IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Wanneer: 27/07/2013 - 23:00

M.N. is al meer dan vier weken in hongerstaking, waarvan hij ook nog eens een periode niet gedronken heeft. Zijn advocaat bezocht hem in de afgelopen dagen en schrok toen hij zag hoeveel M.N. was afgevallen en verzwakt. M.N. protesteert tegen het asielbeleid, maar juist de beleidsmakers en -uitvoerders tonen zich volkomen onverschillig: ondanks zijn toestand wordt M.N. morgen naar Afghanistan gedeporteerd.

Sinds in mei Ghafuri – ook in honger- en dorststaking – werd gedeporteerd naar Afghanistan, terwijl hij dringend medische begeleiding nodig had, hebben we niets meer van hem vernomen. We zijn dan ook bang dat M.N. hetzelfde lot gaat treffen.

Vanochtend nam M.N. contact met ons op en vertelde dat de DT&V hem morgen, zondag 28 juli, met vlucht KL 871 via Delhi naar Kabul wil deporteren. M.N. zou vanwege zijn verzwakte toestand helemaal niet aan boord van het vliegtuig toegelaten mogen worden, maar we kunnen er op wachten dat de DT&V, zoals voorheen al verschillende keren gebeurde, een arts inhuurt om M.N. fit to fly te verklaren. Een zogenaamd ‘onafhankelijke arts’ (maar die komen van private bedrijven die detentieartsen leveren) die ‘na onderzoek’ (maar zonder medische dossiers in te zien) verklaringen afleveren. Het is corruptie pur sang, maar dan in een bedrijfs- en overheidsmatig jasje gestoken.

Niet alleen de marechaussee probeert om tijdens een uitzetting zo onzichtbaar mogelijk te werk te gaan – zoals eerder bleek tijdens de documentaireserie ‘Uitgezet‘ van de VARA, ook de overheid is gebaat bij stilte. Stilte over de gevolgen van dit asielbeleid, stilte over de hongerstakers, stilte over de deportaties.

We schrijven vrijwel iedere keer dat er een vluchteling naar Afghanistan wordt gedeporteerd over de veiligheidssituatie in Afghanistan, waar totaal geen sprake is van veiligheid. Een korte zoektocht levert al het volgende op:

23 juli: bomaanslag, 4 slachtoffers.

19 juli: bomaanslag, 4 kinderen en 1 vrouw vinden de dood.

18 juli: 8 mensen gekidnapt en daarna vermoord.

7 juli: 78 slachtoffers in straatgevechten.

2 juli: 10 doden bij een zelfmoordaanslag.

25 juni: militanten vallen het presidentiële paleis aan, explosies in de hele omgeving.

Hoe kan de Nederlandse Staat in vredesnaam volhouden dat Afghanistan veilig genoeg is om vluchtelingen naar uit te zetten, als er wekelijks dusdanig veel slachtoffers vallen dat ze het internationale nieuws halen? Op Kabulblog zien we hoeveel Afghaanse gedeporteerde vluchtelingen er dagelijks stranden in Kabul, volkomen verstoken van primaire zorg en in een levensgevaarlijke situatie.

‘Een rechtvaardig en humaan asielbeleid’? Nooit was er een grotere leugen dan deze!