11 thesen - Over organisatie en revolutionaire praktijk voor een fundamentele heroriëntatie van links-radicale politiek

Hier kun je discussieren over 11 thesen - Over organisatie en revolutionaire praktijk voor een fundamentele heroriëntatie van links-radicale politiek.
These 1: Revolutionaire politiek betekent dat je het potentieel van de samenleving (er)kent
(Oorspronkelijk geschreven door kollektiv, Bremen in mei 2016 Vertaling door Tommy Ryan, de serie is te volgen via deze tag, informaties over steun aan globalinfo.nl vind je hier).

Het maakt niet uit waar we kijken, of het nu de actiegeoriënteerde en praktijkgerichte groepen zijn, of de meer theoretische en meningsvormende kringen – één ding hebben deze verschillende delen van de links-radicale beweging gemeen: ze bezitten een diepe afkeer tegen de samenleving en voelen zichzelf hierboven staan.

En het is in eerste opzicht ook niet zo moeilijk om redenen te vinden waar deze afkeer van de maatschappij vandaan komt; of het nu het voortschrijdend nationalisme is, de gezagsgetrouwheid of dat het de racistische, seksistische en homofobe tendensen zijn. Daarnaast heerst het zelfgenoegzame en hypocriete idee een gidsland voor de democratie te zijn en verdediger van mensenrechten, welke uiteindelijk de binnenlandse politieke verhoudingen witwassen. Deze ideeën dienen er vooral toe mensen te verblinden voor de verantwoordelijkheid van de [Europese] geopolitiek die oorzaak is van wereldwijde ellende, uitbuiting en onderdrukking. Dit gaat zelfs zo ver dat er onterecht een nationale mythe en onwankelbaar nationaal zelfbeeld wordt geconstrueerd zélf slachtoffer of benadeelde te zijn (*1)(*2).

Hierdoor voert een groot deel van onze beweging niet alleen strijd tegen economische machtsstructuren of de machtsstructuren van de staat, maar ook een strijd met deze eerdergenoemde tendensen in de samenleving. Hierin schuilt echter het gevaar dat je je tegen de samenleving als geheel keert.

De samenleving in zijn geheel afschrijven (en jezelf hier van afscheiden) betekent echter niets anders dan, bewust of onbewust, elke aanspraak op een radicale en emancipatorische maatschappijverandering op te geven. De daadwerkelijke overwinning van staatsstructuren en kapitalistische, patriarchale verhoudingen kunnen namelijk niet voor de samenleving overwonnen worden, noch zonder of tegen diens wil in worden doorgevoerd. De revolutie is veel eerder een voortdurend proces, dat gezien moet worden als iets dat door brede delen van de bevolking gedragen en bevochten moet worden. Anders verwordt de revolutie tot een project van overheersing en dwang van een kleine minderheid die buiten of boven de samenleving staat. Daarmee vervalt links-radicale politiek óf tot elite-politiek óf de strijd voor de samenleving wordt uitbesteed in plaats van dat deze gezamenlijk gevoerd wordt.

Omdat revolutie alleen als een maatschappelijke beweging van onderop gezien kan worden, hebben veel links-radicalen de mogelijkheid voor revolutionaire bewegingen in de eigen maatschappij afgeschreven (ook als ze zich nog altijd standvastig uitspreken voor de afschaffing van staat en kapitalisme). Sociale strijd en revolutionaire experimenten mogen dan wel op andere plekken in de wereld ontstaan; de lokale samenleving is voor veel links-radicalen in Europa daarentegen per definitie reactionair met fascistische neigingen. Daardoor wordt links-radicale politiek onvermijdelijk reformistisch en is (in het gunstigste geval) uitsluitend een correctie op de misstanden van het kapitalistische parlementaire systeem.

