IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Wanneer: 11/03/2014 - 10:40

Dit is een vertaling van een artikel van Monde Libertaire, een anarchistische krant uit Frankrijk, dat in november 2013 verscheen op oa. Tahrir-ICN.

Afgelopen weekend was het Internationale Vrouwendag en in dit kader deze vertaling om internationale bruggen te slaan tussen de strijd hier en elders. In Nederland wordt vaak gedacht dat feministische strijd niet meer nodig is; we zijn toch al gelijk? In de praktijk is dit niet het geval. Vrouwen hebben bijna dagelijks te maken met fysieke en verbale aanvallen. Uit een onderzoek over geweld tegen vrouwen, bleek dat 45 procent van vrouwen in Nederland lichamelijk en/of seksueel geweld heeft ervaren. Nederland is een relatief veilig land, toch voelen vrouwen zich 's avonds niet veilig op straat. De angst om aangevallen te worden is reëel en na een aanval krijgt de vrouw vaak ook nog de schuld op zich af geschoven. Vrouwen worden verantwoordelijk gesteld voor de aanval: 'had je maar niet zo'n kort rokje aan moeten doen', 'je was met hem aan het flirten, dan moet je hem vervolgens ook geven wat hij wilt'. Ook Nederland heeft dus nog steeds feminisme nodig en vrouwen over de hele wereld kunnen hiervoor een inspiratie zijn.

Hieronder het artikel van Monde Libertaire en Feminism Attack:

Tunesië, met al meer dan 100 jaar een sterke feministische beweging, wordt vaak gezien als het meest vooruitstrevend op het gebied van vrouwenrechten in de moslim-wereld. Sinds 1957 heeft de Persoonlijke Status Code de rechten van de vrouw als abortus, geboortebeperking en het recht op onderwijs erkent. Hoewel de feministische beweging in Tunesië deze vooruitgang mogelijk heeft gemaakt, is de status van vrouwen, zoals op zo veel plekken op aarde, nog ver weg van het anarchistisch ideaal. Niets nieuws onder de zon van de dominantie door mannen: vrouwen worden nog steeds als eerste als moeders en vrouw gezien en dan pas als mens. Na een aantal dagen in Tunesië te zijn geweest, is het eenvoudig te zien hoe het oordeel van anderen en de angst voor hun reputatie de strijd en het activisme van vrouwen kunnen bemoeilijken. Er zijn op het moment drie feministische collectieven in Tunesië:

Democratische Vrouwen – een groep die bestaat uit bourgeois die zichzelf verenigen zonder politieke doelen of claims, Femen – erkent in Tunesië voor hun strijd (al kunnen hun acties zeker niet op unanieme steun rekenen), en Feminism Attack – een zelfgereorganiseerde en zelfgefinancierde collectieve beweging wiens leden een gemiddelde leeftijd hebben van rond de 20 jaar. Het is geïnspireerd door anarchistische ideeën in hun zoektocht naar radicale oplossingen voor de sociale en politieke problemen en de gevaren die de positie van vrouwen in de samenleving bedreigen.

Te beweging richt zich op het creëren van een cultuur van zelforganisatie en gelooft in de plicht van vrouwen om te revolteren tegen alle vormen van uitbuiting. Feminism Attack wraakt alle aspecten in de positie van de vrouw in een patriarchale samenleving1: afschaffing van de stereotypes gebaseerd op sekse, een einde aan de objectificatie van vrouwen, volledige stop van geweld tegen vrouwen (verkrachting, huiselijk geweld, genitale verminking, gedwongen sterilisatie, aanranding, seksuele intimidatie en belediging).

We hebben Aika ontmoet en leden van Feminism Attack en hebben met hen een interview afgenomen.

Monde Libertaire: Waar positioneert Feminism Attack zichzelf en wat is jullie politieke kleur?

Feminism Attack: We zitten op het moment in Tunis en onze politieke visie is behoorlijk gemixt.

ML: Kunnen jullie uitleggen hoe, wanneer en waarom jullie deze groep zijn begonnen?

FA: We zijn een groep vrouwen die veel ideeën delen en we kwamen samen om actie te voeren. Dit was echter nog als individuen. Laat 2011 kwam hieruit uiteindelijk de wens om de beweging op te bouwen. Dit besluit kwam door de bewustwording dat de status van vrouwen in Tunesië, in tegenstelling tot wat het lijkt, haar acceptabelheid ver voorbij is. Zeker sinds de zogenaamde verworvenheden van voorheen bedreigd worden door de opkomst van de islamistische partij. Ook is het zo dat de zogenaamde feministische beweging die al bestond niet echt de doelen diende die wij propageren. Ze representeren niet werkelijk de Tunesische vrouw maar eerder een pseudo-bourgeois beeld dat het systeem dient.

