij vastberaden zijn niet het slachtoffer te worden van de voortdurende werkeloosheid maar om te strijden voor het in handen nemen van de fabriek en deze zelf te besturen.
Door middel van een formeel voorstel dat genomen is in oktober 2011 hebben de arbeiders een arbeiders-coöperatie onder volledige arbeiderscontrole ingesteld.

Hiermee een legale erkenning eisend voor hun eigen arbeiders-coöperatie als ook voor alle andere coöperaties die zullen volgen. Op het zelfde moment hebben ze geld geëist dat nodig is om de fabriek weer operationeel te krijgen. Geld dan hen toebehoord omdat zij degenen zijn die de welvaart van de samenleving produceren. De arbeiders- cooperatie werd met onverschilligheid ontvangen door de staat en de vakbondsbureaucratieën. Wereldwijd echter werd zij juist met groot enthousiasme onthaalt door de sociale bewegingen, die, door middel van een Open Initiatief van Solidariteit in Thessaloniki, en vervolgens door het steunen van vele vergelijkbare initiatieven in andere Griekse steden, de afgelopen 6 maanden hebben gestreden om het verhaal van Vio.Me. verder te verspreiden.

Nu is het tijd voor arbeidersbestuur voor Vio.Me.!
De arbeiders kunnen niet langer wachten tot de bankroete staat zijn genereuze beloftes van steun inwilligt (zelfs de 1000-euro noodhulp beloofd door de Minister van Arbeid in Griekenland werd nooit goedgekeurd door de Minister van Financiën). Het is tijd om in te zien dat de Vio.Me. fabriek – net als elke andere fabriek die sluit, bankroet gaat of zijn werkers ontslaat – heropend kan worden door de werkers zelf, en niet door haar oude of nieuwe bazen. De strijd zou niet beperkt moeten worden tot Vio.Me.. Om te succesvol te zijn moet het initiatief algemeen goed worden en zich verspreiden naar alle fabrieken en bedrijven die sluiten. Dit omdat alleen door middel van een netwerk van zelfbestuurde fabrieken Vio.Me. kan gedijen en het pad kan verlichten voor een andere vorm van organisatie, van productie in eigen beheer en een gelijke verdeling van economische middelen, zonder uitbuiting, ongelijkheid en hiërarchie.

Wanneer de ene na de andere fabriek sluit stijgt het aantal werkelozen in Griekenland tot bijna 2 miljoen. De grote meerderheid van de bevolking is door de regeringscoalitie van PASOK-ND-DIMAR, die door gaan met het beleid van voorgaande regeringen1, verdoemd tot armoede en ellende. Hun eis voor het bestuur van fabrieken onder arbeiderscontrole is de enige redelijke reactie op de ramp die wij – het overgrote deel van de Griekse bevolking – dagelijks ervaren. Het enige antwoord op werkeloosheid is zelfbestuur, de productie in eigen beheer en een gelijke verdeling van economische middelen. Om die reden is de strijd van Vio.Me. een strijd van iedereen.

Wij vragen alle werkers, werkelozen en iedereen die wordt geraakt door de crisis om zich aan de zijde van de werkers van Vio.Me. te scharen en hen te steunen in hun inspanningen om het geloof dat werkers zonder bazen kunnen in praktijk te brengen. We roepen hen op aan om deel te nemen aan de landelijke Strijd – en Solidariteits Caravaan die samenkomt in een drie daagse strijd in Thessaloniki. We vragen hen om de strijd op te nemen en hun eigen gevechten op de werkplekken te organiseren met direct-democratische procedures en zonder bureaucratie. En om deel nemen aan een algemene politieke staking om van hen af te komen die onze levens verwoesten!

Het doel is om arbeiders-zelfbestuur van fabrieken te realiseren en om en de gehele arbeidsproductie, de economie en de samenleving te organiseren zoals wij dat willen. Een samenleving zonder bazen!

Het is Vio.Me.'s tijd. Laten we aan het werk gaan!
De weg voorbereidend voor arbeiderszelfbestuur overal!
De weg voorbereidend voor een samenleving zonder bazen!

Open Initiatief van Solidariteit en Steun

-----

12 februari 2013
De machines van zelfbestuur zijn ingeschakeld!
Na drie dagen van intensieve mobilisatie is eerder vandaag de fabriek van Vio.Me. begonnen met de productie onder arbeiderszelfbestuur! Het is het eerste experiment van zelfmanagement in het door crisis geslagen Griekenland en de werkers van Vio.Me. hebben er vertrouwen in dat hun experiment de eerste zal zijn in een serie van zulke ondernemingen.

De mobilisatie begon zondagavond met een grote bijeenkomst van werkers, solidariteitsorganisaties en individuen in een theater in de binnenstad van Thessaloniki. Hier werd de lijn van actie van de solidariteitsbeweging bediscussieerd en iedereen had de kans om de microfoon ter hand te nemen en hun mening over de arbeidsstrijd te uitten.

Op maandagavond was er een grote mars door het stadscentrum gevolgd door een enorm benefietconcert met een aantal bekende folk-bands en zangers. Onder hen Thanassis Papakonstantinou, een van de meest belangrijke vertolkers van het Griekse lied. Hij is op zijn manier “onderdeel van de beweging” omdat hij altijd met woord en daad steun geeft aan de inspanningen in de samenleving voor zelfbeschikking. Het bezoek overtrof iedereens verwachtingen. Helaas konden zo'n duizend bezoekers niet naar binnen omdat het stadion afgeladen vol was. Het hoogtepunt van de avond was toen de arbeiders van Vio.Me. de microfoon namen en hun visie op een samenleving uitlegden. Die visie is gebaseerd op sociale gerechtigheid, solidariteit en zelfbestuur. Vijfduizend mensen applaudisseerden, schreeuwden en zongen leuzen van steun. Het was toen dat iedereen zich realiseerde dat dit een onderneming is die wel moet slagen.