Een nadere blik op de oorzaak voor de reden van deze afwijzing van de maatschappij, toont dat deze (naast individuele motieven; zie daarvoor These 6) gebaseerd is op een verkeerd begrip van de wisselwerking tussen de staat, de samenleving en het individu en een ontbrekend historisch bewustzijn. Daarin weerspiegelen zich een groot aantal bestanddelen van een burgerlijke ideologie. Dit is bijvoorbeeld zichtbaar in hoe structuren en individuen gelijk worden gesteld bij de poging om de oorzaak voor reactionaire ideologieën en onderdrukking te onderzoeken.
Wordt racisme bijvoorbeeld alleen benaderd als iets dat uit het individu voortkomt en wordt de achterliggende sociale structuur genegeerd, dan blijft als verklaring alleen de aanname van het morele verval van het individu over – de onmenselijke individu (“de mens – [en dan vooral de westerse mens] – is slecht”). De mogelijkheid persoonlijke invloed uit te oefenen wordt – als überhaupt aanwezig – gereduceerd tot een beroep op persoonlijke houding. Het gelijkstellen van structuren en individuen (in plaats van ze als dialectische (*3) verhoudingen te begrijpen) leidt ertoe dat in links-radicale kringen – in het bijzonder in de historische omstandigheden van Duitsland geworteld – de samenleving en de staat aan elkeer gelijkgesteld worden.

Door deze gelijk te stellen wordt de strijd tegen de kapitalistische staat automatisch een strijd tegen de samenleving zelf. (*4). De daaruit voortvloeiende zelfisolatie van linksradicalen heeft tot gevolg dat we ons in onze strijd tegen het systeem eenzaam en onmachtig voelen en revolutie onmogelijk lijkt.

Om het potentieel voor emancipatorische verandering ook in [onze] samenleving te erkennen, is het belangrijk dat we onderscheid maken tussen structuren en individuen en tussen de staat en de samenleving, en onszelf als onderdeel van de verdeelde en tegenstrijdige samenleving zien.

Tegelijkertijd is het nodig om ons historische blikveld open te breken. De ervaren nederlagen van de afgelopen decennia en het gebrek aan positieve voorbeelden om ons aan te refereren, dragen bij aan de ervaring van een onoverkomelijke realiteit. Tegelijkertijd zijn de voortdurende conflicten met nationalisme, fascisme en nazisme en hun gevolgen een belangrijk uitgangspunt voor politisering. De (belangrijke en dringende) confrontatie met het fascisme en diens gevolgen blijft echter vaak het enige historische referentiekader, terwijl de kennis over de talrijke voorgaande revolutionaire bewegingen en conflicten in de huidige maatschappij vergaand verloren zijn gegaan. Het verbreden van het historische perspectief en het onderzoek van opstandige momenten – die ook hier in deze regionen hebben plaatsgevonden – toont dat er in de samenleving zowel autoritaire en fascistische, als ook emancipatorische en revolutionaire tendensen aanwezig waren.

Bewegingen als 15M, de Gezi-protesten, de opstanden van de “Arabische Lente” en de bezettingen en het verzet tegen nieuwe arbeidshervormingen in Frankrijk, zijn de actueelste voorbeelden dat in samenlevingen waar links weinig tot geen potentieel tot verandering meer voor zich zag, plots bewegingen kunnen ontstaan. Dit potentieel lijkt toe te nemen omdat de agressieve ontwikkeling van het neoliberalisme wereldwijd ertoe leidt dat de vernietigende kracht van het kapitalisme en diens onvermijdelijke tegenstellingen(*5) steeds zichtbaarder worden. Tegelijkertijd merken meer en meer mensen in precaire arbeids- en levensomstandigheden dat ze verarmen of gemarginaliseerd worden. Ook maatschappelijke groepen die tot op heden van het kapitalisme geprofiteerd hebben, verliezen toenemend hun privileges of ervaren de gevolgen van de crisis aan den lijve. Daardoor groeit het aantal mensen dat een belang heeft bij een verandering in de verhoudingen snel.