ML: Wie zijn de activisten van Feminism Attack?

FA: We zijn een kleine groep scholieren en studenten, we behoren tot de middenklasse. Onze leeftijd varieert tussen de 18 en 24 jaar. We hebben nog geen mannen tussen onze activisten, maar we zien hier ook niet direct een probleem in.

ML: Wat houd jullie activisme in en wat voor een acties hebben jullie voorkeur?

FA: Op het moment hebben we niet echt een voorkeur voor een bepaald soort acties. We doen een beetje van alles... maar het is vooral ook door het gebrek aan middelen en kansen dan iets anders. We verwachten natuurlijk dat we onze activiteiten en de soort activiteiten in de nabije toekomst kunnen uitbreiden.

ML: Hoe organiseren jullie jezelf? Hoe vaak komen jullie bij elkaar en wat voor een middelen gebruiken jullie bijvoorbeeld voor communicatie.

FA: We zijn georganiseerd in algemene bijeenkomsten waarin de gehele groep besluiten maakt. De frequentie hangt hierbij af van de noodzaak op het moment. We hebben geen vaste plaats vanuit waar we organiseren. We treffen ons in cafés, openbare plekken... dit is niet echt handig omdat we al last hadden van druk van de politie en we worden zelfs gecontroleerd door burgers. Op het moment hebben we geen middelen en dat is waaro onze acties ook beperkt zijn. We kunnen enkel doen wat we zelf kunnen betalen. We communiceren met alle middelen die we kunnen (Facebook, telefoon, etc.).

ML: Kan de politieke agenda van Feminism Attack worden gecombineerd met andere bewegingen in Tunesië? Met welke en op welke manier?

FA: We staan dicht bij de bewegingen Blech 7es, Ongehoorzaam en Alerta (Groen Anarchisme). We organiseren samen acties en activiteiten: culturele activiteiten, filmvertoningen, concerten etc.

ML: Als we het hebben over afgelopen opstanden in Tunesië, ook nog vandaag, waar bevinden jullie je dan in deze dynamiek?

FA: We bevinden ons in elke populaire opstand welke duidelijk het doel heeft van het gewone volk, welke tegen het systeem zijn en, als belangrijkste, die niet georganiseerd zijn door politieke partijen. Welke niet hun eigen agenda's nastreven en niet de intentie hebben de macht te veroveren.

ML: Hoe worden de activiteiten van Feminism Attack ontvangen door mensen in Tunesië en andere revolutionairen?

FA: Onze acties vinden geen grote weerklank bij de bevolking als geheel; de bevolking is beperkt in de toegang tot informatie, vooral geleverd door de [gevestigde] media. Los van één of twee arrestaties als gevolg van slechte en disinformatieve artikelen, krijgen we nauwelijks aandacht in de media. We klagen hier echter ook niet echt over, het is ons doel niet... het streven naar glorie.

ML: Wat zijn de meest drukkende beperkingen voor activisten van Feminism Attack?

FA: Over het algemeen het systeem en de politie.

ML: Wat zijn de repressieve acties tegen anarcha-feministen? Zijn er voorzorgsmaatregelen te nemen?

FA: De gevaren zijn eigenlijk gelijk voor iedereen die tegen de stroom in gaat: traangas, knuppels, politiegeweld, arrestatie, gevangenschap, bedreigingen, etc. We hebben hier niet veel voorzorg voor genomen omdat dit ons te erg zou beperken in onze acties.

ML: Wat zijn, naast de traditionele repressieve krachten, jullie grootste tegenstanders of politieke vijanden?

FA: De extreme politieke partijen. Zij dienen allen hetzelfde systeem, direct of indirect.

ML: Zijn steden, naar jullie mening, bevorderlijker voor feministische activiteiten?

FA: In de stad is het makkelijker werken omdat er al enig bewustzijn is bij mensen. De mensen zijn opener naar vrouwen en meer geëmancipeerd. Dit in tegenstelling tot de landelijke gebieden waar mensen soms letterlijk afgesneden zijn van de buitenwereld. We hebben echter ook plannen om onze activiteiten naar het platteland uit te breiden zo snel als we de kans krijgen. We hebben hier ook meerdere projecten voor.

ML: Als laatste, wat is jullie uitzicht?

FA: We verwachten veel langere te moeten vechten voor onze doelen en belangrijker, als onze acties succesvol zijn, en onze strijd dienen, dan kunnen we echte veranderingen teweeg brengen en deel zijn van het bewustmaken van mensen.

Meer info over Feminism Attack: https://www.facebook.com/FeminismAttack

[1] Patriarchale samenleving: komt van 'patriarch' wat vader betekend. Een samenleving gedomineerd door mannen.

www.anarchistischegroepnijmegen.nl