Plaats een aanvulling
Sinterklaas is de gemeente Amsterdam - Supportactie ADM
Waar: Amsterdam, Netherlands
Wanneer: 13/11/2018 - 18:11
***ENGLISH BELOW***
De gemeente Amsterdam geeft een absurd cadeau van 100 miljoen euro aan de kinderen van Bertus Lüske door de bewoners van de ADM te ontruimen.
Gisteren kwamen wij ‘namens de gemeente Amsterdam’ een enorm cadeau geven aan Chidda Vastgoed B.V.
Door de ontruiming van de bewoners van het ADM-terrein vermeerdert de waarde van het terrein enorm. Iets dat de stad in de toekomst nog zal opbreken. Amsterdam kan dit voorkomen maar durft niet hard genoeg te kiezen. Symbolisch komen we daarom alvast het schip met geld namens de gemeente overhandigen. En wat is meer symbolisch als een zeecontainer van de voormalige Amsterdamse Droogdok Maatschappij.
Wat is er ook al weer gebeurd?
De historie van de ADM (Amsterdamse Droogdok Maatschappij) begint wanneer in 1985 de scheepswerf tragischer wijze failliet gaat. De gemeente Amsterdam had vóór het definitieve faillissement de grond van de werf voor een symbolische prijs aan de ADM verkocht. De contractuele afspraak daarbij was dat de grond enkel als scheepswerf gebruikt mocht worden. Na jaren in onbruik te zijn geweest komen de 42 hectaren in handen van vastgoedboef Bertus ‘bulldozer’ Lüske. In 2003 wordt Lüske voor zijn eigen restaurant aan de Middenweg in Amsterdam Oost met een automatisch geweer van dichtbij doodgeschoten. De moord op Lüske was een van de eerste in een lange sinistere golf van liquidaties in de Amsterdamse onderwereld. Een groot aantal van deze moorden echoën nog altijd na, getuige het lopende proces tegen Willem Holleeder.
De burger: het slachtoffer
In 1996 liet de ‘commissie van Traa’ in haar rapport licht laat schijnen op de onderwereld praktijk om zwart geld, vaak gewonnen uit drugshandel en prostitutiehandel, naar de bovenwereld te brengen door de aankoop van onroerend goed. Voor de gemeente Amsterdam was Bertus Lüske destijds een voorbeeld van deze werkwijze. Het kapitaal van Lüske kwam meestal uit vage bronnen. Hij investeerde in vastgoed (vooral rondom het Rembrandtplein), speculeerde ermee en verkocht het door met grote winstmarges. Hij liet het breed hangen als organisator van free fight en kickboxgala’s. Huurders van zijn vastgoed kregen frequent te maken met geweld en intimidatie. Niet verwonderlijk was het dat krakers in die tijd hem hun ‘favoriete vijand’ noemden.
Enkele keren is deze wederzijdse vijandschap zelfs uitgelopen op regelrechte veldslagen (Lucky Luyk). Ook werd Lüske in verband gebracht met John Mieremet en Sam Klepper met wie hij in de XTC handel zou zitten. De laatste twee vonden niet veel later door moordaanslagen de dood.
Gemeente koopt Bertus Lüske uit
Strijdbaar wil de gemeente Amsterdam een einde maken aan de wantoestanden en zoals in het recente ‘Project 1012’ bedenkt de gemeente het plan om Bertus Lüske uit te kopen. Lüske wordt vervolgens met gemeenschapsgeld in één klap een zeer vermogend man. Deze manier van doen door de gemeente is altijd bekritiseerd. Immers criminelen moeten geen cadeaus krijgen maar achter de tralies verdwijnen. Omdat men het strafrechtelijk niet rond krijgt wordt er maar zaken gedaan met criminelen als Lüske en meer recent ook ‘Dikke Charles’ Geerts.
Lüske koopt het ADM terrein
Met zijn nieuw verworven én gelegaliseerde kapitaal is Lüske zeker niet van plan om zich terug te trekken uit de vastgoedhandel. Waarom zou hij ook, nu hij immers gratis zoveel gemeenschapsgeld als ‘beloning’ voor zijn geweld en intimidatiepraktijken krijgt. In 1997 koopt hij het voormalige ADM-terrein voor 13 miljoen euro.
Na jaren van onderling gesteggel proberen de kinderen van Bertus Lüske nu de waarde van het terrein alsnog te verzilveren. De kinderen van Lüske (Chidda Vastgoed B.V.) lijken geen wroeging te hebben over de centen van hun vader.
