Ouwesiem overleden
Wanneer: 17/10/2017 - 17:34
Tot grote droefenis kwam het bericht binnen dat Ouwe Siem, al decennia
bekend in élk kraakpand in Nederland en daarbuiten, vanochtend is overleden aan
de gevolgen van een hersenbloeding.
Ouwe Siem, het ga je goed: pak je vouwfietsje en breek die hemelpoort
maar open, gewoon kraken ouwe!
We gaan je missen.
[edit]: De crematie is toegankelijk voor iedereen die wil: Zaterdag 21 oktober om 13 uur, Crematorium Waerdse Landen in Heerhugowaard: Krusemanlaan 5, 1701 VN Heerhugowaard.
[edit 2]: Als je bij de crematie bij wil zijn om afscheid te nemen, er vertrekt een bus vanaf Sloterdijk om 11:30. Laat het even weten via de mail: ouwesiem@mailtex.nl
[edit 3]: Zaterdag 28 oktober gedenken we vanaf 20:00 Siem in zaal 100 ,De Wittenstraat 100, 1052 BA Amsterdam
Ouwesiem
Ik heb Siem voor het laatst gezien op 2 september 2017 voorafgaand aan de demo Spinhuis. Ik kende hem niet goed maar inderdaad je kwam hem overal tegen in panden ik sprak hem aan om te vragen hoe het met hem ging.
Hij antwoordde dat hij erg moe was. Zo zag hij er ook uit. Hij liep niet mee en vertelde verder dat hij zaterdag s middags nog een krantenwijk moest lopen. Ik zag hem ook wel eens de enkele keren dat ik in Joes garage kwam. Je kon hem een groot plezier doen om hem de krant Het Parool te geven dan leefde hij helemaal zichtbaar op merkte ik.
Hij was een karakteristieke verschijning tussen al die veel al jongere mensen in panden.
Tot slot een link naar de Hartstichting : https://www.hartstichting.nl/beroerte/herkennen-signalen
Misschien dat het wat helpt als je een beroerte kan herkennen.
Twintig jaar kenden we elkaar, op en af, maar nooit gebroken.
Je wist een vastgeroeste sfeer open te breken met je Amsterdamse humor..Maar soms werd ik ook doodmoe van dan weer ruzie met die en dan die...
Je wist vaak donders goed wat er aan de hand was en legde vinger op gevoelige plek. Je eigen weg. Anarchistisch...
Maar bovenal een gevoelig mens.
Troostend, raadgevend en ouwe zeikerd.
Die doos met schoenen die ik thuis nog van je heb kom ik nog wel s brengen.
RIP Ouwe Siem
Ja het was een kameraad die we zagen in kraakpanden, het anti fascisme en de vredesbeweging.
Ouwe Siem bedankt, we zullen je missen!!
Blij dat ik je heb mogen kennen, Simon. Dank je.
Je was niet altijd de makkelijkste, en precies dat was zo leuk aan je.
Wanneer hebben we nou samen nog het cryptogram opgelost uit de krant? Drie, vier weken terug? Langer kan het niet geweest zijn. Jij zat op een maandagavond in Joe’s en miste er nog een paar toen ik binnen kwam stuiven. Samen hadden we ze zo gevonden.
Ik hoorde pas een paar dagen terug dat je in het ziekenhuis lag. Het was al laat. Ik ben de volgende dag meteen op de trein gestapt.
Je zag me wel, we hadden contact. Maar je kon niets meer zeggen.
Ouwe Siem, zo zag ik je nooit en zo zag ik je drie keer in de week. Soms maar even snel, want dan moest je nog met de trein mee, en soms stonden we zomaar een uur te ouwehoeren. Maar het was altijd leuk om je te zien.
Ik ga je nog flink missen.
Ik mocht hem graag, inspirerend dat er zo een uniek figuur was!
