Wanneer: 12/03/2016 - 22:09
Afgelopen donderdagavond overleed Frans Panholzer, sociaal advocaat , de enige pamflettoloog van Amsterdam, vriend en collega bij de Universiteits Bibliotheek Amsterdam waar ik hem in 1973 voor het eerst ontmoette.
Hij had daar - als vrijwilliger - een eigen tafel en archiefkast voor wat toen al de pamflettenverzameling en -catalogus was van sinds 1960 in Amsterdam uitgegeven pamfletten. De provo-beweging vormde een eerste ijkpunt. Nu bijna een halve eeuw verder zijn dat er 32.000... Het is nu al en wordt later zeker een onontkoombare bron voor iedere sociale geschiedschrijving van deze stad over de periode 1960 - 2010: De Panholzer.
Met ijzeren consequentie en toewijding heeft Frans al die decennia pamfletten verzameld en gecatalogiseerd. Tot voor kort nog, terwijl zijn ziekte aan hem vrat, was hij bij een demonstratie op het Jonas Daniel Meijerplein, met een gebruikelijk plastic tasje waarin gestencilde of gedrukte zielekreten verdwenen, om thuis keurig geordend en beschreven te worden:
- oproepen voor een andere dageraad;
- verwijten uit het verleden;
- steunbetuigingen van nu;
- eisen van meer loon tot geluk;
- liedteksten;
- beginselverklaringen;
- handleidingen voor grote ommekeer.
Frans was een pionier van de sociale advocatuur met een jarenlange praktijk in de Spaarndammerbuurt, gespecialiseerd in alles wat met wonen en recht te maken had. Als geen ander leerde hij het marchanderen van huisjesmelkers, de gemeente en speculanten te begrijpen en zo kon hij de tegenpartij wapenen tegen dreigende aanval of ondersteunen bij het ongedaan maken van onrecht.
In de loop der tijden was te observeren hoe hij een pragmatisch cynisme over de rechtsorde ontwikkelde, waarbij hij - waar nodig - illusies van een potentiële cliënt over de afloop van een mogelijk 'geding' bij voorbaat wist weg te nemen. Zijn spot kon bijtend zijn, maar werkte vaak ook louterend.
Hardnekkige getrouwheid was er ook. Toen geruime tijd geleden de collectieve boekhandel Het Fort van Sjakoo, aan de Jodenbreestraat middels een huurverhoging van 900% hun pand uitgewerkt dreigde te worden door woningbouwvereniging Ymere, heeft Frans Panholzer een enorme bijdrage geleverd aan het gevecht tegen die asociale instelling. Niet enkel als bestuurslid van de boekhandel-stichting, maar ook als advocaat. Ik ben hem daar - als één van de oprichters van dat collectief in 1977 - nog steeds dankbaar voor. Het Fort van Sjakoo bestaat nog steeds, op dezelfde plek, gekocht van Ymere, dankzij een bijzondere aandelen- en overdrachtsconstructie. Daaraan heeft Frans - vaak achter de schermen - veel bijgedragen.
"De Panholzer", de pamflettencatalogus van Amsterdam, is nu in de vorm van een database - evenals de papieren verzameling - sinds kort ondergebracht bij het Staatsarchief (ontstaan uit de aktiegroep Staatsliedenbuurt) dat een plaats binnen het IISG (Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis) heeft.
Met een kleine groep erflaters, onder de naam Archiefcomité van de Toekomst, rest ons de taak die verzameling zeer binnenkort on-line te brengen. Eerst enkel de tekstversie, waarbij er bijna 30.000 uittreksels zijn van de pamfletteksten - op zich al een fenomenale bron voor geschiedschrijvers -. Uiteindelijk ligt het in de bedoeling om alle 32.000 pamfletten te scannen en als 'digitaal facsimile' via het internet toegankelijk te maken. Zo ontstaat een historisch bronnenbestand dat, ongefilterd door burgerlijke pers of academische vervorming, de vele actiegroepen en bewegingen van de stad tussen 1960 en nu aan het woord laat. In hun eigen taal, met hun eigen typografie. Onontkoombaar voor toekomstige historici, die al te vaak enkel uit secondaire en tertiaire bronnen citeren en de eigen stem van 'sociale bewegingen' liever buiten sluiten.
Dat dit alles bij zijn leven bijna, maar niet helemaal, voltooid is bitter. Maar sociale actie en de geschiedschrijving ervan is en blijft iets dat nooit af kan zijn. Frans heeft ons dus met de Amsterdamse Pamflettencatalogus DE PANHOLZER, zijn 'Onvoleindigde' nagelaten.
Tjebbe van Tijen 12/3/2016
-
nb deze prent (vroege zeventiger jaren) is van de hand van Magda van Tilburg zijn eerste vrouw. Frans laat echtgenote Marijke, kinderen en kleinkinderen na.
****************************************************
Korte toevoeging van Het Fort van Sjakoo:
Afgelopen zomer werd er bij Frans uitgezaaide kanker geconstateerd, waarna de ziekte in een razend tempo zijn leven in zijn greep heeft gekregen. Hij moest al vrij snel zijn werk neerleggen en heeft nog gepoogd een boek over huurrechtzaken in Amsterdam en een brochure over zijn levenswerk pamfletten af te ronden. Die zullen beide postuum door Uitgeverij Het Fort van Sjakoo uitgegeven gaan worden. Wij zullen Frans erg gaan missen, als vaste bezoeker, als zeer betrokken bestuurslid, als onze huisadvocaat, als de pamflettenraper, als de man van de ironische opmerkingen. Rust zacht Frans.
http://www.parool.nl/amsterdam/frans-panholzer-1952-2016-dreef-huisjesme...