Vroeg in de volgende morgen ging de mobilisatie verder met een levendige demonstratie richting de fabriek. De werkers waren al op hun posities en de productie werd triomfantelijk gestart voor de camera's van de nationale, lokale en alternatieve media. De werkers organiseerden een rondleiding door de fabriek en legde alle details over het productieproces uit aan deelnemers van de solidariteitsbeweging en de journalisten.
Er is nog een lange weg te gaan: de kosten van de productie zijn hoog, de toegang tot krediet onmogelijk en onderdeel worden van de markt in tijden van recessie is onzeker. De werkers zijn echter optimistisch: de opbrengsten van het benefietconcert en de donaties van steungroepen en individuen – verzameld via viome.org – zouden genoeg moeten zijn om het bedrijf draaiende te houden in de eerste maanden. En de steun van de sociale bewegingen betekend dat veel van de producten zullen worden gedistribueerd door de bestaande structuren van sociale en solidaire economie. De werkers van Vio.Me. zijn al op zoek naar nieuwe schoonmaakproducten, gebaseerd op niet-giftige ecologische ingrediënten, geschikt voor thuisgebruik. De fabriek maakt kwaliteits-bouwmaterialen (mortel, gips, tegellijm, voegmaterialen etc.) en de werkers weten heet goed hoe de kwaliteit van hun producten te verbeteren zijn terwijl ze de kosten van de productie drukken, en daardoor dus de prijs. De uitdaging is nu om een markt te vinden voor deze producten in Griekenland ofwel in de omringende landen op de Balkan. Sommige producten kunnen zelfs verder weg verscheept worden, zodat ze ook via de internationale solidariteitsbeweging kunnen worden gedistribueerd.

De 40 arbeiders van Vio.Me. en honderden deelnemers in de solidariteitsbeweging hebben een onvergetelijke ervaring beleefd de afgelopen drie dagen welke echter pas het begin is van een lange moeilijke weg. Meer dan ooit hebben we eenheid, kracht en vastberadenheid nodig om te bouwen aan een nieuwe wereld gebaseerd op solidariteit, gerechtigheid en zelfbestuur!

-----

11 februari 2013
Van de werkers van de Kouta Staal Fabriek in Egypte aan de werkers van de Vio.Me. Industriële Mineraal fabriek in Griekenland!
Een bericht van Solidariteit
Wij, de werkers van de Kouta Staal Fabriek, Tiende van Ramadan Stad, Egypte, hebben de ontwikkelingen die plaats vinden in de Vio.Me. Industriële Mineralen fabriek in Thessaloniki, Griekenland, nauwlettend gevolgd. We hebben gezien dat de fabrieksbezitter is gevlucht en dat er een algemene bijeenkomst is opgericht om de fabriek onder arbeiderszelfbestuur te plaatsen. Hiermee werd de fabriek op 12 februari heropend als een coöperatief onder zelfbestuur.

Wij willen met jullie onze ervaringen delen die ongeveer anderhalf jaar terug begonnen toen de onafhankelijke vakbond aan het front stond van de strijd. Dit betrof sit-ins, juridische conflicten via het bureau van de Procureur-generaal en het Ministerie van Werk. De strijd bereikte haar hoogtepunt na een ongekend besluit van de Procureur-generaal afgelopen augustus om het recht tot het instellen van arbeiders zelfbestuur in de fabriek toe te staan waarbij ingenieur Mohsen Saleh gemachtigd werd de fabriek te beheren. Het is noemenswaardig dat de bezitter van de fabriek is gevlucht en al sinds afgelopen maart (2012) de arbeiders niet heeft betaald.

Het proces is niet zonder obstakels en moeilijkheden verlopen, beginnende met de moeizame onderhandelingen met gas- en elektriciteitsbedrijven vanwege de schuld waarmee de fabriek achter bleef: respectievelijk $2,6 miljoen en $0,9 miljoen bij beide bedrijven.
De werkers hebben een les in zelfopoffering laten zien door te besluiten de helft hun lonen in te leveren om zodoende ruwe materialen aan te kunnen kopen (pallets).

We zijn nu de laatste stappen aan het nemen om de productie te hervatten nadat we de elektriciteit hebben aangesloten. De arbeiders van de Kouta Staal Fabriek zijn allen één in hart en geest en vastberaden om de fabriek te verbeteren en om dit experiment tot het einde door te zetten.
Ook al zijn we duizenden mijlen van Griekenland verwijderd, we sturen jullie onze sterkste uiting van solidariteit en steun aan de werkers van Vio.Me. en hun nieuw geboren experiment in zelfbestuur. We verklaren ook onze absolute verwerping van de bezuinigingsmaatregelen die allereerst en bovenal de arbeidersklasse raken. Of dit nu in Griekenland of Egypte is.

We nodigen de Vio.Me. arbeiders uit voor het uitwisselen van ervaringen in de strijd zodat we kunnen profiteren van de lessen die we hebben geleerd in beide experimenten. Miljoenen werkers kijken naar ons als een concrete realiteit van een langverwachte droom.

Lang leve de arbeidersstrijd!
Lang leve de strijd van de Vio.Me. en Kouta werkers!

Voorzitter van de Onafhankelijke Vakbond voorzitter van de raad
Ahmad Shaarawy Mohsen Saleh

www.anarchistischegroepnijmegen.nl