IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Wanneer: 21/11/2018 - 23:45
Audio:

Ik heb de intocht van sinterklaas in Zaanstad mogen bijwonen. Mogen,
want ik had me opgegeven voor een demonstratie tijdens de intocht en aan
deelname waren aardig wat restricties verbonden. Hoewel ik bij aanvang
heel even werd opgehouden door een agent die zijn huiswerk niet had
gedaan, kwam ik binnen het afgezette terrein met een megafoon en een
goed humeur.

Sinterklaas blijft een kinderfeest. Een merkwaardig kinderfeest bleek
vandaag, want de komst van de sint en de groep betogers waarin ik mij
langs de route van de intocht begaf, bracht een ongekende pietluttigheid
van een aantal bezoekers naar boven buiten ons toegewezen demonstratievak...

Een boze vrouw die zich brullend een half uur eerder ophield aan de
achterkant van ons demonstratievak, is nu aan de overkant van de weg te
vinden en sjort een kind met zich mee. Het kind wordt door de vrouw op
agressieve toon toegesproken, begint te huilen, en het stel komt weldra
in het midden van de belangstelling te staan van toegesnelde pers.
Camera’s volgen de tranen van het kind totdat deze niet meer vloeien.
Zonder enig omkijken naar het kind zet de verongelijkte vrouw haar tirade
voort over Amerikaanse gelijkheidsbeginselen. De vrouw is duidelijk in
haar nopjes door alle media-aandacht maar druipt uiteindelijk toch af
met het ontdane kind.

Ik hoop dat het kind opgroeit met meer empathisch vermogen dan deze
vrouw. En hopelijk met meer historisch besef dan de volgende uitslover
die zich tegenover ons aandient. De pers heeft haar heil namelijk reeds
gevonden bij een zwart geschminkte witte man. Deze man waant zich de
leukste thuis, en wordt vrij snel door de politie gesommeerd om weg te gaan.

Terecht, want zijn kostuum maakt deel uit van een achterhaalde traditie
waarin gepoogd wordt een beschamend racistisch beeld van zwarte mensen
in stand te houden. De man is zich van geen kwaad bewust, en laat daarmee
des te duidelijker zien waarom we hier vandaag staan: omdat het hard nodig
is om gezamenlijk voor een inclusief sinterklaasfeest te pleiten en onze
stemmen te verheffen tegen onomwonden racisme in de samenleving.

Onze kritiek op de wijze waarop sinterklaas gevierd wordt, trekt ook een
handvol jongeren met losse handjes aan. Sommige van hen komen in eerste
instantie gewoon een kijkje bij ons nemen, maar het gros blijft
rondhangen omdat er verder toch weinig te beleven valt in hun leven.
Best zielig dat deze jongeren zich laten aanmoedigen om stennis te
schoppen. Nadat dat zij door een verslaggever van een nep-nieuwszender
zijn aangesproken, begint een deel van hen beledigende leuzen te scanderen.

Met name onze protestborden lijken in de smaak te vallen, want zelfs de
achterkanten worden door de jongeren aandachtig bestudeerd, van
onverstaanbaar commentaar en pepernoten voorzien. Maar niet alleen
pepernoten worden ons toebedeeld. Ook een steen vliegt door de lucht
onze kant op. Als ouder zou ik me diep schamen wanneer mijn kind
afgevoerd zou worden door de politie voor het gooien van een steen. En
al helemaal wanneer mijn kind dat zou doen richting publiek tijdens een
kinderfeest.

Afijn, in totaal worden in onze directe nabijheid drie jongeren
gearresteerd omdat zij een bedreiging vormen voor de openbare orde, dat
wil zeggen onze veiligheid en die van de ouders en kinderen om ons heen.
Dat de alom aanwezige politie en beveiliging deze jongeren niet eerder
aanspreekt op hun wangedrag is nogal een zwaktebod. Zeker gezien het
feit dat er zoveel kosten zijn gemaakt om de intocht voor iedereen op
een veilige manier te laten verlopen. Gelukkig wordt veel van dit alles
betaald van onze belastingcenten. En in de toekomst ook door de jeugd
van nu, mits zij met hun wangedrag aan een baan kunnen komen.

In tegenstelling tot de verongelijkte vrouw, de mislukte piet en de
opgefokte jongeren, klinkt er een tegengeluid dat van enige
volwassenheid getuigt. Twee kinderen (10/11 jaar) aan de overkant tonen
eveneens interesse in ons protest. Ze staren ons een poos aan en roepen
naderhand dat ze het met ons oneens zijn. Op een gegeven moment krijgen
zij van een omstander een papieren mijter in hun handen gedrukt, waarmee
ze piet in racistische hoedanigheid verwelkomen.

Het doet me deugd dat deze kinderen hun mening uiten op vergelijkbare
manier zoals wij dat doen aan de andere zijde van de straat. Ik vraag me
af of ze gaandeweg niet alleen strooigoed laten vallen tijdens
sinterklaasvieringen, maar ook het kwartje: kwetsende figuren horen (net
als opzettelijk kwetsen) niet thuis op een kinderfeest.

Sander L.