Ouwesiem overleden
Nieuws, gepost door: nn op 17/10/2017 10:06:58
Wanneer: 17/10/2017 - 17:34
Tot grote droefenis kwam het bericht binnen dat Ouwe Siem, al decennia
bekend inélk kraakpand in Nederland en daarbuiten, vanochtend is overleden aan
de gevolgen van een hersenbloeding.
Ouwe Siem, het ga je goed: pak je vouwfietsje en breek die hemelpoort
maar open, gewoon kraken ouwe!
We gaan je missen.
Ouwesiem
Ik heb Siem voor het laatst gezien op 2 september 2017 voorafgaand aan de demo Spinhuis. Ik kende hem niet goed maar inderdaad je kwam hem overal tegen in panden ik sprak hem aan om te vragen hoe het met hem ging.
Hij antwoordde dat hij erg moe was. Zo zag hij er ook uit. Hij liep niet mee en vertelde verder dat hij zaterdag s middags nog een krantenwijk moest lopen. Ik zag hem ook wel eens de enkele keren dat ik in Joes garage kwam. Je kon hem een groot plezier doen om hem de krant Het Parool te geven dan leefde hij helemaal zichtbaar op merkte ik.
Hij was een karakteristieke verschijning tussen al die veel al jongere mensen in panden.
Tot slot een link naar de Hartstichting : https://www.hartstichting.nl/beroerte/herkennen-signalen
Misschien dat het wat helpt als je een beroerte kan herkennen.
Twintig jaar kenden we elkaar, op en af, maar nooit gebroken.
Je wist een vastgeroeste sfeer open te breken met je Amsterdamse humor..Maar soms werd ik ook doodmoe van dan weer ruzie met die en dan die...
Je wist vaak donders goed wat er aan de hand was en legde vinger op gevoelige plek. Je eigen weg. Anarchistisch...
Maar bovenal een gevoelig mens.
Troostend, raadgevend en ouwe zeikerd.
Die doos met schoenen die ik thuis nog van je heb kom ik nog wel s brengen.
RIP Ouwe Siem
Ja het was een kameraad die we zagen in kraakpanden, het anti fascisme en de vredesbeweging.
Ouwe Siem bedankt, we zullen je missen!!
Ja het was een kameraad die we zagen in kraakpanden, het anti fascisme en de vredesbeweging.
Hij gaf zijn leven voor de goede zaak.
Ouwe Siem bedankt, we zullen je missen!!
Blij dat ik je heb mogen kennen, Simon. Dank je.
Je was niet altijd de makkelijkste, en precies dat was zo leuk aan je.
Wanneer hebben we nou samen nog het cryptogram opgelost uit de krant? Drie, vier weken terug? Langer kan het niet geweest zijn. Jij zat op een maandagavond in Joe’s en miste er nog een paar toen ik binnen kwam stuiven. Samen hadden we ze zo gevonden.
Ik hoorde pas een paar dagen terug dat je in het ziekenhuis lag. Het was al laat. Ik ben de volgende dag meteen op de trein gestapt.
Je zag me wel, we hadden contact. Maar je kon niets meer zeggen.
Ouwe Siem, zo zag ik je nooit en zo zag ik je drie keer in de week. Soms maar even snel, want dan moest je nog met de trein mee, en soms stonden we zomaar een uur te ouwehoeren. Maar het was altijd leuk om je te zien.
Ik ga je nog flink missen.