Za 20 oktober : Dag van Internationale Solidariteit met de Syrische revolutie.
Hier kun je discussieren over Za 20 oktober : Dag van Internationale Solidariteit met de Syrische revolutie..
Stop het moorden in Syrië ! Stop de internationale dadeloosheid !
In tegenstelling tot wat hier en daar gesuggereerd wordt, dat het Westen niet tussenbeide komt omdat er geen olie zou zitten in Syrië, of om schrik omwille van zogenaamde Salafisten, is het duidelijk geworden dat het de schrik is om de goede relaties met de criminele Russische en Chinese dictators en de hieraan verbonden economische belangen in gevaar te brengen, die geleid heeft tot een complete blokkering van de Syrische zaak binnen de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties.
Het Westen heeft van in het begin van de Arabische Lente altijd binnen de VN de consensus gezocht met de Chinese en Russische criminele dictators. Dit was ook zo tijdens de Libische revolutie. Zonder akkoord binnen de Veiligheidsraad liep er niets. Pas toen Putin en Hu-Jintao dachten dat Ghadaffi het pleit gewonnen had (toen Ghaddafi’s tanks door Benghazi reden leek het pleit zo goed als beslecht) lieten ze hun veto vallen. Een brede uitlegging van het sterke VN-mandaat door de deelnemende landen (met goedgekeurd militair ingrijpen), deed het tij evenwel keren ten nadele van de dictator. Menig internetactivist zou heden nog leven, mocht de VN vroeger tot actie overgegaan zijn.
Tijdens de ontwikkeling van de Syrische revolutie is er op geen enkel moment door de Veiligheidsraadleden een sterk mandaat gevraagd geweest, dat een militair ingrijpen, zoals het afsluiten van het luchtruim, zou toegestaan hebben. Iedere politieke verklaring in die richting, ging altijd gepaard met een verwijzing naar de VN-Veiligheidsraad en de voorwaarde dat er hierbinnen een akkoord daaromtrent moest bereikt worden.
Maar ook alle vreedzame resoluties kregen van de Chinese en Russische criminele dictators een veto, of er werden door Putin en Hu-Jintao eisen opgelegd, die van in het begin het falen van vredesplannen in zich droegen. Zo bedongen zij dat er maar 300 VN waarnemers Syrië binnen mochten om het vredesplan van Koffi Annan te begeleiden. 300 VN waarnemers voor een land zo groot als Syrië is belachelijk. Dit gepaard met Assad’s geschiedenis van gebroken beloftes, zorgde bij de Westerse mogendheden voor de nodige scepsis .
Alles lijkt nu uit te draaien op een Tsjetsjeens scenario. Ter herinnering : de Russische criminele dictators hebben in de jaren 90 en 2000 de vrijheidswil van het Tsjetsjeense volk met brutale repressie de kop ingedrukt. Tussen 7 en 10 % van de Tsjetsjeense burgerbevolking werd vermoord, de grootste oorlogsmisdaad sinds de Tweede Wereldoorlog in de Euraziatische regio, een misdaad die te vergelijken is met hetgeen de Nazi’s in Rusland hebben aangericht. Putin tekent persoonlijk verantwoordelijk voor de tweede moordgolf in de jaren 2000, en het installeren van de brutale dictator Ramzan Kadyrov. Velen die kritiek hadden op de Russische criminele dictators en hun beleid in Tsjetsjenië, hebben dit met hun leven betaald, zoals de journaliste Anna Politkovskaia.
Exact dezelfde methodiek zoals in Tsjetsjenië wordt nu in Syrië toegepast. Het massale vermoorden, folteren, opsluiten van grote delen van de (ook vreedzame)oppositie, het roekeloze bombarderen, vernietigen en uithongeren, etc… van bewoonde stadbuurten en landelijke gemeenten, enz…
99,x % van de moorden in het huidige Syrië gaan op rekening van de Syrische criminele junta. Er zijn ook gevallen waarin delen van de gewapende oppositie buiten het handvest van de Mensenrechten getreden zijn. Doch de verhoudingen zijn duidelijk. De belangrijkste delen van de oppositie opereren ofwel vreedzaam (de zogenaamde Local Coordination Committees met dagdagelijkse betogingen), ofwel kennen geen systematiek van mensenrechtenschendingen, zoals bij de Syrische criminele junta en de milities waarmee de criminele junta nauw samenwerkt, de zogenaamde Shabihas, wel het geval is.
