IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Wanneer: 30/05/2013 - 19:24

De deportatiemachine: en zwijgen zal je!
De alarmmeldingen stromen binnen bij de werkgroep Deportatieverzet. Het ministerie van Veiligheid en Justitie ontdoet zich in rap tempo van diegenen die een tipje van de sluier oplichten over wat zich binnen de detentiecentra allemaal afspeelt. En en passant ook nog van wat anderen. "De doofpot vóór alles," lijkt het motto van het ministerie te zijn. En tot iedere prijs.

Eerder al werden meneer S., meneer F. en meneer Ghafuri gedeporteerd, terwijl ze alle drie in honger- of dorststaking waren en in extreem slechte toestand verkeerden. Om de laatste twee deportaties toch mogelijk te maken huurde het ministerie artsen in, die zonder medisch onderzoek of inzage in hun dossier beiden 'fit to fly' verklaarden.

Aanstaande dinsdag, 4 juni, wil de DT&V Issa K. het zwijgen opleggen door hem te deporteren. Ook Issa is al geruime tijd in dorststaking en is er slecht aan toe. Via Nieuwsuur was het hem gelukt om de deal tussen het ministerie, de Guinese ambassade en de Guinese Taskforce naar buiten te brengen. Nieuwsuur ging op onderzoek en ontdekte dat daar een fors budget en dubieuze reisdocumenten mee gemoeid waren.

Maar zij zijn niet de enigen; de deportatiemachine draait nietsontziend op volle gang. Behalve de klokkenluiders, moeten ook hele gezinnen en alleenstaande tieners het veld ruimen. Nabid en Yasir worden beiden uitgezet naar Afghanistan, op zaterdag 1 juni en maandag 3 juni.

Kennelijk heeft het ministerie ook een lucratieve deal kunnen sluiten met het ministerie van Vreemdelingenzaken in Kabul, want behalve Nabid en Yasir worden er bijzonder veel vluchtelingen gedeporteerd naar Afghanistan op het moment, ondanks het feit dat de Afghaanse ambassade expliciet geen reisdocumenten verstrekt aan vluchtelingen die niet terug durven naar Afghanistan.

Op maandag 3 juni staat ook N. op de deportatielijst: hij moet terug naar Libië.

Maar deportatie is verre van de enige manier die het ministerie toepast om krampachtig te voorkomen dat er informatie naar buiten komt.

Nog steeds worden vluchtelingen die contact met buiten hebben in isoleercellen gestopt, volgens de berichten van vanochtend zelfs alle Afghaanse vluchtelingen van een afdeling in detentiecentrum Rotterdam in één keer. Tegen Yasir werd ook gezegd dat hij 'geen contact meer met de mensen buiten' mocht hebben.

Meneer Bah bleef informatie doorgeven, ondanks het feit dat hij twee keer zwaar mishandeld werd door de bewaking.

De pers wordt bestookt met onjuiste berichten vanuit het ministerie, de vertrouwensarts wordt het werken onmogelijk gemaakt. Steeds komen er nieuwe voorwaarden bij waaraan voldaan moet worden voordat ze haar patiënten kan bezoeken.

Was de oorspronkelijke modus operandi dat iemand het slechts hoefde aan te geven een arts van zijn keuze te willen zien, op dit moment moet die kennisgeving schriftelijk, met de naam van de arts erbij, bevestigd door een fax van de advocaat en per dag herhaald worden en mag de arts alleen nog maar tijdens de beperkte bezoektijden naar binnen, terwijl volgens het protocol voor advocaten en medici geldt dat ze ten allen tijde toegang hebben. Ook werd de vertrouwensarts gedwongen een verklaring te ondertekenen waarin ze moest beloven 'niets naar buiten bekend te maken'.

We herhalen het nog maar eens: het is Teeven er kennelijk veel aangelegen om niets, maar dan ook niets, naar buiten te laten komen.

WAT GEBEURT ER BINNEN DE DETENTIECENTRA DAT ZO VERBORGEN MOET BLIJVEN?