IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Wanneer: 14/12/2015 - 23:10

Een week lang hectiek, chaos, acties en meetings. We zijn een beetje afgemat en uitgeput, maar hier is een allerlaatste bericht uit Parijs.

Het ‘historische’ Parijs akkoord.

De Nederlandse media is laaiend enthousiast over de ‘historische’ deal die afgelopen weekend door wereldleiders in Parijs gesloten werd. Wij zijn wat minder enthousiast, om het mild uit te drukken. Niet dat we er vooraf veel hadden verwacht. Bijna 200 regeringsdelegaties die een deal moeten sluiten is geen situatie die vaak in succes uitmondt. Ze slagen er al 20 jaar niet in om een samen tot een echte oplossing te komen, ze verdedigen vooral de belangen van het oude systeem en hun geldstromen.

Er zitten een aantal positieve zaken in het akkoord. Zoals een algemene onderkenning dat de internationaal afgesproken 2 graden grens te hoog is. De nieuwe richtlijn is nu dat 1,5 opwarming de grens zal zijn. Die push voor 1,5 graden is er al heel lang, vanuit de klimaatwetenschap, maar vooral ook vanuit onder andere Afrikaanse landen en kleine eilandstaten. Dit zijn ook de landen die weten dat hun land simpelweg niet meer bestaat bij 2 graden opwarming, vanwege extreme droogte of omdat zij dan onder water zullen liggen. Tijdens deze klimaattop kreeg hun oproep steun vanuit steeds meer landen elders op de wereld. Ook staat er een vaag omschreven belofte dat er ‘ergens in het tweede helft van deze eeuw’ een balans moet zijn tussen ‘sinks’, de plekken die CO2 uit de atmosfeer halen en door mensen veroorzaakte emmissies van broeikasgassen.

En dat is eigenlijk het hele probleem met dit verdrag. Het staat vol met beloftes, maar er zit geen plan onder om die beloftes hard te maken. Geen sancties voor de overtreders. Het zijn een paar mooie woorden, maar het is geen oplossing voor de alles bedreigende klimaatcrisis, die met elke dag dat we wachten verder uit de hand loopt.

Wat er wel achter het klimaatakkoord zit zijn de per land ingediende emmissiedoelstellingen die gezamenlijk optellen tot een catestrofale 3 graden opwarming. Wat er ook in het akkoord staat is de acceptatie enerzijds dat 150 jaar lang uitstoot nu al een enorme schade heeft veroorzaakt, maar ook de door de VS en Europa afgedwongen afspraak anderzijds dat landen deze reeds veroorzaakte schade nooit moeten kunnen neerleggen bij de veroorzakers. En we zullen rustig doorgaan met allerlei vormen van emmissiehandel. Deze handel is ‘CO2 die nog niet uitgestoten is’. Handel die zeker weten ook geen oplossing biedt. Handel die nieuwe financiële bubbels veroorzaakt. Handel waarin snelle winsten boven de belangen van de nu al getroffen gebieden en hun gemeenschappen gaan.

Dit akkoord zal vanaf nu om de vijf jaar opnieuw bijgesteld worden. Voor 2020 moeten landen een ‘lange termijn visie op het laten dalen van hun emmissies’ indienen. En dat betekent simpelweg het verspillen van 5 cruciale jaren waarin veel landen op hun handen kunnen zitten in afwachting van 2020. De volgende klimaattop zal in December 2016 in Marokko gehouden worden.

Wat er niet in het verdrag staat is;
– hoe we olie, gas en steenkool gaan uitfaseren voor 2050.
– hoe we onze landbouw omzetten naar duurzaam en ontbossing stoppen.
– hoe we de gemeenschappen die nu al hard getroffen zijn door de klimaatcrisis gaan helpen.
– hoe we de lasten en kosten van de enorme omslag die nodig is eerlijk gaan verdelen tussen rijke sterke schouders en de miljarden armen op deze planeet. Tussen de winnaars en verliezers van de industriële revolutie.
– hoe we de 90 multinationals die nu het merendeel van de uitstoot veroorzaken (ja, het zijn er echt maar 90) gaan ontmantelen.
– hoe we dit kapitalistisch neoliberaal systeem, welke de bron van al deze ellende is, gaan verslaan.

Wat er wel historisch was aan de klimaattop in Parijs haalde in Nederland en andere landen vaak de media niet, maar is des te belangrijker voor ons om te benoemen: ondanks de noodtoestand, en ondanks de enorme druk waaronder vele activisten stonden die hun actieplannen na de aanslagen in de prullenbak moesten gooien, waren de protesten in Parijs een enorm groot succes.