De mensenrechtenschendingen van de criminele Syrische junta zijn ruimschoots gedocumenteerd, en worden zelfs gecatalogeerd onder misdaden tegen de Mensheid (Verenigde Naties, Amnesty International, Human Rights Watch).
Het is duidelijk dat Putin en Hu-Jintao, gezien zij iedere oplossing binnen de Verenigde Naties van in het begin geblokkeerd hebben (toen de situatie bijlange nog niet zo gemilitariseerd was zoals nu), verantwoordelijkheid delen voor de dagdagelijkse misdaden die in Syrië op dit moment gepleegd worden. Zolang zij dit kunnen blijven doen, zonder economisch of ander nadeel te ondervinden, hoeven wij op de Verenigde Naties geen hoop te stellen.
De signalen die vanuit de recente Europees-Chinese top kwamen, of die ons vanuit de verkiezingsstrijd in de Verenigde Staten bereiken, geven ons weinig hoop op verandering in de situatie. Het is duidelijk dat het Westen zijn economische belangen (I-pads ,I-phones,goedkope Chinese gsm’s en elektronica, Russisch gas of olie (Lukoil), etc…) belangrijker acht dan de misdaden tegen de mensheid in Syrië.
Enkel wanneer China en Rusland het gevoel krijgen,dat zij meer te verliezen dan te winnen hebben bij hun blokkering binnen de VN Veiligheidsraad, zullen we iets zien veranderen. Anders zal het Tsjetsjeens scenario tot het bittere eind uitgevoerd worden.
Daarom, om die stilte en het niets doen te doorbreken, wordt er op 20 oktober een Internationale Dag van Solidariteit georganiseerd.
In Nederland wordt er om 14.00 u verzamelen geblazen aan het Centraal Station van Den Haag. Er wordt gevraagd om in zwart T-shirt of trui te komen. Het wordt een stille tocht, die via het Ministerie van Buitenlandse Zaken zal eindigen aan het plein voor de Tweede Kamer. Eind van de actie is voorzien rond 17 uur.
Kunt u niet komen, kunt u zelf een actie op touw zetten, zelfs al bent u maar met 2-3 vrouw/man, en deze op het internet op Indymedia of andere sociale netwerk sites posten.
Een boycot actie voor een Lukoil tankstation bijvoorbeeld, of een Apple store, gezien met iedere euro of dollar die wij van de Russische of Chinese criminele dictators kopen, wij hen ook ondersteunen.
Marionetten van het imperialisme
Het is te zot voor worden dat op een linkse site oproepen worden geplaatst voor acties tegen Syrië en hoe de imperialistisch landen worden gesteund en China en Rusland als dictators afgeschilderd. Romney zou trots zijn op deze oproep. De regering van Assad verdient onze steun in de strijd tegen het imperialisme. De enige reden dat het imperialistische westen wil dat Assad valt en waarom Ghadaffi weg moest is dat beide regimes weigerden zich aan te sluiten bij het I.M.F. Daarnaast valt het op dat in zowel Libië als Irak sinds de zogenaamde bevrijding de vrijheid van geloof verdwenen is. Een ieder die zich voor de wagen laat spannen van het Vrij Syrisch Leger kan dan ook niet anders als een marionet van het imperialisme worden beschouwd. Werkelijke vrijheid begint met zelf na te denken en niet de propaganda van zogenaamde vrijheidsstrijders over te nemen.
Beste, Links kan men grofweg
Beste,
Links kan men grofweg in 2 kampen opdelen. Zij die dictaturen steunen wanneer het hen ideologisch uitkomt (zoals de Belgische PVDA of de Nederlandse SP, en bepaalde anti-imperialistische fracties (trouwens, dat hebben deze gemeenschappelijk met bepaalde fracties van extreem rechts), en zij die zich principieel opstellen tegen iedere onderdrukking van de mensenrechten en misdaden tegen de mensheid .
Assad is een massamoordenaar (99,x% van de 20-30000 burgerslachtoffers gaan op zijn rekening), en massafolteraar (duizenden mensen zijn het slachtoffer geworden van brutale foltering) en kan in mijn ethiek op niet de minste steun rekenen.