Was bijna tien jaar lang Kraakbons/KSU persoon in Rdam. Vond mezelf toendertijd heel wat met mijn vele gekraakte panden, kraaknerden en staat van dienst. Tot ik in het aller begin van Siem hoorde van veel ervaren en actieve mensen, niet veel later hem leerde kennen. Ook door dat ik hem met enige regelmaat zag en sprak, besefte ik dat mijn bijdrage, leeftijd en diensttijd, geen enkele kloot! voor stelde en sowieso niet in vergelijking met wat Simon toen al had gedaan. XD
Ging wel wat naar demo's, redelijk wat naar LOK en kraakdagen, feestjes, ontruimingen etc,.. en als ik dan ging, verdomd Simon was er altijd! bij. :D Ik snapte er geen snars van, hoe deed die dat? Tot hij uitledge dat hij ongeveer fulltime++ kraker was, altijd met vouwfietsje en OV op weg om te helpen bij nieuwe pandje, kraak, bezetting, demo of feestje,.. waaaaar dan ook! Gekste plekken en dorpen ging die gewoon heen om bijdrage te leveren, en dat ongeveer vier decennia lang! Erg actief op kraak-mailinglijst ook. Hij heeft mij en KSU nog paar keer persoonlijk geholpen met advies, kraakjes en bezettingen en nam dan ook nog wel eens extra mensen mee. En hij had een oneindige voorraad wat betreft ruige, waar gebeurde door hem persoonlijk meegemaakte kraakverhalen en veeeeel kennis. Mijn KSU collega is hem heel recent op gaan zoeken in ziekenhuis en belde vanmiddag met het nieuws, die collega belt me hooguit eens in paar jaar, dus dan weet je dat hij belangrijk was voor ons on Rotterdam!
Ja, hij had bijna altijd wel wat commentaar en vrij veel ruzie, maar je merkte toch altijd dat hij het super goed bedoelde, hart echt op juiste plaats. Voor mij leek het of hij alles simpelweg beter, meer kraak en meer anarchistisch wilde. Ik had en heb diep respect voor hoe lang en veel hij gewoon eeuwig bezig bleef met kraken en alles er om heen, super inspirerend: "Hey, ik kan dit blijven doen en kan het leuk blijven vinden, het is geen fase die weer voor bij moet gaan en ik hoef niet "normaal" voor mijn leeftijd te gaan doen en gaan huren en carriere en shit...". Hij had veel humor en toffe (glim)lach, goeie gozer en totaal uniek. Voor mij persoonlijkst iig beroemdste en meest actieve kraker aller tijden. Weet niet of het haalbaar is maar ik zou het tof vinden als er iets van monument of herdenking voor hem komt, mocht de pet rond gaan draag ik graag wat bij.
Ik mis hem nu al en ik ben vast en zeker zeer verre van alleen.
Zoals bijna iedereen Ouwe Siem kende...
Ga je missen Siem. Vroeger eindeloos bij kraken en acties, maar de laatste tijd eigenlijk vooral voor de deur bij de Bierkoning :-) Je was altijd overal bij en had een oor en advies voor iedereen. En hoe je al die persoonlijke details over al je kennissen kon onthouden! Maar je eindeloze ruzies met mensen waren erg vermoeiend, hebben we het ook vaak over gehad. En hoe je je soms opstelde tegen sommige vrouwen en mensen die geen Nederlands spraken ging af en toe echt ver over de grens van wat OK is.
Ga je missen ouwe!
Beste alle,
Er is net nieuws gekomen dat de crematie toegankelijk zal zijn voor iedereen die wil.
Zaterdag 13 uur
Crematorium Waerdse Landen in Heerhugowaard: Krusemanlaan 5, 1701 VN Heerhugowaar
Als je bij de crematie bij wil zijn om afscheid te nemen, er vertrekt een bus vanaf Sloterdijk om 11:30.
Laat het even weten via de mail: ouwesiem@mailtex.nl
Ik zou een hoop kunnen zeggen over Simon en niet alles daarvan is positief, maar een ding zal ik nooit vergeten: Hij was een van degene die niet bleven zwijgen over de misstanden rond een van de meest trieste gebeurtenissen binnen de Amsterdamse kraakbeweging - het Vrankrijk incident.
