Wanneer: 19/04/2018 - 13:09
De anarchistische scene in Nederland werd afgelopen week ineens opgeschrikt door een officieel klinkende mededeling dat het kampeerterrein Tot Vrijheidsbezinning in Appelscha gesloten wordt en dat de jaarlijkse pinksterlanddagen niet door gaan. De mededeling blijkt een eenzijdige actie van het bestuur te zijn, waar een groot deel van de kampeerders langlopend bonje mee heeft.
De groep opstandige kampeerders heeft de problemen nooit aan de grote klok willen hangen, omdat ze vreesden daarmee alleen maar olie op het vuur te gooien. Ze dachten ook dat ze er uiteindelijk uit zouden komen, omdat ze zich constructief opstelden. Maar nu heeft ‘het bestuur’ de boel dermate laten escaleren dat ze wel wat moeten verklaren.
Ik heb met een aantal mensen gesproken die bereid waren om toe te lichten wat er aan de hand is.
Omdat nog onduidelijk was wie ook met naam en toenaam naar buiten wil treden, hier een korte samenvatting van hun uitspraken. Ik ben zelf geen partij, althans heb daar geen caravan. Maar kom er wel graag en regelmatig (Kees, van globalinfo.nl)
Er bestaat eigenlijk traditioneel al de nodige spanning tussen de ‘gebruikers’ van het kampeerterrein (merendeels mensen met een caravan) en ‘het bestuur’. Om een of andere reden is de camping geen vereniging, maar een stichting, met alle hiërarchische gevolgen van dien. Het bestuur bepaalt alles, met name hoe het geld besteed moet worden, en de gebruikers hebben niets te zeggen. Niet zo anarchistisch zou je zeggen. In de praktijk was het bestuur grotendeels slapend, en regelden de gebruikers van alles en verzetten al het werk op de camping.
De gebruikers hebben een zogenaamde ‘kampeerdersvergadering’ die regelmatig bij elkaar komt en waar iedereen die gebruik maakt van het terrein aan deel kan nemen. Ze vonden dat die meer te zeggen moest hebben, maar daar wilde het bestuur niets van weten. Ze legde, in tegendeel, stelselmatig verzoeken en besluiten van de kampeerdersvergadering naast zich neer.
Toen het bestuur niet bleek te willen tornen aan de beheerstructuur, is er nog een poging gedaan om een meer representatieve groep mensen in het bestuur te krijgen, maar ook dat liep spaak op weigering van vooral de meest actieve bestuurder, die zelf al lang niet meer in zijn caravan op het terrein verblijft. Hij beweerde dat er ‘geen mensen met capaciteit’ onder de kampeerders zouden zitten.
Twee jaar geleden is een deel van de kampeerders (onder de naam Van Onder Op) overgegaan tot een betaalstaking omdat ze dus niets gedaan kregen van dat bestuur.
De problemen verergerden toen dezelfde persoon in het bestuur de penningen van de camping en van de pinksterlanddagen beheerde, bovenop alle centen zat en niet eens een werkbudget voor de PL-dagen wilden toestaan, ondanks verzoeken daartoe van de kampeervergadering. Dat betekende dat je bij wijze van spreken voor de aanschaf van elk pakje spijkers eerst de goedkeuring van de betreffende bestuurder moest krijgen.
Het sta-geld dat anders aan de stichting afgedragen werd, werd voortaan op een aparte rekening gezet, met de bedoeling dat weer aan de camping te doen toekomen als de problemen opgelost zouden zijn. Afgelopen najaar leek dat ook te gaan lukken. Er werd een nieuw beheersstructuur bedacht, met bijbehorende statuten en op een vergadering waar alle partijen aan meededen werd daarover consensus bereikt. Dit alles met hulp van een mediator die bemiddelde. Maar uiteindelijk ging het bestuur toch weer dwarsliggen. Ze vonden dat de betaalweigeraars hun geld moesten geven voor er verder gepraat kon worden. Dat heeft tot de huidige dramatische besluiten geleid. Of zoals het in een van de nooit naar buiten gebrachte concept-persberichten staat:
“Het bestuur van de stichting die eigenaar is van de in 1933 opgerichte camping heeft gas en elektra op het terrein af laten sluiten. Ze dreigt een grote groep vaste kampeerders met ontruiming door een deurwaarder en wil dat de Pinksterlanddagen dit jaar niet plaats vinden. Dit ondanks een herhaaldelijk aanbod om het conflict – zoals anarchisten betaamt - onderling uit te praten.”
Het is niet zo dat alle gebruikers van het kampeerterrein de besluiten van de betaalweigeraars delen. Ongeveer de helft van de caravans is gaan betaalstaken. Maar een grote meerderheid vindt dat het bestuur nalatig is en zijn verplichtingen niet nakomt. Er zijn ook mensen die vinden dat een betaalstaking te ver gaat, maar wel de klachten van de betaalstakers delen. Verder zijn er mensen die om praktische redenen geen voorstander van een nieuwe structuur zijn omdat dat weer geld en werk kost. Maar over de met behulp van een mediator bedachte oplossing bestond aanvankelijk consensus.
De Van Onder Op groep heeft geen mededelingen naar buiten gebracht, omdat ze het netjes wilden spelen en geen olie op het vuur wilden gooien. Maar het bestuur heeft nu zelfs de camping gesloten en de gemeente verwittigd dat kamperen daar niet langer toegestaan is. Dat geldt dus ook voor de mensen die altijd wel keurig betaald hebben. Een deel van het bestuur is inmiddels opgestapt of is niet meer actief. Ook sommige caravanbezitters hebben hun boeltje gepakt omdat ze geen zin in het gedoe meer hadden..
De Van Onder Op-groep stelt ook dat de door het bestuur aangevoerde reden voor sluiting, namelijk dat de stichting failliet zou zijn, niet klopt. Er is - los van het geparkeerde weigergeld - nog financiële reserve voor minstens een jaar. Door nu elektra en water af te sluiten, ontstaat er ook onnodig schade aan het rioolstelsel die later weer gerepareerd moet worden.
De Van Onderop groep blijft optimistisch. Een concept-persverklaring (van jongstleden maart, toen ze nog dachten dat het met overleg opgelost kon worden) besluit met de woorden:
“Van Onder Op ziet in deze actie een laatste stuiptrekking van een autoritair bestuur en een ondemocratisch vehikel en gelooft in een goede afloop.
Ze hoopt wel dat de situatie niet verder escaleert, maar dat alle kampeerders elkaar snel kunnen treffen om samen constructief verder te werken aan die nieuwe structuur met als oogmerk de verantwoordelijkheid van het terrein te leggen bij de kampeervergadering. En dat ze dan snel weer aan de slag kunnen met het beheren van het terrein voor de anarchistische beweging.” (einde quote uit concept-persbericht).
Ze gaan er dus van uit dat de camping gewoon blijft functioneren en dat de Pinksterlanddagen in mei ook weer gewoon plaatsvinden. “Op 6 mei is er een klusweekend op de camping om alles gereed te maken voor het jaarlijkse pinksterfestival en we hopen dat daar veel mensen op af komen”.
Zie hier de ‘mededeling van het bestuur’: http://www.devrije.nl/archives/00003692.html
Reactie Vrije Bond: https://www.vrijebond.org/kom-naar-de-anarchistische-pinksterlanddagen-c...