Het staat u uiteraard vrij zo een systeem te steunen, en uzelf in naam van het anti-imperialisme desondanks "links" te noemen. Maar uw uitlating “te zot voor woorden” is niet op zijn plaats. Ik geloof dat niemand hier het recht heeft het predicaat “links” voor zich op te eisen.
Ook de rest van uw analyse kan ik niet volgen.
U geeft verkeerde informatie (de vrijheid van geloof zou in Irak, zowel als in Libië verdwenen zijn), en een link met het IMF is er niet zoals u het voorstelt (Gadaffi en Assad moe(s)ten verdwijnen omdat ze zich niet aan wilden sluiten bij het IMF : deze stelling is compleet uit de lucht gegrepen, en in tegenspraak met de feitelijke ontwikkeling van de gebeurtenissen), net zo min er een link zoals door u bedoeld was tussen het IMF en de val van Mubarak of Ben Ali.
Ook iedere verwijzing naar het “imperialisme” is niet op zijn plaats. De invloed van het Westen in landen zoals Egypte, Libië of Tunesië is eerder verminderd, dan vermeerderd. En ook Irak gaat een altijd onafhankelijker koers.
Maar zoals u stelt, “Werkelijke vrijheid begint met zelf na te denken”, en men moet niet de propaganda van EENDER WIE zomaar overnemen.
Die 99.x procent kan ook heel
Die 99.x procent kan ook heel goed het resultaat van een goed geoliede propagandamachine zijn. De vraag is: Hoever moet je als staatshoofd gaan als een gewapende opstand in je land uitbreekt? Afwegen van het aantal slachtoffers dat zal vallen als je WEL terugvecht, en als je NIET terugvecht? Of laat je het afhangen van de aard van de opstandelingen? Wat mij betreft moet je, als je er 100% zeker van bent dat de beweegredenen van de "rebellen" NIET integer zijn, er helemaal voor gaan. En dat is wat Assad nu doet.
Wat mij ook altijd stoort in
Wat mij ook altijd stoort in de westerse berichtgeving is het volstrekt ontbreken van twijfel aan de goede bedoelingen van de "rebellen". Er zijn namelijk voldoende aanwijzingen dat de rebellen volstrekt niet integer zijn, en in opdracht van aan Syrie vijandige regimes handelen, zoals Saudi-Arabie. Er is wel eens opgemerkt dat het eerste slachtoffer van een oorlog de waarheid is. Maar die wijsheid wordt niet ter harte genomen. Zal mij benieuwen hoe lang de bijdrage van Rebels With a Cause hier mag blijven staan. 's is toch eigenlijk een ketter. Op de brandstapel ermee.
Laten we ons opstellen tegen
Laten we ons opstellen tegen de onderdrukking door Assad en tegen de onderdrukking door de machten achter het "vrije" Syrische leger.
Handen af van Syrie!
Lekker makkelijk, geen partij kiezen. Dan kunnen we beter helemaal niets doen: Navo, handen af van Syrie!
When Anti-Imperialism Goes Wrong
Libya and Syria: When Anti-Imperialism Goes Wrong
by Pham Binh of Occupy Wall Street, Class War Camp, July 1, 2012:
http://www.thenorthstar.info/?p=1097
nb
Briljante lezersbijdrage overigens in het oeverloze debat wat op dat artikel volgt: http://www.thenorthstar.info/?p=1097#comment-1392 .
"A revolution has the right to choose its own allies, make its own mistakes, and succeed or fail as it will. I support the right of Libyans, Syrians, and everyone else who can expect to be murdered by a dictator’s henchman to secure whatever military support they can from where ever they can get it to support their cause. I’ll leave the long term consequences of such alliances for them to determine the potential benefit, or liability of. No one is going to shoot me tomorrow or shell my house if I fail to win. As such I am not about to substitute my own uninformed and distant opinion for the decisions made by actual revolutionaries actually fighting a revolution."