Dat hij toen - terecht - steevast de vinger op de zere plek bleef leggen heeft hem veel gekost, maar mijn respect voor zijn ethisch en moreel besef heeft hij daarmee wel verdiend.
Nog meer foto's van die ouwe.
@dec23 : Welk Drankrijk incident, ik ken er zovele.
Er waren niet veel mensen die Simon door en door kenden. Ik heb vaak diepe gesprekken met hem gevoerd over zijn moeder, vriendin zijn gezondheid, zijn toekomst en over hoe een kraakbeweging er uit zou moeten of kunnen zien/zijn. Het viel mij op hoeveel raakvlakken er tussen ons waren. Misschien komt dat wel omdat we van dezelfde leeftijd zijn. Het doet me verdriet te weten dat ik hem nooit meer zal zien. Ik ga niet naar de crematie want ik weet vrijwel zeker dat hij dat niet zou willen. Ik heb hem ooit eens gevraagd wat er moest gebeuren zou hij sterven, of hij dan begraven wilden worden met een mis en zo. Zijn woorden:
"Dat interesseert me geen fuck, ik heb liever dat je je een stuk in klote zuipt"
En dat is precies wat ik ga doen, 'n kratje bier kopen en Simon verzuipen.
Ik zal je missen maat.
jp
https://www.trouw.nl/home/-alles-was-gepolariseerd-~a87e3a33/
RIP
Van vleesboek geplukt. Kijk, zo kon het dus ook wel eens uitpakken!
"Rest In Peace 'Old grey Simon'. Legend in the Amsterdam squat scene.
Years ago ...about 93 in the Villa Omval on a Who's Rachel tour...he remarked to me that I could speak English and German and so Dutch should come easy. Right from the start he never ever spoke any other language to me than Dutch.
Now I've just returned from giving classes in Dutch. Thanks for the encouragement, Ouwe Siem en ga de hemel nu kraken, gozer."
Een van de laatste keren dat ik m sprak, terras in de Staats - bedankt voor alles Simon, ik ga je missen - ouwe zeikerd
De crematie is toegankelijk voor iedereen die wil.
As zaterdag 21 oktober 0m 13:00 uur
Crematorium Waerdse Landen in Heerhugowaard: Krusemanlaan 5, 1701 VN Heerhugowaard
Theaterstraat rijdt met een bus vanaf Sloterdijk om 11:30.
Aanmelden en meer info ouwesiem@mailtex.nl
Zaterdag 28 oktober gedenken we vanaf 20:00 Siem in zaal 100 ,De Wittenstraat 100, 1052 BA Amsterdam
Laatste paar weken ben ik bezig met onderzoek in het archief van de krakenpost. Rust in vrede ouwesiem!
Ouwe Siem.
Wat een vreselijk mens en wat een prachtvent.
Ik zal je missen.
rip.
http://www.oudestadt.nl/ouwe-siem/
Een van de goede herinneringen aan hem, toen ik korte tijd naast hem woonde in de Dikke Daan - dat hij koffie voor me klaar had staan voordat ik moest gaan werken, en dat wij beugel biertjes deelden na mijn dienst. De foto komt uit ongeveer 1993.
Ik leerde Siem kennen toen ik nog maar net kraakte in Rotterdam. Bij de kraak van het Slaakhuys was Siem erbij. Het pand had op de begane grond een enorme etalage ruit. Siem vond dat daar ook iemand moest slapen voor om te bewaken. 's Ochtends toen ie nog lag te slapen hoorde iemand twee voorbijgangers tegen elkaar zeggen: "kijk daar ligt een zwerver te slapen". Hebben we met z'n allen inclusief Siem veel lol om gehad.
In alle jaren daarna ben ik Siem op de meeste onverwachte plekken tegen gekomen. Veel leuke gesprekken. Soms kon ie ook urenlang alleen maar vloeken en tieren over met wie hij nu weer ruzie had.
Het laatste gesprek dat ik met hem had was bij de premiere van de film over sub071 in de Leidse Vrijplaats. Ik had koppijn en wilde graag naar huis en had niet zoveel tijd voor een praatje. Jammer.