Dit leidt niet automatisch of noodzakelijkerwijs tot de ontwikkeling van emancipatorische sociale protesten of zelfs revolutionaire omwentelingen. Toch zorgt de groeiende ontevredenheid met de eigen situatie en de heersende verhoudingen in de maatschappij ervoor dat mensen een behoefte, noodzaak en bereidheid voor verandering ontwikkelen. Wanneer de links-radicale beweging dit potentieel niet serieus neemt, zelf geen perspectieven ontwikkelt en zich overgeeft aan het gevoel van onmacht, is deze er medeverantwoordelijk voor dat reactionaire en rechtse bewegingen als vermeende oplossing aan kracht winnen.

Wanneer het doel van ons politieke handelen daadwerkelijk is om de staatsstructuren en kapitalistische en patriarchale verhoudingen te overwinnen, dan moeten we allereerst het geloof in de mogelijkheid van emancipatorische verandering van de samenleving bij de samenleving en onszelf weer versterken en verspreiden. Dat betekent ook dat we de mogelijkheid voor groei, ontwikkeling en bevrijding in mensen erkennen en serieus nemen.

---------------

Noten

*1) Belangrijk daarbij is te erkennen dat ook de witte werkende klasse op veel vlakken slachtoffer is van het kapitalistische systeem – zij krijgen op sommige vlakken t.o.v. bijvoorbeeld mensen met een migratie-achtergrond dan wel voordelen (makkelijker een baan, sneller leidinggevende functies etc.) toch worden ook zij uitgebuit via lage lonen, schulden, verdringing op de woningmarkt etc. Juist dit soort verdelingen zijn onderdeel van hoe kapitalisme macht weet te behouden. (Noot van de vertaler)

*2) Denk bijv. aan de ‘schandalen’ rond de Panama Papers en de Paradise Papers, waarbij de Nederlandse politiek er schande van sprak terwijl de juíst Nederlandse en Europese wetgeving de constructies voor (wereldwijde) belastingontduiking en witwaspraktijken voor grote concerns faciliteert. (N.v.d.v)

*3) Dialectiek: 1 redeneervorm die door middel van het gebruik van tegenstellingen naar waarheid probeert te zoeken 2 metafysica waarbij als gevolg van tegenstellingen zowel het denken als de wereld verandert of ontwikkelt (Herakleitos, Hegel, Marx en navolgers). (N.v.d.v.)

*4) Zodra er opstanden zijn wordt door de staat gepoogd de bevolking te overtuigen dat zij iets te vrezen heeft van de opstandelingen – daarmee maakt de staat 1 een scheiding tussen bevolking en opstandelingen en 2 probeert de staat zich gelijk te stellen met de samenleving (en daarmee de opstandelingen als iets van buiten de samenleving). Je ziet dit terug in hoe bij opstanden bijv. een scheiding wordt gemaakt tussen ‘de goede demonstrant’ en ‘de slechte’ en hoe het woord ‘terrorist’ wordt gehanteerd tegen guerrillagroepen (die zich meestal tegen economische- en staatsstructuren richten i.p.v. tegen de bevolking). (N.v.d.v.)

*5) Daarmee doelen we niet enkel op de economische verandering, maar ook op de talrijke structurele tegenstellingen die aan zowel de instabiliteit van het systeem als aan ontevredenheid en onrust bijdragen (toenemende milieuvervuiling, vervreemding, eenzaamheid, neoliberale reorganisatie van sociale voorzieningen (gezondheidszorg, onderwijs etc.) en diens toenemende uitholling.
16873