Nog altijd geldt dat er op het terrein niets anders mag komen dan een scheepswerf. De gemeente verkocht het terrein destijds aan de ADM om de noodlijdende scheepsbouwsector in Amsterdam een hart onder de riem te steken. De bestemming scheepswerf moest speculatie voorkomen. De bewoners van het ADM hebben de gemeente voortdurend op haar plicht gewezen om de bestemmingsbeperking te gebruiken voor het algemene en publieke belang van Amsterdam. Daarnaast vormden zij een fysieke barriëre om speculatie met de grond te voorkomen
Bewoners weg en versoepeling van de bestemming
De gemeente ziet nu echter af van handhaving op deze bestemmingsbeperking door toe te staan dat een asbestsaneringsbedrijf zich op het terrein mag vestigen. Op grond hiervan moeten de bewoners nu weg. De waarde van het terrein zonder de bestemmingsbeperking is 10 maal meer dan de aanschafwaarde. Deze meerwaarde van 100 miljoen euro verdwijnt in de zakken van de kinderen van Lüske, maar behoort gewoon de gemeente toe.
In de nabije toekomst zal Amsterdam bij de kinderen van Lüske aan moeten kloppen om het terrein terug te kopen voor de grootstedelijke transformaties die in de ontwikkeling van Havenstad moeten plaatsvinden (verplaatsen Cargill, Shipdock etc.). Door nu soepel om te gaan met de plannen van de kinderen van Lüske, zal de burger van Amsterdam straks nogmaals moeten betalen.
Hieronder nog wat link naar relevante artikelen.
ENGLISH
Action Chidda Vastgoed BV
November 12, 2018 - Yesterday we went to the headquarters of Chidda Vastgoed BV to present a cheque of 100 million euros to the heirs of Bertus Lüske in a massive golden box. There were about 50 people at the action, and none of the heirs of Lüske came out to pick up the present.
Why did we do that? The city of Amsterdam gives an absurd gift of 100 million euros to the heirs of Bertus Lüske, by evicting the residents of the ADM. Today we went to give a huge gift to Chidda Vastgoed B.V. on behalf of the city of Amsterdam. Due to the evacuation of the residents of the ADM site and allowing demolition- and asbestos removal company Koole BV to move to the ADM site, while their activities are not fitting with the perpetual clause that is part of the site, the value of the site is increasing enormously. Money that shouldn't go to the real-estate mafia but back to the citizens of Amsterdam! The Amsterdam' municipality can prevent this but does not dare to make tough decisions. Symbolically we therefore handed over the 'ship with money' on behalf of the municipality. And what is more symbolic than a sea container of the former Amsterdam' Drydock Company.
What has happened again?
The history of the ADM (Amsterdam Drydock Company) starts when in 1985 the shipyard tragically goes bankrupt. Before the final bankruptcy, the municipality of Amsterdam had the ground of the shipyard sold to the ADM shipyard for a symbolic price. The contractual agreement was that the land only can be used as shipyard (the perpetual clause). After being in disuse for years, the 42 hectares is sold to real estate boss Bertus 'bulldozer' Lüske in 1997 for 27 million guilders. In 2003 Lüske is killed in front of his own restaurant Frankendael on the Middenweg in Amsterdam East with an automatic gun. The murder of Lüske was one of the first in a long sinister wave of liquidations in the Amsterdam' underworld. A large number of these murders still echo, as is been shown in the ongoing trial against Willem Holleeder these days.
The citizen: the victim
In 1996, the 'Committee Van Traa' exposes in their report the underworld practice of laundering 'black money', often gained by drug trafficking and prostitution trade, to the upper world through the purchase of real estate. For the municipality of Amsterdam Bertus Lüske was an example of this in those times and decided eventually to buy him out for 27 million guilders in 1997.
All his life he had been investing in real estate (especially around Rembrandtplein), speculated with it and sold it with large profit margins. He let it hang out as organizer of free fight- and kickbox galas. He also owned for a long time a tanning salon close to the Rembrandtplein, with hardly any customers (...) Tenants of his real estate were frequently confronted with violence and intimidation. He also purposely kept old building empty and let them deteriorate, so he could get easier a demolition permit. It was not surprising that squatters at that time called him their 'favorite enemy'.
More info:
- Bertus Lüske interviewed by Quote magazine
- 'The Lüske brochure', about his dealings in the Rembrandtplein-area, back in the days