Zondag zag ik Siem voor het laatst in een ziekenhuisbed.
Ik hoop dat je er nog wat aan hebt gehad dat we er waren, ouwe!
Aangezien morgen tijdens de begrafenis van Siem de ADEV2017 in Amsterdam begint, willen we hem ter plekke gedenken en de demo aan hem opdragen. Het liefst hadden we hem meegenomen maar misschien wel goed dat dat niet kan. We dragen hem in ieder geval mee in ons hart en onze gedachten in de demonstratie dwars door het centrum van Amsterdam.
Bij deze een oproep. Wie kan neemt een vouwfiets mee naar de ADEV!
Godverdomme ouwe!
Ik ga je greins missen! Ik heb nog het genot gehad om huisgenoot van je te zijn. Je kwam even bij ons wonen. Wij waren even een rustpunt. Geen gezeik van de amsterdamse scene waar mensen die kameraden kreupel sloegen verdedigd werden in plaats van uitgestoten. Goud eerlijk als siem was, en met open visier had hij daar weer wat van gezegd en het bijna knokken geweest. Maar siem was moedig - op zo een jongensachtige manier, "kom dan, als je durft!"- en ging zo een confrontatie zeker niet uit de weg.
Op een gegeven moment ging je toch verhuizen, ik weet niet meer waarom, misschien was het de winterkou, misshien dat we ontruimd gingen worden. Je zal in dat laatste geval zeker aangeraden hebben om een tentje in de voortuin van de eigenaar te zetten. "Beetje druk zetten", zei je dan met een verlekkerd gezicht. "Dat deden wij vroeger ook", dan lachte je om de herinnering en dan kwam er een mooi verhaal.
De laaatste jaren heb ik je minder gezien. De laatste keer dat we echt gepraat hebben was vorige zomer. Ik kwam even helpen met je tuin en jij verlekkerde ons met duitse bieren. Je genoot zichtbaar.
Het ging al een tijdje minder met je, niet meer roken, een alcohol verbod, maar dit had ik niet voorzien ouwe. Ik had graag nog een goeie stevige discussie met je gehad. Want als mensen je een zeikerd noemen betekent dat dat ze liever harmonie dan waarheid willen, liever vrede dan gerechtigheid, liever de status quo dan een revolte. Je wist bijvoorbeeld heel goed dat engels ons opgelegd werd vanuit de bovenklasse, "als je geen engels spreekt dan ben je een proleet, dom en ongeletterd."
Held, strijder, ik proost op je leven, je zult niet snel vergeten worden en je bent niet echt weg zolang je niet vergeten bent!
Simon leerde ik kennen bij de kraak van Iets Vrijers in Den Haag in 1989. Daarna waren we een tijdje vriendje en vriendinnetje. Omdat ik eindexamen deed op de kunstacademie zagen we elkaar in het weekend, soms in Den Haag soms in Amsterdam. Hij sleepte me overal mee naar toe, hij kende iedereen. Erg leuk. Hij hield ook van een stevige wandeling met een borrel erna of een potje schaak. Omdat ik ging schilderen en hij bleef kraken zagen we elkaar niet zo vaak meer, maar als ie in Den Haag was stond ie toch soms met zijn vouwfietsje voor de deur. De laatste keer is al een paar jaar geleden zag ik 'm met een biertje in het zonnetje bij de Vloek in Scheveningen.