Die bijdrage door " kollektiv

Die bijdrage door " kollektiv (Bremen) " is een mening over wat zich in Duitsland zou afspelen. Daar bij word bij mij de indruk gewekt als of het gaat over een nieuw fenomeen. Als ik de inhoud betrek op Nederland dan vind ik het herkenbaar wat beterefrt de geconstateerde afkeer en zeg ik de inhoud is wbt. Nederland niks nieuws. Wat ook maar een mening is. Verder is het vaag er worden geen politieke stromingen genoemd en zeker geen groepen al helemaal geen individuen die bekend staan als opinion leaders binnen " radicaal Links " met name omdat ze vaak en veel publiceren op Blogs in zines enzv. O.k. neem ik Anarchisme zou niet statisch moeten zijn niet dogmatisch. Tommy vertaald maar neemt verder geen stelling heeft verder geen mening wbt. inhoud door "kollektiv Bremen " blijkbaar. Afgezien van de "noten " waar wel een mening uit blijkt. Is Anarchisme in Nederland dogmatisch ? Specifiek wat zijn de nieuwe ontwikkelingen sinds 1968 in het Anarchisme in Nederland ? Was / is er vernieuwing ? Homo emancipatie is er bij gekomen denk ik tsja wat nog meer ? Vul maar in . Ik vermoed dat praktisch ingestelde types al lang zijn overgestapt naar NGO s of zelf een initiatiefje zijn gestart. Sluiten die initiatieven aan bij het begrip dat het kollektiv Bremen vraagt voor de witte / blanke woede ? Die witten vormen de meerderheid toch ? " Om het potentieel voor emancipatorische verandering ook in [onze] samenleving te erkennen, is het belangrijk dat we onderscheid maken tussen structuren en individuen en tussen de staat en de samenleving, en onszelf als onderdeel van de verdeelde en tegenstrijdige samenleving zien. " Het hoeft niet zo ingewikkeld te zijn namelijk wat heeft er prioriteit ? Dat radicaal Links de prioteiten verkeerd stelt ik heb het idee dat dat wel begint door te dringen ook bij radicaal Links. Bij radicaal Links loopt te veel voor op. Een aansluiting proberen op de belevingswereld van mensen buiten die kleine scenetjes zou een verbetering zijn. Stellen o.k. je hebt gelijk witte " boosman " ik ga er van uit dat je gelijk hebt zonder daar bij structuren en dergelijke te betrekken . Dat zou een doorbraak zijn. Over die witte boosman gaat het nog al eens hij is het probleem lijkt het.
Dus niet als oplichting met een ander doel dus maar zuiver je hebt gelijk je had gelijk en je zal altijd gelijk hebben wat mij betreft. Tsja dan ben je niet meer welkom tijdens de vega eettafel ten bate van vluchtelingen denk ik. Het is wel een onconditionele blijk van trouw en waardering. Daar bij hoeven niet alle links radicale doelstellingen te worden opgegeven. Voor de duidelijkheid.

Global IMC Network www.indymedia.org Afrika Ambazonia Canarias Estrecho / Madiaq Kenya South Africa Canada London, Ontario Maritimes Quebec Oost Azië Japan Manila QC Saint-Petersburg Europa Abruzzo Alacant Antwerpen Athens Austria Barcelona Belarus Belgium Bristol Brussels Bulgaria Calabrië Cyprus Emilia-Romagna Estrecho / Madiaq Euskal Herria Galiza Duitsland grenoble Hungary Ireland Istanbul Italy La Plana Liege liguria Lille Linksunten Lombardia London Madrid Malta Marseille Nantes Napoli Netherlands Northern England Norway Nottingham Oost-Vlaanderen Paris/Île-de-France Piemonte Poland Portugal Roma Roemenië Russia Scotland Sverige Switzerland Torun Toscana Ukraine UK-GB Latijns Amerika Argentina Bolivia Chiapas Chile Sur Braszilië Sucre Colombia Ecuador Mexico Peru Puerto Rico Qollasuyu Rosario santiago Uruguay Valparaiso Venezuela Oceanië Aotearoa Manila Melbourne Perth QC Sydney Zuid-Azië India Verenigde Staten Arizona Atlanta Austin Baltimore Big Muddy Binghamton Buffalo Charlottesville Chicago Cleveland Colorado Columbus DC Hawaii Houston Hudson Mohawk LA Madison Michigan Milwaukee Minneapolis/St. Paul New Mexico New Orleans NYC Philadelphia Pittsburgh Portland Richmond Rochester Rogue Valley San Diego San Francisco Bay Area Santa Cruz, CA Sarasota Seattle Urbana-Champaign Worcester West Azië Beirut Israel Palestine Process FBI/Legal Updates Mailing Lists Process & IMC Docs Projecten Print Radio Video Regio's United States Topics Biotech