De waarheid is het eerste slachtoffer van de oorlog
Nicolaas,
1. Het eerste wat iedere dictator doet, wanneer er een volksopstand uitbreekt, is alle onafhankelijke communicatiekanalen en berichtgeving zo veel mogelijk uitschakelen. Ben Ali deed dat, Mubarak, Gadaffi, de Chinese criminele dictators doen dat wanneer er volksopstanden uitbreken, enz…
2. Doel hiervan is : geen pottenkijkers hebben, en onzekerheid strooien.
3. Onzekerheid en onwetendheid zijn de belangrijkste propagandainstrumenten van dictaturen, en iedere organisatie die ergens een ontwikkeling wil tegenhouden. De sigarettenlobby gebruikte dit om decennia lang wetgeving tegen roken tegen te houden, de fossiele brandstoffen lobby gebruikte fouten in het wetenschappelijk onderzoek om onzekerheid over de opwarming van de aarde te verspreiden (terwijl de bewijslast wel degelijk overweldigend was), en maatregelen te belemmeren.
4. Wanneer die onzekerheid en onwetendheid leiden tot on-activiteit, hebben dictaturen, en reactionaire lobbyisten hun doel bereikt.
5. De Chinese criminele dictators gebruiken onwetendheid als wapen. Bij het uitbreken van een volksopstand worden gewoon alle communicatiekanalen afgesloten, punt uit. Geen nieuws, geen reactie van het buitenland, afgezien van enkele diplomatische communiqués in de zin van : “wij zijn zeer bezorgd”, bla bla bla.
6. Het Syrische regime was op dat vlak technisch niet zo goed voorbereid, en veel dieper in het internationale communicatienetwerk ingebed. Geen nieuws was m.a.w. moeilijk te bereiken, dus werd het zo veel mogelijk twijfels zaaien.
7. Dit ging gepaard met een genadeloze jacht op internetactivisten. Een camera in de hand in Syrië, staat gelijk aan een doodsoordeel. Het regime wil koste wat het kost iedere onafhankelijke berichtgeving onmogelijk maken, teneinde vrijuit onzekerheid te kunnen scheppen over wat er gebeurt.
8. De harde repressie, en de moeilijkheid om beelden en nieuws naar buiten te krijgen, hebben tot fouten geleid, hier en daar ook manipulaties, net als in het broeikastdossier. Deze fouten en manipulaties werden door aanhangers van het criminele regime gebruikt om de overweldigende bewijslast die er verzameld is, in twijfel te trekken, of iedere nieuwsberichtgeving stop te zetten of te minimaliseren.
9. Voor journalisten van de gangbare pers leidt deze situatie tot soms schizofrene toestanden. Vele journalisten die reeds sinds jaren over het Midden-Oosten berichtten, hadden goede relaties opgebouwd met de plaatselijke regimes. Zij moeten zich gedragen als een soort diplomaten, willen ze officieel het land binnenkomen, om te berichten, en te kunnen terugkomen. Zij zijn vaak de speelbal van de Syrische totalitaire machthebbers en hun geheime diensten, hetgeen geleid heeft tot vrij “hilarische” toestanden (het verhaal van de twee Duitse journalisten die voor 2 verschillende kranten schreven, en ieders het Al-Houla bloedbad wilden onderzoeken, en twee totaal tegensprekende verhalen brachten, waarin wel iedere keer de Soenieten de schuld kregen van het bloedbad, i.p.v. de Shabiha’s, terwijl het wel duidelijk hun handtekening droeg (vergelijkbare moordpartijen elders in het land), en het het regime erom te doen is om de bevolkingsgroepen tegen elkaar uit te spelen). Anderen die zich onsterfelijk belachelijk gemaakt hebben zijn de journalisten Robert Fisk en Jürgen Todenhoefer.
10. Anderzijds heb je die journalisten die het land illegaal binnen gaan, en zich aan de zijde van de revolutionairen begeven. Van hieruit krijg je heel andere verhalen.
11. Wij hebben ook de vele mensenrechtenactivisten, die geweldloos ageren, onder hen ook Alawieten, kunstenaars, advocaten, enz… : zij bevestigen de horrorverhalen die het land uitsijpelen.
12. Wij hebben ook de getuigenissen van chirurgen en doctors die in de hospitalen zijn gaan werken, die de horrorverhalen bevestigen.