Dag Simon, het was fijn je te kennen. Dikke XXX
Voor mij ben je Simon. Idd jij ging door met de strijd in de links-radikale aktie- c.q. kraakbeweging. En veel/de meeste van je leeftijdsgenoten nokte op een gegeven moment af. Ik ook en daarom zagen we elkaar al vele jaren niet meer. De heftige verhalen en het gemopper op Amsterdamse gebeurtenissen hoorde ik met alle plezier, verbazing en afgrijzen aan hier in het Wageningse als je nog wel eens langs kwam. Morgen kom ik afscheid van je nemen, terwijl ik je dus vele jaren niet gezien en gesproken heb. Ook al zou je er niets om geven. lk heb veel bewondering voor je dat je deze manier van aktievoeren vol hebt gehouden (en dan ook nog eens op dat kleine fietsje van je). Nooit "echte vrienden" geworden maar aktiemaatjes waren we ooit en dat is ook heel wat waard... Misschien lijkt het oppervlakkig, maar ik vind het wel heel bijzonder, de verbondenheid in de tijd van strijd die je met mensen kan voelen en jij was daar een van! Je leek me een oprechte Anarchist wat wel eens een verademing was tussen al die anti imps. Bovendien was je aardig, behulpzaam en opmerkelijk. Ik voelde me gelijk en steevast op me gemak bij je (ook als vrouw). Er zal nog geproost worden, een biertje op je gedronken worden in ons biologisch eetcafe Vreemde Streken in Wageningen met mensen die wel aan je denken maar morgen er niet bij zullen zijn. Ik wens je naasten heel veel kracht en nog veel meer liefde toe! Dag lieve Simon, onvermoeibare aktivist, ik hoop dat je ook met grote regelmaat hebt kunnen genieten van je leventje op deze stomme aardkloot en meer dan bedankt voor je enorme bijdrage om er iets beters van te maken!
Ouwe Siem op ACU podium tijdens de karaokeshow op het gekraakte eindfeest in 1997(?).
Welk lied hij zong weet ik niet meer. Wel dat het een Nederlandstalige kaskraker moet zijn geweest.
Icoon, betrokken mens, wijsneus, we zullen je verschijning missen in de landelijke actie- en kraakscene.
“Over de doden niets dan goeds”, is een uitdrukking die aan Simon niet besteed was. Ik kan me nog goed herinneren hoe hij hartstochtelijk kon kwaadspreken over iemand waar hij één van zijn epische ruzies mee had gemaakt en die alweer een paar jaar daarvoor was overleden. Hij sprak over die persoon op een manier alsof deze nog steeds in goede gezondheid op aarde verkeerde en tegen hem samenspande. Ik denk dat Simon zulke mensen op zo’n moment ook echt miste.
Nadat hij voor de zoveelste keer weer uit een pand was gewerkt, kwam hij klagen over de boosdoener die hem dit had aangedaan en waarmee hij een kamer had gedeeld.
“Hij heeft me eruit gezet omdat ik snurk!”
“Dat klopt, Simon. Jij snurkt.”
“Maar dan kun je het daar toch over hebben!”
“Ja maar waar wil je het dan over hebben? We zijn samen op reis geweest, we hebben een kamer gedeeld en ik heb geen oog dicht gedaan. Zoals jij snurkt, dat is een misdaad tegen de menselijkheid!”
En dan zweeg hij, maar je wist dat je hem geen haarbreed van gedachten had doen veranderen.
“Samen uit, samen thuis”, dat was ook zo’n gezegde waar Simon een broertje dood aan had. Op onze wilde reizen met een touringcarbus vol krakers en mafketels, had hij steevast zijn beroemde vouwfiets bij zich. En halverwege de rit trok hij er dan op eigen houtje tussenuit, om al dan niet na een paar dagen weer op te duiken.
Zijn vouwfiets was heilig, daar moest je vanaf blijven. Toen deze op een reis in Hongarije verdwenen was, samen met de paal waaraan hij hem had vastgezet, wist hij zelfs vanuit Nederland nog net zolang hemel en aarde te bewegen, tot zijn fietsie weer boven water kwam.
Ik dacht altijd dat Simon een Amsterdams accent had, tot ik ontdekte dat zijn bloemrijke taalgebruik vooral in het zangerige Zaans was, wat ik nu zal missen.
Simon snurkt niet meer en van zijn slaapapneu is hij nu ook verlost.
Simon, doeg!
Beste allen,
Ik zal het doen zonder maar een Engels woord, want
daar had Ouwe siem, zoals hij zelf zei 'een takken hekel aan'.
