Wanneer: 03/04/2014 - 21:46
op2 b.v. tegen de bewoners van de Tweede Oosterparkstraat renovatie blok O2
Afgelopene maandag (31 Maart) was er een civiele rechtszitting (kort geding) tegen de merendeel van de zittende krakers in de Tweede Oosterparkstraat in het bouwblok “Ö2” (huizen 35 t/m 47).
De eiser is de eigenaar op2 b.v. Dit is een bedrijf die opgezet is door de bekende speculanten geslachten van F.J.M. Van Maarschalkerwaart (eigenaar van van Maarschalkerwaart Holding) en de familie Lugt (eigenaar van Vechtstaete). Die hebben besloten het civiele pad te bewandelen omdat zij het criminele systeem ongepast vinden.
Wij, de gedaagden, zijn de krakers van bijna drie jaar geleden. Onze panden zijn mogelijk de langst zittende panden sinds het kraakverbod.
Onze vele langer wonende buren (gekraakt 2002) hebben de strijd na lange tijd eindelijk opgegeven afgelopen vrijdag. Met verstand van hun lange diensten tegen de afbraak van de sociale woningbouw betreuren wij hun vertrek.
Het verhaal van de eigenaar over renoveren schijnt te werken, maar wij zullen alleen zien of het echt is nadat het werk af is.
De geschiedenis van de plannen voor deze panden gaat 25 – 30 jaaren terug tot de tijd dat onderhoudsgelden onttrokken waren in afwachting van eventuele sloop. Het begin was gepland voor even na de eeuwwisseling, maar in 2002 was dat al tot 2006 vooruit geschoven. En tegenwoordig hebben vandaag en de geplande startdatum hetzelfde jaar.
Tot 2009 was het plan om de panden samen met project “O1” (Eerste Oosterparkstraat 88 t/m 126) te slopen. Daarna lagen de plannen jaren stil tot 2012, wanneer het stadsdeel instemde met de wijziging dat hoewel O1 nog gesloopt wordt (zelfs een schande), wordt O2 wel gerenoveerd.
Geen reden om aan de voortvarendheid van de werkzaamheden te twijfelen, kun je zeggen.
Sinds het begin van de jaren 2000 zijn de huurders vertrokken met als vervanging eerst tijdelijke bewoners en daarna leegstandbeheerders (antikraak).
De laatste van de reguliere huurders zijn per 1 januari, j.l., vertrokken. Het merendeel van de leegstandbeheerders gingen op 1 februari, j.l., ook weg. De rest van de leegstandbeheerders en de nieuwe lichting die daarna kwamen, zijn merendeels op 31 maart vertrokken.
(Een antikrakersleven kan ook wel precair zijn.)
De planning was Oktober, 2013 rond. Vrije sectorverkoop van voormalige sociale sectorhuizen.
Daarna heeft de toenmalige eigenaar, Stadgenoot, die panden van O2 verkocht omdat zij nog geen interesse om in eraan te werken, en om aan het geld te kommen om de “corporatie belasting” te betalen.
De koper was de voorgenoemd op2 b.v. Zij hebben in november, 2013, nieuwe plannen ingediend. Wat voor plannen geven zij niet prijs.
Maar op2 is een uitvloeisel van een systeem dat veel beloofdt, meestal in het verkiezingstijd, en alleen maar stevigere repressie waarmaakt.
Over beloften gesproken...
Nadat van der Laan beloofde dat er geen ontruimingsronden meer zou komen hebben wij onze 6de circus gemist. Erbij dat hij ook beloofde dat alle nieuwe kraakpanden van na de kraakverbod direct ontruimd zouden worden. En van zijn belofte het Amsterdamse kraakbestaan uit te roeien voor 1 oktober, 2015, denken wij dat wij de datum in ons kraakpanden voorbij zien gaan.
De man bewijst dat hij een ware politicus is en klaar voor de verantwoordeijkheden van een pluche stoel op het binnenhof.