Afgelopen november hebben de Wijksteunpunten Wonen Frasns voor het laatst geinterviewd, met zijn toestemming staat het on line: “Het veel te tamme interview kan online. Ik wil ook nog wel een fellere en smeuïger versie op camera zetten als je een ploeg achter de hand hebt.” Helaas is dat niet meer gelukt.
https://www.youtube.com/watch?v=a9j3LW3fmNM
Frans Panholzer gaf in de jaren zeventig enkele dichtbundels uit van Sylvester Owen, pseudoniem van Arnold Spauwen (1946-2013).
In de bundel "Dertig" van december 1976 het volgende dankgedicht:
Aan Frans, mijn uitgever
Als dit mijn laatste woorden zijn
mochten, jij kunt er wat van.
Wij hebben heel goed samengewerkt,
inderdaad: poëzie voor iedereen
bereikbaar die horen wil en voelen.
Veel succes met je proefschrift.
Ik leg de pen nu neder.
Groeten aan Magda.
Mijn vraag: is er nog iets van zijn proefschrift terechtgekomen?
En heeft iemand nog herinneringen aan Arnold Spauwen?
met vriendelijke dank,
Alaskis
Onvermoeibaar strijder tegen huisjesmelkerij
door Peter de Waard
Volkskrant 16 april 2016 Ten Eerste
Het eeuwige leven Frans Panholzer 1952-2016
Amsterdam - Als kind ergerde hij zich al aan huurbazen. Later, als advocaat, doorzag hij slimme sommetjes van projectontwikkelaars. Zijn unieke verzameling pamfletten wordt toegankelijk gemaakt. Het huurrecht had hij boven zijn bed in marmer gebeiteld. Advocaat en pamflettoloog mr. Frans Panholzer streed onvermoeibaar voor huurders met lage inkomens die hij hielp in de binnenstad van Amsterdam te blijven wonen. Desnoods procedeerde hij door tot de Hoge Raad, of het nu tegen de huisjesmelkers was, de commerciële bedrijven, de woningbouwcorporaties of de gemeente.
Daarnaast bouwde hij een unieke verzameling op van 32 duizend pamfletten die sinds 1960 door allerlei actiegroepen in de stad werden verspreid, onder meer uit de tijd van Provo, Maagdenhuis, kabouters, Nieuwmarktverzet en krakers. Zijn pamflettencatalogus - De Panholzer - is een uniek naslagwerk dat is ondergebracht in het archief van de aktiegroep Staatsliedenbuurt bij het Instituut voor Sociale Geschiedenis. Even uniek is zijn PP-bundel die vanaf de start een belangrijk naslagwerk betekende voor de sociale advocatuur en rechtenstudenten. Frans Panholzer overleed op 10 maart aan de gevolgen van kanker die in de zomer van vorig jaar werd vastgesteld. Hij was de zoon van een kapper uit de Jordaan. Als jongetje ergerde hij zich al aan de wijze waarop huurbazen hun geld probeerden te innen. Hij was lid van de linkse studentenfractie van de faculteitsraad: het Juridisch Kollektief. Nadat hij was afgestudeerd in rechten en beëdigd als advocaat deed hij aanvankelijk alles: familierecht, schadegevallen en zelfs wat straf- en bestuurszaken.
Met de rellen bij de inhuldiging van koningin Beatrix - 'geen woning, geen kroning' - en de komst van de krakersbeweging werd het hem duidelijk dat moest worden voorkomen dat gewone mensen uit het dure centrum van de stad werden verdreven. Met bijna satanisch genoegen bestreed hij 'het horkerige gedrag van kleine en grote verhuurders die naar hun eigen portemonnee praatten'. Hij was een goed rekenaar en doorzag de slimme sommetjes van projectontwikkelaars. In 1982 vestigde hij met zijn compagnon Haije Wind het 'Advocatenkantoor Spaarndammerbuurt'. Op een oververhitte woningmarkt was het voor verhuurders lucratief goedkope huurwoningen te laten ontruimen en op te splitsen in nieuwe, kleinere eenheden. Juristen van de huisjesmelkers schuwden daarbij geen middelen, zoals beslagleggingen of andere vormen van chantage en spionage. Panholzer wist met het huurrecht ('Koop breekt geen huur') uitzettingen te voorkomen, ook als eigenaren zich beriepen op de uitzonderingsbepaling 'dat huurders wel kunnen worden uitgezet als een woning voor eigen gebruik nodig is'.
In 2001 lukt het hem na drie jaar procederen een huurverhoging van 900 procent voor het boekhandelscollectief Het Fort van Sjakoo aan de Jodenbreestraat ongedaan te maken - een juridisch en diplomatiek meesterstuk. In 2010 stond hij cineast Frans Weisz bij, die met bijna een verdrievoudiging van de huur was geconfronteerd.
Uit ergernis over de hoge kosten van de officiële overzichten van juridische uitspraken publiceerde hij samen met mr. Herman Peerdeman zijn eigen overzicht uit het straf- en strafprocesrecht: de PP-bundel. Later zou Elsevier de uitgave overnemen. Hij publiceerde ook dichtbundels van Sylvester Owen (pseudoniem van Arnold Spauwen) en klassieke strips in de serie Classica Signa. Tijdens zijn leven was hij al begonnen zijn pamflettencollectie in te scannen om die online toegankelijk te maken. Dit werk wordt na zijn overlijden voortgezet, zodat het als een ongefilterde bron voor geschiedschrijving blijft bestaan.
Frans Panholzer trouwde twee keer. Met zijn tweede vrouw had hij een dochter.