Siem, we kende elkaar vanaf 2001. Ongeveer het moment dat ik de eerste koevoet tussen deur en sponning had gezet. Je zat op je vouwfiets sjekkies te roken en een beetje keurend te kijken, zoals je altijd later zou doen. Deze situatie deed zich tientallen keren, zo niet honderden keren voor. Je was altijd bij de kraakacties, de kraakkroeg en natuurlijk ‘s avonds laat met het bekende 'Hey Mike, hebbie nog een slaap plek?'. Soms maakte ik mij er met een smoesje van af en soms liet ik je binnen. Je was dan ook altijd onder weg. Of wij nu een deur open trapte in Rotterdam,Leiden, Utrecht of Amsterdam.
Je was er en als je er niet was, dan stond je de volgende dag 'toevallig' op de stoep. Soms nadat we net uit een paar dagen detentie kwamen of
klop hadden gekregen. Je was er alleen nooit van onder de indruk. Je lachte er zelfs om. In de eerste 8 jaar hield je je een beetje op de vlakte. Je zal wel genoeg mensen zoals mij voorbij hebben zien komen en zien verdwijnen in de anonimiteit. Na die 8 jaar groeide wij meer naar elkaar toe. Op een of andere manier had ik je respect verdiend en dat liet je steeds meer blijken. Je deelde zeer persoonlijke verhalen, je klaagde veel, maar je kon ook enorm hard lachen om het gehele rariteiten kabinet wat de kraakscene wel niet was.
Je was altijd recht door zee, grillig, ongepolijst. Je had maling aan alle sociale conventies, de diëten, de kledingdracht en zo wat met alles wat de kraakcultuur was. Je was gewoon Ouwe Siem. Dat gedrag en dat karakter stelde je wel bloot aan heel wat kritiek, gemene spelletjes en soms kreeg je barverboden. Op het laatst belde je mij daar zelfs over op, want stiekem vond je dat best wel pijnlijk. Even heb ik er aan gedacht om iets niet aan te stippen, maar zo was jij nooit en in die geest zal ik het toch dan maar kort aan stippen. Voor ons beiden heeft het Vrankrijk gebeuren diepe krassen op onze ziel nagelaten. Je was er enorm boos over en ik ook. Daar hebben wij beiden een hele hoge prijs voor mogen betalen. Samen konden wij daar goed over vloeken en tieren. Hoe oud je dan ook was, je was enorm sterk. Het enige moment dat je een keer je echt kwetsbaar opstelde was de vorige keer dat je in het ziekenhuis lag.
In het boek 'Bewegingsleer' las ik als tiener ooit de uitspraak: "Ik ben geen deel van de kraakbeweging, maar de kraakbeweging is een deel van mij".
Dat gelezen en daar naar gedragen te hebben, is er een deel van 'mijn' kraakbeweging deze week een stukje minder geworden. Niet meer de Ouwe Siem die ik zo vaak tegen kwam achter de computer in de Joe's, waar je mails op de kraakpostlijst aan het kloppen was. Niet meer "heb je een slaap plekje" (al weigerde je dat categorisch toen ik een huis had gekocht). Niet meer een vastklampende Siem aan de bar, die soms best vermoeiend was na een dag hard werken. Niet meer een Siem op de fiets ergens dwalend door de stad. Ons laatste gesprek was ongeveer 3 weken geleden op de Haarlemmerdijk, dan ook geheel in traditie. Je gaf aan je niet fijn te voelen in Purmerend. "Wat moet ik daar dan?" "Daar is helemaal niemand." "Nee, ik reis wel door. Hier kan je mij vinden!" Dat was de sterke en koppige Siem die ik kende. Ik deelde nog wat wielrentour avontuurtjes met je. En dat bleek dan uiteindelijk dat te zijn.
Ouwe het gaat je goed. Dat je rust mag vinden waar dan ook, met een klein beetje menselijkdrama en natuurlijk heel veel bier, want daar hield je van ziels veel van.