13. Wij hebben onderzoekers van mensenrechtenorganisaties die in het geheim het land binnen gegaan zijn (Amnesty International, Human Rights Watch), die de horrorverhalen ruimschoots gedocumenteerd hebben, en voor een deel zelf getuige geworden zijn van de mensenrechtenschendingen.
14. Wij hebben de documentatie van de Local Coordination Committees, een geweldloze organisatie, die zich als doel gesteld heeft, geweldloze actie te organiseren, en het geweld (op risico van leven) te documenteren. (velen onder hen hebben hun geweldloze actie ondertussen met de dood bekocht).
• U mag dit natuurlijk als “goed geoliede propagandamachine” allemaal onder tafel vegen, maar dan gaat u op dezelfde manier te werk als de negationisten, die omwille van fouten in de slachtoffertelling, de Holocaust menen te mogen ontkennen.
• Het is opmerkelijk hoe u een criminele totalitaire dictator als “Staatshoofd” bestempelt.
• Uit uw vraagstelling (Hoe ver moet je gaan…) blijkt dat u helemaal niet vertrouwd bent met de ontwikkeling van het conflict, u kiest gewoon kant, en u probeert twijfels te zaaien, omdat het u in uw inactiviteit en ideologie goed uitkomt.
• Uw conclusie is om zo meer om kippenvel van te krijgen : een criminele dictator die tienduizenden mensen op zijn geweten heeft, mag voor u oordelen over de integriteit van de mensen die tegen hem in opstand komen ! Alle dictatoren die de mensheid ooit gekend heeft, zullen ter uwer eer een standbeeld dubbel zo groot als het vrijheidsstandbeeld van New York oprichten.
• “Het volstrekt ontbreken van twijfel omtrent de goede bedoeling van de rebellen in de Westerse berichtgeving” en “voldoende aanwijzingen over de niet-integriteit”: ik vraag mij af welke pers en welke media u volgt ? Waar er in de Westerse pers ruimschoots over bericht wordt, is over de Salafistische groepen die zich in de strijd geworpen hebben. Dit tot grote frustratie van de mensen ter plaatse, en van kenners van de zaak. Salafisten zijn aanwezig, maar spelen tot op heden een onbeduidende rol. Maar Salafisten verkopen goed, hetgeen in de gangbare pers tot een onevenredige voorstelling van hun belang geleid heeft.
• Dat de rebellen in opdracht van vijandige regimes handelen, is een bewering die ook tijdens het Libische conflict vanuit bepaalde linkse hoek naar boven kwam. Het is wel opmerkelijk dat u deze leugen zonder meer overneemt, en al het overige bewijsmateriaal van de massale mensenrechtenschendingen met een kwinkslag onder tafel veegt.
• De waarheid is het eerste slachtoffer van de oorlog : de waarheid moet men (onder)zoeken. En zomaar verhaaltjes in de wereld zetten, zonder een kritische analyse van zijn bronnen, is niet bepaald een voorbeeld van integriteit.
partijdigheid
Beste Beno Klee,
Je hebt in zoverre gelijk dat ik partijdig ben. Waarschijnlijk ben ik dat omdat ik me het lot van de Christenen in het Midden Oosten in het algemeen, en die in Syrie in het bijzonder te veel aantrek. Maar ik begin te beseffen dat het opkomen voor Christelijke minderheden een gevecht tegen windmolens is: Zelfs de Europese kerkgemeenschap heeft deze groepering klaarblijkelijk laten vallen.
Paolo Dall'Oglio
Beste, ik raad je aan even wat informatie op te zoeken over/van de franciskaner pater Paolo Dall' Oglio. Die man had een multi-confessioneel centrum in Syrië. Groetjes...
Paolo Dall'Oglio
Uit de informatie die ik heb kunnen vinden blijkt dat Assad deze pater het land uit heeft gezet omdat hij een dialoog tussen de verschillende geloofsgroepen probeerde op te bouwen. Assad voert duidelijk een verdeel en heersbeleid en duldt geen politieke activiteiten, van wie dan ook. Er aardig is dat uiteraard niet, maar niet te vergelijken met het in brand steken van kerken en het uitmoorden van Kopten, zoals dat nu in Egypte gebeurt. Al met al denk ik dat een regimewisseling in Syrie voor de Christenen niet erg gunstig zal uitpakken.