Climate Games

Voor de door mede door GroenFront! georganiseerde Climate Games veranderde er weinig. Het concept van het zonder toestemming organiseren van decentrales acties, van erg symbolische acties met kunst tot directe actie methoden als bannerdrops en bezettingen, houdt rekening met dreigende repressie. Met tientallen acties waren de Climate Games een flink succes. Activisten slaagden erin om het grote event waarin multinationals hun ‘oplossingen’ presenteerden compleet te verstoren. En niet iedereen gebruikte Parijs als speelbord: er waren ook acties in Duitse Bruinkoolmijnen, Britse schaliegasvelden en Brusselse banken. We kijken al uit naar de volgende editie deze zomer in Nederland.

D12 - Red lines

Op D12, de cruciale laatste dag, negeerden 15.000 klimaatactivisten het protestverbod en gingen de straat op. De Red Lines actiewerd georganiseerd door vooral een verbond van 350.org en een netwerk van grassroots radicale directe actie groepen uit Europa waaronder ook GroenFront!. Het plan voor de aanslagen was om een serie van blokkades rond het conferentieoord te organiseren, en daarmee een ‘rode lijn’ te trekken. Een rode lijn voor de vele grenzen die een klimaatverdrag niet zou mogen overschrijden. Na de aanslagen werd dat plan omgegooid naar de bezetting van de Avenue de Armee, de drukke verkeersader tussen Arc de Triomf en het zakendistrict een kilometer verderop. In de week vooraf waren er tal van actietrainingen en briefings en leek het er nog op dat het een burgerlijk ongehoorzame actie zou worden. Duizenden mensen tekenden in voor deze actie. En dat dwong de autoriteiten om zich bij de feiten neer te leggen en de actie te gaan gedogen. Iets dat normaal gesproken nooit gebeurt in Frankrijk. Ook niet buiten de noodtoestand.

In een laatste overleg werd er besloten alle plannen door te geven aan de politie. Iets waar de grassroots bewegingen minder blij mee waren. Zaterdag kwamen de eerste activisten aan op de Avenue de Armee aan beide kanten van de straat blokkades op te werpen. Maar de straat was al volledig afgezet door een leger oproerpolitie die de actie zo goed als ongemoeid liet door gaan. Dat voelde raar. Aan het eind van deze actie wilden steeds meer mensen richting de Eifeltoren, waar die middag een manifestatie plaats zou vinden. En dat monde uit in een volledig illegale, maar ongemoeid gelaten klimaatmars odoor de straten van Parijs richting de Eifeltoren.

Nieuwe plannen smeden

Nog crucialer en hoopgevender is wat er achter de schermen gebeurde in Parijs. Met tienduizenden activisten in de stad vanover de hele planeet, werd de kans gegrepen om te overleggen en nieuwe plannen te smeden. Als het klimaatverdrag niets oplost zullen we het zelf af moeten dwingen. En dus is er afgesproken het Climate Justice Action netwerk weer nieuw leven in te blazen, een verbond van groepen als GroenFront! uit heel Europa. Daarnaast wordt er tussen 7 en 15 mei een nieuw wereldwijd offensief gelanceerd met grote massale directe acties tegen bruinkoolmijnen, gaswinning en kolencentrales. In Europa komt er op 15 mei een nieuwe en Ende Geländein de Bruinkoolmijnen ten oosten van Berlijn waarvoor GroenFront! de mobilisatie in Nederland voor een groot deel op zich neemt.

De andere grote winst is dat waar in Kopenhagen veel van de grote NGO’s en groepen als GroenFront! nog tegenover elkaar stonden, onze leuzes uit Kopenhagen zoals ‘System Change Not Climate Change’ nu door heel veel van de gematigde NGO’s is overgenomen. Evenals de analyse dat de klimaattoppen de klimaatcrisis niet zullen oplossen. Er is een sterke, brede Climate Justice beweging nodig en deze is geboren.

In het weekend van 16 en 17 januarikijkt GroenFront! terug op de klimaattop zal zij plannen smeden voor een nieuwe Amsterdamse editie van de Climate Games, een nieuw offensief op de Nederlandse kolencentrales en nieuwe acties tegen de gaswinning in Groningen. Blijf op de hoogte, volg ons op facebook of twitter, en vooral: doe mee!