En over repressie gesproken...
In de kraakscene gaat het er af en toe ruw aan toe met bijtende honden en slaande en spugende agenten.
Maar ja, wij doen meer dan alleen een comfortabel huis verdedigen.
Wij strijden voor het hooghouden van het woonrecht.
Daarom wijzen wij leegstandbeheer (of anti-kraak, of hoe dan ook genoemd) principieel af. De contracten voor de beveiligingsagenten nemen hun mensenrechten van hen weg. Rechten zoals huisdieren, gastvrijheid, inwonende relaties en het recht kinderen te nemen (“baas in eigen buik”) zijn allemaal een gunst voor de werkgever. En daarvoor kunnen de beveiligingsagenten (antikrakers) sociale woningen leeg beheren voor een som die vaak als huurpenning gezien moet worden. Dit terwijl zij op de woonzoekende lijsten staan voor een sociale woning die zij niet kunnen vinden omdat die woningen in grote getalen beheerd voor leegstand zijn.
Allemaal zonder een degelijk of duidelijk toezicht bij een systeem dat belooft onze rechten (woonrechten ook) te verdedigen.
Welcome to de bodem van de vrije woning markt!
Maar ja, de machten in dit land zullen zeggen dat deze zaak niet daarover gaat maar over de plannen van de nieuwe eigenaar.
Toch kommen wij terug tot vragen over deze flexmaatschappij die aan ons verkocht is.
Sympathiserend met de regering is het wel te verstaan dat zij wat voor wat hebben willen.
De heren en dames op het pluche hebben een miljardenwaarde “bruidschat” in bakstenen aan de nieuwe misbaksels van vastgoed beheerders (zonder duidelijke eigendoms verantwoordelijken) gegeven bij hun “scheiden der wegen” terug in de midden jaren negentig. Nu willen zij minder dan twee terug. Best wel redelijk.
Ja, mischien. Maar Maseratis en bonussen zijn duur en daarom zitten zij met een tekort aan poen. Dus beveelt de overheid, niet als eigenaar maar als opzichter, dat de corporaties twee erg groten, ook met verkoop van bouw projecten aan prive investeerders, aan de coalaties ”pet” projecten storten moeten.
Hoe komt het dat stichtingen en verenigingen zonder inspraak van de begunstigten, of sterker nog, leden in corperaties omgetoverd waren? Corperaties zonder echte eigendoms verantwoordelijken, zonder sterk gevoel van sociale betrokkenheid buiten de cv en job title.
Wat gebeurt er met de minder vermogenden?
Worden wij echt uit de stadswal die A-10 heet verbannen?
Moeten wij echt onze stabiele woongenoot opofferen aan flexirent?
Als krakers nemen wij de instabiliteit voor lief, omdat wij weten dat onze politieke strijd in precaire woonomstandigheden voortgezet moet worden.
Zal de overheid ooit de arbeidscontracten van de leegstandsbeheerders toetsen op het schenden van rechten?
Misschien kunnen zij beginnen met het tellen van deze beveiligingsbeamten die uit wanhoop contracten ongelezen onderteken om te betalen voor het privelege woningen tegen hun eigen nood te beschermen?
Wij hebben deze strijd tot nu toe meestal buiten de deur merkbaar gestreden omdat wij vinden dat woongenot geen zaak van “show” nieuws is, en onze krachten in informatiecentra, op protesten en demonstraties, en in actie een grotere effect op toekomstige discussies en maatschappelijk ontwikkelingen hebben zal. Wij zijn misschien een zachte klank in de stem die rijst tegen de fleximonitarisatie van de samenleving, maar wij moeten ons wel tegen deze gevaren uitspreken.
En nu dat de strijd terug naar de Tweede Oosterparkstraat komt stoffen wij de plannen af en beraden wij op hoe wij onze stem hier laten horen.
Kraakgroep 2OPS