Waar: Ask for location, Utrecht, Netherlands
Wanneer: 17/05/2017 - 17:00
An evening about Dutch colonial glorification in Utrecht
'Hoe Nederland met haar geschiedenis omgaat' &
'Maar de foto’s waren mooi'
An evening about Dutch colonial glorification in Utrecht
'Hoe Nederland met haar geschiedenis omgaat' &
'Maar de foto’s waren mooi'
Screening of two documentaries about Dutch atrocities during decolonization of Dutch-Indies and the refusal of Dutch state to acknowledge them. (eng. sub)
Jeffry Pondaag, 'Comité Nederlandse Ereschulden', will share these two crucial documentaries that both last +/- 30min. followed by Q &A and discussion. Great opportunity to network with other decolonial activists.
There will also a be vegan meal on donation.
For further details about the exact location please contact us through our organisations page Actiegroep De Grauwe Eeuw. We don't announce the location publicly for the safety of our activists. These documentaries are making the state nervous so we just want to be careful
At this event you can also get copies of the documentaries. Bring a usb stick if you want to have them.
https://www.facebook.com/Actiegroep-De-Grauwe-Eeuw-1009565472513742/
De binnenring van Holland
Denkend aan Holland
zie ik waardepapieren
snel door begerige
vingers gaan,
rijen op koopwaar
geile batavieren
als zedeprekers
op de kansel staan;
en in de geweldige
bankcatacomben
de tankerdollar
en de krugerrand,
biljetten aan toonder,
bigotte mores,
Menten, Verolme,
in een groot verband.
De lucht hangt er laag
en de geest wordt er langzaam
in parlementarische
dampen gesmoord,
en op alle terreinen
is de stem van de koopman
met zijn ethische krampen
het meest aan het woord.
Gerrit Komrij (1981)
http://www.temis.nl/airpollution/no2col/data/omi/nrt/omi_no2_europe_toda...
Klinkt interessant, maar ik heb geen facebook. Hebben jullie een emailadres?
De zittende politicus
Hij heeft nog nooit gedanst. Hij kent zijn doel.
Nog nooit is op zijn vale klerkensmoel
Zomaar een lach verschenen, maar die nacht,
Nadat de gek de nar had omgebracht,
Kroop hij zijn bed uit, glimmend van de pret,
En maakte hij onbespied een pirouette.
Dank, dank, riep hij, het monster is geveld.
Hij oefende het woord ‘geschokt’ voor morgen
En sliep als twintig ossen kunnen slapen.
Straks is hij, voor de camera, vol zorgen.
Natuurlijk is hij zwaar tegen geweld.
Daar klinkt verdomd weer zijn belegen lied.
Hij loopt op straat, ondragelijk rechtschapen,
En ziet nog steeds het echte monster niet.
Gerrit Komrij (2002)