Mazzel
Ik ben er dankbaar voor dat ik Siem heb gekend. Als wandelende/vouwfietsende 'kraakbaak'; ontdekker en onderzoeker; verhalenverteller; provocateur; stuk meubilair binnen de actiebeweging, die voor hem aanvoelde als een vertrouwde huiskamer. Siem had de wonderlijke eigenschap om overal bij te zijn. Er bestaat geen mens op aarde die zoveel kraakacties heeft meegemaakt als hij. Waarom is er verdomme nooit een boek door/met deze man geschreven? Duizenden kra(a)k(st)ers kwamen en gingen — Siem, die ze allemaal heeft gezien, kwam om voor altijd te blijven. Ouwe kraakdinosaurus!
In de periode rond het kraakverbod logeerde je veel in Leiden. Iedere ochtend kroop je achter iemands computer voor je krantenbak-werk. Via LexisNexis viste je alle Nederlandstalige kraken-gerelateerde nieuwsberichten op en stuurde ze naar de krakenmailinglijst (kraken-post). Zo zorgde je ervoor dat krakers overal te lande van de mainstream-berichtgeving op de hoogte waren. Door je overlijden is een gat in dit omvangrijke media-archief gevallen. We gaan je werk oppakken Siem, geef ons even de tijd.
Siem vond dat je de media in je verhaal moest betrekken: om je punt te maken en het gezag te sarren. Als ik iets van die ouwe heb geleerd is het om je niet in je nieuwe kraakpandje te verstoppen of schuw naar de buren te koekeloeren, maar een publiek statement te maken en verbinding met de buurt te zoeken. Hoe meer lokaal kabaal, hoe beter! Dat waren voor jou de mooiste dagen, als de beweging zaken in beweging bracht. Door je overal tegenaan te bemoeien en je ogen en oren wijd open te sperren kwam jij van alles aan de weet. Je vervulde een unieke rol binnen de kraakbeweging.
Helaas zijn het politieke- en medialandschap er voor ons de afgelopen jaren niet beter op geworden. Desalniettemin: kraken gaat door! De volgende anekdote zal ons niet bepaald helpen om van de mythe van de smerige huisbewo(o)n(st)er af te komen, maar daar heb ik schijt aan. Op een zeker moment was bij ons de schurft uitgebroken. Via een adresje kon ik gratis eindeloos tubes anti-schurft cremè bestellen, waar allen die regelmatig in het bewonersgedeelte vertoefden zich mee moesten insmeren. De kriebel door alleen al de gedachte aan die kleine rotbeesten maakte de tubes een begeerde remedie. Maar Ouwe Siem was écht niet van plan om zich met die troep te zalven: hij verzette zich als een kat die onder de douche moest. ''Maar Siem, als jij schurft hebt, dan heeft straks de hele actiebeweging de schurft!’’ Het moest even bij hem landen, maar uiteindelijk ging hij overstag. Stond 'ie daar al vloekend en tierend in z’n onderbroek met die tube te klooien — een beeld waar ik nog altijd om moet lachen.
Je was een taaie maar een gouwe. Tegendraads maar een trouwe. Een zure maar ook best lief. Ik ga je missen.
Vandaag was Simons crematie, ik kon er niet bij zijn en ach, laten we niet doen of we ooit goede vrienden zijn geweest. Maar we hadden respect voor elkaar al was het maar op pure koppigheid en volhouden. Na zoveel jaren het vaak hartgrondig niet met elkaar eens zijn ga je iemand toch stevig missen als hij er niet meer is. Simon schoffelde je altijd zonder pardon weer met beide benen op de grond als nodig.
Een van de laatste keren dat ik je zag zat ik in de bus terug vanaf de G20, ik kwam de stad binnen rijden bij sloterdijk en de eerste amsterdammer die ik zie fietsen is haast vanzelfsprekend ouwe siem op zijn vouwfietsje.
Dag oude kraker, het ga je goed.
Afscheidsfeest Ouwesiem, zaterdag 28 oktober v.a. 20:00 Zaal 100, Amsterdam: https://www.indymedia.nl/node/42170 .
Rust zacht Ouwe Siem, liefs uit Haarlem.